świętą Przyczyną w zwadę zawiedzie przeklętą, A oraz z duszą zabijając zdrowe Ciała, powietrze przywiedzie morowe. Jeśli się rogiem ku Strzelcowi kinie, Nic oraczowi w zagonie nie zginie I przez przypłodki pszczoły częste swoje Napełnią ule i osadzą roje; Ale zaś z bydła pożytek niespory I próżne staną powietrzem obory. Jeśli się z Kozłem apenińskim złączy, Bakchus nieskąpy z prasy się posączy, Żyznym nie chybią urodzajem niwy Ani tłusty zbiór ateńskiej oliwy. Jeśli z Wodnikiem wstąpi do kąpieli, W śmiertelnej królów położy pościeli,
Koronowane (przez dekret surowy Śmierci wszem spólnej) popodcina głowy, Zarazi zboża w niedojrzałym czasie, A co zostanie, szarańcza wypasie.'
świętą Przyczyną w zwadę zawiedzie przeklętą, A oraz z duszą zabijając zdrowe Ciała, powietrze przywiedzie morowe. Jeśli się rogiem ku Strzelcowi kinie, Nic oraczowi w zagonie nie zginie I przez przypłodki pszczoły częste swoje Napełnią ule i osadzą roje; Ale zaś z bydła pożytek niespory I próżne staną powietrzem obory. Jeśli się z Kozłem apenińskim złączy, Bakchus nieskąpy z prasy się posączy, Żyznym nie chybią urodzajem niwy Ani tłusty zbiór ateńskiej oliwy. Jeśli z Wodnikiem wstąpi do kąpieli, W śmiertelnej królów położy pościeli,
Koronowane (przez dekret surowy Śmierci wszem spólnej) popodcina głowy, Zarazi zboża w niedojrzałym czasie, A co zostanie, szarańcza wypasie.'
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 156
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
i jeziora we Włoszech? O. Te są: a. Po, albo Padus zaczyna się na górach Alpes przy granicach Delfinatu płynie przez Lombardyą czyli północną część Włochów, i wpada w morze Adriatyckie. b. Adygus albo Atesis płynie z gór Alpes, wpada w morze Adriatyckie. c. Tyber ma źrzodło w górach Apenińskich, oblewa Rzym i wpada w morze Toskańskie, które jest cząstką morza Wsrzodziemnego. d. Jezioro większe, albo Madziore, poczyna się z Gór Alpes, w łący się z Padem w Księstwie Mediolańskim. e. Jezioro Komo, także z Alpes ciągnie się w tymże samym Księstwie, i wchodzi do Padu. f
y ieziora we Włoszech? O. Te są: a. Po, albo Padus zaczyna się na gorach Alpes przy granicach Delfinatu płynie przez Lombardyą czyli połnocną część Włochow, y wpada w morze Adryatyckie. b. Adigus albo Athesis płynie z gor Alpes, wpada w morze Adryatyckie. c. Tyber ma źrzodło w gorach Apenińskich, oblewa Rzym y wpada w morze Toskańskie, ktore iest cząstką morza Wsrzodziemnego. d. Jezioro większe, albo Madziore, poczyna się z Gor Alpes, w łączy się z Padem w Xięstwie Mediolańskim. e. Jezioro Komo, także z Alpes ciągnie się w tymże samym Xięstwie, y wchodzi do Padu. f
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 63
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
. PARAENESIS. Cor trzynastu imiona najwyszych na świecie.
UKazuj mi kto Aton/ czterdzieści albo pięćdziesiąt mil Włoskich/ aż do wyspy Lemnu rzucający wieczornią cień swoje/ daj Kankaz/ Karfat; Góry Pyrenejskie/ Alpes/ Pelion/ Haemum/ Atlasa/ Ofe/ Olimp/ Hiszpańską Tenaryfe/ w Grecium Szytel/ i góry Apenińskie nawyższe na świecie/ od korzenia ich żadnej nie ukażesz wysokości na milę Niemiecką/ lubo naszę Kijowską; consequenter morskiej głębokości na milę i w najwiętszych nie naszukasz nurtach/ ponieważ z nich ta ziemia wytoczona mili nie dosięga wysokości. Prawi mi Tomas z Aquiniu/ że w głębokości morskiej słodka najduje się woda/ i wiele których
. PARAENESIS. Cor trzynastu imioná naywyszych ná świećie.
VKázuy mi kto Athon/ czterdźieśći álbo pięcdźieśiąt mil Włoskich/ áż do wyspy Lemnu rzucáiący wieczornią ćień swoie/ day Kankaz/ Kárphát; Gory Pyreneyskie/ Alpes/ Pelion/ Haemum/ Athlásá/ Offe/ Olimp/ Hiszpáńską Tenáriffe/ w Graecium Szytel/ y gory Apenińskie nawyszsze ná świećie/ od korzeniá ich żadney nie vkażesz wysokośći ná milę Niemiecką/ lubo naszę Kiiowską; consequenter morskiey głębokośći ná milę y w naywiętszych nie nászukasz nurtách/ ponieważ z nich tá źiemiá wytoczona mili nie dośięga wysokośći. Práwi mi Thomás z Aquiniu/ że w głębokośći morskiey słodka náyduie się wodá/ y wiele ktorych
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 177.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
/ Aleksander czwarty/ i Bonifacius ósmy. O Tibrze.
Tyber naprzód zwano Albula/ potym Tyberynus od Tyberynusa króla Albańskiego/ który się w nim utopił/ abo jako drudzy piszą od Tyberiusa Hetmana Tuscańskiego/ bo ten nad brzegiem jego zbudował kościół nazwany Malandrino. Ten Tyber rzeka nazwany Malandrino. Ten Tyber rzeka poczyna się na Apenińskiej gorze nad Arnem trochę wyższej. tam gdzie się poczyna malutki jest/ a im dalej na dół/ tym się szerzy/ bo wpada weń rzekami te są przedniejsze/ Nera i Tyberynus. Bieży wzdłuż Tiber na jedenaście set i pięć mil Włoskich: w morze Tyreńskie wpada jednym torem/ nic się nie rozdzielając wedle Hoscji
/ Alexánder czwarty/ y Bonifácius osmy. O Tibrze.
Tyber naprzod zwano Albulá/ potym Tyberinus od Tyberinusa krolá Albáńskiego/ ktory sie w nim utopił/ ábo iáko drudzy piszą od Tyberiusá Hetmáná Tuscáńskiego/ bo ten nád brzegiem iego zbudował kośćioł názwány Malándrino. Ten Tyber rzeká názwány Malándrino. Ten Tyber rzeká poczyna sie ná Apenińskiey gorze nád Arnem trochę wysszey. tám gdźie sie poczyna malutki iest/ á im dáley ná doł/ tym sie szerzy/ bo wpada weń rzekámi te są przednieysze/ Nerá y Tyberinus. Bieży wzdłusz Tiber ná iedenaśćie set y pięć mil Włoskich: w morze Tyreńskie wpada iednym torem/ nic sie nie rozdźieláiąc wedle Hostiey
Skrót tekstu: CesPiel
Strona: 38v
Tytuł:
Pielgrzym włoski
Autor:
Franciszek Cezary
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
rozumieją/ iż wysokość gór/ i głębokość morza/ nieprzechodzi 10. staj/ aczkolwiek niektórzy dzisiejszy/ podnoszą góry/ i zniżają w głąb morze/ aż do 16. staj: aleć to rzadko się znaleźć może. Pospolita głębokość morza równa się pagórkom i górom miernym: a zaś extraordinaria abo osobliwa/ górom Apenińskim i Alpeskim/ abo inszym górom wielkim. A mówiąc o tym w osobliwości/ Arystoteles rozumie/ iż namialsze morze jest Meotidskie i morze więtsze/ głębsze: potym trochę kładzie Propotidskie: więc Arcypelag: za tym morze Tireńskie/ i insze. Za ciasnym morzem nagłębszym jest po prawej ręce Ocean Cantabryski/ kędy powrozem na 400
rozumieią/ iż wysokość gor/ y głebokość morzá/ nieprzechodźi 10. stay/ áczkolwiek niektorzy dźiśieyszy/ podnoszą gory/ y zniżáią w głąb morze/ áż do 16. stay: áleć to rzadko się ználeść może. Pospolita głębokość morzá rowna się págorkom y gorom miernym: á záś extraordinaria ábo osobliwa/ gorom Apenińskim y Alpeskim/ ábo inszym gorom wielkim. A mowiąc o tym w osobliwosći/ Aristoteles rozumie/ iż namiálsze morze iest Meotidskie y morze więtsze/ głębsze: potym trochę kłádźie Propotidskie: więc Arcipelag: zá tym morze Tireńskie/ y insze. Zá ćiásnym morzem nagłębszym iest po práwey ręce Ocean Cántábryski/ kędy powrozem ná 400
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 3
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
