a osobliwie gorzałką tak srodze był upił/ że na zajutrz/ gdy u Króla miał mieć audiencyją/ na łóżku rano bez dusze był naleziony.
O przeklęte pijaństwo/ które nie jednego nie tylko o cześne/ ale i o wieczne przywodzisz zdrowie! Zaczym 6. wszyscy Pijanicy srogich mąk piekielnych spodziewać się mają wedle onych słów Apostołskich: Nie mylcie się ani Pijanicowie nie będą dziedzicmi Królestwa niebieskiego. I. Corinth. 6. v. 9. seq.
Kiedyby inszego karania na Pijaki nie było/ jeno to/ że do nieba nie przydą; ale z onym Rozkosznikiem w piekielnym płomieniu na wielki gorzeć będą; słusznie byśmy się tego sprosnego
á osobliwie gorzałką ták srodze był upił/ że ná zájutrz/ gdy u Krolá miał mieć audiencyją/ ná łożku ráno bez dusze był náleźiony.
O przeklęte pijáństwo/ ktore nie jednego nie tylko o cześne/ ále y o wieczne przywodźisz zdrowie! Záczym 6. wszyscy Pijánicy srogich mąk piekielnych spodźiewáć śię máją wedle onych słow Apostolskich: Nie mylćie śię áni Pijánicowie nie będą dźiedźicmi Krolestwá niebieskiego. I. Corinth. 6. v. 9. seq.
Kiedyby inszego karánia ná Pijaki nie było/ jeno to/ że do nieba nie przydą; ále z onym Roskosznikiem w piekielnym płomieniu ná wielki gorzeć będą; słusznie bysmy śię tego sprosnego
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 30.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
widywał, mój Adamie złoty, A wżdym nigdy nie widział takiego jako ty, Inszym tylko na ciele włos głowy nie puszy, Tyś oraz i na ciele łysy, i na duszy, Kiedyś kalwińskiej wiary. Stara to łacina,
Że może nazwać łysym po polsku kalwina. Kiń tę wiarę, a wedle apostolskiej szkoły Miej już odziane serce, kiedyś na łbie goły. 139. DO JANA REJA
Częstoż się sami z swojej omyłki naśmiejem. Pisząc list, podpisałeś do mnie się Hanrejem. Mógł ci, rzekę, zamilczeć tego na tytułe, Jeżeli mu sąsiedzi zaglądają w ule; Krewną moję ma, nie wiem,
widywał, mój Adamie złoty, A wżdym nigdy nie widział takiego jako ty, Inszym tylko na ciele włos głowy nie puszy, Tyś oraz i na ciele łysy, i na duszy, Kiedyś kalwińskiej wiary. Stara to łacina,
Że może nazwać łysym po polsku kalwina. Kiń tę wiarę, a wedle apostolskiej szkoły Miej już odziane serce, kiedyś na łbie goły. 139. DO JANA REJA
Częstoż się sami z swojej omyłki naśmiejem. Pisząc list, podpisałeś do mnie się Hanrejem. Mógł ci, rzekę, zamilczeć tego na tytule, Jeżeli mu sąsiedzi zaglądają w ule; Krewną moję ma, nie wiem,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 68
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nalęgnął moli, Uprzedzi śmierć, do jego stosując się woli. Nie wiemże, gdzie tam siedzi; tu widzę, że wisi Senator na chorągwi w ferezyjej rysiej. 168 (N). TREFUNEK W KOŚCIELE
Śpiewał ksiądz przed ołtarzem w dzień Świątek Zielonych, Że Duch Święty w językach zstąpił rozdzielonych, Którymi choć gorzały apostolskie głowy, I włosy były całe, i każdy z nich zdrowy. To kiedy ksiądz, jakom rzekł, powtarza nabożnie, Trzymając żak na drążku świecę nieostrożnie Przytknie mu ją do głowy. Rozumiałem zrazu, Że dla tej świętej sprawy lepszego obrazu, Że to ksiądz z nabożeństwa czyni, dla pamiątki, Jako zstąpił
nalęgnął moli, Uprzedzi śmierć, do jego stosując się woli. Nie wiemże, gdzie tam siedzi; tu widzę, że wisi Senator na chorągwi w ferezyjej rysiej. 168 (N). TREFUNEK W KOŚCIELE
Śpiewał ksiądz przed ołtarzem w dzień Świątek Zielonych, Że Duch Święty w językach zstąpił rozdzielonych, Którymi choć gorzały apostolskie głowy, I włosy były całe, i każdy z nich zdrowy. To kiedy ksiądz, jakom rzekł, powtarza nabożnie, Trzymając żak na drążku świecę nieostrożnie Przytknie mu ją do głowy. Rozumiałem zrazu, Że dla tej świętej sprawy lepszego obrazu, Że to ksiądz z nabożeństwa czyni, dla pamiątki, Jako zstąpił
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 79
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, nabożeństwem naszym Ruskim nazywa i możesz się tak ślepej dusze Greckiej Religii i Rusin naleźć, któryby to co on napisał, i za Ruskie udał, Ruskim nabożeństwem nazwał i wyznał? Możesz się tak niskiego rozsądku na[...] eść Katolik, Coby tego takiego nabożeństwa ludzi nie przenagabał? musiałby głuchym być na owe słowa Apostołskie, Fratres mei, Si quis ex vobis errauerit à veritate, et conuerterit quiscum: Sciredebet, quoniam, qui conuerti fecerit peccatorem ab errore viae suae, Saluabit animã eius à morte, et operiet multitudinem peccatorum. By ten Filalet, a przed nim Zyzani, po nim Ortolog, narodu Ruskiego Heretycką nauką z drogi nauki
, nabożeństwem nászym Ruskim názywa y możesz sie ták slepey dusze Graeckiey Religiey y Ruśin náleść, ktoryby to co on nápisał, y zá Ruskie vdał, Ruskim nabożeństwem nazwał y wyznał? Możesz sie ták niskiego rozsądku ná[...] eść Kátholik, Coby tego tákiego nabożeństwá ludźi nie przenágabał? muśiałby głuchym bydź ná owe słowá Apostolskie, Fratres mei, Si quis ex vobis errauerit à veritate, et conuerterit quiscum: Sciredebet, quoniam, qui conuerti fecerit peccatorem ab errore viae suae, Saluabit animã eius à morte, et operiet multitudinem peccatorum. By ten Philálet, á przed nim Zyzáni, po nim Ortholog, narodu Ruskiego Haeretycką náuką z drogi náuki
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 5
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
się/ po co mądry syn Syrachów poraniać się radzi nam/ i drzwi mężów rozumnych progi nogami naszemi trzeć: Bogowidce Mojżesza usłuchawszy/ chodziłem Ojca mego i twego pytać/ aby mi oznajmił/ starszych naszych/ aby nam powiedzieli/ o słowie żywota przez słowo Boże przedwieczne z nieba przyniesionym/ pismy Prorockiemi/ Ewangelskimi i Apostołskimi ogłoszonym tradycjami z rąk w ręce/ od Ojców Synom przepodawanymi upewniony i świętymi Bogonośnych Ojców naszych Soborowemi uchwałami objaśnionym przodkom naszym podanym/ od nich przyjętym i po wieki nasze w prostocie serdecznej czyst: i niepokalano trzymanym chowanym. Po to mówię do Ojca naszego i do starszych naszych Cerkwie Wschodniej chodziłem/ abym się
sie/ po co mądry syn Syráchow porániáć sie rádźi nam/ y drzwi mężow rozumnych progi nogámi nászemi trzeć: Bogowidce Moyżeszá vsłuchawszy/ chodźiłem Oycá mego y twego pytáć/ áby mi oznaymił/ stárszych nászych/ áby nam powiedźieli/ o słowie żywotá przez słowo Boże przedwieczne z niebá przynieśionym/ pismy Prorockiemi/ Ewangelskimi y Apostolskimi ogłoszonym trádycyámi z rąk w ręce/ od Oycow Synom przepodawánymi vpewniony y świętymi Bogonośnych Oycow nászych Soborowemi vchwałámi obiáśnionym przodkom nászym podánym/ od nich przyiętym y po wieki nasze w prostoćie serdecżney czyst: y niepokaláno trzymánym chowánym. Po to mowię do Oycá naszego y do stárszych nászych Cerkwie Wschodney chodźiłem/ ábym sie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 2
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Cor. c. 5. ibid. Apologia Luc. c. 27. Apoc. c. 6. Ibid: c. 7. Ibid. Act. 7. Philip. c. 1. Ibid. Do Narodu Ruskiego.
A co ś. Złotousty i Teofilactus/ i niektórzy inszy na owe słowa Apostołskie. A ci wszyscy świadectewm wiary doświadczeni, nieodnieśli obietnice, iż Bóg o nas coś lepszego przejrzał, aby nie bez nas byli doskonałymi. wykład czyniąc/ zdają się mówić/ iż sprawiedliwi jeszcze zapłaty zaswe zasługi nieodnieśli: wiedzieć mamy/ iż oni nie o Koronach i Doskonałości Błogosławieństwa Dusz mówią/ ale o koronie
. Cor. c. 5. ibid. Apologia Luc. c. 27. Apoc. c. 6. Ibid: c. 7. Ibid. Act. 7. Philip. c. 1. Ibid. Do Narodu Ruskiego.
A co ś. Złotousty y Theophiláctus/ y niektorzy inszi ná owe słowá Apostolskie. A ći wszyscy świádectewm wiáry doświádczeni, nieodnieśli obietnice, iż Bog o nas coś lepszego przeyrzał, áby nie bez nas byli doskonáłymi. wykład czyniąc/ zdáią sie mowić/ iż spráwiedliwi iescże zapłáty záswe zasługi nieodniesli: wiedźieć mamy/ iż oni nie o Koronách y Doskonáłośći Błogosłáwieństwá Dusz mowią/ ále o koronie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 34
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Błog Apostoł Paweł. Przez obietnicę abowiem rozumie się/ doskonałe Błogosławieństwo i dusz i ciał: którego jeszcze ni Abel/ ni Noe/ ni Abraham/ niPaweł/ ni inszy kto niemiał/ i teraz niema. A to dla tego/ żeby nie bez nas mieli. Co się widzieć daje i z sąmych słów Apostołskich/ owych/ vt non sine nobis consummarentur. Nie rzekł abowiem/ mówi B. Złotousty/ aby nie bez nas byli koronowani/ ale żeby nie bez nas doskonałości dostąpili. To jest/ żeby bez nas doskonałej zapłaty nie tylko w duszach/ ale i w ciałach nie otrzymali. Znauki tedy świadectw Bożych: z
Błog Apostoł Páweł. Przez obietnicę ábowiem rozumie sie/ doskonáłe Błogosłáwieństwo y dusz y ciał: ktorego iescze ni Abel/ ni Noe/ ni Abráhám/ niPáweł/ ni inszi kto niemiał/ y teraz niema. A to dla tego/ żeby nie bez nas mieli. Co sie widźieć dáie y z sąmych słow Apostolskich/ owych/ vt non sine nobis consummarentur. Nie rzekł abowiem/ mowi B. Złotousty/ áby nie bez nas byli koronowáni/ ále żeby nie bez nas doskonáłośći dostąpili. To iest/ żeby bez nas doskonáłey zapłáty nie tylko w duszách/ ále y w ćiałách nie otrzymáli. Znáuki tedy świádectw Bożych: z
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 34
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
85. Dam: lib de Haeresis.
NIe Herezys że i owo/ od przeklętego Heretyka Eriusza napierwej zmyślona/ i w nim potępiona: twierdzić i nauczać/ że Dostojeństwo Episkopskie i Presbiterskie toż jest i jedno? i iż z prawa Bożego Episkop nad Presbytera in gradibus ordinis et in Iurisdictione nic nie ma? A owo Apostołskie gdzie podziejemy. Dla tegom cię zostawił (Tycie Episcopie) w krecie, abyś to czego niedostawa naprawił, i żebyś postanowił po miastach Kapłany. I zaś. (Timotee Episcope,) przeciw Presbyterowi nie przyjmuj skargi chyba za dwiema abo trzema świadkami. Gdzie zaraz i względem stopnia Ordinis. i względem Jurysdykciej Episkop
85. Dam: lib de Haeresis.
NIe Hęresis że y owo/ od przeklętego Hęretyká Aeryuszá napierwey zmyślona/ y w nim potępiona: twierdźić y náuczáć/ że Dostoieństwo Episkopskie y Presbiterskie toż iest y iedno? y iż z práwá Bożego Episkop nád Presbyterá in gradibus ordinis et in Iurisdictione nic nie ma? A owo Apostolskie gdźie podźieiemy. Dla tegom ćię zostáwił (Tyćie Episcopie) w krećie, ábyś to czego niedostawa nápráwił, y żebyś postánowił po miástách Kápłany. Y záś. (Timothee Episcope,) przećiw Presbyterowi nie przyimuy skárgi chybá zá dwiemá ábo trzemá świádkámi. Gdźie záraz y względem stopniá Ordinis. y względem Iurisdictiey Episkop
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 49
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nie Królewska ni Cesarska nic niema. Ale ma do tego władza zwierchniejsza duchowna. Za jaką po wszytkie siedm powszechne Synody od wszytkiej Cerkwie znany był Biskup Rzymski: do którego jak wszytek powszechny Rząd Cerkiewny/ tak i nakazywanie powszechnych Synodów/ co też jest tegoż rządu własną powinnością/ należało: według owego od czasów Apostołskich opoczyłego na nim prawa jego. to jest/ iż Synody Cerkiewne mimo zdanie Rzymskiego Biskupa zbierane i zamykane być niemają. Którego prawa względem Święci i Bogonośni Ojcowie/ na czwartym powszechnym Synodzie/ Dioscorowi Patriarsze Aleksandryjskiemu miedzy Biskpuami siedzieć niedopuścili/ że się ważył mimo wiadomość Biskupa Rzymskiego Sobór odprawować. Co/ mówią/ nikomu
nie Krolewska ni Cesárska nic niema. Ale ma do tego władza zwierchnieysza duchowna. Zá iáką po wszytkie śiedm powszechne Synody od wszytkiey Cerkwie znány był Biskup Rzymski: do ktorego iák wszytek powszechny Rząd Cerkiewny/ ták y nákázywánie powszechnych Synodow/ co też iest tegoż rządu własną powinnośćią/ należáło: według owego od czásow Apostolskich opocżyłego ná nim práwá iego. to iest/ iż Synody Cerkiewne mimo zdánie Rzymskiego Biskupá zbieráne y zámykáne bydź niemáią. Ktorego práwá względem Swięći y Bogonośni Oycowie/ ná czwartym powszechnym Synodźie/ Dioscorowi Pátriársze Alexándriyskiemu miedzy Biskpuámi siedźieć niedopuśćili/ że sie ważył mimo wiádomość Biskupá Rzymskiego Sobor odpráwowáć. Co/ mowią/ nikomu
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 56
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
jedną osobą ganiony być od nas niema.
O Przaśniku/ pomawiali Grekowie Rzymian/ jakoby oni przez używanie w Sakramencie Eucharystii przaśnego chleba/ dusze w Chrystusie Panie nie przyznawali: skąd im Apollinariuszową Herezję przypisowali. Ale gdy im Rzymianie dali wiedzieć/ żen ten używania przaśnego chleba w tajemnicy Eucharystii zwyczaj/ mają od samych czasów Apostołskich/ z podania B. Apostoła Piotra: iże się to dzieje w Kościele ich na znak niekwasności to jest bez grzeszności człowieka Chrysta P. który kwasu grzechu w sobie niemiał i niema. przestali na tym Grekowie. i my przestać powinni jesteśmy. Przyjmowania Sakramentu Eucharystii pod jedną osobą Grekowie Rzymianom po wiek nasz/
iedną osobą gániony bydź od nas niema.
O Przáśniku/ pomawiáli Graekowie Rzymian/ iákoby oni przez vżywánie w Sákrámenćie Eucháristiey przáśnego chlebá/ dusze w Christuśie Pánie nie przyznawáli: zkąd im Apollináriuszową Hęrezyę przypisowáli. Ale gdy im Rzymiánie dáli wiedźieć/ żen ten vżywánia przáśnego chlebá w táiemnicy Eucháristiey zwyczay/ máią od sámych cżásow Apostolskich/ z podánia B. Apostołá Piotrá: iże sie to dźieie w Kośćiele ich ná znák niekwásnośći to iest bez grzesznośći cżłowieká Christá P. ktory kwásu grzechu w sobie niemiał y niema. przestáli ná tym Grękowie. y my przestáć powinni iestesmy. Prziymowánia Sákrámentu Eucháristiey pod iedną osobą Grękowie Rzymiánom po wiek nász/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 115
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
