łakomstwem urzędników/ którzy się pieniędzmi dają uwodzić. Czwartej Części, O Bałwochwalstwach Narsingów.
LUdzie z Narsingi wierzą naprzód w jednego Boga Pana wszystkiego świata: a potym i w czarty/ jako w tych co są przyczyną złego: i przetoż więtszą tym cześć czynią/ a niż owemu: i budują im wiele i spaniałych bałwanic/ i bogacą je wielkimi intratami: W niektórych z tych mieszkają ludzie/ którzy jakby zakonnicy pilnują służby bałwanów: w drugich mieszkają białegłowy po osobnych komorach/ i nabywają zysków z swej sprosności/ ku czci tamtym bałwanicom/ wychowują też dziewczyny na toż rzemiosło. Żyją po tych krajach/ jako też i po królestwie Delej i
łákomstwem vrzędnikow/ ktorzy się pieniądzmi dáią vwodźić. Czwartey Częśći, O Báłwochwalstwách Nársingow.
LVdźie z Nársingi wierzą naprzod w iednego Bogá Páná wszystkiego świátá: á potym y w czárty/ iáko w tych co są przyczyną złego: y przetoż więtszą tym cześć czynią/ á niż owemu: y buduią im wiele y spániáłych báłwanic/ y bogácą ie wielkimi intratámi: W niektorych z tych mieszkáią ludźie/ ktorzy iákby zakonnicy pilnuią służby báłwanow: w drugich mieszkáią białegłowy po osobnych komorách/ y nábywáią zyskow z swey sprosnośći/ ku czći támtym bałwanicom/ wychowuią też dźiewczyny ná toż rzemięsło. Zyią po tych kráiách/ iáko też y po krolestwie Deley y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 136
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
złego: i przetoż więtszą tym cześć czynią/ a niż owemu: i budują im wiele i spaniałych bałwanic/ i bogacą je wielkimi intratami: W niektórych z tych mieszkają ludzie/ którzy jakby zakonnicy pilnują służby bałwanów: w drugich mieszkają białegłowy po osobnych komorach/ i nabywają zysków z swej sprosności/ ku czci tamtym bałwanicom/ wychowują też dziewczyny na toż rzemiosło. Żyją po tych krajach/ jako też i po królestwie Delej i Kambaiskim niejacy Baneani/ których rozumieją za świętych: Ci noszą na szyj kamień jako jaje wielki/ z liniami przezeń popisanymi/ dla czci swego Boga. Nie godzi się im ani zabijać/ ani patrzyć na zabicie
złego: y przetoż więtszą tym cześć czynią/ á niż owemu: y buduią im wiele y spániáłych báłwanic/ y bogácą ie wielkimi intratámi: W niektorych z tych mieszkáią ludźie/ ktorzy iákby zakonnicy pilnuią służby báłwanow: w drugich mieszkáią białegłowy po osobnych komorách/ y nábywáią zyskow z swey sprosnośći/ ku czći támtym bałwanicom/ wychowuią też dźiewczyny ná toż rzemięsło. Zyią po tych kráiách/ iáko też y po krolestwie Deley y Kámbáiskim nieiácy Báneáni/ ktorych rozumieią zá świętych: Ci noszą ná szyi kámień iáko iáie wielki/ z liniámi przezeń popisánymi/ dla czći swego Bogá. Nie godźi się im áni zábijáć/ áni pátrzyć ná zábićie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 137
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
szcie do Kapitana z Malaki/ żeby ich opatrzył Kapłanami. Posłano im potym Patrem Joannem Beiram, i Nunium Riberam, i Nicolaum Nugez, z towarzystwa P. Jezusowego w roku 1549. A pod tym czasem nawrócili się królowie de Bacian/ i de Solor/ przez jednego kupca Portugalskiego. Tamten z Bacian poobalał Moschy abo bałwanice/ i wypędził z państwa sektę niewierną: wystawił wszędzie krzyże wysokie/ i rozkazał poddanym/ aby krzyż czcili/ a pamiętali na syna Bożego za nas ukrzyżowanego. Ów też de Solor posłał jednego swego synowca/ którzy był nazwany Laurentius do Malaki/ żeby tam był lepiej wyćwiczony w wierze. Mnożyło się Chrześcijaństwo wszędzie po onych
szćie do Cápitaná z Máláki/ żeby ich opátrzył Kápłanámi. Posłano im potym Patrem Ioannem Beiram, y Nunium Riberam, y Nicolaum Nugez, z towárzystwá P. Iezusowego w roku 1549. A pod tym czásem nawroćili się krolowie de Bácián/ y de Solor/ przez iednego kupcá Portogálskiego. Támten z Bácian poobalał Moschy ábo báłwánice/ y wypędźił z páństwá sektę niewierną: wystáwił wszędźie krzyże wysokie/ y roskazał poddánym/ áby krzyż czćili/ á pámiętáli ná syná Bożego zá nas vkrzyżowánego. Ow też de Solor posłáł iednego swego synowcá/ ktorzy był názwány Laurentius do Máláki/ żeby tám był lepiey wyćwiczony w wierze. Mnożyło się Chrześćiáństwo wszędźie po onych
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 199
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
