którejby Syn wtórą/ a Duch ś. trzecią w Trójcy Osobą byli przekładani/ zwani i wyznawani. Lecz i pismo ś. i SS. Ojców nauka Porządek miedzy Trójce Z. Osobami być nauczają/ a nie nierząd. To przełożywszy/ z owych słów Pana Chrystusowych Ego, et Pater vnum su-mus, tak Argumentują/ ponieważ Ociec i Syn jedno są względem istności: Syn zaś za wzgląd początku uprzedza Ducha Z. następuje/ iż Duch Z. z istności Ojcowskiej pochodzić nie może/ jeśli nie zaraz pochodzić będzie i z Syna. To Rzymianie. Czego my jeśli nie przyznamy/ tedy niezboznie Ojca i Syna w jednej i tejże
ktoreyby Syn wtorą/ á Duch ś. trzećią w Troycy Osobą byli przekłádáni/ zwáni y wyznáwáni. Lecż y pismo ś. y SS. Oycow náuká Porządek miedzy Troyce S. Osobámi bydź náucżáią/ á nie nierząd. To przełożywszy/ z owych słow Páná Christusowych Ego, et Pater vnum su-mus, ták Argumentuią/ ponieważ Oćiec y Syn iedno są względem istnośći: Syn záś zá wzgląd początku vprzedza Duchá S. nástępuie/ iż Duch S. z istnośći Oycowskiey pochodźić nie może/ ieśli nie záraz pochodźić będźie y z Syná. To Rzymiánie. Czego my ieśli nie przyznamy/ tedy niezboznie Oycá y Syná w iedney y teyże
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 145
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
est, non verbosus, flammantia non inflantia verba proferens.
Robertus BELLARMINUS Jezuita. Marcella II. Papieża siostrzeniec, od Klemensa VIII Kardynałem i Arcy-Biskupem Kapuańskim kreowany, natione Włoch de Mante Politiano z pobożności i z nauki, całemu znajomy światu: Napisał trzy Tomy Controversiarum na Heretyków, o Koncyliach, i najwyższej Kościoła Głowie obszernie argumentuje. Napisał eksplanacje Psalmów, Kazania i księgę de Scriptoribus Ecclesiasticis na 400 ich wyliczywszy, i opisawszy. Umarł 17 7bris Roku 1621 w Rzymie, lat mając 79 Klemens VIII promowując go na Godność Kardynalską mówił: Hunc eligimus, quia non habet Ecclesia parem quoad doctrinam. Urbanus VIII. cnotą przyrównał go Z. Karolowi Boromeuszowi
est, non verbosus, flammantia non inflantia verba proferens.
Robertus BELLARMINUS Iezuita. Marcella II. Papieża siestrzeniec, od Klemensa VIII Kardynałem y Arcy-Biskupem Kapuańskim kreowany, natione Włoch de Mante Politiano z pobożności y z nauki, całemu znaiomy swiatu: Napisáł trzy Tomy Controversiarum na Heretykow, o Konciliach, y naywyższey Kościoła Głowie obszernie argumentuie. Napisał explanacye Psalmow, Kazania y księgę de Scriptoribus Ecclesiasticis na 400 ich wyliczywszy, y opisawszy. Umarł 17 7bris Roku 1621 w Rzymie, lat maiąc 79 Klemens VIII promowuiąc go na Godność Kardynalską mowił: Hunc eligimus, quia non habet Ecclesia parem quoad doctrinam. Urbanus VIII. cnotą przyrownał go S. Karolowi Boromeuszowi
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 604
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
także ani żywotem Panieńskim/ według onych słów Dawidowych/ Si ascendero in Caelum tu illic es, si descendero in infernum ades. Wszędy Boga najdziesz/ i w niebie/ i w piekle/ i na świecie/ i w żywocie Panieńskim. Czemuż; że jest nieogarniony/ przeto Rabinie/ przeciwnym sposobem miałbyś argumentować mówiąc: Począł się w żywocie Panieńskim/ Ergo est incompraehensibilis, albowiem gdyby był compraehensibilis, nie mógłby być w żywocie Panieńskim/ ażby niebo opuścił. Rabinaz Teologiem. RABIN.
Skąd wiemy/ że Chrystus jest Bogiem/ jeśli rzeczecie/ że dla tego że wskrzeszał umarłych/ uzdrawiał chorych/ i widok ślepym przywracał
tákże áni żywotem Pánieńskim/ według onych słow Dawidowych/ Si ascendero in Caelum tu illic es, si descendero in infernum ades. Wszędy Bogá naydźiesz/ y w niebie/ y w piekle/ y ná świećie/ y w żywoćie Pánieńskim. Czemusz; że iest nieogárniony/ przeto Rábinie/ przećiwnym sposobem miałbyś árgumentowáć mowiąc: Począł się w żywoćie Pánieńskim/ Ergo est incompraehensibilis, álbowiem gdyby był compraehensibilis, nie mogłby bydż w żywoćie Pánieńskim/ áżby niebo opuśćił. Rabináz Theologiem. RABIN.
ZKąd wiemy/ że Chrystus iest Bogiem/ iesli rzeczećie/ że dla tego że wskrzeszał vmárłych/ vzdrawiał chorych/ y widok slepym przywracał
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 89
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
tego jest Bogiem/ albowiem że jest Bogiem/ Cuda czyni/ nie idzie zatym/ że Cuda czyni/ przeto jest Bogiem/ gdyż chociażby ich nie czynił/ albowiem do tego nie jest przymuszony ponieważ ad extra libere agit mówi Dawid/ i chociażby i świata nie stworzył/ przecieby on był Bogiem/ zaczym nie dobrze argumentujesz. Jest tedy Bogiem Chrystus Pan/ dla tego/ że naturą jego człowiecza jest Osobista Osobą Bożą/ i nie ma inszej/ tylko tę Osobę Boską. Do tego wielka różnica jest między Cudami świętych/ a Cudami Chrystusowemi/ albowiem oni nie swoją mocą Cuda czynili/ i czynią/ jako Mojżesz/ do którego Bóg mówił
tego iest Bogiem/ álbowiem że iest Bogiem/ Cudá czyni/ nie idźie zátym/ że Cudá czyni/ przeto iest Bogiem/ gdysz choćiaszby ich nie czynił/ álbowiem do tego nie iest przymuszony poniewasz ad extra libere agit mowi Dawid/ y choćiaszby y świátá nie stworzył/ przećieby on był Bogiem/ záczym nie dobrze árgumentuiesz. Iest tedy Bogiem Chrystus Pan/ dla tego/ że náturą iego człowiecza iest Osobista Osobą Bożą/ y nie ma inszey/ tylko tę Osobę Boską. Do tego wielka roznicá iest między Cudámi świętych/ á Cudámi Chrystusowemi/ álbowiem oni nie swoią mocą Cudá czynili/ y czynią/ iáko Moyzesz/ do ktorego Bog mowił
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 100
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
kojca łapając kury - Zaiste żeś ty z tych anioł który. Nie zajrzę-ć tego iks Szwanie skoku, Nie zajrzę, wierz mi, ustąpię-ć kroku. Wstępuj jako chcesz, idź z Mikołajem, Czeka cię chętnie z swym stróżem wzajem. Ze mną jeśli chcesz się dysputować,
Chciej mi in forma argumentować, Lecz gołe kładziesz nam sentencyje, A wszystkie z nimi giną racje. Kobyły tobie biku objeżdżać, Nie na harc taki z ludźmi wyjeżdżać, Nie trząść świętymi litaniami, Nie mieć rozprawy z teologami, Albo Wenery broń raczej strony, Który-eś ogniem wszystek spalony. Już ci nos franca widzę stoczyła, Już ci
kojca łapając kury - Zaiste żeś ty z tych anioł który. Nie zajrzę-ć tego iks Szwanie skoku, Nie zajrzę, wierz mi, ustąpię-ć kroku. Wstępuj jako chcesz, idź z Mikołajem, Czeka cię chętnie z swym stróżem wzajem. Ze mną jeśli chcesz się dysputować,
Chciej mi in forma argumentować, Lecz gołe kładziesz nam sentencyje, A wszystkie z nimi giną racyje. Kobyły tobie biku objeżdżać, Nie na harc taki z ludźmi wyjeżdżać, Nie trząść świętymi litanijami, Nie mieć rozprawy z teologami, Albo Wenery broń raczej strony, Który-eś ogniem wszystek spalony. Już ci nos franca widzę stoczyła, Już ci
Skrót tekstu: TajRadKontr
Strona: 287
Tytuł:
Tajemna rada
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
o tym wątpi, że Królowie Panowie mają pierwszą władzą, Prawem tylko obostrzoną? bo bez Rzeczyp: trudno Wojnę podnieść Król Jego Mość może, pokąd jej Rzeczpospolita nieuchwali; Żołnierza i Podatków na nią niepozwoli, numerum Wojska niedeterminuje? Cóż za effectus byłby Regiae potestatis in armis bez tego! Zaczym stąd argumentować Panu Instigatorowi, że Jego Mość Pan Marszałek ex inde supra Regalia ascendendo, dictatorium animi sui ambitum vellebat, jest przeciwko rozumowi mówić. A czyż takie Argumenta i Probatie powinny być in vitam integri Ciuis, ex libera voce, gdy przy Prawie stawa? Takaż to jest subversia Tronu Pańskiego? Zaprawdę Pan Instigator na
o tym wątpi, że Krolowie Pánowie máią pierwszą władzą, Práwem tylko obostrzoną? bo bez Rzeczyp: trudno Woynę podnieść Krol Iego Mość może, pokąd iey Rzeczpospolita nieuchwali; Zołnierzá y Podatkow ná nię niepozwoli, numerum Woyská niedeterminuie? Coż zá effectus byłby Regiae potestatis in armis bez tego! Záczym ztąd argumentowáć Pánu Instigatorowi, że Iego Mość Pan Márszałek ex inde supra Regalia ascendendo, dictatorium animi sui ambitum vellebat, iest przećiwko rozumowi mowić. A czyż tákie Argumentá y Probátie powinny bydź in vitam integri Ciuis, ex libera voce, gdy przy Práwie stawa? Tákaż to iest subversia Thronu Páńskiego? Záprawdę Pan Instigator ná
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 5
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, gdyż to circa proferentem ma zostawać, et ex consilio nemo obligatur, ile bona fidei et meritorum vir. Perspektywa O Milionach Wojsku votum. Jakie takietestimonium. Instigator kładzie być ważne.
Innuit także Pan Instigator, chcąc poświęcić swoje Probacje, że in Crimine Perduellionis jakie takie testimonium, etiam Plebeÿ, ma być ważne argumentując tak, iż jeśli może być Delator Plebeius, toć może być i testis. Negatur. Vtriusq diversa est ratio: bo insza jest deferre, insza convincere, co non competit Plebeio contra Nobilem według Satutów Koronnych; a że mu na te specialitates Panowie Jurystowie nic nieodpowiedzieli triumfował, mając to pro confesso, a
, gdyż to circa proferentem ma zostawáć, et ex consilio nemo obligatur, ile bona fidei et meritorum vir. Perspektywá O Millionách Woysku votum. Iákie tákietestimonium. Instigator kłádźie bydź ważne.
Innuit tákże Pan Instigator, chcąc poświęćić swoie Probácye, że in Crimine Perduellionis iákie tákie testimonium, etiam Plebeÿ, ma bydź ważne árgumentuiąc ták, iż ieśli może bydź Delator Plebeius, toć może bydź y testis. Negatur. Vtriusq diversa est ratio: bo insza iest deferre, insza convincere, co non competit Plebeio contra Nobilem według Satutow Koronnych; á że mu ná te specialitates Pánowie Iurystowie nic nieodpowiedźieli triumphował, máiąc to pro confesso, á
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 18
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
ja/ który nad płaszcz/ a torbę/ więcej mieć nie pragnę: czyli ty/ który nie mając dosyć na Ojczystym Królestwie/ w wielkie się niebezpieczeństwa wdajesz/ dla rozszyrzenia Państwa/ że ledwie się nie zda/ iż i wszytek świat na cię mało.
Jeden wykrętacz chcąc się swą biegłością popisać/ na ten sposób argumentował: Czym ja jestem/ tym Diogenes nie jest: Ja jestem człowiek. Przeto Diogenes nie jest człowiekiem. Księgi pierwsze
Na to mu Diogenes tak zapłacił: Poczni pry/ ode mnie wywód czynić/ a będziesz miał argument dobry. Co gdyby uczynił/ takby argument szedł: Czym jest Diogenes/ tym nie jest wykrętacz
ia/ ktory nád płaszcż/ á torbę/ więcey mieć nie prágnę: cżyli ty/ ktory nie máiąc dosyć ná Oycżystym Krolestwie/ w wielkie się niebespiecżeństwá wdáiesz/ dla rozszyrzenia Páństwá/ że ledwie się nie zda/ iż y wszytek świát ná ćię máło.
Ieden wykrętácż chcąc się swą biegłośćią popisáć/ ná ten sposob árgumentowáł: Cżym ia iestem/ tym Diogenes nie iest: Ia iestem cżłowiek. Przeto Diogenes nie iest cżłowiekiem. Kśiegi pierwsze
Ná to mu Diogenes ták zápłáćił: Pocżni pry/ ode mnie wywod cżynić/ á będźiesz miał árgument dobry. Co gdyby vcżynił/ tákby árgument szedł: Cżym iest Diogenes/ tym nie iest wykrętácż
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 28
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
insze obowiązki zakonowi temu. przetoż stej summy przeciw szkołom Jezuickim nic się konkludować nie może. Ślubują Jezuici iść do nauczenia wiary Pogan/ i do nawracania Heretyków toć innych dobrych uczynków miedzy Katolikami/ dla pożytku Kościoła Bożego/ czynić niemają. Zły Logik P. Pleban/ zapomniał Dialektyki; bawiąc się nowinamiSam Micanus inaczej argumentować uczy. I gdy bymu były mgłą niechęci przeciwko Jezuitom/ oczy nie zachodziły/ samby był z tegoż X. Skargi/ ten sobie argument rozwiązał/ jakoż i rozwięzuje/ sam się w tym nie bacząc. bo zaraz po słowach wiżej położonych/ sam że w tym swym piśmie na wierszu ośmym/ tego
insze obowiązki zakonowi temu. przetosz ztey summy przećiw szkołom Iezuickim nic sie konkludowáć nie może. Slubuią Iezuići iść do náuczenia wiáry Pogan/ y do náwracánia Heretykow toć innych dobrych vcżynkow miedzy Kátholikámi/ dla pożytku Kośćioła Bożego/ czynić niemáią. Zły Logik P. Pleban/ zápomniał Dyálektyki; báwiąc się nowinámiSam Micánus inácżey árgumentowáć vcży. I gdy bymu były mgłą niechęći przećiwko Iezuitom/ ocży nie záchodźiły/ samby był z tegosz X. Skárgi/ ten sobie árgument rozwiązał/ iakosz y rozwięzuie/ sam sie w tym nie bacząc. bo záraz po słowách wiżey położonych/ sam że w tym swym pismie ná wierszu osmym/ tego
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 29
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
aliud, nisi Domus DEI, et porta Caeli, (Genesis 28.) na to odpowiadam: że hoc loco, dla tego praeferencją żyjących, nie swemi adinventis rationibus, ale słowy Proroków, samego Chrystusa Apostołów i Doktorów Świętych, uczyniłem, abym aestimationem w Stanie Świętym Małżeńskim genitarium prolium uczynił, tak argumentując, że haec sunt facienda, et illa non omitenda, ale to straszna rzecz; gdy Ich – Mość Duchowni niektórzy w Polsce, omnem vim obracają w strojeniu Ołtarzy cumulando jako najwięcej zbiorów Kościelnych, wiele czasu zabierają, na kazaniach, Katechiznach, a de onere, Rodziców in conservatione prolis mało co mówią niepamiętając na
aliud, nisi Domus DEI, et porta Caeli, (Genesis 28.) na to odpowiadam: że hoc loco, dla tego praeferentią żyiących, nie swemi adinventis rationibus, ále słowy Prorokow, samego Chrystusa Apostołow y Doktorow Swiętych, uczyniłem, ábym aestimationem w Stánie Swiętym Małżeńskim genitarium prolium uczynił, ták argumentuiąc, że haec sunt facienda, et illa non omitenda, ále to straszna rzecz; gdy Jch – Mość Duchowni niektorzy w Polszcze, omnem vim obrácaią w stroieniu Ołtárzy cumulando iako náywięcey zbiorow Kościelnych, wiele czasu zábieraią, ná kázániach, Kátechiznach, á de onere, Rodzicow in conservatione prolis máło co mowią niepamiętaiąc na
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 65
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
