, gdzieby go po dobrej woli niechcieli za pana przyjąć. Niektórzy też z kądsi sobie byli wyrwali, iż królewic j. m. jako bliższy niż Betlejem Gabor, dwóch niezgodliwych idzie rozwadzać. Zaczem w onem zamięszaniu babelskiemu niecoś podobnem, co żywo do miasta uciekało, a osobliwie panowie wojacy, w żelaznych basztach, z ciężkiemi muszkietami, których gdy w miasto dla pomienionego podejrzenia (iż nikt nikomu nie ufał) niechcieli wpuścić panowie Opolanie, a owi też szturmem raczej dobywać się do miasta chcieli, aniżeli przed bramą od Polaczków być wysieczeni, takie pomieszanie było błazeństwa z balamuctwem, iż niemniej się sprawie wiadomemu śmiało, jako i
, gdzieby go po dobrej woli niechcieli za pana przyjąć. Niektórzy też z kądsi sobie byli wyrwali, iż królewic j. m. jako bliższy niż Bethlehem Gabor, dwóch niezgodliwych idzie rozwadzać. Zaczem w onem zamięszaniu babelskiemu niecoś podobnem, co żywo do miasta uciekało, a osobliwie panowie wojacy, w żelaznych basztach, z ciężkiemi muszkietami, których gdy w miasto dla pomienionego podejrzenia (iż nikt nikomu nie ufał) niechcieli wpuścić panowie Opolanie, a owi też szturmem raczej dobywać się do miasta chcieli, aniżeli przed bramą od Polaczków być wysieczeni, takie pomięszanie było błazeństwa z balamuctwem, iż niemniej się sprawie wiadomemu śmiało, jako i
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 59
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
i służyć wiernym Chry-
stusowym, wyprawił od Stolicy Apostołskiej żupełne pozwolenie czterem Kapłanom swoim, którzy mają moc od wszystkich grzechów Paenitentów uwalniać, ci kapłani mają laski z Indultem Rżymskim dla rozgrzeszenia i pozwolenia zupełnego Odpustu od kary i winy przysłanę z Rzymu. IŃSKRYPCJE Tak w Kościele, jakoteż na kolossach, na Bramach triumfalnych, na Basztach i na innych miejscach.
W kościele nad ołtarzem wielkim, gdzie był Duch Święty wołający do Wakansu N. Marią Panne:
Veni de Libano sponsa mea, veni de cubilibus leonum, veńi coronaberis. Cant: 4.
Trochę niżej z jednej strony ołtarza, gdzie Syn Boski krzyż trzymając w ręku do Ojca przedwiecznego suplikował.
y służyć wiernym Chry-
stusowym, wypráwił od Stolicy Apostolskiey żupełne pozwolenie czterem Kápłánom swoim, ktorzy máią moc od wszystkich grzechow Paenitentow uwálniáć, ci kápłáni máią láski z Indultem Rżymskim dla rozgrzeszenia y pozwolenia zupełnego Odpustu od káry y winy przysłánę z Rzymu. INSKRYPCYE Ták w Kościele, iákoteż ná kolossach, ná Bramách tryumfalnych, ná Basztách y ná innych miescách.
W kościele nad ołtarzem wielkim, gdźie był Duch Swięty wołáiący do Wákansu N. Máryą Pánne:
Veni de Libano sponsa mea, veni de cubilibus leonum, veńi coronaberis. Cant: 4.
Trochę niżey z iedney strony ołtarza, gdźie Syn Boski krzyż trzymáiąc w ręku do Oyca przedwiecznego supplikował.
Skrót tekstu: RelKor
Strona: D2v
Tytuł:
Relacja koronacji cudownego obrazu Najświętszej Marii Panny na Górze Różańcowej
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bracka Św. Trójcy
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1728
Data wydania (nie później niż):
1728
co znać dawają, Iże w sprawach wojennych i sprawiedliwości Przodkują, z czego się im nowa sława rości: Bo kiedy Szwed pod miasto czatą następował, Wtenczas kat na szubieńcy złodzieja krępował. Ujrzy z drabin i krzyknie. Co się dziwowali, Kazał im w skok do miasta, by bram pilnowali. Czego knechci na miejskich basztach nie postrzegli, Jenoż dla kata Szwedzi miasta nie ubiegli. Tak potem szubienicę, nie baszty budować Mają i chcą się nimi zawsze pieczętować. I taki do talerów robić stempel dali, A kata dla pamięci w dukatach kazali. On też złodziej (jaki traf) był szwedzkiego roda, Zacz potem przyszli Szwedzi, by
co znać dawają, Iże w sprawach wojennych i sprawiedliwości Przodkują, z czego się im nowa sława rości: Bo kiedy Szwed pod miasto czatą następował, Wtenczas kat na szubieńcy złodzieja krępował. Ujrzy z drabin i krzyknie. Co się dziwowali, Kazał im w skok do miasta, by bram pilnowali. Czego knechci na miejskich basztach nie postrzegli, Jenoż dla kata Szwedzi miasta nie ubiegli. Tak potem szubienicę, nie baszty budować Mają i chcą się nimi zawsze pieczętować. I taki do talerów robić stempel dali, A kata dla pamięci w dukatach kazali. On też złodziej (jaki traf) był szwedzkiego roda, Zacz potem przyszli Szwedzi, by
Skrót tekstu: GrodzHerbBar_I
Strona: 436
Tytuł:
Herby miast pruskich
Autor:
Adam Grodzicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, Urbes, Mare, et Insula, Montes, Mores, Lingua, Fides; memoratu caetera digna.
TAk należy postronne lustrować Nacje, żeby Peregrynantowi nie dano przymowki: Ut fuit hic asinus, non ibi factus equus. Nie przejechać przez Prowincją, Miasta, widząc tylko mury i krzyże, albo wietrzniki na wieżach, basztach, ale fundamentalnie, najmniejszą rzecz spenetrować, konotując omnia visa, audita, facta, bo pamięć, co raz novas species mając, dawniejszych zapomina. Do czego wiele pomaga Zacność Peregrynanta: Więcej Cudzoziemcy pokażą Królewiczowi, Książęciu, zacnego Senatora albo Bellatora głośnego Synowi, niż prostemu Szlachcicowi, który tylko mury i humory widzieć może
, Urbes, Mare, et Insula, Montes, Mores, Lingua, Fides; memoratu caetera digna.
TAk náleży postronne lustrowáć Nácye, żeby Peregrynantowi nie dano przymowki: Ut fuit hic asinus, non ibi factus equus. Nie przeiechać przez Prowincyą, Miasta, widząc tylko mury y krzyże, albo wietrzniki ná wieżach, basztach, ale fundamentalnie, naymnieyszą rzecż spenetrować, konnotuiąc omnia visa, audita, facta, bo pamięć, co ráz novas species maiąc, dawnieyszych zápomina. Do czego wiele pomaga Zácność Peregrynánta: Więcey Cudzoziemcy pokażą Krolewiczowi, Xiążęciu, zacnego Senátora álbo Bellatorá głośnego Synowi, niż prostemu Szlachcicowi, ktory tylko mury y humory widźieć może
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 5
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Solimana reparowanych. Szpitalów publicznych z Fontannami w pośrzodku Dziedzińca, jest więcej niżeli 100. Kramów Kupieckich i Rzemieśliczych jest na 48. tysięcy: Kramów, w których starzyznę samę przedają jest więcej nad 2000. Na gorze ostatniej ku końcu Miasta w ostatnim końcu jest Zamek JEDYKUŁA rzeczony, z kwadratowego murowany kamienia, o siedmiu, basztach, gdzie przedtym skarby i wszelkie aparencje chowane były, od Selima lokowane po dobyciu Miasta Tauris Perskiego (:olim Ecbatana zwało się:) od Selima II. na dobycie Cypru nadwerężone, i w reszcie do Saraju przeniesione. Zamek ten dzisiaj destynowany na więźniów, wszelką amunicją i ludźmi opatrzony. Jest w tym Zamku Meczet
Solimána reparowánych. Szpitálow publicznych z Fontannámi w pośrzodku Dźiedzińca, iest więcey niżeli 100. Krámow Kupieckich y Rzemieśliczych iest ná 48. tysięcy: Krámow, w ktorych stárzyznę samę przedaią iest więcey nád 2000. Ná gorze ostátniey ku końcu Miasta w ostatnim końcu iest Zámek IEDYKUŁA rzeczony, z kwádratowego murowány kamienia, o siedmiu, basztach, gdzie przedtym skarby y wszelkie apparencye chowáne były, od Selimá lokowáne po dobyciu Miasta Tauris Perskiego (:olim Ecbatana zwáło się:) od Selima II. ná dobycie Cypru nádwerężone, y w reszcie do Sáraiu przeniesione. Zámek ten dźisiay destynowány ná więźniow, wszelką ammunicyą y ludźmi opátrzony. Iest w tym Zamku Meczet
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 472
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
kamlotowych, niebieskich, szamerowanych, galonem srebrnym, para, No 1. J.P. Rayskiemu.
Sukien amarantowych, sukiennych, felpą zieloną podszytych, para, No 1. J.P. Rayskiemu.
Sukien kastrowych, felpą niebieską podszytych, para, No 1. na kaftaniki.
Sukien ceglastych, drogietowych, basztem białym podszytych, para 1. J.P. Rayskiemu.
Kamizelka grodeturowa, niebieska, z kompanką srebrną, No 1. J.P. Rayskiemu.
Kamizelka żółta, płócienna, z kompanką srebrną, No 1. J.P. Rayskiemu.
Płaszcz szary, grodeturowy, z galonem złotym, kunami podszyty,
kamlotowych, niebieskich, szamerowanych, galonem srebrnym, para, No 1. J.P. Rayskiemu.
Sukien amarantowych, sukiennych, felpą zieloną podszytych, para, No 1. J.P. Rayskiemu.
Sukien kastrowych, felpą niebieską podszytych, para, No 1. na kaftaniki.
Sukien ceglastych, drogietowych, basztem białym podszytych, para 1. J.P. Rayskiemu.
Kamizelka grodeturowa, niebieska, z kompanką srebrną, No 1. J.P. Rayskiemu.
Kamizelka żółta, płócienna, z kompanką srebrną, No 1. J.P. Rayskiemu.
Płaszcz szary, grodeturowy, z galonem złotym, kunami podszyty,
Skrót tekstu: SzkółRzewGęb
Strona: 215
Tytuł:
Spisy rzeczy uczęszczających do szkół młodych Rzewuskich z lat 1738-1789.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1738 a 1744
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1744
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, pupkami sobolemi podszyty No 1
Kontusz gronostajami okładany, bilistkami podszyty amarantowy sukienny No 1
Kontusz szary nakrapiany, popielnicami czarnemi podszyty No 1
Kontusz grodeturowy, niebieski, mieniony, półjedwabny, letni No 1
Kontusz kamlotowy, ponsowy, letni No 1
Jupka sukienna, ponsowa, felpą popielatą podszyta No 1
Jupka zielona, kamlotowa, basztem białym podszyta No 1
Kontusz ceglasty, drogietowy, kitajką białą podszyty No 1
Żupanów atłasowych, niebieskich, płótnem podszytych No 2
Żupan grodeturowy, amarant No 1
Żupanów białych, dymowych No 3
Czapka sukienna, zielona, sobola No 1
Czapka z siwym barankiem, szara, nakrapiana No 1
Czapka morelowa, z czarnym barankiem No
, pupkami sobolemi podszyty No 1
Kontusz gronostajami okładany, bilistkami podszyty amarantowy sukienny No 1
Kontusz szary nakrapiany, popielnicami czarnemi podszyty No 1
Kontusz grodeturowy, niebieski, mieniony, półjedwabny, letni No 1
Kontusz kamlotowy, ponsowy, letni No 1
Jupka sukienna, ponsowa, felpą popielatą podszyta No 1
Jupka zielona, kamlotowa, basztem białym podszyta No 1
Kontusz ceglasty, drogietowy, kitajką białą podszyty No 1
Żupanów atłasowych, niebieskich, płótnem podszytych No 2
Żupan grodeturowy, amarant No 1
Żupanów białych, dymowych No 3
Czapka sukienna, zielona, sobola No 1
Czapka z siwym barankiem, szara, nakrapiana No 1
Czapka morelowa, z czarnym barankiem No
Skrót tekstu: SzkółRzewGęb
Strona: 220
Tytuł:
Spisy rzeczy uczęszczających do szkół młodych Rzewuskich z lat 1738-1789.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1738 a 1744
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1744
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
pupkami sobolemi podszyty No 1
Kontusz amarantowy, sukienny, bilistkami podszyty, gronostajami okładany No 1
Kontusz szary, nakrapiany, popielicami czarnemi podszyty No 1
Kontusz grodeturowy, niebieski, mieniony, letni No 1
Kontusz kamlotowy, ponsowy, letni No 1
Jupka sukienna, ponsowa, felpą popielatą podszyta No 1
Jupka zielona, kamlotowa, basztem białym podszyta No 1
Kontusz ceglasty, drogietowy, kitajką białą podszyty No 1
Żupanów hatłasowych, niebieskich, płótnem podszytych No 2
Żupan grodeturowy, amarant No 1
Żupanów białych, dymowych No 3
Czapka zielona, sukienna, sobola No 1
Czapka z siwym barankiem, szara, nakrapiana No 1
Czapka morelowa, z czarnym
pupkami sobolemi podszyty No 1
Kontusz amarantowy, sukienny, bilistkami podszyty, gronostajami okładany No 1
Kontusz szary, nakrapiany, popielicami czarnemi podszyty No 1
Kontusz grodeturowy, niebieski, mieniony, letni No 1
Kontusz kamlotowy, ponsowy, letni No 1
Jupka sukienna, ponsowa, felpą popielatą podszyta No 1
Jupka zielona, kamlotowa, basztem białym podszyta No 1
Kontusz ceglasty, drogietowy, kitajką białą podszyty No 1
Żupanów hatłasowych, niebieskich, płótnem podszytych No 2
Żupan grodeturowy, amarant No 1
Żupanów białych, dymowych No 3
Czapka zielona, sukienna, sobola No 1
Czapka z siwym barankiem, szara, nakrapiana No 1
Czapka morelowa, z czarnym
Skrót tekstu: SzkółRzewGęb
Strona: 224
Tytuł:
Spisy rzeczy uczęszczających do szkół młodych Rzewuskich z lat 1738-1789.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1738 a 1744
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1744
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
zażyć upatrując to, że albo ma się strzelać z kawalera na pole dla potkania nieprzyjaciela, albo z boku baszty przeciwko baterii, to jest armaty, albo przy boku na obronienie czoła baszty, albo ma się strzelać z czoła baszty w ganki nieprzyjacielskie, to jest galeryje, albo od kołtryny, to jest od muru między basztami, do kontraskarpy, to jest do przekopu, albo też ma się strzelać od retyraty, to jest szańcy w bascie, dla wypędzenia nieprzyjaciela, lubo też z inszych miejsc, z których spodziewać się mac szturmu. Konsyderuj, notuj, pozwalaj, puszkarzu, że w tym strzelaniu jest jakakolwiek różność. Mianowicie wtenczas, gdy
zażyć upatrując to, że albo ma się strzelać z kawalera na pole dla potkania nieprzyjaciela, albo z boku baszty przeciwko bateryi, to jest armaty, albo przy boku na obronienie czoła baszty, albo ma się strzelać z czoła baszty w ganki nieprzyjacielskie, to jest galeryje, albo od kołtryny, to jest od muru między basztami, do kontraskarpy, to jest do przekopu, albo też ma się strzelać od retyraty, to jest szańcy w bascie, dla wypędzenia nieprzyjaciela, lubo też z inszych miesc, z których spodziewać się mac szturmu. Konsyderuj, notuj, pozwalaj, puszkarzu, że w tym strzelaniu jest jakakolwiek różność. Mianowicie wtenczas, gdy
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 158
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
SPOSOBEM MOGĄ SIĘ WSCZEPIĆ W KOSZE, ABY BYŁY MOCNE
W przeszłym rozdziale pokazałem formy do koszów, teraz pokażę używanie worków płótnianych albo inszy rzeczy, kiedy płótna nie masz, a to dlatego, że częstokroć dla długiego wojowania, broniąc fortecy, przyniesie tak wiele szturmów i ruin, iż się zstąpi i ściaśnieje plac w basztach, a dla małości placu sypanie ziemie dla wielki skarpii, którą z natury ma mieć, nie służy do zasłonienia, bo kanonery byłyby tak barzo szerokie i ziemią nie mogłyby się formować dla muszkietyrzów dziury. Przeto worki płótniane, napełnione czarną ziemią albo gliną, tak wielkie, jakoby je dwoje ludzi nosić mogło łacnie
SPOSOBEM MOGĄ SIĘ WSCZEPIĆ W KOSZE, ABY BYŁY MOCNE
W przeszłym rozdziale pokazałem formy do koszów, teraz pokażę używanie worków płótnianych albo inszy rzeczy, kiedy płótna nie masz, a to dlatego, że częstokroć dla długiego wojowania, broniąc fortecy, przyniesie tak wiele szturmów i ruin, iż się zstąpi i ściaśnieje plac w basztach, a dla małości placu sypanie ziemie dla wielki skarpii, którą z natury ma mieć, nie służy do zasłonienia, bo kanonery byłyby tak barzo szerokie i ziemią nie mogłyby się formować dla muszkietyrzów dziury. Przeto worki płótniane, napełnione czarną ziemią albo gliną, tak wielkie, jakoby je dwoje ludzi nosić mogło łacnie
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 242
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
