te słowa: non inebrians, gdyż natura tego kamienia człeka prezerwować może od upicia się Jestkoloru fiał kowego, purpurowegc, różowego. Gemmam veris nazywa ten Kamień Pliniusz, iż oczom kolor jego przyjemny. Ma wsobie jak Bursztyn moc ciągnienia. Rueus onim świadczy, iż noszących szczęśliwemi czyni i cznynemi.
ASBEZT albo Amiantus, jest to Kamień według Pliniusza w górach Arkadyj rodzący się, tak miętki, że się da prząść i płótna z siebie robić, z spłotna Obrusy, koszule, Szaty; które zabrukane, nie praczki ani wody, lecz ognia potrzebują; w który wrzuciwszy wypaliwszy się, czyste zostają. Z tąd Symbolista szacie asbeztowej przypisał
te słowa: non inebrians, gdyż natura tego kamieniá człeká prezerwować może od upicia się Iestkoloru fiał kowego, purpurowegc, rożowego. Gemmam veris nazywa ten Kamień Pliniusz, iż oczom kolor iego przyiemny. Ma wsobie iak Bursztyn moc ciągnienia. Rueus onim swiadczy, iż nosżących szczęśliwemi czyni y cznynemi.
ASBEST albo Amianthus, iest to Kamień według Pliniusza w gorach Arkadyi rodzący się, tak miętki, że się da prząść y płotna z siebie robić, z zpłotna Obrusy, koszule, Szaty; ktore zabrukane, nie praczki ani wody, lecz ognia potrzebuią; w ktory wrzuciwszy wypaliwszy się, czyste zostaią. Z tąd Symbolista szacie asbestowey przypisał
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 650
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Nestorianie, Georgienowie, Jakobitowie etc. którzy mają wolne zażywanie Sekt. Kościół Cypryiski fundowany przez Z. Pawła, który tu najpierwej opowiadał Ewangelią Z. z Z. Barnabem, który tam umęczony, Ciało jego znalezione za Zenona Cesarza Roku 385. z Ewangelią Z. Mateusza. Na tej Wyspie znajduje się kamień zwany Amiant, który utłukszy w możdzerzu wydaje z siebie na kształt nici lnianych, z których robią płótno, które nigdy nie zgóreje w ogniu i im je bardziej pali tym większą białość z siebie wydaje, o czym pisze Kawaler Podocatarus w historyj Cypryiskiej wydanej Roku 1566. NICOSIA Miasto Stołeczne i Stolica przeszłych Królów, ma swego Arcybiskupa.
, Nestoryánie, Georgienowie, Iákobitowie etc. ktorzy máią wolne záżywánie Sekt. Koscioł Cypryiski fundowány przez S. Páwłá, ktory tu naypierwey opowiadał Ewángelią S. z S. Bárnábem, ktory tám umęczony, Ciáło iego ználezione zá Zenoná Cesárzá Roku 385. z Ewángelią S. Máteuszá. Ná tey Wyspie znayduie się kámień zwány Amiánt, ktory utłukszy w możdzerzu wydáie z siebie ná ksztáłt nici lniánych, z ktorych robią płotno, ktore nigdy nie zgoreie w ogniu y im ie bárdziey pali tym większą biáłość z siebie wydáie, o czym pisze Káwáler Podocatarus w historyi Cypryiskiey wydáney Roku 1566. NICOSIA Miásto Stołeczne y Stolicá przeszłych Krolow, ma swego Arcybiskupá.
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 580
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
w tej wtórej części.
A. Abram król w Acen z niewolnika panem 43. Adriatickiego morza wyspy 102. Agazin port 41. Agaryk skąd idzie 43. Aliofri kędy perły łowią 30. Aloes własne jak rzecz kosztowna 43. Aluarus Mendagna żeglarz sławny 23. Amboińskie wyspy 34. Ambra/ co jest 47. Amianto kamień/ co z niego przędą/ a nie góre 112. Amorgus/ Anafe/ Andre/ Arginuse/ Antycira/ Antymelo/ Astypalea wyspy 110. Anglia i jej prowincje/ obyczaje/ bogactwa etc. 81. Anglesej wyspa 86 Arabskiego brzegu wyspy 50. Arado miasto i skała na morzy sławna 117. Arane wyspy
w tey wtorey częśći.
A. Abram krol w Acen z niewolniká pánem 43. Adriátickiego morzá wyspy 102. Agázin port 41. Agárik skąd idzie 43. Aliofri kędy perły łowią 30. Aloes własne iák rzecz kosztowna 43. Aluarus Mendágná żeglarz sławny 23. Amboinskie wyspy 34. Ambrá/ co iest 47. Amiánto kámień/ co z niego przędą/ á nie gore 112. Amorgus/ Anáphe/ Andre/ Arginuse/ Antycirá/ Antimelo/ Astypálea wyspy 110. Anglia y iey prouinciae/ obyczáie/ bogáctwá etc. 81. Anglesey wyspá 86 Arábskiego brzegu wyspy 50. Arádo miásto y skáłá na morzy sławna 117. Aráne wyspy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 10 nlb
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
a ta czarną. Nie daleko wyspy Carysto/ sławnej dla dostatku marmurów/ dobrych barzo na robienie Kolumn/ znajduje się też jeden kamień/ który przędą i tką: starzy czynili z niego płótna/ którym nic nie szkodził ogień: w których warzono i palono trupy/ i tak w nich zostawał popiół. ten kamień zowią Amianto. Jest nakoniec ta wyspa tak żyzna/ iż niwczym nie da wprzód Sycylii. Wielcy Hetmani dyskurrując za czasu Piusa V. o sposobie prowadzenia wojny przeciw Turkowi/ rozumieli/ iż ją było trzeba stąd zacząć/ jako z miejsca sposobnego/ i ku wyżywieniu wojska/ i ku szkodzeniu wszystkiej ziemi nieprzyjacielskiej. ku
á tá czarną. Nie dáleko wyspy Cáristo/ sławney dla dostátku mármurow/ dobrych bárzo ná robienie Column/ znáyduie się też ieden kámień/ ktory przędą y tką: stárzy czynili z niego płotná/ ktorym nic nie szkodźił ogień: w ktorych wárzono y palono trupy/ y ták w nich zostawał popioł. ten kámień zowią Amiánto. Iest nákoniec tá wyspá ták żyzna/ iż niwczym nie da wprzod Siciliey. Wielcy Hetmáni discurruiąc zá czásu Piusá V. o sposobie prowádzenia woyny przećiw Turkowi/ rozumieli/ iż ią było trzebá stąd zácząć/ iáko z mieyscá sposobnego/ y ku wyżywieniu woyská/ y ku szkodzeniu wszystkiey źiemi nieprzyiaćielskiey. ku
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 112
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
