przy umownej radzie, Kiedy zaś spuszczę i wierzę w pokoju,
Ty wojnę rześko zaczynasz na zdradzie. Przebóg, przymierza! A że nie dla stroju Przymierza proszę, weź serce w zakładzie. CUDA MIŁOŚCI
Karmię frasunkiem miłość i myśleniem, Myśl zaś pamięcią i pożądliwością, Żądzę nadzieją karmię i gładkością, Nadzieję bajką i próżnym błądzeniem.
Napawam serce pychą z omamieniem, Pychę zmyślonym weselem z śmiałością, Śmiałość szaleństwem pasę z wyniosłością, Szaleństwo gniewem i złym zajątrzeniem.
Karmię frasunek płaczem i wzdychaniem, Wzdychanie ogniem, ogień wiatrem prawie, Wiatr zasię cieniem, a cień oszukaniem.
Kto kiedy słyszał o takowej sprawie, Że i z tym o głód cudzy
przy umownej radzie, Kiedy zaś spuszczę i wierzę w pokoju,
Ty wojnę rześko zaczynasz na zdradzie. Przebóg, przymierza! A że nie dla stroju Przymierza proszę, weź serce w zakładzie. CUDA MIŁOŚCI
Karmię frasunkiem miłość i myśleniem, Myśl zaś pamięcią i pożądliwością, Żądzę nadzieją karmię i gładkością, Nadzieję bajką i próżnym błądzeniem.
Napawam serce pychą z omamieniem, Pychę zmyślonym weselem z śmiałością, Śmiałość szaleństwem pasę z wyniosłością, Szaleństwo gniewem i złym zajątrzeniem.
Karmię frasunek płaczem i wzdychaniem, Wzdychanie ogniem, ogień wiatrem prawie, Wiatr zasię cieniem, a cień oszukaniem.
Kto kiedy słyszał o takowej sprawie, Że i z tym o głód cudzy
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 103
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Bóg nie rodzi z istności/ bo to Boskiemu majestatowi nie przystoi. Bóg żywota człowieczego nie ma/ przetoż nie rodzi. Takich i innych gadek ma aż nazbyt/ jakoby też który Mahometan mówił: a nie tylko sam/ ale i drudzy mu pomagają. Śmiał to jedem z nich napisać: że za wielkim obłądzeniem wszytkiego Chrześcijaństwa stało się/ że odstąpiwszy nauki Apostołskiej/ Chrystusa za Syna Bożego z istności Bożej urodzonego mają. A cóż inszego Mahomet mówi? takież właśnie słowa Mahometowe masz wyższej w Artykule pierwszym: przetoż mówić z którym z tych Arianów/ włąsnie jakobyś z Mahometanem mówił/ toż bluźnią/ toż niewierzą co
Bog nie rodźi z istnośći/ bo to Boskiemu máiestatowi nie przystoi. Bog żywotá człowieczego nie ma/ przetoż nie rodźi. Tákich y innych gadek ma áż názbyt/ iákoby też ktory Máhometan mowił: á nie tylko sam/ ále y drudzy mu pomagáią. Smiał to iedem z nich nápisáć: że zá wielkim obłądzeniem wszytkiego Chrześćiaństwá sstáło się/ że odstąpiwszy náuki Apostolskiey/ Chrystusá zá Syná Bożego z istnośći Bożey vrodzonego máią. A coż inszego Máhomet mowi? tákież własnie słowá Máhometowe masz wyzszey w Artykule pierwszym: przetoż mowić z ktorym z tych Aryanow/ włąsnie iákobyś z Máhometanem mowił/ toż bluźnią/ toż niewierzą co
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 28
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jeszcze więtsza/ wszytkich upewnił Azoara 2. że każdy w którejkolwiek wierze/ chocia lada co wierzy abo też nie wierzy/ by jedno dobrze a pobożnie żył/ będzie zbawion. A tegoć też i P. M. w pierwszym swoim zniesieniu uczy/ kiedy pisze; iż nie jest taki Bóg/ aby sekty dla obłądzenia miał karać: jakoby rzekł z Mahometem/ iż każdy w swojej sekcie będzie zbawion: chocia jaśnie Apostoł ś. pisze; Sekty królestwa Bożego nie osięgną/ przecię P. M. nie Apostołom ale Mahometowi wierzy. Rozum Ariański nad rozum nie wierzyć. Fol: 315. Fol: 30. Rzeczy które są nad rozum
ieszcze więtsza/ wszytkich vpewnił Azoara 2. że káżdy w ktoreykolwiek wierze/ choćia ládá co wierzy ábo też nie wierzy/ by iedno dobrze á pobożnie żył/ będźie zbáwion. A tegoć też y P. M. w pierwszym swoim znieśieniu vczy/ kiedy pisze; iż nie iest táki Bog/ áby sekty dla obłądzenia miał káráć: iákoby rzekł z Mahometem/ iż káżdy w swoiey sekćie będźie zbáwion: choćia iásnie Apostoł ś. pisze; Sekty krolestwá Bożego nie ośięgną/ przećię P. M. nie Apostołom ále Mahometowi wierzy. Rozum Ariáński nád rozum nie wierzyć. Fol: 315. Fol: 30. Rzeczy ktore są nád rozum
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 30
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
i mokro ofiarę jego/ według zwyczaju/ i kozła jednego z stada/ za grzech. 25. Tak oczyści Kapłan wszystko zgromadzenie Synów Izraelskich/ a będzie im odpuszczono/ gdyż się z niewiadomości stało: A oni Ofiarować będą ofiarę swoję na ofiarę ognistą PAnu/ i na ofiarę za grzech swój przed Panem/ za obłądzenie swoje. 26. I będzie odpuszczono wszystkiemu zgromadzeniu Synów Izraelskich/ i przychodniowi/ który mieszka miedzy nimi: ponieważ wszystkiego ludu pobłądzenie jest. 27.
A Jeśliby kto sam tylko zgrzeszył z niewiadomości/ tedy przyniesie na ofiarę koze roczną Panu za grzech. 28. I oczyści Kapłan człowieka obłądzonego któryby zgrzeszył z niewiadomości
y mokro ofiárę jego/ według zwyczáju/ y kozłá jednego z stádá/ zá grzech. 25. Ták ocżyśći Kápłan wszystko zgromádzenie Synow Izráelskich/ á będźie im odpuszczono/ gdyż śię z niewiádomośći stáło: A oni Ofiárowáć będą ofiárę swoję ná ofiárę ognistą PAnu/ y ná ofiárę zá grzech swoj przed Pánem/ zá obłądzenie swoje. 26. Y będźie odpuszcżono wszystkiemu zgromádzeniu Synow Izráelskich/ y przychodniowi/ ktory mieszka miedzy nimi: ponieważ wszystkiego ludu pobłądzenie jest. 27.
A Iesliby kto sam tylko zgrzeszył z niewiádomośći/ tedy przynieśie ná ofiárę koze rocżną Panu zá grzech. 28. Y oczyśći Kápłan człowieká obłądzonego ktoryby zgrzeszył z niewiádomośći
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 156
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
przystąpiwszy dał mu policzek tak wielki że padł na ziemię/ mówiąc: Aby to uderzenie niech cię nauczy złego się towarzystwa wiarowac. On tedy od upadku swego powstawszy/ chcąc widzieć kto go uderzył/ nikogo prócz siebie przy sobie nie obaczył. Skąd/ że był Anioł własny/ który z rozkazania Boskiego/ dla onego obłądzenia go skarał/ niewątpliwie rozumiał/ do gospody z ochotą bieżał/ nie mniej z cudownej i pożytecznej koreccji swej się weseląc/ jako i o ciężkie uderzenie się frasując. A żeby nie rozumiał że coś zmyślonego widział/ sprawił to Pan Bóg iż przez wiele dni spuchłą twarz miał/ i dlatego wyniść przez kilka dni z domu
przystąpiwszy dał mu policzek ták wielki że padł ná ziemię/ mowiąc: Aby to vderzenie niech ćię náuczy złego sie towárzystwá wiárowác. On tedy od vpadku swego powstawszy/ chcąc widźieć kto go vderzył/ nikogo procz śiebie przy sobie nie obaczył. Zkąd/ że był Anyoł własny/ ktory z roskazánia Boskiego/ dla onego obłądzenia go skarał/ niewątpliwie rozumiał/ do gospody z ochotą bieżał/ nie mniey z cudowney y pożyteczney correctiey swey sie weseląc/ iáko y o ćiężkie vderzenie sie frásuiąc. A żeby nie rozumiał że coś zmyślonego widźiał/ spráwił to Pan Bog iż przez wiele dni spuchłą twarz miał/ y dlatego wyniśdź przez kilká dni z domu
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 51
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
sprawiedliwość i prawdę, aby grzebiona i tłumiona nie była, idzie o sławę narodu naszego, który w wierze przeciw panom swym miał zawsze dobre nomen, idzie o całość Rzpltej, aby albo tem kankrem niewyrznionym dokonana, albo rozróżnieniem ludzkim dalej mieszana nie była, którzy po większej części (jako ja rozumiem) wielkim obłądzeniem do tego przywiedzeni są, że nie tylko za to się nie ujmują ale i owszem przeczą. Co stąd pochodzi, iż na poselstwo, z zjazdu lubelskiego posłane, ten respons in vim satisfactionis i sprawy tej odnieślichmy, że tym nas upewnił KiM., że jako o odmianie tego królestwa, tak i o praktykach
sprawiedliwość i prawdę, aby grzebiona i tłumiona nie była, idzie o sławę narodu naszego, który w wierze przeciw panom swym miał zawsze dobre nomen, idzie o całość Rzpltej, aby albo tem kankrem niewyrznionym dokonana, albo rozróżnieniem ludzkim dalej mieszana nie była, którzy po większej części (jako ja rozumiem) wielkim obłądzeniem do tego przywiedzeni są, że nie tylko za to się nie ujmują ale i owszem przeczą. Co stąd pochodzi, iż na poselstwo, z zjazdu lubelskiego posłane, ten respons in vim satisfactionis i sprawy tej odnieślichmy, że tym nas upewnił KJM., że jako o odmianie tego królestwa, tak i o praktykach
Skrót tekstu: ZebrzFundCz_III
Strona: 336
Tytuł:
Fundament rokoszu, pod Jeziorną 22 Iunii ustnie oświadczony
Autor:
Mikołaj Zebrzydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
