polskiego i węgierskiego, na sejmie złożonym w Budzyniu w Węgrzech, z rodzonym swoim ojcem Dobkiem alias Dobiesławem Zawiszą kasztelanem krakowskim, i Sędziwojem Toporczykiem (alias pono z domu Tarłów) wojewodą kaliskim, oraz starostą krakowskim, trzymał rządy całej Polski od króla postanowione, i był to ich Triumviratus. Sądy, dyspozycje rzeczy, bez apelacji do króla zlecone mieli, a nadewszystko, sam tylko biskup pozwolenie miał wakanse wszystkie i urzędy rozdawać według upodobania swego, oprócz kasztelanii i województwa krakowskich, które dwa urzędy in casu wakansów król do swojej dyspozycji zachował. (Obszerniej o tem, i o życiu i o śmierci jego: Joachim Bielski str. 254,
polskiego i węgierskiego, na sejmie złożonym w Budzyniu w Węgrzech, z rodzonym swoim ojcem Dobkiem alias Dobiesławem Zawiszą kasztelanem krakowskim, i Sędziwojem Toporczykiem (alias pono z domu Tarłów) wojewodą kaliskim, oraz starostą krakowskim, trzymał rządy całéj Polski od króla postanowione, i był to ich Triumviratus. Sądy, dyspozycye rzeczy, bez apellacyi do króla zlecone mieli, a nadewszystko, sam tylko biskup pozwolenie miał wakanse wszystkie i urzędy rozdawać według upodobania swego, oprócz kasztelanii i województwa krakowskich, które dwa urzędy in casu wakansów król do swojéj dyspozycyi zachował. (Obszerniéj o tém, i o życiu i o śmierci jego: Joachim Bielski str. 254,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 2
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
/ aby dwojakie były dane Apostołom od Chrysta Pana klucze: to jest ordinis i Iurisdictionis.
Tamże/ miesza pasterstwo Arcykapłańskie/ z pasterstwem kapłańskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ aby z zwyczaju starodawnego/ iż uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
Pag. 219. Władze nakazywania Synodów przywłaszcza Cesarzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ aby na koncyliach powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze miejsce zasiadali. To i tym podobne błędy i Herezje Teologa drugiego naszego Filaleta. Apologia Ortologowe błędy/ i Herezje.
NAstempuje trzeci takowy Cerkwie naszej Ruski Teolog Teofil Ortolog
/ áby dwoiákie były dáne Apostołom od Chrystá Páná klucze: to iest ordinis y Iurisdictionis.
Támże/ miesza pásterstwo Arcykápłáńskie/ z pasterstwem kápłáńskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ áby z zwyczáiu stárodawnego/ iż vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Pag. 219. Władze nákázywánia Synodow przywłaszcza Cesárzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ áby ná konciliách powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze mieysce záśiadáli. To y tym podobne błędy y Haerezyae Theologá drugiego nászego Philáletá. Apologia Ortologowe błędy/ y Haerezye.
NAstempuie trzeći tákowy Cerkwie nászey Ruski Theolog Theophil Ortholog
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
ś. Złotoustego/ mówiącego/ Ze Pan Chrystus przez te swoje do Apostoła Piotra rzeczone słowa/ Paś owce moje: nad wszytkiego świata wiernymi/ i nad Bracią/ poruczył jemu przełożeństwo. Ioan. c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż i z prawa Bożego/ i z prawa Cerkiewnego Apelacja do Biskupa Rzymsk: należy.
BLąd i to Heretycki/ w Cerkiew naszą Ruską przez tego Heretyka wtrącony/ nie przyznawać/ aby jak z dawnego zwyczaju/ tak i z uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacja do Biskupa Rzymskiego należała. Przed prawem Cerkiewnym zwyczaju tego sa Przykłady/ w Marcionie z Pontu: w Fortunacie i Feliksie z
ś. Złotoustego/ mowiącego/ Ze Pan Christus przez te swoie do Apostołá Piotrá rzeczone słowá/ Páś owce moie: nád wszytkiego świátá wiernymi/ y nád Bráćią/ porucżył iemu przełożeństwo. Ioan. c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż y z práwá Bożego/ y z práwá Cerkiewnego Apellácya do Biskupá Rzymsk: należy.
BLąd y to Hęretycki/ w Cerkiew nászą Ruską przez tego Hęretyká wtrącony/ nie przyznáwáć/ áby iák z dawnego zwycżáiu/ ták y z vchwáły praw Cerkiewnych/ Appellácya do Biskupá Rzymskiego należáłá. Przed práwem Cerkiewnym zwycżáiu tego sa Przykłády/ w Márcionie z Pontu: w Fortunaćie y Felixie z
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 55
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż i z prawa Bożego/ i z prawa Cerkiewnego Apelacja do Biskupa Rzymsk: należy.
BLąd i to Heretycki/ w Cerkiew naszą Ruską przez tego Heretyka wtrącony/ nie przyznawać/ aby jak z dawnego zwyczaju/ tak i z uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacja do Biskupa Rzymskiego należała. Przed prawem Cerkiewnym zwyczaju tego sa Przykłady/ w Marcionie z Pontu: w Fortunacie i Feliksie z Afryki: w Atanazjuszu Z. z Egiptu: którzy w krzywdach sądowych apelowali do Biskupa Rzymskiego. Prawo zaś Apelaciej opisane jest w Kanonie trzecim/ czwartym/ i piątym Soboru Sardyceńskiego/ jasnymi i wyraźnymi
c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż y z práwá Bożego/ y z práwá Cerkiewnego Apellácya do Biskupá Rzymsk: należy.
BLąd y to Hęretycki/ w Cerkiew nászą Ruską przez tego Hęretyká wtrącony/ nie przyznáwáć/ áby iák z dawnego zwycżáiu/ ták y z vchwáły praw Cerkiewnych/ Appellácya do Biskupá Rzymskiego należáłá. Przed práwem Cerkiewnym zwycżáiu tego sa Przykłády/ w Márcionie z Pontu: w Fortunaćie y Felixie z Afriki: w Atánázyuszu S. z AEgyptu: ktorzy w krzywdách sądowych ápellowali do Biskupá Rzymskiego. Práwo záś Appelláciey opisáne iest w Kanonie trzećim/ cżwartym/ y piątym Soboru Sardyceńskiego/ iasnymi y wyráźnymi
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 55
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Apelaciach do Papieżów Rzymskich śu Złotoustemu i śu Flawianowi/ Patriarchom Konstantynopolskim od Patriarchów Aleksandryjskich Teofla i Dioscora ukrzywdzonych. i w Apelaciej ś. Teodoryta Biskupa Cyrskiego. i inszych Zaczym jeśli i z zwyczaju starodawnego/ który ma swój początek z prawa Bożego/ i z prawa Cerkiewnego wiedzieć się to daje/ że w sądach spraw Duchownych Apelacja do Biskupa Rzymskiego/ a nie do Cesarza Rzymskiego zawżdy należała/ i należy: idzie za tym i owo błąd być Heretycki/ twierdzić/ iż wsprawach duchownych Apelacja należy do Przełożonych świetskich/ do Królów/ abo Cesarzów. Co i sama práxis Cerkiewna/ po wszytkie czasy w Cerkwi zachowana/ tak mieć się temu uwiadomia
Apelláciách do Papieżow Rzymskich ś^v^ Złotoustemu y ś^v^ Flawiánowi/ Pátryárchom Konstántynopolskim od Patryárchow Alexándriyskich Theophlá y Dioscorá vkrzywdzonych. y w Apelláciey ś. Theodoritá Biskupá Cyrskiego. y inszych Záczym ieśli y z zwyczáiu stárodawnego/ ktory ma swoy pocżątek z práwá Bożego/ y z práwá Cerkiewnego wiedźieć sie to dáie/ że w sądách spraw Duchownych Appellácya do Biskupá Rzymskiego/ á nie do Cesárzá Rzymskiego záwżdy należáłá/ y należy: idźie zá tym y owo błąd bydź Hęretycki/ twierdźić/ iż wspráwách duchownych Appellácya należy do Przełożonych świetskich/ do Krolow/ ábo Cesárzow. Co y sámá práxis Cerkiewna/ po wszytkie cżásy w Cerkwi záchowána/ ták mieć sie temu vwiádomia
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 56
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Zaczym jeśli i z zwyczaju starodawnego/ który ma swój początek z prawa Bożego/ i z prawa Cerkiewnego wiedzieć się to daje/ że w sądach spraw Duchownych Apelacja do Biskupa Rzymskiego/ a nie do Cesarza Rzymskiego zawżdy należała/ i należy: idzie za tym i owo błąd być Heretycki/ twierdzić/ iż wsprawach duchownych Apelacja należy do Przełożonych świetskich/ do Królów/ abo Cesarzów. Co i sama práxis Cerkiewna/ po wszytkie czasy w Cerkwi zachowana/ tak mieć się temu uwiadomia/ że w sprawach duchownych ni bez Apelaciej ni za Apelacją nie sądzi żadnego duchownego żaden sędzia i przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nakazywania Synodów powszechnych należy
Záczym ieśli y z zwyczáiu stárodawnego/ ktory ma swoy pocżątek z práwá Bożego/ y z práwá Cerkiewnego wiedźieć sie to dáie/ że w sądách spraw Duchownych Appellácya do Biskupá Rzymskiego/ á nie do Cesárzá Rzymskiego záwżdy należáłá/ y należy: idźie zá tym y owo błąd bydź Hęretycki/ twierdźić/ iż wspráwách duchownych Appellácya należy do Przełożonych świetskich/ do Krolow/ ábo Cesárzow. Co y sámá práxis Cerkiewna/ po wszytkie cżásy w Cerkwi záchowána/ ták mieć sie temu vwiádomia/ że w spráwách duchownych ni bez Appelláciey ni zá Appellácyą nie sądźi żadnego duchownego żaden sędźia y przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nákázywánia Synodow powszechnych należy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 56
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
należała/ i należy: idzie za tym i owo błąd być Heretycki/ twierdzić/ iż wsprawach duchownych Apelacja należy do Przełożonych świetskich/ do Królów/ abo Cesarzów. Co i sama práxis Cerkiewna/ po wszytkie czasy w Cerkwi zachowana/ tak mieć się temu uwiadomia/ że w sprawach duchownych ni bez Apelaciej ni za Apelacją nie sądzi żadnego duchownego żaden sędzia i przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nakazywania Synodów powszechnych należy Biskupowi Rzymskiemu.
PRzytym błąd ciężki jest i owo/ w nas przez tegoż Filaleta umówiony/ władze nakazywania Synodów przywłaszczać Królom i Cesarzom. Jeśli prawami Cerkiewnymi Sobory pomiestne Episkopowie i Metropolitańskie/ od Episkopów i Metropolitanów
należáłá/ y należy: idźie zá tym y owo błąd bydź Hęretycki/ twierdźić/ iż wspráwách duchownych Appellácya należy do Przełożonych świetskich/ do Krolow/ ábo Cesárzow. Co y sámá práxis Cerkiewna/ po wszytkie cżásy w Cerkwi záchowána/ ták mieć sie temu vwiádomia/ że w spráwách duchownych ni bez Appelláciey ni zá Appellácyą nie sądźi żadnego duchownego żaden sędźia y przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nákázywánia Synodow powszechnych należy Biskupowi Rzymskiemu.
PRzytym błąd ćiężki iest y owo/ w nas przez tegoż Philaletá vmowiony/ władze nákázywánia Synodow przywłaszczáć Krolom y Cesárzom. Ieśli práwámi Cerkiewnymi Sobory pomiestne Episkopowie y Metropolitáńskie/ od Episkopow y Metropolitanow
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 56
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Imperium w nie wnidzie. Kozacy rebelizanci przez Zółkiewskiego zniesieni i uskromieni, i Nalewajko Wódz ich przyprowadzony do Warszawy głowy pozbył. W Dziedzicznym zaś Królestwie Szwedzkim rebelie się wszczeły. Roku 1597. Karol Stryj Królewski Sejm złożył, i Rząd absolutny fundowac sobie począł w Szwecyj, Fortece osadził własnemi Garnizonami, i komendantami sobie wiernemi, Apelacyj żadnej do Zygmunta nie pozwolił, Katolicką Wiarę zniósł; o czym Piasecki fol: 175. Roku 1598. Anna Królowa umarła, z zmarłej Syn żywy dobyty i ochrzczony umarł. Do Szwecyj Samuel Łaski Posłem wysłany, ale bez skutku powrócił. Król rekoncyliowany z Zamojskim broniącym Praw Ojczystych, z pozwoleniem Sejmu Roku 1599. pojechał
Imperium w nie wnidźie. Kozacy rebellizanći przez Zółkiewskiego znieśieni i uskromieni, i Nalewayko Wódz ich przyprowadzony do Warszawy głowy pozbył. W Dźiedźicznym zaś Królestwie Szwedzkim rebellie śię wszczéły. Roku 1597. Karol Stryi Królewski Seym złożył, i Rząd absolutny fundowac sobie począł w Szwecyi, Fortece osadźił własnemi Garnizonami, i kommendantami sobie wiernemi, Apellacyi żadney do Zygmunta nie pozwolił, Katolicką Wiarę zniósł; o czym Piasecki fol: 175. Roku 1598. Anna Królowa umarła, z zmarłey Syn żywy dobyty i ochrzczony umarł. Do Szwecyi Samuel Łaski Posłem wysłany, ale bez skutku powróćił. Król rekoncyliowany z Zamoyskim broniącym Praw Oyczystych, z pozwoleniem Seymu Roku 1599. pojechał
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 73
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Roku 1515. Leo X. Papież na Konsylium Laterańskim Janowi Łaskiemu Arcyb: Gnieźnień: Posłowi wielkiemu od Zygmunta I. potwierdził tęż samę powagę Legati Nati i Prymacjalną, na co Bulla jest w Gnieźnie. Arcybiskup Gnieźnieński jako Legatus-Natus może wszystkich Biskupów Polskich Dekreta apelacjalne relaksować, aprobować i każdej Diecezyj sprawy sądzić może, ale z apelacją do Nuncjatury. Arcybiskup Gnieźnieński jest pierwszym Książęciem Korony Polskiej w Przywileju Kazimierza Wielkiego w Poznaniu danego mu Roku 1360. a od Zygmunta Augusta aprobowanego 12. Października Roku 1560. o czym Olsz: Miał przedtym i te Prerogatywę, że Elekcje Biskupów Polskich konfirmował, bo na ów czas Kapituły sobie godnych, starych, i zasłużonych
Roku 1515. Leo X. Papież na Concilium Laterańskim Janowi Łaskiemu Arcyb: Gnieznień: Posłowi wielkiemu od Zygmunta I. potwierdźił tęż samę powagę Legati Nati i Prymacyalną, na co Bulla jest w Gnieznie. Arcybiskup Gnieznieński jako Legatus-Natus może wszystkich Biskupów Polskich Dekreta apellacyalne relaxować, approbować i każdey Dyecezyi sprawy sądźić może, ale z appellacyą do Nuncyatury. Arcybiskup Gnieznieński jest pierwszym Xiążęćiem Korony Polskiey w Przywileju Kaźimierza Wielkiego w Poznaniu danego mu Roku 1360. á od Zygmunta Augusta approbowanego 12. Paźdźiernika Roku 1560. o czym Olsz: Miał przedtym i te Prerogatywę, że Elekcye Biskupów Polskich konfirmował, bo na ów czas Kapituły sobie godnych, starych, i zasłużonych
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 165
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
O ARCYBISKUPIE LWOWSKIM. RZĄD POLSKI.
ROku 1361. Kazimierz Wielki Król Polski u Urbana V. Papieża wyrobił na Ruś Metropolią, którą pierwej w Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniej Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Sufraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apelacje do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncjatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łacińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficja dla szczupłej ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łacińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincjalne Gnieźnieńskie, abo Posłów wysłać, i miejsce mają w Senacie jako wyżej. KAPITUŁA
O ARCYBISKUPIE LWOWSKIM. RZĄD POLSKI.
ROku 1361. Kaźimierz Wielki Król Polski u Urbana V. Papieża wyrobił na Ruś Metropolią, którą pierwey w Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniey Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Suffraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apellacye do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncyatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łaćińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficya dla szczupłey ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łaćińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincyalne Gnieznieńskie, abo Posłów wysłać, i mieysce mają w Senaćie jako wyżey. KAPITUŁA
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 170
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
