ukrzywdzonemu/ czyncie sąd sirocie/ sadźcie też i wdowę Iesa. 1. 16 17. Sędziom.
Obierz ze wszytkiego ludu/ ludzie mężne/ Boga się bojące/ męże prawdę mówiące/ a łakomstwo w nienawiści mające/ i postanów nad nimi/ aby lud sądzili każdego czasu/ Exod. 18 21. 22. Powinności
Baczcie/ co czynicie: bo nie będziecie odprawować sądów ludziom/ ale Bogu/ a on będzie z wami wsprawie sądownej. A przetoż niech bojaźń Pańska będzie w was/ strzeżcież tego/ i czyńcie. Bo nie masz u Pana Boga naszego nieprawości/ ani względu na osoby/ ani przyjmowania podarków/ 2.
vkrzywdzonemu/ czynćie sąd śiroćie/ sadźćie też y wdowę Iesa. 1. 16 17. Sędźiom.
Obierz ze wszytkiego ludu/ ludźie mężne/ Bogá śię boiące/ męże prawdę mowiące/ á łákomstwo w nienawiśći máiące/ y postánow nád nimi/ áby lud sądźili káżdego czásu/ Exod. 18 21. 22. Powinnośći
Baczćie/ co czynićie: bo nie będźiećie odpráwowáć sądow ludźiom/ ále Bogu/ á on będźie z wámi wspráwie sądowney. A przetoż niech boiaźń Páńska będźie w was/ strzeżćież tego/ y czyńćie. Bo nie mász v Páná Bogá nászego niepráwośći/ áni względu ná osoby/ áni przyimowánia podárkow/ 2.
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 88
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
sumnienie mając dla bałwana aż do tąd/ jedzą jako rzecz bałwanom ofiarowaną; a sumnienie ich będąc mdłe/ pokalane bywa. 8. Aleć nas pokarm nie zaleca Bogu: Bo choćbyśmy i nie jedli/ nic nam nie przybywa; a choćbyśmy i nie jedli/ nic nam nie ubywa. 9. Jednak baczcie/ aby snadź ta wolność wasza nie była mdłym ku zgorszeniu. 10. Abowiem jeśliby kto ujrzał cię który masz umiejętność/ w bałwochwalni siedzącego; azaż sumnienie onego który jest mdły/ nie będzie pobudzone ku jedzeniu rzeczy bałwanom ofiarowa- nych? 11. I zginie dla onej twojej umiejętności brat mdły/ za którego CHrystus umarł
sumnienie májąc dla báłwaná áż do tąd/ jedzą jáko rzecż báłwanom ofiárowáną; á sumnienie ich będąc mdłe/ pokaláne bywa. 8. Aleć nas pokarm nie záleca Bogu: Bo choćbysmy y nie jedli/ nic nam nie przybywá; á choćbysmy y nie jedli/ nic nam nie ubywa. 9. Jednák bácżćie/ áby snádź tá wolność waszá nie byłá mdłym ku zgorszeniu. 10. Abowiem jesliby kto ujrzał ćię ktory masz umiejętność/ w báłwochwálni śiedzącego; ázaż sumnienie onego ktory jest mdły/ nie będźie pobudzone ku jedzeniu rzecży báłwanom ofiárowá- nych? 11. Y zginie dla oney twojey umiejętnośći brát mdły/ zá ktorego CHrystus umárł
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 181
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
bojaźń gromu. O, jako lekka plewa cześć, mienie, toć je od prawdy lada wiatr zwienie! I nieszczęśliwy pohaniec mniema, że grzechu z nimi spólnego nie ma,
iż się obmawia i Żydom łaje, choć niewinnego na rzeź podaje. Na pozór kąpie nieczyste palce przeokrutnego zdrój bałwochwalce, wołając: “Radzę, baczcie się i wy, próżen ja chcę być krwie sprawiedliwej!”. Poklina własne, przeklina głowy synowskie zaraz tymi zbór słowy: “Niech pomsta Jego krwie na nas padnie, toż morze topi niech plemię na dnie, ty Go ukrzyżuj!”. A w tym do ucha sen poseł niesie, złego sen ducha
bojaźń gromu. O, jako lekka plewa cześć, mienie, toć je od prawdy lada wiatr zwienie! I nieszczęśliwy pohaniec mniema, że grzechu z nimi spólnego nie ma,
iż się obmawia i Żydom łaje, choć niewinnego na rzeź podaje. Na pozór kąpie nieczyste palce przeokrutnego zdrój bałwochwalce, wołając: “Radzę, baczcie się i wy, próżen ja chcę być krwie sprawiedliwéj!”. Poklina własne, przeklina głowy synowskie zaraz tymi zbór słowy: “Niech pomsta Jego krwie na nas padnie, toż morze topi niech plemię na dnie, ty Go ukrzyżuj!”. A w tym do ucha sen poseł niesie, złego sen ducha
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 83
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995