łubie, a po włóczeniu ścięto; a gdy na śmierć był sądzony, podał regestrzyk, w którym wypisane były zbrodnie mierników i Skoczkowe; zaczym król kazał wziąć imienie Skoczkowi i długo był bez niego. Potym za przyczyną wielkich panów kazał mu je król zasię wrócić. A iż było na pieczy u króla, żeby przybawienie inflanckiej ziemi do Korony ku sławie i ku pożytku R. P. obojga narodu przyść mogło, przeto zdało się królowi (gdyż tak prędko sejm być nie mógł) zezwać do siebie senatorów do Łomży i z nimi się namówić, jako dalej postąpić w rzeczach inflanckich, i tak uczynił, a sam z Wilna 29 novembris
łubie, a po włóczeniu ścięto; a gdy na śmierć był sądzony, podał regestrzyk, w którym wypisane były zbrodnie mierników i Skoczkowe; zaczym król kazał wziąć imienie Skoczkowi i długo był bez niego. Potym za przyczyną wielkich panów kazał mu je król zasię wrócić. A iż było na pieczy u króla, żeby przybawienie inflanckiej ziemi do Korony ku sławie i ku pożytku R. P. obojga narodu przyść mogło, przeto zdało się królowi (gdyż tak prędko sejm być nie mógł) zezwać do siebie senatorów do Łomży i z nimi się namówić, jako dalej postąpić w rzeczach inflanckich, i tak uczynił, a sam z Wilna 29 novembris
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 225
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
PAna brzemię twoje/ a on cię opatrzy/ i nie dopuści aby się na wieki zachwiać miał sprawieliwy. 24. Ale je ty/ o Boże/ wepchniesz w dół zginienia: Mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowice dni swoich: Ale ja w tobie nadzieję mieć będę. PSALM LVI. I. Prorok wbawienia swego od Boga żąda. II. Spuściwszy się na obietnicę Bożą, onego chwali, cieszą się, żem i nadrobniejsze jego ciężkości widzi i one uspokoi. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy/ na miejscach odległych/ złoty Psalm Dawidów/ gdy go w Gat Filistynowie pojmali. 2. ZMiłuj się nade mną o
PAná brzemię twoje/ á on ćię opátrzy/ y nie dopuśći áby śię ná wieki záchwiać miał spráwieliwy. 24. Ale je ty/ o Boże/ wepchniesz w doł zginienia: Mężowie krwáwi y zdrádliwi nie dojdą do połowice dni swojich: Ale ja w tobie nádźieję mieć będę. PSALM LVI. I. Prorok wbáwienia swego od Bogá żąda. II. Spuśćiwszy śie ná obietnicę Bożą, onego chwali, ćieszą śię, żem y nadrobnieysze jego ćieszkośći widźi y one uspokoi. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy/ ná miejscach odległych/ złoty Psálm Dawidow/ gdy go w Gát Filistynowie pojimáli. 2. ZMiłuj śię náde mną o
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 578
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
