Organków na lawecie, z całym okowem, No 7.
7mo Janczarek, z kołowemi zamkami i kluczami. No 2.
Strzelba ręczna: 1mo Karabinów żelaznych, z stemplami drewnianemi, No 58.
2do Karabinów mosiężnych, z stemplami żelaznemi, No 12.
3tio Karabinów mosiężnych od abszejtowanych teraz ludzi, z stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak
Organków na lawecie, z całym okowem, No 7.
7mo Janczarek, z kołowemi zamkami i kluczami. No 2.
Strzelba ręczna: 1mo Karabinów żelaznych, z stemplami drewnianemi, No 58.
2do Karabinów mosiężnych, z stemplami żelaznemi, No 12.
3tio Karabinów mosiężnych od abszejtowanych teraz ludzi, z stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 38
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak od flint, jako i karabinów, No 112.
Strzelba strzelecka: 1mo Gwintówka No 1.
2do Fuzja ze trzema deklami No 1. 3tio Fuzji-wiatrówek, z miechami i pokrowcami, No 2.
4to Fuzji z kozacką osadą, z których jedna gwintowa, No 4. 5to Sztućców drobną kością
stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak od flint, jako i karabinów, No 112.
Strzelba strzelecka: 1mo Gwintówka No 1.
2do Fuzja ze trzema deklami No 1. 3tio Fuzji-wiatrówek, z miechami i pokrowcami, No 2.
4to Fuzji z kozacką osadą, z których jedna gwintowa, No 4. 5to Sztućców drobną kością
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 38
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
6to Ittem sztućczyk rzadko kością nasadzany, gwintowy, No 1.
7mo Ittem Sztućców, jeden w mosiądz, drugi w żelazo-gwintowy oprawne, No 2,
8vo Sztuciec o siedmiu kulach, z pokrowcem, No 1.
9no Sztuczyk kozacką osadą gwintowy No 1.
10mo Fuzji starych, prostych, No 3.
11mo Karabinów bez bagnetów No 2.
12mo Rura żelazna, do pokoju strzylać.
Pistolety: 1mo Pistoletów kołowych para No 1. 2do Pistoletów o dwóch rurach para No 1.
3tio Pistoletów prostych, jeden z kapturkiem mosiężnym, par No 30.
4to Ittem pistoletów żelaznych, od żołnierzy teraz abszejtowanych, par No 6.
Pałasze, rapiry i
6to Ittem sztućczyk rzadko kością nasadzany, gwintowy, No 1.
7mo Ittem Sztućców, jeden w mosiądz, drugi w żelazo-gwintowy oprawne, No 2,
8vo Sztuciec o siedmiu kulach, z pokrowcem, No 1.
9no Sztuczyk kozacką osadą gwintowy No 1.
10mo Fuzji starych, prostych, No 3.
11mo Karabinów bez bagnetów No 2.
12mo Rura żelazna, do pokoju strzylać.
Pistolety: 1mo Pistoletów kołowych para No 1. 2do Pistoletów o dwóch rurach para No 1.
3tio Pistoletów prostych, jeden z kapturkiem mosiężnym, par No 30.
4to Ittem pistoletów żelaznych, od żołnierzy teraz abszejtowanych, par No 6.
Pałasze, rapiry i
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 39
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Sztandar, tojest Chorągiew, która u Rajtaryj zowie się Kornet: Karabin, Ładownica, Flintpas, Rapier, Pendent, Kotły, po Niemiecku Paucken, Dobosz Pauckeger: Trębacz Trommeter, Sztybel, tojest bot Niemiecki: Sporn, albo Sporen Ostrogi.
Moderunek i Terminy Pieszego Regimentu Ludziom służące są nastąpujące: Chorągiew, Szpada, Bagnet, Flinta; Patrontas, tojest Ładownica, Pulwer, Proch, Pendent: U Oficjerów Piki, Oboistowie; na piszczałkach grający zowią się Kwejfajfer, Dobosze. Tuż należą Terminy inne, jakoto Lejnung, tojest Strawne, Musztrować, Kryzrechtować, Sądzić; Gwardia, Drabant, Kadetn, etc. RóżnYCH ZWIERZĄT GŁOSY. A
Sztandar, toiest Chorągiew, ktora u Raytaryi zowie się Kornet: Karabin, Ładownica, Flintpas, Rapier, Pendent, Kotły, po Niemiecku Paucken, Dobosz Pauckeger: Trębacz Trommeter, Sztybel, toiest bot Niemiecki: Sporn, albo Sporen Ostrogi.
Moderunek y Terminy Pieszego Regimentu Ludziom służące są nastąpuiące: Chorągiew, Szpada, Bagnet, Flinta; Patrontas, toiest Ładownica, Pulwer, Proch, Pendent: U Officyerow Piki, Oboistowie; na piszczałkach graiący zowią się Kweyfayfer, Dobosze. Tuż należą Terminy inne, iakoto Leynung, toiest Strawne, Musztrować, Kryzrechtować, Sądzić; Gwardya, Drabant, Kadetn, etc. ROZNYCH ZWIERZĄT GŁOSY. A
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 84
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Miej sumnienie zabrawszy zapłatę tak długą. Rzeczesz: żem dla honoru pod znakiem zostawał, Szukaj że do końca, byś się nie wydawał Na sztych wygluzowania z regestru i sławy, Bo słusznie czynić musi surowość buławy. Zarzut drugi
Ognistsza teraz moda cudzoziemskich szyków, Więcej nieustających funtowych okrzyków, Są kirise i blachy, bagnety, granaty, Z których ognie rzucają częste alternaty. Odpowiedź
Ogniste wojska teraz, a wy czyli wodą, Czy kluskami strzelacie? Miarkujcież się modą Cudzoziemską, jeżeli mało ognia dacie, Przyczynić go, wszak rozum i zapłatę macie. Pod Grunwaldem nie byłoż dość zbrojnych Krzyżaków, Chłopów całych w żelazie — padli od Polaków
Miej sumnienie zabrawszy zapłatę tak długą. Rzeczesz: żem dla honoru pod znakiem zostawał, Szukaj że do końca, byś się nie wydawał Na sztych wygluzowania z regestru i sławy, Bo słusznie czynić musi surowość buławy. Zarzut drugi
Ognistsza teraz moda cudzoziemskich szyków, Więcej nieustających funtowych okrzyków, Są kirise i blachy, bagnety, granaty, Z których ognie rzucają częste alternaty. Odpowiedź
Ogniste wojska teraz, a wy czyli wodą, Czy kluskami strzelacie? Miarkujcież się modą Cudzoziemską, jeżeli mało ognia dacie, Przyczynić go, wszak rozum i zapłatę macie. Pod Grunwaldem nie byłoż dość zbrojnych Krzyżaków, Chłopów całych w żelezie — padli od Polaków
Skrót tekstu: ZarzLudzRzecz
Strona: 178
Tytuł:
Zarzuty niektóre od jakichś małego serca ludzi...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1734
Data wydania (nie wcześniej niż):
1734
Data wydania (nie później niż):
1734
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Odpowiedź
Ogniste wojska teraz, a wy czyli wodą, Czy kluskami strzelacie? Miarkujcież się modą Cudzoziemską, jeżeli mało ognia dacie, Przyczynić go, wszak rozum i zapłatę macie. Pod Grunwaldem nie byłoż dość zbrojnych Krzyżaków, Chłopów całych w żelazie — padli od Polaków. Na kirisy są blachy i husarskie zbroje, Na bagnety są dzidy, potężne naboje, Macie artyleryją, są granaty, działa, Jeszcze Polska z orężów nie osierociała. Ni gęstym sobie ogniem zaprzątajcie głowy, Lecz słuchajcie wojennych postronnych osnowy. Mówią oni, że nigdy tyle nie polęże Od strzelby, jak gdy ręczne zewrą się oręże. Straszna bliskim narodom polska szabla była, Będzie
Odpowiedź
Ogniste wojska teraz, a wy czyli wodą, Czy kluskami strzelacie? Miarkujcież się modą Cudzoziemską, jeżeli mało ognia dacie, Przyczynić go, wszak rozum i zapłatę macie. Pod Grunwaldem nie byłoż dość zbrojnych Krzyżaków, Chłopów całych w żelezie — padli od Polaków. Na kirisy są blachy i husarskie zbroje, Na bagnety są dzidy, potężne naboje, Macie artyleryją, są granaty, działa, Jeszcze Polska z orężów nie osierociała. Ni gęstym sobie ogniem zaprzątajcie głowy, Lecz słuchajcie wojennych postronnych osnowy. Mówią oni, że nigdy tyle nie polęże Od strzelby, jak gdy ręczne zewrą się oręże. Straszna bliskim narodom polska szabla była, Będzie
Skrót tekstu: ZarzLudzRzecz
Strona: 179
Tytuł:
Zarzuty niektóre od jakichś małego serca ludzi...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1734
Data wydania (nie wcześniej niż):
1734
Data wydania (nie później niż):
1734
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Polakami obdzierając ich, że panu. Łosiowi sędziemu lwowskiemu, rotmistrzowi pancernej chorągwi, obnażywszy go do koszuli, gdy sygneta kosztownego z palca zdjąć nie chciał, czyli też nie mógł, a saski żołnierz do owej obdzierania bezbożnej dramy komenderowany, postrzegł u niego ów sygnet, chciał mu go z palcem urznąć, i już go bagnetem rznął, gdyby. Łoś na generała Branta nie zawołał o salwowanie, a jednak sygnet musiał dać. Co przy tem sromotnem obdzieraniu plag i sztosów po bokach szlachta rodowita polska nabrali od Sasów, każdy się może domyślić; kto się sponte na rozkaz Sasów nie rozbierał, ten z ciężkiemi plagami był obnażony. ROK 1706.
Polakami obdzierając ich, że panu. Łosiowi sędziemu lwowskiemu, rotmistrzowi pancernéj chorągwi, obnażywszy go do koszuli, gdy sygneta kosztownego z palca zdjąć nie chciał, czyli téż nie mógł, a saski żołnierz do owéj obdzierania bezbożnéj dramy komenderowany, postrzegł u niego ów sygnet, chciał mu go z palcem urznąć, i już go bagnetem rznął, gdyby. Łoś na generała Branta nie zawołał o salwowanie, a jednak sygnet musiał dać. Co przy tém sromotném obdzieraniu plag i sztosów po bokach szlachta rodowita polska nabrali od Sasów, każdy się może domyślić; kto się sponte na rozkaz Sasów nie rozbierał, ten z ciężkiemi plagami był obnażony. ROK 1706.
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 107
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
z któremi by był mógł dać należyty odpór owym najezdnikom. Ale kasztelan biecki dyswadował mówiąc, że Sasi nic gwałtownie czynić nie będą, bo na honor senatorski muszą mieć respekt, i tak tylko bramę kazano zamknąć. Lecz Sasi przelazłszy przez parkany wpadli zajuszeni do dworu; wyszedł do nich Turski bez szabli, którego w ganku bagnetami, na flinty zasadzonemi, impetem wielkim skoczywszy tyrańsko do śmierci zabili; a potem wpadłszy do pokoju, kasztelana siedzącego w krześle także owym orężem zakłuli, a znalazłszy swoję chorągiew poszli precz. Był ten kapitan kilka czasów w areszcie politycznym, a potem podczas konfederacji uwolniony pod Grodnem. Ta akcja straszliwa uczyniła większą awersją do Sasów
z któremi by był mógł dać należyty odpór owym najezdnikom. Ale kasztelan biecki dyswadował mówiąc, że Sasi nic gwałtownie czynić nie będą, bo na honor senatorski muszą mieć respekt, i tak tylko bramę kazano zamknąć. Lecz Sasi przelazłszy przez parkany wpadli zajuszeni do dworu; wyszedł do nich Turski bez szabli, którego w ganku bagnetami, na flinty zasadzonemi, impetem wielkim skoczywszy tyrańsko do śmierci zabili; a potem wpadłszy do pokoju, kasztelana siedzącego w krześle także owym orężem zakłuli, a znalazłszy swoję chorągiew poszli precz. Był ten kapitan kilka czasów w areszcie politycznym, a potém podczas konfederacyi uwolniony pod Grodnem. Ta akcya straszliwa uczyniła większą awersyą do Sasów
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 227
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
Drugą osoczoną maciorę i łosia pan Rudzfeld łowczy mój, nacione Szwed, tu stanąwszy, ubił. Aprilis
1. Bóg mię nie żartem frybrą nawiedził, od której, tu grasujący, rozumiałem się być ekscypowanym. Że się zaś tak Bogu podoba, niech będzie wola jego święta. 2. Przywiozł broń z bagnetami pan kapitan Szyling, którą ode mnie die 24 martii był do Warszawy ordynowany. 3. Ciężki miałem paroksyzm fybry, który mię dzień cały trzymając, ledwie żywego nad wieczór zostawił. Eadem doszła mię wiadomość de fatis człeka srodze godnego i grzecznego IWYM pana Antoniego Puzyny starosty wisztynieckiego, a mego wielkiego przyjaciela, którego list
Drugą osoczoną maciorę i łosia pan Rudzfeld łowczy mój, nacione Szwed, tu stanąwszy, ubił. Aprilis
1. Bóg mię nie żartem frybrą nawiedził, od której, tu grasujący, rozumiałem się być ekscypowanym. Że się zaś tak Bogu podoba, niech będzie wola jego święta. 2. Przywiozł broń z bagnetami pan kapitan Szyling, którą ode mnie die 24 martii był do Warszawy ordynowany. 3. Ciężki miałem paroksyzm fybry, który mię dzień cały trzymając, ledwie żywego nad wieczór zostawił. Eadem doszła mię wiadomość de fatis człeka srodze godnego i grzecznego JWJM pana Antoniego Puzyny starosty wisztynieckiego, a mego wielkiego przyjaciela, którego list
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 70
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
miotów do rzucania sieci jak na jakiego źwirza, znać powinni, rują zwirząt wszystkich do podchodzenia i bicia wspomnianą porą, podjeżdżanie dropi, gęsi dzikich, żurawi, podbieganie głuśców na tokowisku, sideł stawiania z sówką na lep, kopanie borsuków, lisów, nastawiania na zwirza cywek, muszkietów, kłod, klatek, oszczepów, bagnetów, z dwojaką sprężyną żelaz nastawiania i onych ukrycia, by zwirz nie widząc one, w nie wpadł, unaszania orłów na sarny, sokołów na czaple, zające, kaniuki i wrony, ptaków berłowych i gończych, krogulców, kobuzów, dremlików, układania psów legawych i pod strzelbą, wykurzania lisów siarką i onuczą.
Bobrów
miotów do rzucania sieci jak na jakiego źwirza, znać powinni, rują zwirząt wszystkich do podchodzenia i bicia wspomnianą porą, podjeżdżanie dropi, gęsi dzikich, żurawi, podbieganie głuśców na tokowisku, sideł stawiania z sówką na lep, kopanie borsuków, lisów, nastawiania na zwirza cywek, muszkietów, kłod, klatek, oszczepów, bagnetów, z dwojaką sprężyną żelaz nastawiania i onych ukrycia, by zwirz nie widząc one, w nie wpadł, unaszania orłów na sarny, sokołów na czaple, zające, kaniuki i wrony, ptaków berłowych i gończych, krogulców, kobuzów, dremlików, układania psów legawych i pod strzelbą, wykurzania lisów siarką i onuczą.
Bobrów
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 205
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
