calceatum, ita ut ima pedis, etsi non summa solea protegeret corrigiis adstricta. etc.
Jako tedy ludzie hardzi innymi strojami/ tak i trzewikami pychę po sobie pokazują; i nie będą już Szewcy wiedzieć mogli/ na jaką fozę trzewiki będą naostatek robić mieli. Bo jako inni Rzemieślnicy/ tak i Szewcy/ kiedy alamodskie obuwia wymyślają/ pychę forytują/ przez co Boga srodze obrażają.
(Mogą tu być przywiedzione M. Creidii słowa/ które ma Conc. II. sup. cap. 5. Jacob. p. m. 926. gdzie miedzy inszymi mówi: Sonderlich/ was Schneider/ Schuhmacher/etc. Hurmacher und dergleichen Hand-
calceatum, ita ut ima pedis, etsi non summa solea protegeret corrigiis adstricta. etc.
Iáko tedy ludźie hárdźi innymi strojámi/ ták y trzewikámi pychę po sobie pokázują; y nie będą już Szewcy wiedźieć mogli/ ná jáką fozę trzewiki będą náostátek robić mieli. Bo jáko inni Rzemieślnicy/ ták y Szewcy/ kiedy álámodskie obuwia wymyśláją/ pychę forytują/ przez co Bogá srodze obrażáją.
(Mogą tu bydź przywiedźione M. Creidii słowá/ ktore ma Conc. II. sup. cap. 5. Jacob. p. m. 926. gdźie miedzy inszymi mowi: Sonderlich/ was Schneider/ Schuhmacher/etc. Hurmacher und dergleichen Hand-
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 28.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Muster erfordert und aufbracht werden/ darueber eine liebe Obrigkeit biich Einsehen haben/ und es wol abschaffen koennte/ damit der hoechste GOTT mit den neuen Mustern nicht so erzuernet/ die Iugend nicht geaergert/ und die Handwercks-Leute nicht so gemartert wuerden. Aber die Welt bleibet Welt.)
Niektóry Kaznodzieja wołał kiedyś na Katedrze gorliwie przeciw alamodskim nowowymyślonym na przodku kończatym i jakoby rogatym trzewikom powiadając/ że je Diabeł wymyślił. Właśnie tedy był w kościele Szwiec/ który takie trzewiki robił. Ten zapaliwszy i zajuszywszy się na onego serdecznego Kaznodzieję haniebnie/ rzekł: A cóż temu Popu do trzewików: Chce nas oto uczyć/ jako albo na jaki kształt My Szewcy obuwia
Muster erfordert und aufbracht werden/ darueber eine liebe Obrigkeit biich Einsehen haben/ und es wol abschaffen koennte/ damit der hoechste GOTT mit den neuen Mustern nicht so erzuernet/ die Iugend nicht geaergert/ und die Handwercks-Leute nicht so gemartert wuerden. Aber die Welt bleibet Welt.)
Niektory Káznodźiejá wołał kiedyś ná Kátedrze gorliwie przećiw álámodskim nowowymyślonym ná przodku kończátym y jákoby rogátym trzewikom powiádájąc/ że je Dyjabeł wymyślił. Właśnie tedy był w kośćiele Szwiec/ ktory tákie trzewiki robił. Ten zápaliwszy y zájuszywszy śię ná onego serdecznego Kaznodźieję hániebnie/ rzekł: A coż temu Popu do trzewikow: Chce nas oto uczyć/ jáko álbo ná jáki kształt My Szewcy obuwia
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 29.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
kosturem w palce stursać będą. Przez co Błaznowi temu barzo wygodzili i posłużyli byli. Szwiec dla krotofile i uciechy jednę jeszcze parę takich spiczastych i kończatych trzewików urobił/ i one w oknie warstatu swego na przedaj wystawił; A iż ich wnet odbył: otoż ich więcej narobił/ aż i inni Mistrzowie od niego takich alamodskich śpiczastych trzewików robić się nauczyli. Gdzie widziemy/ że prawdziwe jest ono stare przysłowie: Jeden Błazen wiele Błaznów czyni/ nie tylko/ co się tycze trzewików/ ale i innych strojów/ o których ja jeszcze nieco powiem/ ponieważem w samym Dyszurksu dalszą o nich rzecz prowadzić miał. Gdy bowiem teraz bądź Mężczyzny/
kosturem w pálce stursáć będą. Przez co Błaznowi temu bárzo wygodźili y posłużyli byli. Szwiec dla krotofile y ućiechy jednę jescze parę tákich spiczástych y kończátych trzewikow urobił/ y one w oknie wárstátu swego ná przeday wystáwił; A iż ich wnet odbył: otoż ich więcey nárobił/ aż y inni Mistrzowie od niego tákich álámodskich śpiczástych trzewikow robić śię náuczyli. Gdźie widźiemy/ że prawdźiwe jest ono stáre przysłowie: Ieden Błazen wiele Błaznow czyni/ nie tylko/ co się tycze trzewikow/ ále y innych strojow/ o ktorych ja jescze nieco powiem/ ponieważem w sámym Dyszurksu dálszą o nich rzecz prowádźić miał. Gdy bowiem teraz bądź Męsczyzny/
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 31.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
NIewiast wszetecznych. Skąd podobno one dawne urosło przysłowie: Foemina culta nimis, Foemina casta minus: Niewiasta aż nazbyt strojna/ Ta w nieczystość bywa hojna. Proverb. 7. v. 10.
Przypuszczajcie to do serca Wy Darmopyszki/ co prze wielką pychą/ jako się galańcić macie/ nie wiecie: ciała wasze po alamodsku stroicie; a czynicie to i na ten czas/ kiedy do Kościoła na nabożeństwo idziecie: tak się więc wybryżujecie i ugładzicie/ jakobyście do tańca iść miały! I mogliby Kaznodzieje gorliwi słusznie na każdą z was z Chryzostomem Z. wołać: An saltatura in Ecclesiam venis? Abo idziesz do Kościoła na taniec?
NIewiast wszetecznych. Zkąd podobno one dawne urosło przysłowie: Foemina culta nimis, Foemina casta minus: Niewiástá aż názbyt stroyna/ Tá w nieczystość bywa hoyna. Proverb. 7. v. 10.
Przypusczayćie to do sercá Wy Dármopyszki/ co prze wielką pychą/ jáko śię gáláńćić maćie/ nie wiećie: ćiała wásze po álámodsku stroićie; á czynićie to y ná ten czás/ kiedy do Kośćiołá na nabożeństwo idźiećie: ták śię więc wybryżujećie y ugłádźićie/ jákobyśćie do táńcá iść miáły! Y mogliby Káznodźieje gorliwi słusznie ná káżdą z was z Chryzostomem S. wołáć: An saltatura in Ecclesiam venis? Abo idźiesz do Kośćiołá ná tániec?
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 34.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Bermahnungen ihrer Lehrer und Prediger schnur-stracks verachten/ und den verfluchten Haar-Teuffel sich mit aller Macht reiten lassen. M. Schubart. in der geistlichen Catechismus-Lust. p. m. 531.)
A o was co rzekę/ którzy o brodach nic nie trzymacie/ i sobie je do czysta golić dacie! Ma to jakiś nowy alamodski muster być/ który nie dawno nastał/ że się teraz Mężczyzny brodami brzydzą/ a cierpieć i nosić ich zgoła nie chcą/ także nie tylko Młokoskowie/ ale i drugi letni albo w leciech podeszły Mąż brodę sobie cale goli; co albo z pychy albo z głupstwa czyni.
Powiedział ono jeden: Barba est sapientiae argumentum
Bermahnungen ihrer Lehrer und Prediger schnur-stracks verachten/ und den verfluchten Haar-Teuffel sich mit aller Macht reiten lassen. M. Schubart. in der geistlichen Catechismus-Lust. p. m. 531.)
A o was co rzekę/ ktorzy o brodách nic nie trzymáćie/ y sobie je do czystá golić dáćie! Ma to jákiś nowy álámodski muster bydź/ ktory nie dawno nástał/ że śię teraz Męsczyzny brodámi brzydzą/ á ćierpieć y nośić ich zgołá nie chcą/ tákże nie tylko Młokoskowie/ ále y drugi letni álbo w lećiech podeszły Mąż brodę sobie cálé goli; co álbo z pychy álbo z głupstwá czyni.
Powiedźiał ono jeden: Barba est sapientiae argumentum
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 39.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
poenâ, quâ plecti solet, qui membrum alicui abseidit, secundum jus feudale: ma się to za więtszą hańbę i zelżywość/ kiedy kto Mężowi brodę wyrwie/ a niżeli/ gdyby go kto haniebnie pobił/ ranił albo pokaliczył. Aleć teraz niemal nikt za nic sobie tego nie ma: Bo jako teraźniejszy świat jest alamodski/ tak i brody muszą być alamodskie. I dobrzeć jeden Teolog powiedział: Sonderlich mit den Baerten viel Abentheuer getrieben wird/ einer wil ein Spiß-Baertel/ der Ander ein Stuß-Baertel/ der Dritte ein Spanisch Baertel/ der Bierdte ein Italiaenisch Baertel/ und so fortan. Menoch. Lib. II. de arbit. Judic.
poenâ, quâ plecti solet, qui membrum alicui abseidit, secundum jus feudale: ma śię to zá więtszą háńbę y zelżywość/ kiedy kto Mężowi brodę wyrwie/ á niżeli/ gdyby go kto hániebnie pobił/ ránił álbo pokáliczył. Aleć teraz niemal nikt zá nic sobie tego nie ma: Bo jáko teráźnieyszy świát jest álámodski/ ták y brody muszą bydź álámodskie. Y dobrzeć jeden Teolog powiedźiał: Sonderlich mit den Baerten viel Abentheuer getrieben wird/ einer wil ein Spiß-Baertel/ der Ander ein Stuß-Baertel/ der Dritte ein Spanisch Baertel/ der Bierdte ein Italiaenisch Baertel/ und so fortan. Menoch. Lib. II. de arbit. Judic.
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 40.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
membrum alicui abseidit, secundum jus feudale: ma się to za więtszą hańbę i zelżywość/ kiedy kto Mężowi brodę wyrwie/ a niżeli/ gdyby go kto haniebnie pobił/ ranił albo pokaliczył. Aleć teraz niemal nikt za nic sobie tego nie ma: Bo jako teraźniejszy świat jest alamodski/ tak i brody muszą być alamodskie. I dobrzeć jeden Teolog powiedział: Sonderlich mit den Baerten viel Abentheuer getrieben wird/ einer wil ein Spiß-Baertel/ der Ander ein Stuß-Baertel/ der Dritte ein Spanisch Baertel/ der Bierdte ein Italiaenisch Baertel/ und so fortan. Menoch. Lib. II. de arbit. Judic. Cent. 4. Cas. 392
membrum alicui abseidit, secundum jus feudale: ma śię to zá więtszą háńbę y zelżywość/ kiedy kto Mężowi brodę wyrwie/ á niżeli/ gdyby go kto hániebnie pobił/ ránił álbo pokáliczył. Aleć teraz niemal nikt zá nic sobie tego nie ma: Bo jáko teráźnieyszy świát jest álámodski/ ták y brody muszą bydź álámodskie. Y dobrzeć jeden Teolog powiedźiał: Sonderlich mit den Baerten viel Abentheuer getrieben wird/ einer wil ein Spiß-Baertel/ der Ander ein Stuß-Baertel/ der Dritte ein Spanisch Baertel/ der Bierdte ein Italiaenisch Baertel/ und so fortan. Menoch. Lib. II. de arbit. Judic. Cent. 4. Cas. 392
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 40.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Tedy się Królu pychy wystrzegać możesz/ kiedy sobie na to wspominać będziesz/ żeś jest ziemią/ prochem i popiołem/ to jest/ człowiekiem śmiertelnym. M. BraeunDecad. VI. Conc. X. p. m. 186.
Powiedz mi Ty pyszny człowiecze/ czym potym ciało twoje/ które rozmaitymi wymyślnymi alamodskiemi strojami zdobisz/ po śmierci będzie: Będzie pokarmem i strawą robakom/ Węzom i Zmijom/ mówi Syrach Mąż Boży. Sir. 10. v. II.
I tak kiedyć się trafi mimo kośnicę iść/ a widzisz gołe kości/ które ciała na sobie nie mają: wnet się domyślić masz/ że ciało na
Tedy śię Krolu pychy wystrzegáć możesz/ kiedy sobie ná to wspomináć będźiesz/ żeś jest źiemią/ prochem y popiołem/ to jest/ człowiekiem śmiertelnym. M. BraeunDecad. VI. Conc. X. p. m. 186.
Powiedz mi Ty pyszny człowiecze/ czym potym ćiáło twoje/ ktore rozmáitymi wymyślnymi álámodskiemi strojámi zdobisz/ po śmierći będźie: Będźie pokármem y stráwą robakom/ Węzom y Zmijom/ mowi Syrach Mąż Boży. Sir. 10. v. II.
Y ták kiedyć śię tráfi mimo kośnicę iść/ á widźisz gołe kośći/ ktore ćiáłá ná sobie nie máją: wnet śię domyślić masz/ że ćiáło ná
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 51.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
