. Skarży się u Daniela Proroka Anioł Przystaw i stróż Izraelskiego Państwa: Princeps Persarum (to jest Anioł stróż tego tam Królestwa) resistentia, pugna, et victoria, ortus regnorum mutatio et Democratia in Monarchiam, vel è contra, ad extremum interitûs.
Więc choćby się też teraz znalazł mądry jaki legislator jaki był Solon co Ateńczykom/ Licurgus co Spartanom/ Seleucus który Locrensibus leges scripsit, albo tak Święty i z-Nieba nauczony jako Samuel który żydom jura regia podał/ a wszyscy ci in scribendis legibus immortalitatem rerum publicarum spectarunt. Nie powiodło się im to jednak wszytkim. Zginęły te Rzeczypospolite et subsequens aetas doznała i doznawa etiam optimè optimus legibus constitutas
. Skarzy się u Danielá Proroká Anioł Przystáw i stroż Izráelskiego Pánstwá: Princeps Persarum (to iest Anioł stroż tego tám Krolestwá) resistentia, pugna, et victoria, ortus regnorum mutatio et Democratia in Monarchiam, vel è contra, ad extremum interitûs.
Więc choćby się też teraz znalasł mądry iáki legislator iáki był Solon co Atenczykom/ Licurgus co Spártánom/ Seleucus ktory Locrensibus leges scripsit, álbo ták Swięty i z-Niebá náuczony iáko Sámuel ktory żydom jura regia podał/ á wszyscy ći in scribendis legibus immortalitatem rerum publicarum spectarunt. Nie powiodło się im to iednák wszytkim. Zginęły te Rzeczypospolite et subsequens aetas doznáłá i doznawa etiam optimè optimus legibus constitutas
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 54
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Wielmożnemu a Mciwemu Panu, P. JANOWI LAHODOWSKIE^u^ z Lahodowa, Kasztelanowi Wołyńskiemu. etc. etc. Panu swemu Mściwemu, WACLAW KUNICKI z wielkich Kunic/ Obraz Szlachcica Polskiego oddaje i ofiaruje.
DIogenes Sinopeńczyk, wielkiej nauki, i przedziwnej mądrości człowiek, Wielmożny Panie Wołyński Panie mnie Miłościwy, gdy pilnie dla zdrowia Ojczyzny swej Ateńczyków pracujących, i rozmaicie onej zasługujących się, obaczył, niechciał też w tej mierze ostatnim być i żadnym, ale chęć swą uprzejmą przeciw nim oświadczając, kadź tę, która mieszkaniem jego była, i tam, i sam tak długo przed wszytkimi obracał, ażby wdzięczność swą wiadomą uczynił. Tak ja, mając wiele
Wielmożnemu á Mćiwemu Pánu, P. IANOWI LAHODOWSKIE^u^ z Láhodowá, Kásztellanowi Wołyńskiemu. etc. etc. Pánu swemu Mśćiwemu, WACLAW KVNICKI z wielkich Kunic/ Obraz Szláchćicá Polskiego oddáie y ofiáruie.
DIogenes Sinopeńczyk, wielkiey náuki, y przedźiwney mądrośći człowiek, Wielmożny Pánie Wołyński Pánie mnie Miłośćiwy, gdy pilnie dla zdrowia Oyczyzny swey Atheńczykow prácuiących, y rozmáićie oney zásługuiących się, obaczył, niechćiał też w tey mierze ostátnim bydź y zádnym, ále chęć swą vprzeymą przećiw nim oświadczáiąc, kadź tę, ktora mieszkániem iego byłá, y tám, y sám ták długo przed wszytkimi obrácał, áżby wdźięczność swą wiádomą vczynił. Ták ia, máiąc wiele
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: 3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
ciuitatem stare sine solo, quam Républicam sine religione. Abowiem religio neglecta aut prolapsa, traxit semper Rempubl secum, et trahet. Czego doświadczywszy sławny Wieszczek/ śpiewa przed nami. Dii multa neglecti dederunt. Hesperiae luctuosae. Wiedział o tym Lycurgus, i dlategoż wprzód Lacedemończyków swych wiary nauczał. Deukalion Greków/ Ion Priscus Ateńczyków/ Numa Pompilius Rzymianów/ słusznie/ bo Religio najpierwszą przyczyną jest/ która wszelakiej Rzeczypospolitej żywot daje. Byś abowiem wszytek świat obejść chciał/ miasta bez murów/ bez skarbów/ bez pieniędzy obaczyłbyś: ale bez Kościołów/ Bogów/ nabożeństwa pewnego/ i którzyby ofiar dla uproszenia szczęścia/ i oddalenia nieszczęścia
ciuitatem stare sine solo, quam Républicam sine religione. Abowiem religio neglecta aut prolapsa, traxit semper Rempubl secum, et trahet. Czego doświádczywszy sławny Wiesczek/ spiewa przed námi. Dii multa neglecti dederunt. Hesperiae luctuosae. Wiedział o tym Lycurgus, y dlategoż wprzod Lácedemończykow swych wiáry náuczał. Deukálion Grekow/ Ion Priscus Atheńczykow/ Numa Pompilius Rzymiánow/ słusznie/ bo Religio naypierwszą przyczyną iest/ ktora wszelákiey Rzeczypospolitey żywot dáie. Byś ábowiem wszytek świát obeyść chćiał/ miástá bez murow/ bez skárbow/ bez pieniędzy obaczyłbyś: ále bez Kośćiołow/ Bogow/ nabożeństwá pewnego/ y ktorzyby ofiar dla vproszenia sczęśćia/ y oddalenia niesczęśćia
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: C
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
. Abowiem gdyby mi sto czasu stawało/ a drugim przykro nie było/ czytałbym wszelkiej Rzeczypospolitej Regestra szlachciców wielkie/ a żadnego bez gorącej miłości przeciw Ojczyźnie nie mielibyśmy. W samej Ateńskiej Rzeczypospolitej Cudo jedno powiem/ małobyśmy znaleźli mężnych/ cnotliwych/ dzielnych/ przeważnych/ szczęśliwych/ którychby niewdzięczni Ateńczykowie/ abo w więzieniu nie pomorzyli; abo przecz z Ojczyzny nie wygnali: a przecię one animusze wielkie nic na to niedbały/ służyli szczyrze Ojczyźnie/ i za nie się mężnie zastawiali. Jako wiele wojen Alcibiades wygrał: a przecię mu od nich zle się nagrodziło. Jakiej był cnoty Arystides/ Temistocles/ Focion/
. Abowiem gdyby mi zto czásu sstawáło/ á drugim przykro nie było/ czytałbym wszelkiey Rzeczypospolitey Regestrá szláchćicow wielkie/ á żadnego bez gorącey miłośći przećiw Oyczyznie nie mielibysmy. W sámey Atheńskiey Rzeczypospolitey Cudo iedno powiem/ małobysmy ználezli mężnych/ cnotliwych/ dzielnych/ przeważnych/ sczęśliwych/ ktorychby niewdźięczni Atheńczykowie/ ábo w więzieniu nie pomorzyli; ábo przecz z Oyczyzny nie wygnáli: a przećię one ánimusze wielkie nic ná to niedbały/ służyli sczyrze Oyczyznie/ y zá nie się mężnie zástáwiáli. Iáko wiele woien Alcibiades wygrał: a przećię mu od nich zle się nágrodziło. Iákiey był cnoty Aristides/ Themistocles/ Phocion/
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: E3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
wiedzieć. Potym pierścień złoty/ który Szlachcic każdy Rzymski/ jako świadka Cnoty i dzielnych spraw swoich/ powinien był nosić. Tym com czytał/ dowodzę. Mago Annibalis legatus, effusis in vestibulo curiae annulis aureis ad Senatum Carthaginensem inter caetera adiecit, neminem nisi Equitem atque eorum ipsorum Principes id gerere insigne. Mądrzy byli Ateńczykowie/ i wielką szczycili się wolnością/ ale to cień przeciw twojej. Nie mieli bowiem szaty/ nie mieli złotego pierścienia; i w tym co im dano/ nie postrzegli się/ i co mieli/ nie wiedzieli. Teseus Aten zakładacz i pierwszy ich prawodawca/ chcąc swe miasto ludne i potężne uczynić/ wab jeden wymyślił
wiedzieć. Potym pierśćień złoty/ ktory Szláchćic káżdy Rzymski/ iáko świádká Cnoty y dzielnych spraw swoich/ powinien był nośić. Tym com czytał/ dowodzę. Mago Annibalis legatus, effusis in vestibulo curiae annulis aureis ad Senatum Carthaginensem inter caetera adiecit, neminem nisi Equitem atque eorum ipsorum Principes id gerere insigne. Mądrzy byli Atheńczykowie/ y wielką sczyćili się wolnośćią/ ále to ćień przećiw twoiey. Nie mieli bowiem száty/ nie mieli złotego pierśćieniá; y w tym co im dano/ nie postrzegli się/ y co mieli/ nie wiedzieli. Theseus Athen zákłádácz y pierwszy ich práwodawcá/ chcąc swe miásto ludne y potężne vczynić/ wab ieden wymyślił
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: H2
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Teseus Aten zakładacz i pierwszy ich prawodawca/ chcąc swe miasto ludne i potężne uczynić/ wab jeden wymyślił: Wołu na monecie bić rozkazał. To dla tego/ aby wszystkim dał o tym wiedzieć. że Prawo pospolite będzie. Bo jako wół wszystkim zarównie służy; tak tam Prawo wszytkim służyć miało. Nie zrozumieli wolej mądrzy Ateńczykowie Książęcia swego; ale jedni powiadali/ iż to na pamiątkę wołu onego/ którego na Maratanie zabił/ uczynił: drudzy/ aby tym do rolej pobudził. Wszytkie Rzeczypospolite obydzmy kołem; żadna Polakowi nie zrównała/ ani zrówna; abo na wtórym/ abo na trzecim/ od niego usiądzie stopniu. Ma Polak szatę znamienitą/
Theseus Athen zákłádácz y pierwszy ich práwodawcá/ chcąc swe miásto ludne y potężne vczynić/ wab ieden wymyślił: Wołu ná monećie bić roskazał. To dla tego/ áby wszystkim dał o tym wiedzieć. że Práwo pospolite będzie. Bo iáko woł wszystkim zárownie służy; ták tám Prawo wszytkim służyć miáło. Nie zrozumieli woley mądrzy Atheńczykowie Kśiążęćiá swego; ále iedni powiádáli/ iż to ná pámiątkę wołu onego/ ktorego ná Máráthanie zábił/ vczynił: drudzy/ áby tym do roley pobudził. Wszytkie Rzeczypospolite obydzmy kołem; żadna Polakowi nie zrownáłá/ áni zrowna; ábo ná wtorym/ ábo ná trzećim/ od niego vśiędzie stopniu. Ma Polak szátę známienitą/
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: H2
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
na znak vigilantie, tego, kto nauki tentuje: Minerwie, Sowa i Sfinks Morstrum. Inni inaczej o tych ofiarach; Ia certiora secutus, tobie refero Czytelniku. Były też ofiary okrutne, bo z zabiciem ludzi, zabijano żywych, żeby błagano martwych Deastrów. Jako to Rodejczykowie, Saturnowi Bożkowi ludzi zabijali na Ofiarę: Ateńczykowie zwyciężeni od Agatoklesa za rozgniewanego sób je poczytując tegoż Saturna, 200. wybomej Młodzi jemu na Ofiarę zabili, jako świadczy Lactantius. Dianie Tauryckiej, i Marsowi Bożkowi Wojen, u Lacedemończyków zabijaniem ludzi czyniono victimas. w Laódycyj Syryiskim Mieście,Panienkę zabijano na Ofiarę Pallady.
Arabowie corocznie zabijając Dziecię, ofiarowali je Bożkom,
ná znák vigilantiae, tego, kto náuki tentuie: Minerwie, Sowa y Sfinx Morstrum. Inni ináczey o tych ofiárách; Ia certiora secutus, tobie refero Czytelniku. Byly też ofiáry okrutne, bo z zábiciem ludzi, zábiiáno żywych, żeby błagáno martwych Deastrow. Iáko to Rodeyczykowie, Saturnowi Bożkowi ludzi zábiiáli ná Ofiárę: Atenczykowie zwyciężeni od Agátoklesa zá rozgniewánego sob ie poczytuiąc tegoż Saturna, 200. wybomey Młodzi iemu ná Ofiárę zábili, iáko świadczy Lactantius. Dianie Tauryckiey, y Marsowi Bożkowi Woien, u Lácedemończykow zabiiániem ludzi czyniono victimas. w Làódycyi Syryiskim Mieście,Pánienkę zábiiáno ná Ofiárę Pállady.
Arábowie corocznie zábiiáiąc Dziecię, ofiarowáli ie Bożkom,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 29
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Kóz Bożkom ofiarowano. Lupercalia było Święto od Ewandra Króla Arkadów postanowione, ku czci Bożka Pana, za Romulusa i Rema, od wilczycy wychowanych i zachowanych. Kapłani zaś Ofiaroczyńcy do tej Ofiary należący, zwali się Luperci nago po Mieście biegający. Novendium albo Novendiale była Ofiara co dziewięć dni za zmarłych, Oscopharia było Święto u Ateńczyków wielkie, pod czas którego Szłachetne Dzieci, podrostające roszczki Palmowe z Gronami Winnemi do Kościoła Minerwy wnosili, według Hezychiusza. Septimontium było Święto z óbchodzeniem, i czczeniem siedmiu Gór Rzymskich. Terminalia było Święto in Februario u Pogan, na uczczenie Bożka Termi- SCJENCJA
nus nazwanego, alias Końca albo Granic, który i samemu nie ustępuje
Koz Bożkom ofiárowáno. Lupercalia było Swięto od Ewándrá Krola Arkádow postánowione, ku czci Bożká Pána, zá Romulusa y Remá, od wilczycy wychowánych y záchowánych. Kapłáni záś Ofiároczyńcy do tey Ofiáry należący, zwáłi się Luperci nágo po Mieście biegaiący. Novendium álbo Novendiale byłá Ofiara co dziewięć dni zá zmárłych, Oscopharia było Swięto u Atenczykow wielkie, pod czas ktorego Szłáchetne Dzieci, podrostaiące roszczki Palmowe z Gronami Winnemi do Kościołá Minerwy wnosili, według Hezychiusza. Septimontium było Swięto z óbchodzeniem, y czczeniem siedmiu Gor Rzymskich. Tèrminalia było Swięto in Februario u Pogan, ná uczczenie Bożká Termi- SCYENCYA
nus názwánego, álias Końcá álbo Granic, ktory y samemu nie ustępuie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 30
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Nowemu Królowi Pokoju lecąc in adorationem, którego i teraz w Rzymie extant rudera. O BoskÓW POGAŃSKICH
Tenże Apollo Delphicus o zburzeniu Insuły Delos swoje wydał Oraculum u Herodota i Majolusa położone:
Et Delon quamvis sit adhuc immota, movebo
Było i u Tesalów Oraculum jakiegoś Bożka, które o ciężkiej Lacedemończyków klęsce i upadku, a Ateńczyków felici succesu wydało effatum, aby caverent Leutricam cladem, której że się nie strzegli Lacones, tak nagłowę przegrali, że tej sławnej olim Rzeczy Pospolitej już tylko stat magni Nominis Umbra. Azaś Ateńska RzeczPospolita victrix tamtej, pod Laucrami Wioską Boecyj Scientiis, fortitudine, opibûs aż do Mahomentańskiej Religii chwalebnie florebat, przy
Nowemu Krolowi Pokoiu lecąc in adorationem, ktorego y teraz w Rzymie extant rudera. O BOZKOW POGANSKICH
Tenże Apollo Delphicus o zburzeniu Insuły Delos swoie wydał Oraculum u Herodota y Maiolusa położone:
Et Delon quamvis sit adhuc immota, movebo
Było y u Tesalow Oraculum iakiegoś Bożka, ktore o ciężkiey Lacedemończykow klęsce y upádku, á Atenczykow felici succesu wydało effatum, aby caverent Leutricam cladem, ktorey że się nie strzegli Lacones, tak nagłowę przegrali, że tey sławney olim Rzeczy Pospolitey iuż tylko stat magni Nominis Umbra. Azaś Ateńska RzeczPospolita victrix tamtey, pod Laucrami Wioską Bòécyi Scientiis, fortitudine, opibûs aż do Machomentańskiey Religii chwalebnie florebat, przy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 48
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Insigne Caduceus, albo laska wężami okręcona.
Wolności znak: Pierścieniem być udarowanym, Niewolniczą ostrzyc czuprynę, włosy, ad pileum vacare, Saturnalia celebrare, kapelusz na lasco wystawić
Niewolnika znak: włosy mieć długie, nie czesane, czoło mieć jaką literą piętnowane, lub innym, znakiem. Stąd Rzymianie litery, Syrakuzanie Konia, Ateńczykowie Okręt, Łodź, Insuły Samos Obywatele Sowę na czołach nie wolników wypalali: Item Tortur różne genera pulpit jaki, i Włócznia, pod którą Niewolników przedawano.
Wojny, Żołnierstwa znak: Sagum, Szata lub Paludament na wierzchu zbroi. Item : signa sequi, pasem opasać się Rycerskim.
Śmierci znaki: cyprysowe cisowe drzewa,
Insigne Caduceus, albo laska wężami okręcona.
Wolności znak: Pierścieniem bydź udarowanym, Niewolniczą ostrzyc czuprynę, włosy, ad pileum vacare, Saturnalia celebrare, kapelusz na lasco wystawić
Niewolnika znak: włosy mieć długie, nie czesane, czoło mieć iaką literą piętnowane, lub innym, znakiem. Ztąd Rzymianie litery, Syrakuzanie Konia, Ateńczykowie Okręt, Łodź, Insuły Samos Obywátele Sowę na czołach nie wolnikow wypalali: Item Tortur rożne genera pulpit iaki, y Włocznia, pod ktorą Niewolnikow przedawano.
Woyny, Zołnierstwa znak: Sagum, Szata lub Paludament na wierzchu zbroi. Item : signa sequi, pasem opasać się Rycerskim.
Smierci znaki: cyprysowe cisowe drzewa,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 69
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
