Zakonnice albo Mniszki R. 325.
Humiliatki Zakonnice R. 1037.
Humiliatki in Vico Maronis R. 1100.
Hieronimitanki w Hiszpanii Roku 1373.
I.
Jakoba Z. de Spatha Kanonicy Regularni fundowani R. 830. Katalog Kanoników Regularnych, etc.
Iwoną Z. Kanonicy Regularni R. 1080.
JANA Z. de Alga Kanonicy Regularni R. 1400,
Jana Z. Chrzciciela Kanon: Regul: R. 1425.
JANA Z. Karnuteńskiego Kanon: Reg: 1507.
Jezuici Klerycy Regularni R. 1534. Konfirmowani od Pawła III. R. 1540. Videw Części I. fol: 678.
JózefA Z. Księża R. 1636.
Zákonnice albo Mniszki R. 325.
Humiliatki Zákonnice R. 1037.
Humiliatki in Vico Maronis R. 1100.
Hieronimitanki w Hiszpanii Roku 1373.
I.
Iakoba S. de Spatha Kanonicy Regularni fundowáni R. 830. Katalog Kanònikow Regularnych, etc.
Iwoną S. Kanonicy Regularni R. 1080.
IANA S. de Alga Kanonicy Regularni R. 1400,
Iana S. Chrzciciela Kanon: Regul: R. 1425.
IANA S. Karnuteńskiego Kanon: Reg: 1507.
Iezuici Klericy Regularni R. 1534. Konfirmowáni od Pawłá III. R. 1540. Videw Części I. fol: 678.
IOZEFA S. Xięża R. 1636.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 771
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Chrzeszt Oprawny trzyma w Reku a płacze po żałuj dla Chrysta Spasa dla peretszcystojej Bocharodyce, dla mikuły Cudotworce, żal mi się go uczyniło awidziałem ze wielkie kupy moskwy i z tej strony i z tej bieżały prosto namnie obawiałem się żeby mię nieogarnęły, niechciałem się bawić koło niego zabijać mi tez zalgo było na owę jego gorącą rozpamietywając modlitwę. Wziąłem mu tylko ów chrest z ręku a wyciąnem go płaza przez plecy, Utykaj do Matery dyczczy synu! kiedy to Chłopię skoczy podniósłszy ręce do góry zoczu zginął w lot. Żywcem jeszcze na ten czas trudno było brać in illo fervore kiedy wszystko uciekające Wojsko na
Chrzeszt Oprawny trzyma w Reku a płacze po załuy dla Chrysta Spasa dla peretszcystoiey Bocharodyce, dla mikuły Cudotworce, żal mi się go uczyniło awidziałęm ze wielkie kupy moskwy y z tey strony y z tey biezały prosto namnie obawiałęm się zeby mię nieogarnęły, niechciałęm się bawić koło niego zabiiac mi tez zalgo było na owę iego gorącą rospamietywaiąc modlitwę. Wziąłęm mu tylko ow chrest z ręku a wyciąnem go płaza przez plecy, Utykay do Matery dyczczy synu! kiedy to Chłopię skoczy podnioszszy ręce do gory zoczu zginął w lot. Zywcem ieszcze na tęn czas trudno było brać in illo fervore kiedy wszystko uciekaiące Woysko na
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 95v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
Państwie/ miał za żonę swą własną córkę. Lecz jego syn/ rzeczony Jakub Bek/ obawiając się poważenia i wiary/ którą miał u ludzi Aidar/ kazał go zabić/ a potym oddał dwu synów tegoż Aidara/ to jest Ismaela i Solimana/ Amanzarowi swemu Hetmanowi/ rozkazując mu/ żeby ich zasłał do Zalgi zamku mocnego w górach. Ale Amanzar brzydząc się okrutnością swego Pana/ kazał ich odprowadzić wolnie do domu swego/ z synami swymi: a upadszy w ostatnią chorobę/ bojąc się aby gdzie nie wpadli źle/ dał im 200. szkutów i konie/ i poradził aby jachali do domu matki swej. Ismael starszy/ skoro
Páństwie/ miał zá żonę swą własną corkę. Lecz iego syn/ rzeczony Iákub Bek/ obawiáiąc się poważenia y wiáry/ ktorą miał v ludźi Aidár/ kazał go zábić/ á potym oddał dwu synow tegoż Aidárá/ to iest Ismáelá y Solimaná/ Amánzárowi swemu Hetmanowi/ roskázuiąc mu/ żeby ich zásłał do Zálgi zamku mocnego w gorách. Ale Amánzár brzydząc się okrutnośćią swego Páná/ kazał ich odprowádźić wolnie do domu swego/ z synámi swymi: á vpadszy w ostátnią chorobę/ boiąc się áby gdźie nie wpádli źle/ dał im 200. szkutow y konie/ y porádźił áby iácháli do domu mátki swey. Ismáel stárszy/ skoro
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 130
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
