24. —W tych szafach poslumencików z gypsu rzniętych, różnych. No 28. Osóbek glinianych, No 5. — Sedesików drewnianych na kominku, No 35. — Deszczek różnych, obrazkami naklianych i malowanych, No 12. — Szyb szklanych takich¬że No 3. — Ramek różnych od obrazków, No 8. — Warcabnica stara, mozaikową robotą. — Gałek szklanych, różnych, malowanych, No 12. — Umbrakulek na głowę kłaść, No 2. — Ittem szyby różne, kwiatkiem nakliane. — Puzderek starych, No 3. — Postumentów, snycerską robotą, z drzewa rzniętych. No 6. — Ramek do obicia, nie malowanych
24. —W tych szaffach poslumencików z gypsu rzniętych, różnych. No 28. Osóbek glinianych, No 5. — Sedesików drewnianych na kominku, No 35. — Desczek różnych, obrazkami naklijanych i malowanych, No 12. — Szyb szklanych takich¬że No 3. — Ramek różnych od obrazków, No 8. — Warcabnica stara, mozaikową robotą. — Gałek szklanych, różnych, malowanych, No 12. — Umbrakulek na głowę kłaść, No 2. — Ittem szyby różne, kwiatkiem naklijane. — Puzderek starych, No 3. — Postumentów, snycerską robotą, z drzewa rzniętych. No 6. — Ramek do obicia, nie malowanych
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 41
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
non vanitate ductus, po krajach cudzych, po górach i miejscach kamienistych idę inoffenso pede; pewnie onich, jeśli nie zaostrzę, zaiste nie zatępię pióra: ani czytelnika obciąże kamieniami, któryby rad miał coronam de Lapide. Pompejusz wielki wojownik po trzecim z rozbójników morskich triumfie, miał zdwoch drogich kamieni szachownicę, czyli warcabnicę na trzy stopy szeroką u Pliniusza, nad których kamieni wielkość po one czasy Rzym jeszcze nie widział, a te ex spoliis supponendum, dostały się jemu: miał także stołów złotych, w klejnoty drogie sadzonych, dziewięć: koron z pereł wielkich 33. Górę złotę w kwadrat formowaną a na niej jelenie i lwy, frukta
non vanitate ductus, po kraiach cudzych, po gorach y mieyscach kamienistych idę inoffenso pede; pewnie onich, ieśli nie zaostrzę, zaiste nie zatępię piora: ani czytelnika obciąże kamieniami, ktoryby rad miał coronam de Lapide. Pompeiusz wielki woiownik po trzecim z rozboynikow morskich tryumfie, miał zdwoch drogich kamieni szachownicę, czyli warcabnicę na trzy stopy szeroką u Pliniusza, nad ktorych kamieni wielkość po one czasy Rzym ieszcze nie widział, á te ex spoliis supponendum, dostały się iemu: miał także stołow złotych, w kleynoty drogie sadzonych, dziewięć: koron z pereł wielkich 33. Gorę złotę w kwadrat formowaną á na niey ielenie y lwy, frukta
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 340
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
miednica nadpadana. A. 115. Urna filigranowa, kamieńmi sadzona. IMP. Wda Inflant. 116. Ekscytarz z krzesiwkiem i z lampą, złocisty. A. 117. Kałamarz capowy, filigranowe sztuki z kamieniami na nim sadzone. J. 118. Kałamarz mosiądzowy, żółwiem i cyną nabijany. J. 119. Warcabnic dwie kalembukowych, filigranem oprawnych i pieski filigranem oprawne. A.1, K.1. Rzeczy, które się krom sreber znajdowały w skarbcu p. Brochockiego.
120. Ołtarz srebrny, w puzdrze Obraz Najswiętszej Panny Conceptionis. A. 121. Zegar nocny z lampą. A. 122. Kałamarz srebrem powlekany,
miednica nadpadana. A. 115. Urna filagranowa, kamieńmi sadzona. JMP. Wda Inflant. 116. Excytarz z krzesiwkiem y z lampą, złocisty. A. 117. Kałamarz capowy, filagranowe sztuki z kamieniami na nim sadzone. J. 118. Kałamarz mosiądzowy, żółwiem i cyną nabijany. J. 119. Warcabnic dwie kalembukowych, filagranem oprawnych y pieski filagranem oprawne. A.1, K.1. Rzeczy, które się krom sreber znaydowały w skarbcu p. Brochockiego.
120. Ołtarz srebrny, w puzdrze Obraz Nayswiętszej Panny Conceptionis. A. 121. Zegar nocny z lampą. A. 122. Kałamarz srebrem powlekany,
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 45
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
cyną, mosiądzem sadzone, z flaszkami u których śrubki srebrne, złociste, w tymże puzderku kubeczek i lejek srebrny złocisty. K. 461. Puzderko w kapę oprawny, z sześcią flaszek kryształowych z śrubkami srebrnymi, złocistymi, kubeczek i lejek złocisty, na wierzchu puzderka srebrne sztuczki przybijane pozłociste. A. 462. Warcabnica z warcabami słomą nasadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem i leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością i kontryfałem sadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem i leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością i
cyną, mosiądzem sadzone, z flaszkami u których śrubki srebrne, złociste, w tymże puzderku kubeczek y lejek srebrny złocisty. K. 461. Puzderko w capę oprawny, z sześcią flaszek kryształowych z śrubkami srebrnymi, złocistymi, kubeczek y lejek złocisty, na wierzchu puzderka srebrne sztuczki przybijane pozłociste. A. 462. Warcabnica z warcabami słomą nasadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem y leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością y kontryfałem sadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem y leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością y
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 63
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
DO KSIĘDZA ROLICZA
Rolą, księże plebanie, w swoim herbie macie, Nie dziwuję, że przeto o kościół nie dbacie, I nie masz czego słuchać waszego kazania, Kiedy w polu do mroku siedzisz od zarania. Lepiej byś Pańską, na coś święcił się, nieboże, Rolą uprawiał, żeby rodziło się zboże. WARCABNICA abo WCZELE 84. KOMPLEMENT DO HERBOWNEJ WDOWY
Warcabnicę u ciebie, moja zacna pani, W herbie widząc, spróbować chciałbym szczęścia na niej. Są kostki znaczne, spore, fortuna chybaby W przek stanęła graczowi. Jeśli chcesz w warcaby, Cicho się rządzą; bo te połowicę tracą Zabawy i uciechy,
DO KSIĘDZA ROLICZA
Rolą, księże plebanie, w swoim herbie macie, Nie dziwuję, że przeto o kościół nie dbacie, I nie masz czego słuchać waszego kazania, Kiedy w polu do mroku siedzisz od zarania. Lepiej byś Pańską, na coś święcił się, nieboże, Rolą uprawiał, żeby rodziło się zboże. WARCABNICA abo WCZELE 84. KOMPLEMENT DO HERBOWNEJ WDOWY
Warcabnicę u ciebie, moja zacna pani, W herbie widząc, spróbować chciałbym szczęścia na niej. Są kostki znaczne, spore, fortuna chybaby W przek stanęła graczowi. Jeśli chcesz w warcaby, Cicho się rządzą; bo te połowicę tracą Zabawy i uciechy,
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 434
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
herbie macie, Nie dziwuję, że przeto o kościół nie dbacie, I nie masz czego słuchać waszego kazania, Kiedy w polu do mroku siedzisz od zarania. Lepiej byś Pańską, na coś święcił się, nieboże, Rolą uprawiał, żeby rodziło się zboże. WARCABNICA abo WCZELE 84. KOMPLEMENT DO HERBOWNEJ WDOWY
Warcabnicę u ciebie, moja zacna pani, W herbie widząc, spróbować chciałbym szczęścia na niej. Są kostki znaczne, spore, fortuna chybaby W przek stanęła graczowi. Jeśli chcesz w warcaby, Cicho się rządzą; bo te połowicę tracą Zabawy i uciechy, co w uszach kołacą. Rzadko esem, lecz zyzem
herbie macie, Nie dziwuję, że przeto o kościół nie dbacie, I nie masz czego słuchać waszego kazania, Kiedy w polu do mroku siedzisz od zarania. Lepiej byś Pańską, na coś święcił się, nieboże, Rolą uprawiał, żeby rodziło się zboże. WARCABNICA abo WCZELE 84. KOMPLEMENT DO HERBOWNEJ WDOWY
Warcabnicę u ciebie, moja zacna pani, W herbie widząc, spróbować chciałbym szczęścia na niej. Są kostki znaczne, spore, fortuna chybaby W przek stanęła graczowi. Jeśli chcesz w warcaby, Cicho się rządzą; bo te połowicę tracą Zabawy i uciechy, co w uszach kołacą. Rzadko esem, lecz zyzem
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 434
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
; To sztuki, ale są też do tego i pieszy: Co większa, że się strona oboja ucieszy, Żadna nie przegra, chociaż oboja zawzięta, Tak szachu, jako z metu oboja kontenta. Masz warcaby, masz szachy, masz wszytko gotowo; Księdza trzeba, przed którym rzeczem sobie słowo. Tylko się z warcabnicą swToją chciej ośmielić, A co które z nas wygra, będziemy się dzielić. Dalej w przegniłej desce puszczą nity, ćwieczki Abo też zardzewieją do szachów zameczki; Wszytko nieużywaniem psuje sam czas cichy, Żeć potem przyjdzie szukać ślusarzów z wytrychy. Porwon nieszczęściu! woliż męża z kluczem, pierwej Nim zamek zardzewieje,
; To sztuki, ale są też do tego i pieszy: Co większa, że się strona oboja ucieszy, Żadna nie przegra, chociaż oboja zawzięta, Tak szachu, jako z metu oboja kontenta. Masz warcaby, masz szachy, masz wszytko gotowo; Księdza trzeba, przed którym rzeczem sobie słowo. Tylko się z warcabnicą swToją chciej ośmielić, A co które z nas wygra, będziemy się dzielić. Dalej w przegniłej desce puszczą nity, ćwieczki Abo też zardzewieją do szachów zameczki; Wszytko nieużywaniem psuje sam czas cichy, Żeć potem przyjdzie szukać ślusarzów z wytrychy. Porwon nieszczęściu! woliż męża z kluczem, pierwej Nim zamek zardzewieje,
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 435
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
WARSZAWIE Z 1696 R. Revisia skarbcu ś.p. Króla Imci w Zamku Warszawskim d je 5 julij 1696
Szkatuła czarna, kiecka, mosiądzem obita, w której papiry różne. NB Ta znowu się zapieczętowała i nie rewidowana.
Szkatuła mała, czarna, kowana, z Orłem, w której nie masz nic, tylko warcabnica, a w skrytej szufladzie plik jeden papierów, zapieczętowany, z tytułem: Spowiedź generalna, który papier zaraz spalony.
Szkatuła hebanowa, srebrem wybijana, z herbem króla Zygmunta, od JoMci ksdza Radziejowskiego, w której te się rzeczy znajdują
Pierwsza szuflada: Oficium w capie czarnej, w oprawie złotej, na szmelcie czarnym.
WARSZAWIE Z 1696 R. Revisia skarbcu ś.p. Króla Imci w Zamku Warszawskim d ie 5 iulij 1696
Szkatuła czarna, kiecka, mosiądzem obita, w której papiry różne. NB Ta znowu się zapieczętowała i nie rewidowana.
Szkatuła mała, czarna, kowana, z Orłem, w której nie masz nic, tylko warcabnica, a w skrytej szufladzie plik jeden papierów, zapieczętowany, z tytułem: Spowiedź generalna, który papier zaraz spalony.
Szkatuła hebanowa, srebrem wybijana, z herbem króla Zygmunta, od JoMci ksdza Radziejowskiego, w której te się rzeczy znajdują
Pierwsza szuflada: Officium w capie czarnej, w oprawie złotej, na szmelcie czarnym.
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 147
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
go znam bogiem, Na Wenerę obracam przyrodzonym rogiem. Także Parysa nie znam, Tomas mi w pamięci, Co nie wierzył, aż wetknął: przecie w niebie święci. Moje fanty takiej są powagi, mój bracie, Godny by pewnie bywać w poważnym szkarłacie. Lepsze zezy, upewniam, niż drugi zezami; Niech będzie warcabnica, pójdę o konszt z wami. Nie chcę czynić sromoty nikomu w tej mierze, Co komu niebo dało, niechaj chętnie bierze. Nie czekałem sanice, jeżdżący na wozie, Dobrym bywał i lecie, dobrym bywał w mrozie. Aptekim się nie trzymał ani wódki z rosy,
Bardziej-m się cnotą chlubił, niż zalecał
go znam bogiem, Na Wenerę obracam przyrodzonym rogiem. Także Parysa nie znam, Tomas mi w pamięci, Co nie wierzył, aż wetknął: przecie w niebie święci. Moje fanty takiej są powagi, mój bracie, Godny by pewnie bywać w poważnym szkarłacie. Lepsze zezy, upewniam, niż drugi zezami; Niech będzie warcabnica, pójdę o konszt z wami. Nie chcę czynić sromoty nikomu w tej mierze, Co komu niebo dało, niechaj chętnie bierze. Nie czekałem sanice, jeżdżący na wozie, Dobrym bywał i lecie, dobrym bywał w mrozie. Aptekim się nie trzymał ani wódki z rosy,
Bardziej-m się cnotą chlubił, niż zalecał
Skrót tekstu: MłoszResBar_II
Strona: 208
Tytuł:
Epithalamium albo respons IMCI panu Kochowskiemu IMCI Pana Młoszowskiego
Autor:
Sambor Młoszowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1667
Data wydania (nie wcześniej niż):
1667
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
/ są zakrzywione nieco nazad/ są też i barzo krzywe. Pierwsze głowę końską wszytkę ku górze podnoszą/ wtóre onę według potrzeby miarkują/ trzecie pod się łamią. Onoż wiedząc tę ich istność władzej/ łacno już onych każdemu według pochopu i nałogu głowy końskiej zażywać będzie. Bo jeśli szkapa łep pod niebiosa wzdziera/ warcabnicę z łysiny czyniąc/ tego zakrzywionemi Czankami oduczać tej wady a nie prostemi przychodzi/ także opak tego co łep ponurza oduczać potrzeba/ co najprostszemi abo i nieco w przód podanemi które ku górze dźwigają. Średnie do postanowienia śrzedniego noszenia głowy właśnie należą. Ale iż na tym nie dosyć/ i drugi rozdział onych przypomnieć się musi
/ są zákrzywione nieco názad/ są też y bárzo krzywe. Pierwsze głowę końską wszytkę ku górze podnoszą/ wtore onę według potrzeby miárkuią/ trzećie pod się łamią. Onoż wiedząc tę ich istność władzey/ łácno iuż onych káżdemu według pochopu y nałogu głowy końskiey záżywáć będźie. Bo iesli szkápá łep pod niebiosá wzdźiera/ wárcabnicę z łyśiny czyniąc/ tego zákrzywionemi Czánkámi oduczáć tey wády á nie prostemi przychodźi/ tákże opák tego co łep ponurza oduczáć potrzebá/ co nayprostszemi ábo y nieco w przod podánemi ktore ku górze dźwigáią. Srzednie do postánowienia śrzedniego noszenia głowy własnie należą. Ale iż ná tym nie dosyć/ y drugi rozdźiał onych przypomnieć się muśi
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Av
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
