; zgoła żeby mogło vacare ab omni gubernio, jeżeliby subsisteret w swojej całości, co jednak widziemy u siebie, i co przypisuję po opatrzności Boskiej nad nami, osobliwej z przyrodzenia naturze narodu naszego.
A zatym możemy być pewni, że nasża kondycja sźlachecka tot dotibus uprzywilejowana natury i prawa, byłaby na partykulanego arcyszczęśliwa, gdyby była oraz tak gruntowna, żeby każdy mógł w niej zić independenter ab omni societate, jak pierwszych wieków sub lege naturae, kiedy każdy obywatel był sobie Panem.
Co że rzecz jest niepodobna, toć trzeba koniecznie warować bezpiecżeństwo swoje prywatne in publica integritate; Ta zaś że od nas zawisła, obaczimy jako najlepiej
; zgoła źeby mogło vacare ab omni gubernio, ieźeliby subsisteret w swoiey całośći, co iednak widźiemy u siebie, y co przypisuię po opatrznośći Boskiey nad nami, osobliwey z przyrodzenia naturze narodu naszego.
A zatym moźemy bydź pewni, źe nasźa kondycya sźlachecka tot dotibus uprzywileiowana natury y prawa, byłaby na partykulanego arcyszczęśliwa, gdyby była oraz tak gruntowna, źeby kaźdy mogł w niey źyć independenter ab omni societate, iak pierwszych wiekow sub lege naturae, kiedy kaźdy obywatel był sobie Panem.
Co źe rzecz iest niepodobna, toć trzeba konieczńie warować bespiecźeństwo swoie prywatne in publica integritate; Ta zaś źe od nas zawisła, obacźymy iako naylepiey
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 56
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
/ który dosyć ma mieć na samym sobie; z siebie samego ma być kontent/ wszystkie zamysły swoje/ i wszystkie myśli ma mieć o poddanych. Bonum suum non appetit, sed subditorum.Nie swego dobra pragnie/ ale Poddanych. To Poganin.
Przetoć też miedzy tytułami Pańskiemi najprzedniejsze imię jest być Ojcem. A arcyszczęśliwy tak i Pan/ do którego majętności gdy przydziesz/ albo przyjedziesz/ usłyszysz od Poddanych: Mamy Ojca/ a nie Pana. A to imię własne ma być Panów/ iż jako Ociec wszystkie swoje starania/ wszystkie kłopoty/ wszystkie zabiegi tym czyni animuszem/ aby opatrzył Syna/ zbogacił Syna: Tak Pan wszytko staranie ma
/ ktory dosyć ma mieć ná sámym sobie; z śiebie sámego ma bydź kontent/ wszystkie zámysły swoie/ y wszystkie myśli ma mieć o poddánych. Bonum suum non appetit, sed subditorum.Nie swego dobrá prágnie/ ále Poddánych. To Pogánin.
Przetoć też miedzy tytulámi Páńskiemi nayprzednieysze imię iest bydź Oycem. A árcysczęśliwy ták i Pán/ do ktorego máiętnośći gdy przydźiesz/ álbo przyiedźiesz/ usłyszysz od Poddánych: Mamy Oycá/ á nie Páná. A to imię włásne ma bydź Pánow/ iż iáko Oćiec wszystkie swoie stáránia/ wszystkie kłopoty/ wszystkie zábiegi tym czyni ánimuszem/ áby opátrzył Syná/ zbogáćił Syná: Ták Pan wszytko stáránie ma
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Iiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
