niekarne i niezbożne widzieć. Które im wietszych darów godnymi się stały/ tym więtszą wdzięcznością światu one wystawić mieli/ i im doskonalsze przymierze się im sprawiło/ tym stalsze w nim trwanie zachować się miało. Cóż się zstało? którędy się obrócili: którą się drogą udali? Baalową raczej wolą pełnić/ niżli Bożą zezwolili. Balaamową drogą śpieszniej/ niż wiernego Proroka Bożego iść pozwolili/ odjęte od serc zasłony powtóre na się wzięli/ nieprawość ulubili/ i od czasu w gorsze się złości wprawili. Wzywania nie słuchają wybraniem gardzą/ usprawiedliwienie i poswięcenie odrzucają: i w krótce powieść/ złe za dobre oddają. Takiej cnoty syny w domum moim
niekárne y niezbożne widźieć. Ktore im wietszych dárow godnymi się stáły/ tym więtszą wdźięcżnosćią świátu one wystáwić mieli/ y im doskonálsze przymierze się im spráwiło/ tym stalsze w nim trwanie záchowáć się miáło. Coż się zstáło? ktorędy się obroćili: ktorą się drogą vdáli? Báálową rácżey wolą pełnić/ niżli Bożą zezwolili. Báláámową drogą śpieszniey/ niż wiernego Proroká Bożego iść pozwolili/ odięte od serc zasłony powtore ná śię wźięli/ niepráwość vlubili/ y od cżásu w gorsze się złośći wpráwili. Wzywánia nie słucháią wybraniem gárdzą/ vspráwiedliwienie y poswięcenie odrzucáią: y w krotce powieść/ złe zá dobre oddáią. Tákiey cnoty syny w domum moim
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 3
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
rozumie Ciało błogosławionej Panny MARIEJ, żadnym ciężarem nasienia ludzkiego nie obciążone/ albo też Chrystusowe/ które z Ducha świętego jest poczęte: i wszedł do Egiptu tego Świata/ gdzie wszytkie bałwochwalstwa pokruszył/ tak iż oni trzej Królowie będąc na ten czas od czartów przestrzeżeni/ którzy z onych bałwanów ludziom responsa dawali/ albo z Prorocwa Balaamowego zrozumieli Syna Bożego/ już narodzonego: Orietur Stella ex Iacob, et consurget Virga de Israel, et percutiet duces Moab, vastabitq; omnes filios Seth, który miał wszytkę mocnauk ich zepsować/ za prowadzeniem Gwiazdy przyśli do Betleem/ i pokłonili się Dziecięciu. Isaiae 19. Punkt czwarty Rozmowy Num: 24. RABIN
rozumie Ciáło błogosłáwioney Pánny MARYEY, żadnym ćiężarem náśienia ludzkiego nie obćiązone/ álbo też Chrystusowe/ ktore z Duchá świętego iest poczęte: y wszedł do Egiptu tego Swiátá/ gdźie wszytkie báłwochwálstwa pokruszył/ ták iż oni trzey Krolowie będąc ná ten czás od czártow przestrzeżeni/ ktorzy z onych báłwánow ludźiom responsa dawáli/ álbo z Prorocwá Báláámowego zrozumieli Syná Bożego/ iusz národzonego: Orietur Stella ex Iacob, et consurget Virga de Israel, et percutiet duces Moab, vastabitq; omnes filios Seth, ktory miał wszytkę mocnáuk ich zepsowáć/ zá prowádzeniem Gwiazdy przyśli do Bethleem/ y pokłonili się Dźiećięćiu. Isaiae 19. Punkt czwarty Rozmowy Num: 24. RABIN
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 72
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
miał miecz w ręku swych/ byłbym cię teraz zabił. 30. Tedy Oślica rzekła Balaamowi: Azażem ja nie Oślica twoja/ na którejś jeżdzał jakoś mię dostał/ aż do tego czasu/ Azażem zwykła tak tobie czynić? A on rzekł: nigdy. 31. W Tym otworzył PAN oczy Balaamowe/ że obaczył Anioła Pańskiego/ stojącego na drodze/ i miecz jego dobyty w ręce jego: tedy skłoniwszy się pokłonił się twarzą swoją. 32. I rzekł do niego Anioł Pański: Przeczżeś bił Oślicę swoję już po trzy kroć? Otom ja wyszedł abym się tobie sprzeciwił: bo przewrotna jest droga twoja przede
miał miecz w ręku swych/ byłbym ćię teraz zábił. 30. Tedy Oślicá rzekłá Báláámowi: Azażem ja nie Oślicá twojá/ ná ktoreyś jeżdzał jákoś mię dostał/ áż do tego czásu/ Azażem zwykłá ták tobie czynić? A on rzekł: nigdy. 31. W Tym otworzył PAN ocży Báláámowe/ że obaczył Anjołá Páńskiego/ stojącego ná drodze/ y miecż jego dobyty w ręce jego: tedy skłoniwszy śię pokłonił śię twarzą swoją. 32. Y rzekł do niego Anjoł Páński: Przecżżeś bił Oślicę swoję już po trzy kroć? Otom ja wyszedł ábym śię tobie zprzećiwił: bo przewrotna jest drogá twojá przede
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
ja odejdę: owa się snadź potka PAN ze mną/ a cokolwiek mi objawi/ opowiem ci/ i odszedł sam. 4. I potkał się PAN z Balaamem/ i rzekł mu Balaam, postawiłem siedm Ołtarzów/ i ofiarowałem cielca i barana na każdym Ołtarzu. 5. Tedy PAN włożył słowa w usta Balaamowe/ i rzekł: wróć się do Balaka/ a mów tak. 6. I wrócił się do niego/ a oto stał u ofiary swojej palonej/ on i wszystkie Książęta Moabskie. 7. A tak zaczął przypowieść swoję/ i rzekł: z Aram przywiódł mię Balak/ król Moabski/ z gór wschodnich/
ja odeydę: owa śię snadź potka PAN ze mną/ á cokolwiek mi objáwi/ opowiem ći/ y odszedł sam. 4. Y potkał śię PAN z Báláámem/ y rzekł mu Báláám, postáwiłem śiedm Ołtarzow/ y ofiárowałem ćielcá y báráná ná káżdym Ołtarzu. 5. Tedy PAN włożył słowá w ustá Báláámowe/ y rzekł: wroć śię do Báláká/ á mow ták. 6. Y wroćił śię do niego/ á oto stał u ofiáry swojey paloney/ on y wszystkie Kśiążętá Moábskie. 7. A ták zácżął przypowieść swoję/ y rzekł: z Arám przywiodł mię Bálák/ krol Moábski/ z gor wschodnich/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ gdy to uczyni Bóg? 24. Bo okręty przypłyną od brzegów Chittimskich/ i utrapią Asyriany/ utrapią i Hebrejczyki: ale też same do szczętu zaginą. 25. Wstał tedy Balaam i odszedł/ a wrócił się na miejsce swoje: także i Balak poszedł w drogę swą. Rozdział XXV. Izrael (za radą Balaamową) do nierządu. 1. i bałwochwalstwa przywiedziony. 4. skarany jest. 8. A Bóg gorliwością Fineesa ubłagany. 12. jemu błogosławił: a ludowi na Madianity się oborzyć kazał. 1.
POtym gdy mieszkał Izrael w Sytym/ począł lud cudzołożyć z córkami Moabskimi. 2. Które wzywały ludu ku ofiaram Bogów
/ gdy to uczyni Bog? 24. Bo okręty przypłyną od brzegow Chittimskich/ y utrapią Assyriány/ utrapią y Hebrejcżyki: ále też sáme do szczętu záginą. 25. Wstał tedy Báláám y odszedł/ á wroćił śię ná miejsce swoje: tákże y Bálák poszedł w drogę swą. ROZDZIAL XXV. Izrael (zá rádą Báláámową) do nierządu. 1. y bałwochwalstwá przywiedźiony. 4. skarány jest. 8. A Bog gorliwośćią Fineesá ubłagány. 12. jemu błogosłáwił: á ludowi ná Mádiánity śię oborzyć kazał. 1.
POtym gdy mieszkał Izráel w Syttym/ począł lud cudzołożyć z corkámi Moábskimi. 2. Ktore wzywáły ludu ku ofiáram Bogow
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
przeciw nim/ przed Obóz. 14. I rozgniewał się barzo Mojżesz/ na Hetmany wojska onego/ na Pułkowniki/ i na Rotmistrze/ którzy się byli wrócili z onej bitwy. 15. I mówił do nich Mojżesz/ Przeczżeście żywo zachowali wszystkie niewiasty? 16. Gdyż te są które Synom Izraelskim/ za radą Balaamową/ dały przyczynę do przestępstwa/ przeciw PAnu/ przy bałwanie Fegor: z kąd była przyszła plaga/ na zgromadzenie Pańskie. 17. Przetoż teraz/ pozabijajcie wszystkie mężczyzny z dzieci/ i każdą niewiastę/ która poznała męża/ obcując z nim/ zabijcie: 18. Ale wszystkie dzieweczki z białych głów/ które nie
przećiw nim/ przed Oboz. 14. Y rozgniewał śię bárzo Mojzesz/ ná Hetmány wojská onego/ ná Pułkowniki/ y ná Rotmistrze/ ktorzy śię byli wroćili z oney bitwy. 15. Y mowił do nich Mojzesz/ Przecżżeśćie żywo záchowáli wszystkie niewiásty? 16. Gdyż te są ktore Synom Izráelskim/ zá rádą Báláámową/ dáły przycżynę do przestępstwá/ przećiw PAnu/ przy báłwánie Fegor: z kąd byłá przyszłá plagá/ ná zgromádzenie Páńskie. 17. Przetoż teraz/ pozábijajćie wszystkie mężcżyzny z dźieći/ y káżdą niewiástę/ ktora poznáłá mężá/ obcując z nim/ zábijćie: 18. Ale wszystkie dźiewecżki z białych głow/ ktore nie
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 176
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
za jego pomocą to sprawił: Odpowiedział mi/ iż niczego nie mógł uczynić/ ma/ mówi/ wiarę dobrą/ i pilnie się znakiem krzyża znaczy: przetoż nie na ciele/ ale w jedenastej części urodzaju na polu/ jeśli chcesz/ szkodzić mu mogę Powtóre przerywa się przeszkodą zwierzchownie uczynioną/ jako w oślicy Balaamowej. Num: 22. Potrzecie/ Per miraculum possibilitatis exterius factum. A takowi osobliwym przywilejem są obwarowani: między którymi ludzie pocztu trzeciego/ którzy czarom nie podlegają/ znajdują się/ jako niżej obaczymy. Poczwarte/ sądem Bożym osobliwie rozrządzającym przez Anioła dobrego i jako o Asmodeusie zabijającym męże Sary panny/ a Tobiasza nic
zá iego pomocą to spráwił: Odpowiedźiał mi/ iż niczego nie mogł vczynić/ ma/ mowi/ wiárę dobrą/ y pilnie sie znákiem krzyżá znáczy: przetoż nie ná ciele/ ále w iedenastey częśći vrodzáiu ná polu/ iesli chcesz/ szkodźić mu mogę Powtore przerywa sie przeszkodą zwierzchownie vczynioną/ iáko w oślicy Báláámowey. Num: 22. Potrzećie/ Per miraculum possibilitatis exterius factum. A tákowi osobliwym przywileiem są obwárowáni: między ktorymi ludźie pocztu trzećiego/ ktorzy czárom nie podlegáią/ znáyduią sie/ iáko niżey obaczymy. Poczwarte/ sądem Bozym osobliwie rozrządzáiącym przez Aniołá dobre^o^ y iáko o Asmodeuśie zábiiáiącỹ męże Sary pánny/ á Tobiaszá nic
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 3.
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, adulatio in aperto est; którzy ubi primi esse possent, soli volunt; qui nunquam recte fecerunt, ut facere viderentur, sed quia aliter facere non potuerunt; którycheśmy się świeżo na szczęśliwej Króla pana naszego napatrzyli elekcji, kiedy wziąwszy na kreskę swoje od księcia IMci Lotaryńskiego, kiedy ją musieli (przemówiwszy z oślicą Balaamową) dać księ- PRZEMOWA
ciu P. Michałowi Wiśniowieckiemu, nie mogą się teraz swojej przeciwko niemu wychwalić propensji, ci bilingues, haec illave, prout invaluissent, defensuri Prothei!
Kiedy Augustus cesarz po szczęśliwej ad Actiacum wiktorii fugatis aemulis z triumfem wjeżdżał na państwo rzymskie, co żywo, jako pospolicie bywa in nova felicitate, z
, adulatio in aperto est; którzy ubi primi esse possent, soli volunt; qui nunquam recte fecerunt, ut facere viderentur, sed quia aliter facere non potuerunt; którycheśmy się świeżo na szczęśliwej Króla pana naszego napatrzyli elekcji, kiedy wziąwszy na kreskę swoje od księcia JMci Lotaryńskiego, kiedy ją musieli (przemówiwszy z oślicą Balaamową) dać księ- PRZEMOWA
ciu P. Michałowi Wiśniowieckiemu, nie mogą się teraz swojej przeciwko niemu wychwalić propensji, ci bilingues, haec illave, prout invaluissent, defensuri Prothei!
Kiedy Augustus cesarz po szczęśliwej ad Actiacum wiktoryi fugatis aemulis z tryumfem wjeżdżał na państwo rzymskie, co żywo, jako pospolicie bywa in nova felicitate, z
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 380
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
śliną spuchłej jagody, uwiądł spaniały on kwiat urody. Od stopy nożnej do wierzchu głowy rumione z brzegów wylały rowy: Mąż to boleści, świadom choroby, nie ma postaci ani osoby. Nie dzierży Piłat słów dalej onych, nie darmo – “Oto Człowiek” – skróconych; głos prawdy wielkiej, głos tajemnice z Balaamowej zagrzmiał oślice. Cóż potym, kiedy serce krzemieniem, nie dba o słońce, bawi się cieniem. Hyrkańskich tygryc mlekiem pojony, Żyd jad rozpuścił nieukojony: “Krzyż, krzyż” – powtarza, choć Piłat powie: “Niewinny czemu Król traci zdrowie?”. A w tym okrutny język grzmieć umie: “
śliną spuchłéj jagody, uwiądł spaniały on kwiat urody. Od stopy nożnej do wierzchu głowy rumione z brzegów wylały rowy: Mąż to boleści, świadom choroby, nie ma postaci ani osoby. Nie dzierży Piłat słów dalej onych, nie darmo – “Oto Człowiek” – skróconych; głos prawdy wielkiej, głos tajemnice z Balaamowej zagrzmiał oślice. Cóż potym, kiedy serce krzemieniem, nie dba o słońce, bawi się cieniem. Hyrkańskich tygryc mlekiem pojony, Żyd jad rozpuścił nieukojony: “Krzyż, krzyż” – powtarza, choć Piłat powie: “Niewinny czemu Król traci zdrowie?”. A w tym okrutny język grzmieć umie: “
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 82
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
