tu miał godnych onych i nieśmiertelnych Patriae ciues, oraz i Patres Domu waszego wyliczać: tylko to rzekę, że nie masz w skarbie Rzeczypospolitej tej godności, tego honoru, który by pod szafunek Domowi Prześwietnemu Ossolińskiemu nieprzychodził. Miał tam zajakieś Emblema Valesius Hetman drzewo, z którego para mieczów i para kwiatów wynikało: On adumbrowanie swej dzielności i mądrości, a ja rzecz w Waszym Domu upatruję Z waszego Herbowego klejnotu (z TOPORV mówię) nie tylko miecze ale same Mitry Książęce, Stołki Senatorskie, Buławy Hetmańskie, Pięczęci Kanclerzskie. Klucze do skarbnic Królewskich, Laski Marszałkowskie wyrastają Mirari se magnã desistet Luna Ottomanica, quae mẽdico defungi solet obsequio, caedibus
tu miał godnych onych y niesmiertelnych Patriae ciues, oraz y Patres Domu wászego wyliczać: tylko to rzekę, że nie masz w skarbie Rzeczypospolitey tey godnośći, tego honoru, ktory by pod száfunek Domowi Prześwietnemu Ossolinskiemu nieprzychodził. Miał tám zaiákieś Emblema Valesius Hetman drzewo, z ktorego pará mieczow y pará kwiátow wynikáło: On ádumbrowánie swey dźielnośći y mądrośći, á ia rzecz w Waszym Domu vpátruię Z wászego Herbowego kleynotu (z TOPORV mowię) nie tylko miecze ále same Mitry Xiążęce, Stołki Senatorskie, Bułáwy Hetmánskie, Pięczęći Kanclerzskie. Klucze do skárbnic Krolewskich, Laski Márszałkowskie wyrastaią Mirari se magnã desistet Luna Ottomanica, quae mẽdico defungi solet obsequio, caedibus
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 4
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
amerykującemu/ śmiele tym się słowy zasłonię. Mihi verò sat est mortis Anstistitis memoriam excitasse. A mnie dość na tym/ że o porwaniu na inszy świat Cnego Biskupa pamiątkę wzbudzę. Czeka ten zmarły nie mówię ćwiczeńszego Niceasza/ ale samego Mistrza Mistrzów Apelesa/ Cnych mówię krewnych/ którzy w przezacnej krwi Szlacheckiej zrodzeni/ nie adumbrowaniem ale istotą/ nie słowy ale rzeczą/ będą cnego Biskupa dzieła w sobie repraesentowane/ Ojczyźnie i Kościołowi/ domowym i postronnym na widok stawić. Wspomina sławny Autor o ptaszynie jednej astinax nazwanej: Ta ptaszyna gdzie żywot bierze/ tam go i kładzie; napis ma od mądrych przydany vbi sum, ibi non sum. Sława
ámerykuiącemu/ śmiele tym się słowy zásłonię. Mihi verò sat est mortis Anstistitis memoriam excitasse. A mnie dość ná tym/ że o porwániu ná inszy świát Cnego Biskupá pámiątkę wzbudzę. Czeka ten zmárły nie mowię ćwiczeńszego Niceaszá/ ále sámego Mistrzá Mistrzow Apellesá/ Cnych mowię krewnych/ ktorzy w przezacney krwi Szlácheckiey zrodzeni/ nie adumbrowániem ále istotą/ nie słowy ále rzeczą/ będą cnego Biskupá dźiełá w sobie repraesentowáne/ Oyczyznie y Kośćiołowi/ domowym y postronnym ná widok stáwić. Wspomina sławny Author o ptászynie iedney astinax názwáney: Tá ptaszyná gdźie żywot bierze/ tám go y kłádźie; napis ma od mądrych przydány vbi sum, ibi non sum. Sławá
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 58
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
, która nie jednego oszuka/ nie jednemu wesołe hymenea/ w smutne Naenie przemieni. Mądrze zaprawdę starożytność Pogańska postąpiła/ kiedy życia ludzkiego w człowieku/ na fortuny okręcie posadzonym/ po honorach/ jako po falach morskich chwiejącym się/ do portu przybliżającym/ symbolum okazała. Dokazał tego rzeczą samą Karzeł piąty Cesarz/ co swoim adumbrowaniem pogaństwo przenaczało; ten na morzu wielką falą poburzonym/ o swym szczęściu zdesperowawszy krzyknie! O malum hospitium, ô malum hospitium mare . Zaiste żaden do tąd niepodpadł pod nierozsądek/ kiedy ten widzialny okrąg świata morzem jednym tytułował. Lecz to morze snać non malum hospitum: bo kiedyby ta gospoda światowa nie barzo poczesna
, ktora nie iednego oszuka/ nie iednemu wesołe hymenea/ w smutne Naenie przemieni. Mądrze záprawdę stárożytność Pogáńska postąpiłá/ kiedy żyćia ludzkiego w człowieku/ ná fortuny okręćie posádzonym/ po honorách/ iáko po fálách morskich chwieiącym się/ do portu przybliżáiącym/ symbolum okazáłá. Dokázał tego rzeczą sámą Kárzeł piąty Cesarz/ co swoim ádumbrowániem pogáństwo przenáczáło; ten ná morzu wielką fálą poburzonỹ/ o swym szczęśćiu zdesperowawszy krzyknie! O malum hospitium, ô malum hospitium mare . Záiste żaden do tąd niepodpadł pod nierozsądek/ kiedy ten widźiálny okrąg świátá morzem iednym tytułował. Lecz to morze snać non malum hospitum: bo kiedyby tá gospodá świátowá nie bárzo poczesna
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 86
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
