est, et omnes Reges seruient ei et obedient: Którego królestwo/ królestwo jest wiekuiste/ i wszyscy królowie będą mu służyć/ i posłusznymi będą. 1. Machab: 1. Ioseph lib: 1. cap: 11. RABIN.
JEśli to Proroctwo nie służy Antiochowi/ tedy raczej służyć ma według tłumaczenia wszytkich Doktorów Antychrystowi/ który z dopuszczenia Bożego trzydzieści i pułczwarta lata panować będzie. TEOLÓG.
PRawda jest/ że to Proroctwo rozumieć mamy o Antychryście/ dla podobieństwa/ które się pokaże w przeciwieństwie we wszytkim Chrystusowi/ albowiem jako Chrystus trzydzieści i pułczwarta lata przed śmiercią pracował w opowiadaniu Ewangeliej/ i w czynieniu Cudów/ tak też Antychryst przeciwnym
est, et omnes Reges seruient ei et obedient: Ktorego krolestwo/ krolestwo iest wiekuiste/ y wszyscy krolowie będą mu służyć/ y posłusznymi będą. 1. Machab: 1. Ioseph lib: 1. cap: 11. RABIN.
IEsli to Proroctwo nie służy Antyochowi/ tedy ráczey służyć ma według tłumáczenia wszytkich Doktorow Antychrystowi/ ktory z dopuszczenia Bożego trzydźieśći y pułczwártá látá pánowáć będźie. THEOLOG.
PRawdá iest/ że to Proroctwo rozumieć mamy o Antychryśćie/ dla podobieństwá/ ktore się pokaże w przećiwieństwie we wszytkim Chrystusowi/ álbowiem iáko Chrystus trzydźieśći y pułczwártá latá przed śmierćią prácował w opowiádániu Ewángeliey/ y w czynieniu Cudow/ ták też Antychryst przećiwnym
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 135
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
iż ma z to potęgi/ że się sąsiad Rozdział sąsiad obawiać nie ma nõ est quód emula vereare regna; że to Hiszpanom przyrodzona skutecznie dokazywać na co się zawezmą: i co raz opanują dokońca trzymać.
CHwała Bogu miły P. Plebanie/ że wzdy Hiszpanowi drogę torujących Jezuitów czynicie choć; to arcyfalsz a nie Antychrystowi/ jako niekiedy Dominikanów/ i Franciszkanów czynili Mistrzowie Paryscy/ paszkwilusami one smarując wszędy po świecie/ o czym Z. Tomasz świadczy c. 24. & 25. Bo się wżdy łaskawszymi pokazujecie Jezuitom/ pisząc za Akademią Krakowską/ aniżeli się pokazowali Dominikanom i Franciszkanom Mistrzowie Paryscy/ pisząc za swą Paryską./ Lecz jako
iż ma z to potęgi/ że się sąśiad Rozdzial sąśiad obawiáć nie ma nõ est quod aemula vereare regna; że to Hiszpanom przyrodzona skutecznie dokázywáć ná co się záwezmą: y co raz opánuią dokońcá trzymáć.
CHwáłá Bogu miły P. Plebanie/ że wzdy Hiszpanowi drogę toruiących Iezuitow czynićie choć; to arcyfalsz á nie Antychrystowi/ iáko niekiedy Dominikanow/ y Fránćiszkánow czynili Mistrzowie Páryscy/ pászkwilusámi one smáruiąc wszędy po świećie/ o cżym S. Thomasz swiádcży c. 24. & 25. Bo się wżdy łáskáwszymi pokázuiećie Iezuitom/ pisząc zá Akádemią Krákowską/ ániżeli sie pokázowáli Dominikanom y Fráńćiszkanom Mistrzowie Páryscy/ pisząc zá swą Páryską./ Lecz iáko
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 46
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
że co niegdy poduszczał nietylko Saula na niewinnego Dawida/ ale też nieboszczyki Akademiki Paryskie (one od stolice Apostołskiej/ potym tak surowie dla tego pokarane) na Dominikany i Franciszkany/ gdy o nich wrożyki i twierdzili że żnich ma być zguba/ nie jednego tylo Królestwa/ ale i wszytkiego Chrześcijaństwa; i że są gońcami Antychrystowymi/ wszytko onym złe/ które się na ten czas na świecie działo/ abo kiedy było i być miało/ przypisując/ aby ich tak byli mogli ludziom jako nabardziej ohydzić/ a szkół ich w Paryżu zabronić. i przynioższy dowody/ któremi tego/ zaślepieni oni złym afektem mistrzowie/ pod pretekstem bronienia swej Akademii/ probować
że co niegdy poduszczał nietylo Sáulá ná niewinne^o^ Dáwidá/ ále tesz nieboszczyki Akádemiki Páryskie (one od stolice Apostolskiey/ potym ták surowie dla te^o^ pokaráne) ná Dominikany y Fránćiszkany/ gdy o nich wrożyki y twierdźili że żnich ma bydź zgubá/ nie iednego tylo Krolestwá/ ále y wszytkiego Chrześćiáństwá; y że są gońcámi Antychrystowymi/ wszytko onym złe/ ktore się ná ten czás ná swiećie dźiało/ ábo kiedy było y bydź miáło/ przypisuiąc/ áby ich ták byli mogli ludźiom iáko nabárdźiey ohydźić/ á szkoł ich w Páryżu zábronić. y przynioższy dowody/ ktoremi tego/ záslepięni oni złym áffektem mistrzowie/ pod pretextem bronienia swey Akádemiey/ probowáć
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 140
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
zaraz po Zmartwychwstaniu do Nieba wstąpił? M. Po czterdziestu dniach dla trzech przyczyn. Pierwsza/ aby doświadczeniem samym/ prawdy Zmartwychwstania Uczniowie doszli. Druga/ aby ci którzy 10. przykazania Boskiego we czterech Ewangeliach pełnią/ otuchę mieli że do Nieba zajdą. Trzecia/ Iż Kościół Chrystusów zgromadzenie wiernych/ po czterdziestu dniach przenasladowania Antychrystowego/ do Nieba wzięty będzie. V. Jakoż to Chrystus na prawicy Ojca siedzi/ Gdyż Bóg jako nieskończony/ i próżen Ciała jest? M. To jest/ Człowieczeństwo w chwale Boga Ojca Niebieskiego jest. V. Jakoż się za nami wstawia do Ojca? M. Pokazując mękę swoję; Gdyż bowiem Chrystus
záraz po Zmartwychwstániu do Niebá wstąpił? M. Po czterdźiestu dniách dla trzech przyczyn. Pierwsza/ áby doświádczeniem sámym/ prawdy Zmartwychwstánia Vczniowie doszli. Druga/ áby ći ktorzy 10. przykazánia Boskiego we czterech Ewángeliách pełnią/ otuchę mieli że do Niebá zaydą. Trzećia/ Iż Kośćioł Chrystusow zgromádzenie wiernych/ po czterdźiestu dniách przenásládowánia Antychrystowego/ do Niebá wźięty będźie. V. Iákoż to Chrystus ná práwicy Oycá śiedźi/ Gdyż Bog iáko nieskończony/ y prozen Ciáłá iest? M. To iest/ Człowieczeństwo w chwale Bogá Oycá Niebieskiego iest. V. Iákoż się zá námi wstawia do Oycá? M. Pokázuiąc mękę swoię; Gdyż bowiem Chrystus
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 37
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Ille homo belluinus (pisze to sup. I. Cap. Ozeae ) ostendit se prorsus vacuum omni timore Dei, et suit deterior omnibus mancipiis Antichristi. Czym że go już wżdy nazowiemy/ gdyż u Kalwina/ człowieka który był nawiętszym niecnotą/ co ich było na świecie; jest poczytany gorszym nad wszytkie sługi i niewolniki Antychrystowe? Czwartej części, Księgi pierwsze. Królestwa Odoarda VI. Czwartej części,
NAstąpił po Henryku Odoardus jego syn/ który z tytułem królewskim/ i tamten też przyjął/ Głowa kościoła Angielskiego. Miał 13. Gubernatorów/ abo Opiekunów. Miedzy którymi Heretycy i Politicy deptali po Katolikach: tak iż za krótkim czasem/ zgasła tam
Ille homo belluinus (pisze to sup. I. Cap. Ozeae ) ostendit se prorsus vacuum omni timore Dei, et suit deterior omnibus mancipiis Antichristi. Czym że go iuż wżdy názowiemy/ gdyż v Kálwiná/ człowieká ktory był nawiętszym niecnotą/ co ich było ná świećie; iest poczytány gorszym nád wszytkie sługi y niewolniki Antichristowe? Czwartey częśći, Kśięgi pierwsze. Krolestwá Odoárda VI. Czwartey częśći,
NAstąpił po Henryku Odoárdus iego syn/ ktory z tytułem krolewskim/ y támten też przyiął/ Głowá kośćiołá Angielskiego. Miał 13. Gubernatorow/ ábo Opiekunow. Miedzy ktorymi Haeretycy y Politicy deptáli po Kátholikách: ták iż zá krotkim czásem/ zgásłá tám
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 47
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ przyłączywszy sobie dwunastu swych Cystercjensów: i poszczęścił P. Bóg ich pracy około heretyckich błędów zbijania. A gdy Baldwin Kacermistrz wywodami Biskupa przekonany/ jednak na prawdę przystać niechcąc/ mu mówił: Widzężeś przyszedł w duchu Eliaszowym; Biskup mu rzekł: Ja się do ducha Eliaszowego nie znam/ ale w tobie widzę duch Antychrystów. I cudami te Kacerstwa Bóg zawstydzał. Bo gdy w Karkasonie żęli na polu w dzień Z. Jana Chrzciciela ciż Heretycy/ którego nie za Proroka mieli/ ale za złośliwego człowieka/ u wszytkich krwawe snopki były i krew z nich ciekła/ co ich przestraszyło. Dopieroż cuda/ i gorące kazania Z.
/ przyłączywszy sobie dwunastu swych Cystercyensow: i poszczęśćił P. Bog ich pracy około heretyckich błędow zbiiánia. A gdy Baldwin Kácermistrz wywodámi Biskupá przekonány/ iednák ná prawdę przystáć niechcąc/ mu mowił: Widzężeś przyszedł w duchu Eliaszowym; Biskup mu rzekł: Ia się do duchá Eliaszowego nie znam/ ále w tobie widzę duch Antychrystow. I cudámi te Kácerstwá Bog záwstydzał. Bo gdy w Kárkássonie żęli na polu w dźien S. Ianá Chrzćićielá ćiż Heretycy/ ktorego nie zá Proroká mieli/ ale zá złośliwego człowieká/ u wszytkich krwáwe snopki były i krew z nich ćiekłá/ co ich przestrászyło. Dopieroż cudá/ i gorące kazánia S.
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 18.
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
