. Miast wolnych 62. w Niemczech, którzy suffragium swoje dają na publicznym sejmie Imperyj. I suplementują potrzeby tegoż Imperium. Kładę tu liczbę Cesarzów z Domu Austriackiego których od roku 1273. aż do ostatniego z tejże familii Karola VI. było 15. 1. Rudolf I. umarł roku 1291. 3. Albertus II. 1439. 2. Albertus I. umarł roku 1308. 4. Fryderyk III. 1493. 5. Maksymilian I. 1519. 7. Ferdynand I. 1564. 9. Rudolf II. 1612. 11. Ferdynand 2. 1637. 13. Leopold I. 1705. 15. Karol VI.
. Miást wolnych 62. w Niemcech, ktorzy suffragium swoie daią ná publicznym seymie Imperii. Y supplementuią potrzeby tegoż Imperium. Kłádę tu liczbę Cesarzow z Domu Austryackiego ktorych od roku 1273. áż do ostatniego z teyże familii Karola VI. było 15. 1. Rudolf I. umarł roku 1291. 3. Albertus II. 1439. 2. Albertus I. umarł roku 1308. 4. Fryderyk III. 1493. 5. Maxymilian I. 1519. 7. Ferdynand I. 1564. 9. Rudolf II. 1612. 11. Ferdynand 2. 1637. 13. Leopold I. 1705. 15. Karol VI.
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: Gv
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
, którzy suffragium swoje dają na publicznym sejmie Imperyj. I suplementują potrzeby tegoż Imperium. Kładę tu liczbę Cesarzów z Domu Austriackiego których od roku 1273. aż do ostatniego z tejże familii Karola VI. było 15. 1. Rudolf I. umarł roku 1291. 3. Albertus II. 1439. 2. Albertus I. umarł roku 1308. 4. Fryderyk III. 1493. 5. Maksymilian I. 1519. 7. Ferdynand I. 1564. 9. Rudolf II. 1612. 11. Ferdynand 2. 1637. 13. Leopold I. 1705. 15. Karol VI. 1740. 6. Karol V.
, ktorzy suffragium swoie daią ná publicznym seymie Imperii. Y supplementuią potrzeby tegoż Imperium. Kłádę tu liczbę Cesarzow z Domu Austryackiego ktorych od roku 1273. áż do ostatniego z teyże familii Karola VI. było 15. 1. Rudolf I. umarł roku 1291. 3. Albertus II. 1439. 2. Albertus I. umarł roku 1308. 4. Fryderyk III. 1493. 5. Maxymilian I. 1519. 7. Ferdynand I. 1564. 9. Rudolf II. 1612. 11. Ferdynand 2. 1637. 13. Leopold I. 1705. 15. Karol VI. 1740. 6. Karol V.
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: Gv
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
polskich:
Górą naokoło idące, w jednakowych ramach żółtych Lechus 1 Lesco Niger Visimirus Henricus Probus Palatini 12 Premislaus II CracusVladislaus Locticus Lechus II Venceslus Bohemus Vanda Virgo Casimirus III Magnus Palatini 12 Vladislaus Jagiełło Premislaus, sive Lesco I Hedvigis Ludovici Uksor sLesco II Ludovicus Ungarus Lesco III Vladislaus III Lesco IV Casimirus IV Popielus I Joannes Albertus Popielus II Aleksander I Piastus Zigismundus I Zemovitus Barbara Uksor Ejus Lesco V Sigismundus II Ziemomyslus Henricus Valesius Mieczyslaus Stephanus Batoreus Boleslaus I Anna Uksor Ejus Mieczyslaus II Sigismundus III Casimirus I Monachus Konstantia Uksor Ejus Boleslaus II Audaks Vladislaus IV Vladislaus Hermanus Cecylia Uksor Ejus Boleslaus III Joannes Casimirus Vladislaus II Michael I Boleslaus IV Eleonora Uksor Ejus Mieczyslaus
polskich:
Górą naokoło idące, w jednakowych ramach żółtych Lechus 1 Lesco Niger Visimirus Henricus Probus Palatini 12 Premislaus II CracusVladislaus Locticus Lechus II Venceslus Bohemus Vanda Virgo Casimirus III Magnus Palatini 12 Vladislaus Jagiełło Premislaus, sive Lesco I Hedvigis Ludovici Uxor sLesco II Ludovicus Ungarus Lesco III Vladislaus III Lesco IV Casimirus IV Popielus I Joannes Albertus Popielus II Alexander I Piastus Zigismundus I Zemovitus Barbara Uxor Ejus Lesco V Sigismundus II Ziemomyslus Henricus Valesius Mieczyslaus Stephanus Batoreus Boleslaus I Anna Uxor Ejus Mieczyslaus II Sigismundus III Casimirus I Monachus Constantia Uxor Ejus Boleslaus II Audax Vladislaus IV Vladislaus Hermanus Cecilia Uxor Ejus Boleslaus III Joannes Casimirus Vladislaus II Michael I Boleslaus IV Eleonora Uxor Ejus Mieczyslaus
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 68
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
bogaty.
20. Anno eodem 1626. Przewielebna J.M. Panna Magdalena Mortęska, wielkiej gorliwości o cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała lichtarz wielki, srebrny, aby na nim przed obrazem Najświętszej Panny postawnik gorywał. Eodem Anno, adm. Reverendus Dominus Albertus Sieprcius, S. Teologie doktor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety.
bogaty.
20. Anno eodem 1626. Przewielebna J.M. Panna Magdalena Mortęska, wielkiej gorliwości o cześć Bożą i świątobliwych obyczajów ksieni chełmińska zakonu Ś. Benedykta, dała lichtarz wielki, srebrny, aby na nim przed obrazem Najświętszej Panny postawnik gorywał. Eodem Anno, adm. Reverendus Dominus Albertus Sieprcius, S. Theologiae doctor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety.
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Psalm. 36 2. Petr. 2 Do Czytelnika. Psalm 7. 1. Tim. 2 Przedmowa Do Czytelnika. Jan 8. Przedmowa. In vita S Athanas. Matth. 5. do Czytelnika. Autorowie których się świadectwa tu w tej Książce citowały.
Abenazram. Abulenus. Adrianus PP. Agaton PP. Albertus Magnus. Albertus Crantius. Aleksander de Ales. Aleksius Carerius. Aleksius Patauinus. Alfonsus Abbas Usper. Ambrosius Mediolan. Anastasius. Antonius. Andreas Episc. Crete. Anselmus. Arnopfus Aurelian. Atanasius. Augustmus Steuchus. Augustmus. Auentinus.
Basilnis Magnus. Baptista Matuanus. Beda. Bellarminus. Bernardus Abbas. Bonauentura.
Psalm. 36 2. Petr. 2 Do Cżytelniká. Psalm 7. 1. Tim. 2 Przedmowá Do Cżytelniká. Ian 8. Przedmowá. In vita S Athanas. Matth. 5. do Cżytelniká. Authorowie ktorych się świádectwá tu w tey Kśiążce citowáły.
Abenazram. Abulenus. Adrianus PP. Agathon PP. Albertus Magnus. Albertus Crantius. Alexander de Ales. Alexius Carerius. Alexius Patauinus. Alphonsus Abbas Vsper. Ambrosius Mediolan. Anastasius. Antonius. Andreas Episc. Cretae. Anselmus. Arnopphus Aurelian. Athanasius. Augustmus Steuchus. Augustmus. Auentinus.
Basilnis Magnus. Baptista Matuanus. Beda. Bellarminus. Bernardus Abbas. Bonauentura.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 28
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
2. Petr. 2 Do Czytelnika. Psalm 7. 1. Tim. 2 Przedmowa Do Czytelnika. Jan 8. Przedmowa. In vita S Athanas. Matth. 5. do Czytelnika. Autorowie których się świadectwa tu w tej Książce citowały.
Abenazram. Abulenus. Adrianus PP. Agaton PP. Albertus Magnus. Albertus Crantius. Aleksander de Ales. Aleksius Carerius. Aleksius Patauinus. Alfonsus Abbas Usper. Ambrosius Mediolan. Anastasius. Antonius. Andreas Episc. Crete. Anselmus. Arnopfus Aurelian. Atanasius. Augustmus Steuchus. Augustmus. Auentinus.
Basilnis Magnus. Baptista Matuanus. Beda. Bellarminus. Bernardus Abbas. Bonauentura.
Cajetanus. Carolus
2. Petr. 2 Do Cżytelniká. Psalm 7. 1. Tim. 2 Przedmowá Do Cżytelniká. Ian 8. Przedmowá. In vita S Athanas. Matth. 5. do Cżytelniká. Authorowie ktorych się świádectwá tu w tey Kśiążce citowáły.
Abenazram. Abulenus. Adrianus PP. Agathon PP. Albertus Magnus. Albertus Crantius. Alexander de Ales. Alexius Carerius. Alexius Patauinus. Alphonsus Abbas Vsper. Ambrosius Mediolan. Anastasius. Antonius. Andreas Episc. Cretae. Anselmus. Arnopphus Aurelian. Athanasius. Augustmus Steuchus. Augustmus. Auentinus.
Basilnis Magnus. Baptista Matuanus. Beda. Bellarminus. Bernardus Abbas. Bonauentura.
Caietanus. Carolus
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 28
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
noszeniu na piersiach Najwyższego Kapłana Starozakonnego/ znaczyły dwanaście Artykułów składu Apostołskiego/ tedy mówi Cassianus święty: Nonus articulus de animia Christi ad inferos descendente, fatis decenter Topatio lapide denotatur. Bo jako jeno do Czyśćca Chrystus Pan przyszedł/ zaraz dusze wszytkie/ które tam w ogni gorzały/ ochłodzenie swoje wzięły. O Topazjusie kamieniu/ Albertus Magnus napisał: , A o Chrystusie Panu Rupertus Abbas mówi/ skutki Naświętszego Sakramentu wyliczając. frigescere. I dla tego Kapłan Mszą świętą odprawując/ gdy do Komunii przystępuje/ na trzy części hostią łamie. Pierwszą część na pamiątkę tych świętych/ którzy odpoczywają w Raju. Drugą na pamiątkę żyjących na świecie. A trzecią na
noszeniu ná pierśiách Naywyższego Kápłáná Stározakonnego/ znáczyły dwánaśćie Artykułow skłádu Apostolskiego/ tedy mowi Cassianus święty: Nonus articulus de animia Christi ad inferos descendente, fatis decenter Topatio lapide denotatur. Bo iáko ieno do Czyscá Chrystus Pan przyszedł/ záraz dusze wszytkie/ ktore tám w ogni gorzáły/ ochłodzenie swoie wźięły. O Topázyuśie kámieniu/ Albertus Magnus nápisał: , A o Chrystuśie Panu Rupertus Abbas mowi/ skutki Naświętszego Sákrámentu wyliczáiąc. frigescere. Y dla tego Kápłan Mszą świętą odpráwuiąc/ gdy do Kommuniey przystępuie/ ná trzy częśći hostyą łamie. Pierwszą część ná pámiątkę tych świętych/ ktorzy odpoczywáią w Ráiu. Drugą ná pámiątkę żyiących ná świećie. A trzećią ná
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 45
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
chcąc zostawić vestigium, w Mieście Pruskim Romowe, Dęba sześciu łokci w grubości od ziemie dziwnie w konary rozrosłego, za Bożka od Obywatelów mianego wyciąć rozkazał. Był tam i inny Dąb w Miasteczku quondam Oppen, także podobno ab Divinitatem jemu imputatam długo konserwowany, kiedy do tej przyszedł grubości, że w pośrodku wypruchniałości jego, Albertus Książę Pruski wygo dnie na koniu obrócić się mógł, czego łatwo dokazać było, kiedy grubości, ten Dąb miał łokci 27. jako Hennenbergerus in Chronicis Prussiae śvviadczy. Ten usechł potym ob incisionem Imion na nim różnych, będących, czyli się ofiarującycych Starożytną Ceremanią temu Deastrowi Leśnemu. Też same Bałwany wenerowali Livones, albo Inflantowie
chcąc zostawić vestigium, w Mieście Pruskim Romowe, Dęba sześciu łokci w grubości od ziemie dziwnie w konáry rozrosłego, zá Bożká od Obywatelow mianego wyciąć roskazał. Był tam y inny Dąb w Miásteczku quondam Oppen, tákże podobno ab Divinitatem iemu imputatam długo konserwowány, kiedy do tey przyszedł grubości, że w pośrodku wypruchniałości iego, Albertus Xiążę Pruski wygo dnie ná koniu obrocić się mogł, czego łátwo dokazać było, kiedy grubości, ten Dąb miał łokci 27. iako Hennenbergerus in Chronicis Prussiae śvviadczy. Ten usechł potym ob incisionem Imion ná nim rożnych, będących, czyli się ofiaruiącycych Starożytną Ceremanią temu Deastrowi Leśnemu. Też same Bałwany wenerowali Livones, álbo Inflantowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 25
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, że Pellicanus zowie się à pelle canâ, od piór bialich Inaczej się nazywa Onocrotalus, alias bąk na Rusi Baba Zowie się i Platea. Autorowie piszą, że są duplicis generis: Jedne są wodne, drugie ziemskie, albo lądowe Miejsce mu naznaczają około Nilu rzeki w pustyniach Egipskich. Hieronim, Augustyn, Isidorus, Albertus Magnus, i inni u Gesnera; Kircher zaś in Arca Nòé z różnych świadczy relacyj, że w Polsce i Litwie znajduje się, nazywają go aliô nominê Cochleariam: starzy Autorowie lokują go w Egipskich Puszczach nad rzeką Nilem. O Naturze tego Ptaka wyżęj Cytowani Autores piszą, że Dzieci swoje od Wężów pozajadane, lub od
, że Pellicanus zowie się à pelle canâ, od pior bialych Inaczey się nazywa Onocrotalus, alias bąk na Rusi Baba Zowie się y Platea. Autorowie piszą, że są duplicis generis: Iedne są wodne, drugie ziemskie, albo lądowe Mieysce mu naznaczaią około Nilu rzeki w pustyniach Egypskich. Hieronim, Augustyn, Isidorus, Albertus Magnus, y inni u Gesnera; Kircher zaś in Arca Nòé z rożnych świadczy relacyi, że w Polszcze y Litwie znayduie się, nazywaią go aliô nominê Cochleariam: starzy Autorowie lokuią go w Egypskich Puszczach nad rzeką Nilem. O Naturze tego Ptaka wyżęy Cytowani Authores piszą, że Dzieci swoie od Wężow pozaiadane, lub od
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 125
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
albo że to nie ten jest co Onocrotalut, alias bąk z łyżkowatym pyskiem, z workiem pod szyją wielkim, który się przy Polskich znajduje stawach i rzekach, siebie rybkami, nie Dzieci krwią własną karmiący. A naostatek, choć takiego nie masz in retum natura Ptaka, jakiego nam Święci Hieronim Augustyn, Izydor, Albertus Magnus opisują, oni non errarunt, takową zdawna słysząc opinią ludzką o nim, jej zażyli do reprezentowania jakiej prawdy; tak i my zda mi się nie zbłądziemy, tęż samą negando et casando opinionem. O JEDNOROZCU ZWIERZU Czy jest in rerum natura?
ZE skrzydeł choć bajecznych Ptaków Feniksa i Gryfa, pożyczywszy pióra,
albo że to nie ten iest co Onocrotalut, alias bąk z łyszkowatym pyskiem, z workiem pod szyią wielkim, ktory się przy Pòlskich znáyduie stawach y rzekach, siebie rybkami, nie Dzieci krwią własną karmiący. A naostatek, choć takiego nie masż in retum natura Ptaka, iakiego nam Swięci Hieronim Augustyn, Izydor, Albertus Magnus opisuią, oni non errarunt, takową zdawna słysząc opinią ludzką o nim, iey zażyli do reprezentowania iakiey prawdy; tak y my zda mi się nie zbłądziemy, tęż samą negando et casando opinionem. O IEDNOROZCU ZWIERZU Czy iest in rerum natura?
ZE skrzydeł choć baiecznych Ptakow Fenixa y Gryfa, pożyczywszy piora,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 126
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755