burzliwość/ ale wspomniawszy że też on osobę twą wiernie i dłużej ma nosić/ łacniej się rozumnemu dać do tego przywieść. Sat cito, si sat bene, dawna przypowiastka. Dosyć prędko/ gdy dosyć dobrze. O Kaweczanie i o Bardeli. Rozd: 6. Księgi
WSpomniało się wyższej Kaweczan i słomiane siodło/ które Bardelą zową Kawalkatorowie/ dwie rzeczy barzo do jazdy i stanowienia młodych koni potrzebne. Bardela jest siodło bez żadnego drzewa i żelaza z samej tylko uplecionej słomy uczynione/ płótnem hrubym surowym abo miękkim cymcem obszyte/ z jednym popręgiem na wierzchu siodła przez wsiedzenie zaciągnionym/ bez strzemion/ popiersienia i pochew. Tego mianowicie tylko na młode
burzliwość/ ále wspomniawszy że też on osobę twą wiernie y dłużey ma nośić/ łácniey się rozumnemu dáć do tego przywieść. Sat cito, si sat bene, dawna przypowiastká. Dosyć prędko/ gdy dosyć dobrze. O Káweczanie y o Bárdeli. Rozd: 6. Kśięgi
WSpomniáło się wyższey Káweczan y słomiáne śiodło/ ktore Bárdelą zową Káwálkatorowie/ dwie rzeczy bárzo do iázdy y stánowienia młodych koni potrzebne. Bárdelá iest śiodło bez żadnego drzewá y żelázá z sámey tylko vplećioney słomy vczynione/ płotnem hrubym surowym ábo miękkim cymcem obszyte/ z iednym popręgiem ná wierzchu śiodłá przez wśiedzenie záćiągnionym/ bez strzemion/ popierśieniá y pochew. Tego miánowićie tylko ná młode
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
łacniej się rozumnemu dać do tego przywieść. Sat cito, si sat bene, dawna przypowiastka. Dosyć prędko/ gdy dosyć dobrze. O Kaweczanie i o Bardeli. Rozd: 6. Księgi
WSpomniało się wyższej Kaweczan i słomiane siodło/ które Bardelą zową Kawalkatorowie/ dwie rzeczy barzo do jazdy i stanowienia młodych koni potrzebne. Bardela jest siodło bez żadnego drzewa i żelaza z samej tylko uplecionej słomy uczynione/ płótnem hrubym surowym abo miękkim cymcem obszyte/ z jednym popręgiem na wierzchu siodła przez wsiedzenie zaciągnionym/ bez strzemion/ popiersienia i pochew. Tego mianowicie tylko na młode używają źrzebce dla dwóch przyczyn. Jedna aby się chrząstki młode i ciężaru żadnego znosić
łácniey się rozumnemu dáć do tego przywieść. Sat cito, si sat bene, dawna przypowiastká. Dosyć prędko/ gdy dosyć dobrze. O Káweczanie y o Bárdeli. Rozd: 6. Kśięgi
WSpomniáło się wyższey Káweczan y słomiáne śiodło/ ktore Bárdelą zową Káwálkatorowie/ dwie rzeczy bárzo do iázdy y stánowienia młodych koni potrzebne. Bárdelá iest śiodło bez żadnego drzewá y żelázá z sámey tylko vplećioney słomy vczynione/ płotnem hrubym surowym ábo miękkim cymcem obszyte/ z iednym popręgiem ná wierzchu śiodłá przez wśiedzenie záćiągnionym/ bez strzemion/ popierśieniá y pochew. Tego miánowićie tylko ná młode vżywáią źrzebce dla dwuch przyczyn. Iedná áby się chrząstki młode y ćiężaru żadnego znośić
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
jednakże iż wielce potrzebna i pożyteczna/ dotknąć się nieco i wspomnieć tu godzi. Opuściwszy tedy strojne do kształtu abo krotochwil/ i zbrojne wojennych czasów ubieranie konia/ gdyż każdy naród inaksze stroje swe wymyśla/ do nauki/ ćwiczenia i pospolitego jezdżenia o przygotowaniu tu się wzmianka czyni. A naprzód przysiodłanie dwojakie bywa/ jedno Bardelą (o której już się wspomniało) drugie siodłem. Bardelą osiodływać trzeba prawie w pojśrzodku grzbieta dla chrząstek i dla plecy ciężaru żadnego jeszcze niezwyczajnych/ przypiąwszy ją popręgiem szerokim jednym z przęcką dużą/ nigdziej się ciała niedotykającą/ ale na wierzchu abo na boku Bardele/ dla niełechtania i jakiego uciśnienia młodej skory końskiej/ u
iednákże iż wielce potrzebná y pożyteczna/ dotknąć się nieco y wspomnieć tu godźi. Opuśćiwszy tedy stroyne do kształtu ábo krotochwil/ y zbroyne woiennych czásow vbieránie koniá/ gdyż káżdy narod ináksze stroie swe wymyśla/ do náuki/ ćwiczenia y pospolitego iezdżenia o przygotowániu tu się wzmiánká czyni. A naprzod przyśiodłánie dwoiákie bywa/ iedno Bárdelą (o ktorey iuż się wspomniáło) drugie śiodłem. Bárdelą ośiodływáć trzebá práwie w poyśrzodku grzbietá dla chrząstek y dla plecy ćiężaru żadnego ieszcze niezwyczáynych/ przypiąwszy ią popręgiem szerokim iednym z przęcką dużą/ nigdźiey się ćiáłá niedotykáiącą/ ále ná wierzchu ábo ná boku Bárdele/ dla niełechtánia y iákiego vćiśnienia młodey skory końskiey/ v
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: G
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
i wspomnieć tu godzi. Opuściwszy tedy strojne do kształtu abo krotochwil/ i zbrojne wojennych czasów ubieranie konia/ gdyż każdy naród inaksze stroje swe wymyśla/ do nauki/ ćwiczenia i pospolitego jezdżenia o przygotowaniu tu się wzmianka czyni. A naprzód przysiodłanie dwojakie bywa/ jedno Bardelą (o której już się wspomniało) drugie siodłem. Bardelą osiodływać trzeba prawie w pojśrzodku grzbieta dla chrząstek i dla plecy ciężaru żadnego jeszcze niezwyczajnych/ przypiąwszy ją popręgiem szerokim jednym z przęcką dużą/ nigdziej się ciała niedotykającą/ ale na wierzchu abo na boku Bardele/ dla niełechtania i jakiego uciśnienia młodej skory końskiej/ u której acz niezwyczajno pochew i popiersienia miewać/ wszakże po
y wspomnieć tu godźi. Opuśćiwszy tedy stroyne do kształtu ábo krotochwil/ y zbroyne woiennych czásow vbieránie koniá/ gdyż káżdy narod ináksze stroie swe wymyśla/ do náuki/ ćwiczenia y pospolitego iezdżenia o przygotowániu tu się wzmiánká czyni. A naprzod przyśiodłánie dwoiákie bywa/ iedno Bárdelą (o ktorey iuż się wspomniáło) drugie śiodłem. Bárdelą ośiodływáć trzebá práwie w poyśrzodku grzbietá dla chrząstek y dla plecy ćiężaru żadnego ieszcze niezwyczáynych/ przypiąwszy ią popręgiem szerokim iednym z przęcką dużą/ nigdźiey się ćiáłá niedotykáiącą/ ále ná wierzchu ábo ná boku Bárdele/ dla niełechtánia y iákiego vćiśnienia młodey skory końskiey/ v ktorey ácz niezwyczáyno pochew y popierśieniá miewáć/ wszákże po
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: G
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
tu się wzmianka czyni. A naprzód przysiodłanie dwojakie bywa/ jedno Bardelą (o której już się wspomniało) drugie siodłem. Bardelą osiodływać trzeba prawie w pojśrzodku grzbieta dla chrząstek i dla plecy ciężaru żadnego jeszcze niezwyczajnych/ przypiąwszy ją popręgiem szerokim jednym z przęcką dużą/ nigdziej się ciała niedotykającą/ ale na wierzchu abo na boku Bardele/ dla niełechtania i jakiego uciśnienia młodej skory końskiej/ u której acz niezwyczajno pochew i popiersienia miewać/ wszakże po czwartym abo piątym obiezdżeniu/ potrzebna mi się zda/ pochwy jakie okrągłe i popiersień szeroki namniej niedolegający przypinać dla susów czynienia abo kłusania tak ku gorze jako na dół/ aby się tym pewniej mogła w
tu się wzmiánká czyni. A naprzod przyśiodłánie dwoiákie bywa/ iedno Bárdelą (o ktorey iuż się wspomniáło) drugie śiodłem. Bárdelą ośiodływáć trzebá práwie w poyśrzodku grzbietá dla chrząstek y dla plecy ćiężaru żadnego ieszcze niezwyczáynych/ przypiąwszy ią popręgiem szerokim iednym z przęcką dużą/ nigdźiey się ćiáłá niedotykáiącą/ ále ná wierzchu ábo ná boku Bárdele/ dla niełechtánia y iákiego vćiśnienia młodey skory końskiey/ v ktorey ácz niezwyczáyno pochew y popierśieniá miewáć/ wszákże po czwartym ábo piątym obiezdżeniu/ potrzebna mi się zda/ pochwy iákie okrągłe y popierśień szeroki namniey niedolegáiący przypináć dla susow czynienia ábo kłusánia ták ku gorze iáko ná doł/ áby się tym pewniey mogłá w
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: G
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
