. Kto nas rozsądzi, gdy serce zbłądzi w obraniu, Trzeba uwagi wprzód niż odwagi w kochaniu. Ale jak sprostać chłopu, gdy dostać chce serca. Płci się nie zdarza rwać od ołtarza kobierca. Alboż gwałtowi i impetowi zabieży, Gdy im zniewolić, a nam pozwolić należy. Ale o jako nie lada jako błądziemy, Że się pozorem i sercem skorym rządziemy. Iż się ukłoni, w lutnią zadzwoni, wysmuknie, Albo za zdrowie kufla w połowie nie umknie. Tedy z ochoty na te przymioty, choć z nieba Wyrok nie wyńdzie, brać się Kloryndzie potrzeba. A oto w klatki głupie dzierlatki i sidła Leciemy samy, na wab
. Kto nas rozsądzi, gdy serce zbłądzi w obraniu, Trzeba uwagi wprzód niż odwagi w kochaniu. Ale jak sprostać chłopu, gdy dostać chce serca. Płci się nie zdarza rwać od ołtarza kobierca. Alboż gwałtowi i impetowi zabieży, Gdy im zniewolić, a nam pozwolić należy. Ale o jako nie lada jako błądziemy, Że się pozorem i sercem skorym rządziemy. Iż się ukłoni, w lutnią zadzwoni, wysmuknie, Albo za zdrowie kufla w połowie nie umknie. Tedy z ochoty na te przymioty, choć z nieba Wyrok nie wyńdzie, brać się Kloryndzie potrzeba. A oto w klatki głupie dzierlatki i sidła Leciemy samy, na wab
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 258
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
nasz błąd że nie uważamy Co wzdy za dobro przyzwoite mamy, Do czego sąśmy stworzeni; w czym prawy, Pokój mieć możem, i jak nasze sprawy Przywodzić by do celu szczęśliwego Przyszły i kresu uspokojonego, Który jeźli chcem mieć w roskoszach ciała Pragnąć by dusza w nich swe dobro miała, Jawnie to uznać możem że błądziemy Gdy w takich rzeczach szczęśliwość kładziemy, W których smak podły, prędkie nasycenie, A w nasyceniu zaraz obrzydzenie. Jakoż że tedy w uciesze nie trwały Znaleźć się może pokój doskonały? Jako tam masz mieć odpoczynek święty Gdzie twoje dobro spolne jest z bydlęty? Jeźli zaś zechcem szukać szczęśliwości W zbytniej skarbowych zbiorów obfitości, W
nasz błąd że nie uważamy Co wzdy za dobro przyzwoite mamy, Do czego sąśmy stworzeni; w czym prawy, Pokoy mieć możem, y iak nasze sprawy Przywodzić by do celu szczęśliwego Przyszły y kresu uspokoionego, Ktory ieźli chcem mieć w roskoszach ciała Pragnąć by dusza w nich swe dobro miała, Jawnie to uznać możem że błądziemy Gdy w takich rzeczach szczęśliwość kładziemy, W ktorych smak podły, prędkie nasycenie, A w nasyceniu zaraz obrzydzenie. Jakoż że tedy w uciesze nie trwały Znaleść się może pokoy doskonały? Jako tam masz mieć odpoczynek święty Gdzie twoie dobro spolne iest z bydlęty? Jeźli zaś zechcem szukać szczęśliwości W zbytniey skarbowych zbiorow obfitości, W
Skrót tekstu: OpalŁPoeta
Strona: Bv
Tytuł:
Poeta
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1661 a 1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
nasza. A jeżelibyśmy mój Rabinie nie pozwalali na słowa Stworzyciela prawdziwego który powiedział przez usta Izajasza Proroka, przez usta Dawida 48. Musici seu musicatores addiscent Scripturas. Śpiewający nauczą się Pisma. I cały Psalm Dawidów tak z muzycznej nauki uważać mamy przez dźwięk ciężki i ostry. To wszytko zważywszy zda mi się że my błądziemy w tym, że Ofiarę tamtych ganiemy, którą w Kościele Bożym oddają śpiewając, osobliwie gdy w Prawie Bożym o tym znajdują Przykazania i Przykłady Dawida, który także mówi: Laudate eum in Cythara et Organo, laudate eum in Cymbalis magnis laudibus, et omnes Spiritus laudent Dominum IESVM Christum. Chwalcie go na Cytrze i Organach
nasza. A ieżelibyśmy moy Rabinie nie pozwalali ná słowa Stworzyćiela prawdźiwego ktory powiedźiał przez usta Izaiasza Proroka, przez usta Dawida 48. Musici seu musicatores addiscent Scripturas. Spiewaiący nauczą się Pisma. Y cały Psalm Dawidow tak z muzyczney nauki uważać mamy przez dźwięk ćięszki y ostry. To wszytko zważywszy zda mi się że my błądziemy w tym, że Ofiarę tamtych ganiemy, ktorą w Kośćiele Bożym oddaią śpiewaiąc, osobliwie gdy w Prawie Bożym o tym znayduią Przykazania y Przykłady Dawida, ktory tákże mowi: Laudate eum in Cythara et Organo, laudate eum in Cymbalis magnis laudibus, et omnes Spiritus laudent Dominum IESVM Christum. Chwalćie go ná Cytrze y Organach
Skrót tekstu: SamTrakt
Strona: G4
Tytuł:
Traktat Samuela rabina błąd żydowski pokazujący
Autor:
Samuel Rabi Marokański
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
Bogu przez przyście Sprawiedliwego, bo w ten czas byli poganie i bałwochwalcy. Albowiem rozumieć się nie może to dobrze tylko o Narodach które znalazły Boga, które ofiarują w każdy dzień Ofiarę czystą na Wschodzie i na Zachodzie, jako mówi Pismo u Malachiasza Proroka: które się już wyżej przytoczyło, a zapewne mój Rabinie my błądziemy. Atoli jednak etc. ROZDZIAŁ Dwudziesty Szósty. W którym dowodzi odstąpienia Żydów od Boga.
BOję się mój Rabinie żebyśmy nie odstąpili od Boga w pierwszym przyściu tego Sprawiedliwego, o którym przywiodły się miejsca Pisma Świętego pomienione, i któremu wyraźnie służy wszytko co jest napisano u nas w Księgach Prawa i Proroków, dla którego
Bogu przez przyśćie Sprawiedliwego, bo w ten czas byli poganie y bałwochwalcy. Albowiem rozumieć się nie może to dobrze tylko o Narodach ktore znalazły Boga, ktore ofiaruią w każdy dźień Ofiarę czystą ná Wschodźie y na Zachodźie, iáko mowi Pismo u Malachiasza Proroka: ktore się iuż wyżey przytoczyło, á zapewne moy Rabinie my błądźiemy. Atoli iednak etc. ROZDZIAŁ Dwudźiesty Szosty. W ktorym dowodźi odstąpienia Zydow od Boga.
BOię się moy Rabinie żebyśmy nie odstąpili od Boga w pierwszym przyśćiu tego Sprawiedliwego, o ktorym przywiodły się mieysca Pisma Swiętego pomienione, y ktoremu wyraźnie służy wszytko co iest napisano u nas w Kśięgach Prawa y Prorokow, dla ktorego
Skrót tekstu: SamTrakt
Strona: G4v
Tytuł:
Traktat Samuela rabina błąd żydowski pokazujący
Autor:
Samuel Rabi Marokański
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
, sen cienia marnego, A jak godzina bieży za godziną, Tak lata płyną.
Jako dostatki, którym tu dufamy I w nich nadzieją wszytkę pokładamy, O raz przepadną za lada trafunkiem Z ciężkim frasunkiem. Kiedy to wszytkie w jednejże godzinie Choroba zwinie.
Jako i sława, co ją to zowiemy Nieskazitelną, a bardzo błądziemy, Dym tylko, który — kiedy wiatr rozwieje — Gdzież się podzieje?
Jako i wojska, i wielcy hetmani Lub w ciężkie ręce pogańskie zagnani, Lub pola, w których pułki szykowali, Trupem usłali.
Jako cudowne całych wieków czyny W jednym momencie upadły w perzyny, Jako na koniec państwa niezwalczone Z gruntu wzruszone
, sen cienia marnego, A jak godzina bieży za godziną, Tak lata płyną.
Jako dostatki, którym tu dufamy I w nich nadzieją wszytkę pokładamy, O raz przepadną za lada trafunkiem Z ciężkim frasunkiem. Kiedy to wszytkie w jednejże godzinie Choroba zwinie.
Jako i sława, co ją to zowiemy Nieskazitelną, a bardzo błądziemy, Dym tylko, który — kiedy wiatr rozwieje — Gdzież się podzieje?
Jako i wojska, i wielcy hetmani Lub w ciężkie ręce pogańskie zagnani, Lub pola, w których pułki szykowali, Trupem usłali.
Jako cudowne całych wieków czyny W jednym momencie upadły w perzyny, Jako na koniec państwa niezwalczone Z gruntu wzruszone
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 106
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
