iż się Aleksander synem Jowiszowym nazywa/ nie mając nań o to za dobre/ tak na to rzekła: A dokądże Aleksander będzie mię oskarżał do Junony/ i w nienawiść do niej podawał? Pogaństwo tak rozumiało/ iż Bogowie mają swe żony. I według ich dumy Juno była żoną Jowisza Boga. Z tąd Olimpias amarykowała na Aleksandra/ a jakoby szydziła z tego/ że on będąc synem Filipa Króla/ dla próżnej chluby nazwał się synem Jowiszowym.
Ta Królowa/ gdy jej powiedziano/ iż jeden dworzanin Królewski pojął barzo gładką żonę/ jedno taką/ o której była nieforemna sława; tak rzekła: Ja nie mam tego za mądrego człowieka/
iż się Alexánder synem Iowiszowym názywa/ nie máiąc nań o to zá dobre/ ták ná to rzekłá: A dokądże Alexánder będźie mię oskarżał do Iunony/ y w nienawiść do niey podawał? Pogáństwo ták rozumiáło/ iż Bogowie máią swe żony. Y według ich dumy Iuno byłá żoną Iowiszá Bogá. Z tąd Olympiás ámárikowáłá ná Alexándrá/ á iákoby szydźiłá z tego/ że on będąc synem Filipá Krolá/ dla prożney chluby názwał się synem Iowiszowym.
Tá Krolowa/ gdy iey powiedźiano/ iż ieden dworzánin Krolewski poiął bárzo głádką żonę/ iedno táką/ o ktorey byłá nieforemna sławá; ták rzekłá: Ia nie mam tego zá mądrego cżłowieká/
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 146
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
z końmi dostali się in praedam pomienionym mołojcom.
Imp. marszałek nadw. kor. śpiewaczka swego kazał rznąć Symonetemu przy inszych Włochach, z których jeden ksiądz był; tego natenczas za nogę trzymał; za to suspensus od im. ks. nuncjusza a divinis; na co król im. i księżna im. dobrodziejka bardzo amarykowała, że to uczynił w mieście tym, ile pod bokiem pańskim sub poena excommunicationis ; ale żyje i wesoły jest, z tym wszystkim ten chłopiec.
Krawcowa, mieszczka warszawska, że ją mąż wybił postronkiem za pijaństwo, już się była obiesiła fartuchem w kominie i pewnie by się była zadusiła, gdyby ją dziewka nie oderwała
z końmi dostali się in praedam pomienionym mołojcom.
Jmp. marszałek nadw. kor. śpiewaczka swego kazał rznąć Symonetemu przy inszych Włochach, z których jeden ksiądz był; tego natenczas za nogę trzymał; za to suspensus od jm. ks. nuncjusza a divinis; na co król jm. i księżna jm. dobrodziejka bardzo amarykowała, że to uczynił w mieście tym, ile pod bokiem pańskim sub poena excommunicationis ; ale żyje i wesoły jest, z tym wszystkim ten chłopiec.
Krawcowa, mieszczka warszawska, że ją mąż wybił postronkiem za pijaństwo, już się była obiesiła fartuchem w kominie i pewnie by się była zadusiła, gdyby ją dziewka nie oderwała
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 33
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
