k wierze. Są ci/ co jako w dole zagniją pacierze/ Mienią/ że się z człowieczych szpików węże zadzą. Więc jeszcze ci/ skąd inąd rodzaj swój prowadzą; Jest ptak jeden/ co sam się zaląga/ i rodzi; Asyrską mową Faeniks; ziół/ ziarna nie szkodzi/ Lecz kadzidłem/ i żyje Amoniowym sokiem Ten pięć wieków przeżywszy/ nawierzchu wysokiem Palmy drżącej/ a między rózgi dębowemi/ Nosem/ i gniazdo ściele paznokty krzywemi. Tamże Kasij/ i tłosków nasławszy Nardowych/ Mirry żółtej/ korzonków k nim Cynamonowych/ Na wierzchu się więc kładzie/ i w perfumach świata D okonywa: skąd coby żył takoweż
k wierze. Są ći/ co iáko w dole zágniią paćierze/ Mienią/ że się z człowieczych szpikow węże zádzą. Więc ieszcze ci/ zkąd inąd rodzay swoy prowádzą; Iest ptak ieden/ co sam się záląga/ y rodźi; Assyrską mową Phaenix; źioł/ źiárná nie szkodźi/ Lecz kádźidłem/ y żyie Amoniowym sokiem Ten pieć wiekow przeżywszy/ náwierzchu wysokiem Pálmy drżącey/ á między rozgi dębowemi/ Nosem/ y gniazdo śćiele páznokty krzywemi. Támże Kásiy/ y tłoskow nasławszy Nardowych/ Mirry żołtey/ korzonkow k nim Cynámonowych/ Ná wierzchu się więc kłádźie/ y w perfumách świáta D okonywa: zkąd coby żył tákoweż
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 386a
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
