. Wojska jego zniósł, mając posiłek od Z. Jerzego Pułk biały, Anglik wziął Cyprum. Cesarz w okazji spociwszy się w Armenii w rzece Serra kąpiąc się wpadł w śmiertelną słabość, pochowany w Tyrze, czyli w Antiochii Annô Domini 1190: Hasło miał: Qui nescit dissimulare, nescit regnare.
23. HENRYK VI Asper (Ostry, Surowy) Książę Swewii albo Szwabii, Fryderyka I Syn, Saracenów Zwycięzca, Sycylię sobie podbił, tamże umarł Annô Domini 1198, którego Hasło było: Qui nescit tacere, nescit loqui.
24. FILIP II. Brat Henryka VI z Ottonem Brunszwickim także za Cefarza obranym od drugiej Partyj, wojuje, znosi
. Woyska iego zniosł, maiąc posiłek od S. Ierzego Pułk biały, Anglik wzioł Cyprum. Cesarz w okazyi spociwszy się w Armenii w rzece Serra kąpiąc się wpadł w śmiertelną słabość, pochowany w Tyrze, czyli w Antyochii Annô Domini 1190: Hasło miał: Qui nescit dissimulare, nescit regnare.
23. HENRYK VI Asper (Ostry, Surowy) Xiąże Swewii albo Szwabii, Fryderyka I Syn, Saracenow Zwycięsca, Sycylię sobie podbił, tamże umarł Annô Domini 1198, ktorego Hasło było: Qui nescit tacere, nescit loqui.
24. FILIP II. Brat Henryka VI z Ottonem Brunszwickim także za Cefarza obranym od drugiey Partyi, woiuie, znosi
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 517
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pachnące. Amnistia. zapomnienie, darowanie krzywdy, albo urazy. Anatomizować. jedno co rozbierać. Andzar. noż spory, które Turcy za broń noszą, i nimi się często zabijają. Apollo. Bożek Poetów. Aprak. Tutuń przedni. Arkan. Więzy, postronek. Arsenał. Miejsce, albo złożenie amunicyj. Aspra. drobna Turków moneta, na kształt moskiewskiej kopijki, waży jak pułtora grosza naszego. Aseki. Sekretarz, albo poufalszy Cesarza Dworzanin. Atalanta z Hyppomenem biegiem certująca sławna w historiach Atesz. ogień, abo górę Atlas. siłą do dźwigania ciężarów sławny u starożytności. Atleci. Zapaśnicy. August II. Król Polski.
pachnące. Amnistia. zapomnienie, dárowánie krzywdy, albo urázy. Anatomizowáć. iedno co rozbieráć. Andzar. noż spory, ktore Turcy za broń noszą, y nimi się często zabiiaią. Apollo. Bożek Poétow. Aprak. Tutuń przedni. Arkan. Więzy, postronek. Arsenał. Mieysce, albo złożenie amunicyi. Aspra. drobna Turkow moneta, na kształt moskiewskiey kopiyki, wáży iak pułtora grosza naszego. Asseki. Sekretarz, albo poufalszy Cesarza Dworzanin. Atalanta z Hyppomenem biegiem certuiąca sławna w historiach Atesz. ogień, abo gorę Atlas. siłą do dźwigánia ciężarow sławny u starożytności. Atleci. Zapaśnicy. August II. Krol Polski.
Skrót tekstu: GośPos
Strona: 348
Tytuł:
Poselstwo wielkie [...] Stanisława Chomentowskiego [...] od Augusta II [...] do Achmeta IV
Autor:
Franciszek Gościecki
Drukarnia:
Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
że korupcie bierze.
Co do Dekretów/ które odniego wychodzą/ i zowią się Destami, nie bierze od nich i jednej aspry/ lubo każdy kosztuje ośm aspr/ które się dostają jego Oficjalistom/ to jest Mysewededzi, co zbiera punkta trudności/ i stanowi Deste, pięć aspr. Mysewide co ją przepisuje/ dwie aspry. a temu co Pieczęć jego trzyma/ aspra jedna.
Nie wiele inszych obwencyj Mufty miewa/ wyjąwszy że kiedy Urząd obejmie/ wszyscy Posłowie i Rezydentowie Panów postronnych oddają mu wizitę/ jako też i Agenci Baszów u Porty mieszkający. A jako tam nie zwyczaj przychodzić z gołemi rękoma/ każdy mu upominek jaki przyniesie/ i
że korrupcie bierze.
Co do Dekretow/ ktore odniego wychodzą/ y zowią się Destami, nie bierze od nich y iedney áspry/ lubo kożdy kosztuie ośm áspr/ ktore się dostáią iego Officiálistom/ to iest Mysewededźi, co zbierá punktá trudnośći/ y stánowi Deste, pięć áspr. Mysewide co ią przepisuie/ dwie áspry. á temu co Pieczęć iego trzymá/ ásprá iedná.
Nie wiele inszych obwencyi Mufty miewá/ wyiąwszy że kiedy Vrząd obeymie/ wszyscy Posłowie y Residentowie Pánow postronnych oddáią mu wizitę/ iáko też y Agenći Bászow v Porty mieszkáiący. A iáko tám nie zwyczay przychodźić z gołemi rękomá/ kożdy mu vpominek iáki przynieśie/ y
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 138
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
od robienia Zawojów/ z Apteki/ z skarbu/ od myślistwa/ i inszych miejsc/ o którychem przy opisaniu Saraju mówił/ dają im zaraz po trzydziestu aspr co dzień. Przyczyniają im często żołdu za znaczną jaką na wojnie przysługą/ kiedy przystąpi łaska u Wezyra/ albo Pisarza Wojskowego. Podwyższają im też żołdu o dwie asprze/ za każdą głowę Nieprzyjacielską/ co który przyniesie/ lubo też kiedy da wiadomość o śmierci którego Spaha/ a bierze to z żołdu zmarłego. Czyni to Cesarz/ zabiegając oszukaniu/ żeby nie szła płaca z skarbu na żołnierzów umarłych/ i utajonych. Przy wiezdzie na Państwo/ i Koronaciej Cesarskiej/ podwyższają żołdu wszytkim Spahom
od robienia Záwoiow/ z Apteki/ z skárbu/ od myślistwá/ y inszych mieysc/ o ktorychem przy opisániu Sáráiu mowił/ dáią im záraz po trzydźiestu áspr co dźień. Przyczyniáią im często żołdu zá znaczną iáką ná woynie przysługą/ kiedy przystąpi łáská v Wezyra/ álbo Pisárzá Woyskowego. Podwyższáią im też żołdu o dwie ásprze/ zá kożdą głowę Nieprzyiaćielską/ co ktory przynieśie/ lubo też kiedy dá wiádomość o śmierći ktorego Spahá/ á bierze to z żołdu zmarłego. Czyni to Cesarz/ zábiegáiąc oszukániu/ żeby nie szła płáca z skárbu ná żołnierzow vmarłych/ y vtáionych. Przy wiezdźie ná Páństwo/ y Koronáciey Cesárskiey/ podwyższáią żołdu wszytkim Spahom
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 221
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
/ albo też szczęście. Rozdział VI. Księga Trzecia,
Oprócz tych sposobów/ któremi Spahowie zwykli sobie żołdu przyczyniać/ mieli przedtym jeszcze jeden/ jako mi powiadano/ nazwany Ghulam, to jest Konwój pieniędzy. Dawano tym co byli naznaczeni od Podskarbiów Cesarskich na prowadzenie pieniędzy skarbowych/ dla lepszego bezpieczeństwa do Konstantynopola/ po jednej asprze od sta/ i krom tego podejmowano ich z końmi w drodze. Ale się potym postrzegli/ że to czyniło wielką ujmę w skarbie/ i znieśli cale ten zwyczaj/ z wielkim nieukontentowaniem Spahów.
Gdy Cesarz osobą swoją wychodzi na wojnę/ dawa zwyczajem przeszłych Sołtanów Donatywę Spahom/ pięć Tysięcy aspr każdemu. Zowią to Sadak
/ álbo też szczęśćie. Rozdźiał VI. Xięgá Trzećia,
Oprocz tych sposobow/ ktoremi Spáhowie zwykli sobie żołdu przyczyniáć/ mieli przedtym ieszcze ieden/ iáko mi powiádano/ názwány Ghulam, to iest Konwoy pieniędzy. Dáwano tym co byli náznáczeni od Podskárbiow Cesárskich ná prowádzenie pieniędzy skárbowych/ dla lepszego bespieczeństwá do Konstántynopolá/ po iedney ásprze od sta/ y krom tego podeymowáno ich z końmi w drodze. Ale się potym postrzegli/ że to czyniło wielką vymę w skárbie/ y zniesli cále ten zwyczay/ z wielkim nieukontentowániem Spahow.
Gdy Cesarz osobą swoią wychodźi ná woynę/ dawá zwyczáiem przeszłych Sołtanow Donatywę Spahom/ pięć Tyśięcy áspr kożdemu. Zowią to Sadak
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 222
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
. Jako prędko imię którego wpiszą do Regestru/ bieży wszytkim pędem do Oda Baszy, to jest/ do starszego nad Izbą/ który go uderzy dłonią za ucho kiedy go mija/ na znak/ że go przyjmuje pod swoje posłuszeństwo. Taki jest werbunek Janczarów. Rozdział VII.
Zrazu Janczarem zostawszy/ niemiewają tylko po asprze żołdu na dzień/ drudzy cztery/ albo pięć/ niektórzy też siedm/ pułośmy/ i tak powoli rośnie im płaca/ za faworem Oficjerów/ aż do dwunastu aspr/ która jest najwyższa u Janczarów. Więcej się już żaden spodziewać nie może/ chyba że go szczęście wyniesie/ że zostanie Kiahia Bej, to jest/
. Iáko prętko imię ktorego wpiszą do Regestru/ bieży wszytkim pędem do Oda Baszy, to iest/ do stárszego nád Izbą/ ktory go vderzy dłonią zá vcho kiedy go miiá/ ná znák/ że go przyimuie pod swoie posłuszeństwo. Táki iest werbunek Iánczarow. Rozdźiał VII.
Zrázu Iánczarem zostawszy/ niemiewáią tylko po ásprze żołdu ná dźień/ drudzy cztery/ álbo pięć/ niektorzy też śiedm/ pułosmy/ y ták powoli rośnie im płáca/ zá fáworem Officierow/ áż do dwunastu áspr/ ktora iest naywyższa v Iánczarow. Więcey się iuż żaden spodźiewáć nie może/ chybá że go szczęśćie wynieśie/ że zostánie Kiahia Bey, to iest/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 227
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
