/ jedno oka mgnienie/ jak wielką! jak niewysłowioną! jak nieszczęsną wciągnęło w dom wasz prześwietni Przyjaciele klęską. ale. Excitus ostendit quo mundi gloria tendit. Pokaże motyka co kogo do góry pomyka. Ten exitus komuś zda się że pogrzebny/ ale nam weselny co też pokazuje/ jako i dokąd? tego cnego Młodzieńca aspirowała sława. Uwiedzie się nie jeden kto rzecze/ że nadalsze ekspektatywy/ nadalsze lata. Uwiedzie się nie jeden/ kto powie/ że ta sława tylko na chlubę/ tylko na starość/ tylko na wyniosłość wspaniałego wspinała się animuszu. Uwiedzie się mówię/ albowiem co nie raz czytał/ to i rzeczą dokonywał. Nulla pax
/ iedno oká mgnienie/ iák wielką! iák niewysłowioną! iák nieszczęsną wćiągnęło w dom wász prześwietni Przyiaćiele klęską. ále. Excitus ostendit quo mundi gloria tendit. Pokaże motyká co kogo do gory pomyka. Ten exitus komuś zda się że pogrzebny/ ále nam weselny co też pokázuie/ iáko y dokąd? tego cnego Młodźieńcá áspirowáłá sława. Vwiedźie się nie ieden kto rzecze/ że nadálsze expektátywy/ nadálsze látá. Vwiedźie się nie ieden/ kto powie/ że tá sławá tylko ná chlubę/ tylko ná stárość/ tylko ná wyniosłość wspániáłego wspináłá się ánimuszu. Vwiedźie się mowię/ álbowiem co nie raz czytał/ to y rzeczą dokonywał. Nulla pax
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 314
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
