, że KiM. z naliższem już pierwej rozsądkiem ludzie na dostojeństwa i urzędy obierać a do konfidencji swej przypuszczać raczy, dawnych doświadczonych i sobie zasłużonych, przez które Pan Bóg na tej stolicy go posadził i sprawy jego
dyrygował, ukazując mu, jakich się ludzi trzymać, a jakich strzec miał, zaniedbywając i od nich się alienując, skąd to inferują, że musi KiM. coś takowego zamyślać, do czego ta odmiana jest potrzebna. Przykładają do tego powolność tak wielką KiMci arcyksiężnie IMści, za którą (minąwszy insze rzeczy) ato ochmistrzynią od niej przysłaną przy królewiczu IMci chowa, na tę, bez której być nie może, ohydę królewicza
, że KJM. z naliższem już pierwej rozsądkiem ludzie na dostojeństwa i urzędy obierać a do konfidencyej swej przypuszczać raczy, dawnych doświadczonych i sobie zasłużonych, przez które Pan Bóg na tej stolicy go posadził i sprawy jego
dyrygował, ukazując mu, jakich się ludzi trzymać, a jakich strzedz miał, zaniedbywając i od nich się alienując, skąd to inferują, że musi KJM. coś takowego zamyślać, do czego ta odmiana jest potrzebna. Przykładają do tego powolność tak wielką KJMci arcyksiężnie JMści, za którą (minąwszy insze rzeczy) ato ochmistrzynią od niej przysłaną przy królewicu JMci chowa, na tę, bez której być nie może, ohydę królewica
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 271
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
w Trybunale Koronnym. RZĄD POLSKI.
W tychże Katedrach są uprzywilejowane fundacje stwierdzone Konstytucjami na Kanoników Doktorów, Prawa Teologii, i Medycyny, którzy tak jako Szlachta do wszystkich obwencyj należą, ale odstrychnieni od funkcyj publicznych.
Kapituły dziedziczą Dobrami Biskupów swoich, a Biskupi tylko dożywotnie się w nich rządzą, jednak nie mogą nic alienować ani rozdawać Wójtostw, ani nic odmienić bez konsensu i aprobacyj Kapituł.
Przedtym Kapituły z miedzy siebie obierały Biskupów, tak jako i Arcybiskupów, ale Roku 1479. według Kromera Tom: 2. lib: 25. kiedy Kapituła Krakowska obrała sobie Brezjusza Biskupem, Kazimierz IV. na ten czas Król w brew Elekcyj ich nominował
w Trybunale Koronnym. RZĄD POLSKI.
W tychże Katedrach są uprzywilejowane fundacye stwierdzone Konstytucyami na Kanoników Doktorów, Prawa Theologii, i Medycyny, którzy tak jako Szlachta do wszystkich obwencyi należą, ale odstrychnieni od funkcyi publicznych.
Kapituły dźiedźiczą Dobrami Biskupów swoich, á Biskupi tylko dożywotnie śię w nich rządzą, jednak nie mogą nic alienować ani rozdawać Wóytostw, ani nic odmienić bez konsensu i approbacyi Kapituł.
Przedtym Kapituły z miedzy śiebie obierały Biskupów, tak jako i Arcybiskupów, ale Roku 1479. według Kromera Tom: 2. lib: 25. kiedy Kapituła Krakowska obrała sobie Brezyusza Biskupem, Kaźimierz IV. na ten czas Król w brew Elekcyi ich nominował
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 188
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
euersionem accelerować chcieli. Potym od kogo ten Zakonnik był posłany, od Senatora Koronnego lepiej cnota i wiara (niż calumniatores) I. K. Mości i Rzeczyposp: zasłużonego, do kogosz do Senatorów W. X. Litew. To grzech Senatorowi do Senatorów in rebus salutaribus posyłać, a Dworowi niegrzech posyłać do Moskwy, alienując Smoleńsk i Siewierz, do Porty Ottomańskiej inuitując aby Francuza na Elekcją promowowała, do Tatarów żeby Szlachtę i Wojsko bili, do Kozaków, żeby Elekcją promowowali.
Potym toto Ludzie tak Zacni do buntów sposobni, którzy jako ja w Koronie, tak oni w Wielkim Księstwie Litewskim, nienaruszoną wiarę w ten czas, (kiedy Króla
euersionem accelerowáć chćieli. Potym od kogo ten Zakonnik był posłány, od Senatorá Koronnego lepiey cnotá y wiárá (niż calumniatores) I. K. Mośći y Rzeczyposp: zásłużonego, do kogosz do Senatorow W. X. Litew. To grzech Senatorowi do Senatorow in rebus salutaribus posyłáć, á Dworowi niegrzech posyłáć do Moskwy, alienuiąc Smolensk y Siewierz, do Porty Ottománskiey inuituiąc áby Fráncuzá ná Elekcyą promowowáłá, do Tátárow żeby Szlachtę y Woysko bili, do Kozakow, żeby Elekcyą promowowali.
Potym toto Ludźie ták Zacni do buntow sposobni, ktorzy iáko ia w Koronie, ták oni w Wielkim Księstwie Litewskim, nienáruszoną wiárę w ten czás, (kiedy Krolá
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 120
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
dane, aby było na pierwszym sejmie w konstytucją wpisane, sam oryginał włożywszy, i aby był w dobrym schowaniu w skarbie polskim, także diploma declarationis articulorum in conventu coronationis per S. R. Mtem factae. Bo acz IKM. też koronie szwedzkiej uczynił kaucją poprzysiężoną, że od tej tam korony szwedzkiej nie miał nic alienować, co było przy niej tak od Inflant, jako od Rusi pod Iwanem, ks. moskiewskim, przez KiM. Jana szwedzkiego, ojca IKMci, oderwane i okupowane, wszakże non simpliciter et inviolabiliter jako restytucją Estoniej ta kaucja koronie szwedzkiej od KiMci się stała, ale dołożono: nisi aliud ordinibus regni Suetiae visum fuerit
dane, aby było na pierwszym sejmie w konstytucyą wpisane, sam oryginał włożywszy, i aby był w dobrym schowaniu w skarbie polskim, także diploma declarationis articulorum in conventu coronationis per S. R. Mtem factae. Bo acz JKM. też koronie szwedzkiej uczynił kaucyą poprzysiężoną, że od tej tam korony szwedzkiej nie miał nic alienować, co było przy niej tak od Inflant, jako od Rusi pod Iwanem, ks. moskiewskim, przez KJM. Jana szwedzkiego, ojca JKMci, oderwane i okupowane, wszakże non simpliciter et inviolabiliter jako restytucyą Estoniej ta kaucya koronie szwedzkiej od KJMci się stała, ale dołożono: nisi aliud ordinibus regni Suetiae visum fuerit
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 427
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej, illegitimus, usurpativus et abusivus possessornieprawny, nielegalny i uzurpatorski posesor, tąż ordynacją motu proprio et insciis nobis et Republica sam z własnej inicjatywy i bez wiedzy naszej i Rzeczypospolitej ważył się dyzmembrować rozczłonkować, dzielić i alienować, owszem nie dając winnej atencji na nasze admonicje ani na listy do niego powtórzone, aby tu do Warszawy przybył do nas dla poprawienia tego szkodliwego i prawom ojczystym przeciwnego dzieła, lubo dobrze i doskonale wie, że samej tylko Rzpltej należało i należy decydować o przyszłym rozporządzeniu tejże ordynacji, nie zjechał i najmniejszego do reparacji
, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej, illegitimus, usurpativus et abusivus possessornieprawny, nielegalny i uzurpatorski posesor, tąż ordynacją motu proprio et insciis nobis et Republica sam z własnej inicjatywy i bez wiedzy naszej i Rzeczypospolitej ważył się dyzmembrować rozczłonkować, dzielić i alienować, owszem nie dając winnej atencji na nasze admonicje ani na listy do niego powtórzone, aby tu do Warszawy przybył do nas dla poprawienia tego szkodliwego i prawom ojczystym przeciwnego dzieła, lubo dobrze i doskonale wie, że samej tylko Rzpltej należało i należy decydować o przyszłym rozporządzeniu tejże ordynacji, nie zjechał i najmniejszego do reparacji
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 442
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
marszałka kowieńskiego, że gdy Pac, pisarz lit., sam się napierał tego, aby mu w funkcji deputackiej był kolegą Fleming, podskarbi wielki lit., tedy marszałek kowieński trudno miał ekskludować ministra od konkurencji i sam na niego subministrować protestacją.
Te tedy suspicje, żadnego fundamentu nie mające i owszem samej oczywistości przeciwne, alienowały ode mnie afekt marszałka nadwornego koronnego i gdy raz książę Radziwiłł, hetman wielki lit., wszystkich panów częstował u siebie na obiedzie — na którym graf Bryl, ks. ks. Czartoryscy, Poniatowski, kasztelan krakowski, Branicki, hetman wielki koronny, marszałek nadworny koronny znajdowali się i inni panowie — tedy hetman wielki koronny
marszałka kowieńskiego, że gdy Pac, pisarz lit., sam się napierał tego, aby mu w funkcji deputackiej był kolegą Fleming, podskarbi wielki lit., tedy marszałek kowieński trudno miał ekskludować ministra od konkurencji i sam na niego subministrować protestacją.
Te tedy suspicje, żadnego fundamentu nie mające i owszem samej oczywistości przeciwne, alienowały ode mnie afekt marszałka nadwornego koronnego i gdy raz książę Radziwiłł, hetman wielki lit., wszystkich panów częstował u siebie na obiedzie — na którym graf Bryl, ks. ks. Czartoryscy, Poniatowski, kasztelan krakowski, Branicki, hetman wielki koronny, marszałek nadworny koronny znajdowali się i inni panowie — tedy hetman wielki koronny
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 733
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, czułości był zachowany. Wszelkich kointeligencyj mieszkańców w fortecy z nieprzyjacielem pilno przestrzegał. Aby fakcja i zdrada utratą fortecy niebyła. Czujne zawsze szylwachy, warty rozporządzał. 7mo. Dostateczną amunicją i prowiantem na długi czas miał opatrzoną fortecę. Luznych ludzi, niepotrzebnych, i dostatecznej suficjencyj wyżywienia niemających, podeirzanych, zawczasu z fortecy alienował. Aby sam głód i choroby nieprzymusiły do poddania fortecy. 8vo. Pilno ma przestrzegać dostatecznej i zdrowy dla siebie wody, aby od oblegających niebyła mu odebrana. 9no. Ma mieć pogotowiu wszelkie materiały do reparacyj fortecy, jeżeliby gdzie nieprzyjaciel ją nadwerężył. Na przytłumienie bomb, ugaszenie ognia dowodne sposoby. 10mo
, czułości był záchowany. Wszelkich kointelligencyi mieszkańcow w fortecy z nieprzyiacielem pilno przestrzegał. Aby fakcya y zdrada utratą fortecy niebyłá. Czuyne záwsze szylwachy, warty rozporządzał. 7mo. Dostateczną ammunicyą y prowiantem ná długi czas miał opátrzoną fortecę. Luznych ludzi, niepotrzebnych, y dostateczney sufficyencyi wyżywienia niemaiących, podeirzanych, záwczasu z fortecy alienował. Aby sąm głod y choroby nieprzymusiły do poddania fortecy. 8vo. Pilno ma przestrzegáć dostateczney y zdrowy dla siebie wody, áby od oblegáiących niebyłá mu odebrana. 9no. Ma mieć pogotowiu wszelkie materyały do reparacyi fortecy, ieżeliby gdzie nieprzyiaciel ią nadwerężył. Ná przytłumienie bomb, ugászenie ognia dowodne sposoby. 10mo
Skrót tekstu: BystrzInfPolem
Strona: Lv
Tytuł:
Informacja polemiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
sporządzi mille gaudia: a mnie weselszą materią do aplauzu po tej kondolencyj, jako temu który jestem.
W. M. Pana N.N. Ociec zaprasza krewnych na wesele Córki swojej.
ZEm nie jest ów Galba, abym garnącą się w dom mój fortunę za progi moje miał rugować, i konkurujące miał alienować szczęście; dla czego przyjąłem nova vincula sortis et amicitiae w dom koligacyj naszej, gdym Córkę swoję zaślubił IMci Panu N.N. Boć rozumiem że thesaurũ inveni, gdy dożywotniego przyjaciela Córce mojej, któremu godność Imienia, równość fortuny, nec minor dat pretium virtus. Wiem że W. M. Pan
sporządźi mille gaudia: á mnie weselszą máteryą do áppláuzu po tey kondolencyi, jáko temu ktory jestem.
W. M. Páná N.N. Oćiec záprásza krewnych ná wesele Corki swojey.
ZEm nie jest ow Gálbá, ábym gárnącą śię w dom moy fortunę zá progi moje miáł rugowáć, y konkurrujące miał álienowáć szczęśćie; dla czego przyjąłem nova vincula sortis et amicitiae w dom kolligácyi nászey, gdym Corkę swoję záślubił IMći Pánu N.N. Boć rozumiem że thesaurũ inveni, gdy dożywotniego przyjaćielá Corce mojey, któremu godność Imienia, rowność fortuny, nec minor dat pretium virtus. Wiem że W. M. Pan
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: B8
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
wynosi w górę Słońce, tego in lacu miseriae zostający oczekiwam, rychło mnie Pańskim J. W. Dobrodzieja łaska promieniem oświeci, i w górę szczęścia wyniesie. Przychodzi mi hac commendatoria tę powtórzyć suplikę Memento cum veneris in regnum tuum; abyś J. W. Dobrodzieju od twego honoru i fortuny mnie jako swego nie alienował. Ale żebym szczęśliwą faworów usłyszał decyzję: Exaltatus omnia traham ad me, iż na porękę wzięty na nogi powstanę, wynidę in altum szczęścia. Czekam tedy os de ossibus J. W. Dobrodzieja rezurekcji i fortunnej eksaltacyj. A teraz słuchając zdania Stobeusza że communio cognationis colenda, ścielę się pod stopy Dobroczynne, flecto
wynośi w gorę Słońce, tego in lacu miseriae zostájący oczekiwam, rychło mnie Páńskim J. W. Dobrodźiejá łáská promieniem oświeći, y w gorę szczęśćia wynieśie. Przychodźi mi hac commendatoria tę powtorzyć supplikę Memento cum veneris in regnum tuum; ábyś J. W. Dobrodźieju od twego honoru y fortuny mnie jáko swego nie álienował. Ale żebym szczęśliwą fáworow usłyszał decyzję: Exaltatus omnia traham ad me, iż ná porękę wźięty ná nogi powstánę, wynidę in altum szczęśćia. Czekam tedy os de ossibus J. W. Dobrodźiejá resurrekcyi y fortunney exáltacyi. A teraz słuchájąc zdánia Stobeuszá że communio cognationis colenda, śćielę śię pod stopy Dobroczynne, flecto
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: D4
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
, żeby exteri soles coraz turpem non inurant notam, i z Europejczy'ak cale co do obyczajów, w Etiopem nie przemieniły, którego potym lavare ciężka, albo nie podobna by było. Czego poprawić trudno inaczej, tylko albo rewokując Filium prodigum, aby się ad stolam novam Ojcowskiej powrócił protekcyj, albo praeclarum custodem ovium Pana Dyrektóra alienować, żeby dalej homo homini nie był lupus. Boć caeco Duce nie podobna nie zdrożyć i pobłądzic, nie przypaść o Scillamgdy Nauclerus na wszystkie wiatry rozwija żagle. To comkolwiek praesentibus wyraził, amor confidentiae praeceptor kazał, i godnego imienia W. Pana estymacja, żeby dalszego nie zabierało depretium.
W. M.
, żeby exteri soles coraz turpem non inurant notam, y z Europeyczy'ak cále co do obyczájow, w Ethiopem nie przemieniły, ktorego potym lavare ćięszka, álbo nie podobna by było. Czego popráwić trudno ináczey, tylko álbo rewokując Filium prodigum, áby śię ad stolam novam Oycowskiey powroćił protekcyi, álbo praeclarum custodem ovium Páná Dyrektora álienowáć, żeby dáley homo homini nie był lupus. Boć caeco Duce nie podobna nie zdrożyć y pobłądźic, nie przypáść o Scillamgdy Nauclerus ná wszystkie wiatry rozwija żagle. To comkolwiek praesentibus wyráźił, amor confidentiae praeceptor kazał, y godnego imienia W. Páná estymácya, żeby dálszego nie zábieráło depretium.
W. M.
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: Fv
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733