zniewolił; A chociaż czasem tylko do ktosia należy, Wszędzie znajdzie nieboga, kto się na nią jeży. Ledwie krawiec W stół pięścią, aż nożyce brzęczą. Minie stopę chart, kondys i brytan zajęczą, Skoli ogar, ledwie wiatr doleci mu cuchu, Aż pełna wrzawy knieja, pełen bór rozruchu. Będzie też drugi bełkot i za ptaszym lotem Szczwacze zwodzi i knieją napełnia łoskotem. 27. DO LITEWSKIEJ POGONIE PO Elekcji JANA TRZECIEGO
Nie komoś się i gołe niechaj cię obroki Nie narowią, koniku! przypomnij tłumoki, Niezbyt dawno dźwigane, coć boki odgniotły, Gdyś na swą skórę w dani powrozy i miotły Płacić musiał; wiesz,
zniewolił; A chociaż czasem tylko do ktosia należy, Wszędzie znajdzie nieboga, kto się na nię jeży. Ledwie krawiec W stół pięścią, aż nożyce brzęczą. Minie stopę chart, kondys i brytan zajęczą, Skoli ogar, ledwie wiatr doleci mu cuchu, Aż pełna wrzawy knieja, pełen bór rozruchu. Będzie też drugi bełkot i za ptaszym lotem Szczwacze zwodzi i knieją napełnia łoskotem. 27. DO LITEWSKIEJ POGONIE PO ELEKCJEJ JANA TRZECIEGO
Nie komoś się i gołe niechaj cię obroki Nie narowią, koniku! przypomnij tłumoki, Niezbyt dawno dźwigane, coć boki odgniotły, Gdyś na swą skórę w dani powrozy i miotły Płacić musiał; wiesz,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 217
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Heroina, Saracenom haracz płacąca.
31. MICHAŁ I, Curopalates Pan zajęczego serca, Zięć Nicefora, nieszczęśliwy, dla tego abdykujący.
32. LEO V, Armenus Teosilakta Syna Michałowego okastrowawszy, z Matką na wygnanie dekretuje. Był człek ostry i wielkiej industryj.
33. MICHAŁ II, Balbus, alias Series Cesarzów Greckich
Bełkot, z podłego urodzenia. Miał Emulusa swego Tomasza, który się Konstantynem czynił i Cesarzem chciał uczynić, ale nie dostąpił tego; bo nogi i ręce mu po ucinano. Dalmatowie Jarzmo pod nim zrzu cili,
34. THEOFIL Sprawiedliwy i Surowy, czysty i podściwy, w tym ladajaki, że Obrazy burzył Świętych, Saracenów
Heroina, Sarácenom haracz płacąca.
31. MICHAŁ I, Curopalates Pan zaięczego serca, Zięć Nicefora, nieszczęśliwy, dla tego abdykuiący.
32. LEO V, Armenus Teosilakta Syna Michałowego okastrowawszy, z Matką na wygnanie dekretuie. Był człek ostry y wielkiey industryi.
33. MICHAŁ II, Balbus, alias Series Cesarzow Greckich
Bełkot, z podłego urodzenia. Miał Emulusa swego Tomasza, ktory się Konstantynem czynił y Cesarzem chciał uczynić, ale nie dostąpił tego; bo nogi y ręce mu po ucinano. Dalmatowie Iarzmo pod nim zrzu cili,
34. THEOFIL Sprawiedliwy y Surowy, czysty y podściwy, w tym ladaiaki, że Obrazy burzył Swiętych, Saracenow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 477
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
za Hasło Par sit fortuna labori.
5. KAROL Łysy Ludwika I. Syn w Rzymie ukoronowany od Jana VIII Papieża, wszystkich Literatów Mecoenas, na Kościoły i Klasztory hojny, od Sedecjasza Medyka swego żyda struty R. P. 877, mający za Hasło: Iustitiam iniustitia parit.
6. LUDWIK III Balbus, alias Bełkot, Karola, przeszłego Syn; ukoronowany od tegoż Jana Papieża, rok tylko panujący, Miesięcy 6, prostego serca, spokojny, Sprawiedliwy, skończył życie R. P. 879. Hasło miał: Nemo placet omnibus.
7. KAROL III. Crasus alias Gruby, Ludwika I czyli II. Syn, rózerwanych
za Hásło Par sit fortuna labori.
5. KAROL Łysy Ludwika I. Syn w Rzymie ukoronowany od Iana VIII Papieża, wszystkich Literatow Mecoenas, na Kościoły y Klasztory hoyny, od Sedecyasza Medyka swego żyda struty R. P. 877, maiący za Hasło: Iustitiam iniustitia parit.
6. LUDWIK III Balbus, alias Bełkot, Karola, przeszłego Syn; ukoronowany od tegoż Iana Papieża, rok tylko panuiący, Miesięcy 6, prostego serca, spokoyny, Sprawiedliwy, skończył życie R. P. 879. Hasło miał: Nemo placet omnibus.
7. KAROL III. Crasus alias Gruby, Ludwika I czyli II. Syn, rózerwanych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 512
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
także zazdrosny Krytyk, a trzeci sub M. literą Momus, samych Bogów z wielką śmiałością cenzor.
ARISTOTELES Stagirita Stagirites, albo tojest rodem z Stagiry Miasta Macedońskiego, Syn Nikomacha Medyka i Fastiady Filozofa, Dyscypuł Platona, ale supra Magistrum, którego słuchał lat 20 w Atenach, Perypatetyków Książę, wzrostu małego, garbaty, bełkot, Aleksandra wielkiego Króla Macedońskiego przez lat 10. Praeceptor, potym Sociusz i Konsyliarz. Urodził się Olimpiady setnej pierwszej, tojest przed Chtystusem laty 372. jako probuje Tirinus w Kronice. Gdy Aleksander wielki poszedł do Azyj, wrócił się do Aten, tam uczył lat 13. Uczniowie jego wzięli imię Peripateticorum, iż w Akademii
także zazdrosny Krytyk, à trzeci sub M. literą Momus, samych Bogow z wielką śmiałością censor.
ARISTOTELES Stagirita Stagirites, albo toiest rodem z Stagiry Miasta Macedońskiego, Syn Nikomacha Medyka y Fastiady Filozofa, Dyscypuł Platona, ale supra Magistrum, ktorego słuchał lat 20 w Atenach, Peripatetykow Xiąże, wzrostu małego, garbaty, bełkot, Alexandra wielkiego Krola Macedońskiego przez lat 10. Praeceptor, potym Sociusz y Konsiliarz. Urodził się Olympiady setney pierwszey, toiest przed Chtystusem laty 372. iako probuie Tirinus w Kronice. Gdy Alexánder wielki poszedł do Azyi, wrocił się do Aten, tam uczył lat 13. Uczniowie iego wzieli imie Peripateticorum, iż w Akademii
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 576
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
co krajać, Nie kładź w swoje nożenki, będą pewnie łajać. Kufla kiedy dopadniesz, także i szklenice, Choćby było garniec w niej, wywróć ją na nice - Kiedyć się mózg zagrzeje, przydzieć fantazyja, Każdyć po trzeźwiu błazen, także jako i ja. W ten czas nie żałuj gęby, a zostań bełkotem, Bo możesz grosz oberwać, a pięścią w łeb potem. Więc w ten czas chcą błaznować, gdy sami pijani, Jam trzeźwi, jeszczem nie jadł, któż tego nie zgani? Równo jedno zasiądźmy, mościwi panowie, Będzie wszytko, co chcecie, gwoli waszej głowie. Wiem, że trzeba zabawić was
co krajać, Nie kładź w swoje nożenki, będą pewnie łajać. Kufla kiedy dopadniesz, także i śklenice, Choćby było garniec w niej, wywroć ją na nice - Kiedyć sie mozg zagrzeje, przydzieć fantazyja, Każdyć po trzeźwiu błazen, także jako i ja. W ten czas nie żałuj gęby, a zostań bełkotem, Bo możesz grosz oberwać, a pięścią w łeb potém. Więc w ten czas chcą błaznować, gdy sami pijani, Jam trzeźwi, jeszczem nie jadł, ktoż tego nie zgani? Rowno jedno zasiądźmy, mościwi panowie, Będzie wszytko, co chcecie, gwoli waszej głowie. Wiem, że trzeba zabawić was
Skrót tekstu: DzwonStatColumb
Strona: 9
Tytuł:
Statut Jana Dzwonowskiego, to jest Artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne
Autor:
Jan Dzwonowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1998
. Tej Familii apex et gloria Karol i Król Wielki, Imperium, Rzymskiego Restaurator, wielkich rzeczy wżyciu Autor, Boskiej Chwały i Religii Promotor. Vide o nim pod Cesarzami Zachodniemi tu sub titulo MAJESTAT DOSTĘPNY. Succesores iego byli: Ludovicus Pius, Carolus Calvus; Carolus Crasus, Ludovicus II. nazwiskiem Balbus, alias szepluniejący Bełkot, Carolus II. simplex Ludwik IV. Transmarinus, iż z Zamorza, to jest z Anglii na Tron Francuski wokowany. LUDWIK VI. jakiegoś zawsze obawiając się niebezpieczeństwa między wodami i jeziorami lubił zostawać; stąd namalowano in Laudem czyli in vituperium jego żabę na brzegu nad bagnem siedzącą z inskrypcją. Mihi terra Lacusq. To
. Tey Familii apex et gloria Karol y Krol Wielki, Imperium, Rzymskiego Restaurator, wielkich rzeczy wżyciu Author, Boskiey Chwáły y Religii Promotor. Vide o nim pod Cesarzami Záchodniemi tu sub titulo MAIESTAT DOSTĘPNY. Succesores iego byli: Ludovicus Pius, Carolus Calvus; Carolus Crasus, Ludovicus II. názwiskiem Balbus, alias szeplunieiący Bełkot, Carolus II. simplex Ludwik IV. Transmarinus, iż z Zámorza, to iest z Anglii ná Tron Francuski wokowány. LUDWIK VI. iakiegoś zawsze obawiaiąc się niebespieczeństwá między wodami y ieźiorámi lubił zostawać; ztąd námalowano in Laudem czyli in vituperium iego żabę ná brzegu nád bagnem siedzącą z inskrypcyą. Mihi terra Lacusq. To
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 60
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. Toż co żywo do skruchy, w czym sumnienie ruszy, Bogomyślnym kapłanom cicho kładą w uszy, Którzy tam i sam jeżdżąc, jeśli kogo łudzi, Od napaści szatańskiej animują ludzi, Na tym placu, z którego ognistymi koły Człek może z Eliaszem wniść między anioły. A już hałła tatarskie, jaki wrzące garce Bełkot czynią, zagłusza; już poczyna harce, Już się błyśnie po płaskim bystry bułat błoniu. Kto się czuje na ręku i obrotnym koniu A co pierwsza w żołnierzu — na odważnym sercu, Chociaż z placu drugiego prowadzą w kobiercu, Komu hetman pozwoli, onym chce igrzyskiem Sławy nabyć, w ostatku i śmierć liczy zyskiem.
. Toż co żywo do skruchy, w czym sumnienie ruszy, Bogomyślnym kapłanom cicho kładą w uszy, Którzy tam i sam jeżdżąc, jeśli kogo łudzi, Od napaści szatańskiej animują ludzi, Na tym placu, z którego ognistymi koły Człek może z Eliaszem wniść między anioły. A już hałła tatarskie, jaki wrzące garce Bełkot czynią, zagłusza; już poczyna harce, Już się błyśnie po płaskim bystry bułat błoniu. Kto się czuje na ręku i obrotnym koniu A co pierwsza w żołnierzu — na odważnym sercu, Chociaż z placu drugiego prowadzą w kobiercu, Komu hetman pozwoli, onym chce igrzyskiem Sławy nabyć, w ostatku i śmierć liczy zyskiem.
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 135
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
krasi; Żartownym się zwać każe wszetecznik nieczysty; Pieniacz chlubi tytułem prawnego legisty; Ludzkością pijanica; żarłok się wysieka, Że sobie nie żałuje: niech dusza nie szczeka, Kiedy przyjdzie sądny dzień, czy długo, czy krótko, Że nie jadła korzenno, nie pijała słodko. Drwi trzy po trzy, lada co prawi bełkot, że się Za mówcę uda, ślina co do gęby niesie; Wierzchu drugi w honorze nowym nie dokłada — Dziwna chłopu wątroba, że mięsa nie jada. Zwajca nie da sobie w nos dmuchać; tchórz — cierpliwy; Sordydat — niewyniosły; tyran — sprawiedliwy; Oszust zna się na rzeczach; na ludziach obmowca —
krasi; Żartownym się zwać każe wszetecznik nieczysty; Pieniacz chlubi tytułem prawnego legisty; Ludzkością pijanica; żarłok się wysieka, Że sobie nie żałuje: niech dusza nie szczeka, Kiedy przyjdzie sądny dzień, czy długo, czy krotko, Że nie jadła korzenno, nie pijała słodko. Drwi trzy po trzy, lada co prawi bełkot, że się Za mówcę uda, ślina co do gęby niesie; Wierzchu drugi w honorze nowym nie dokłada — Dziwna chłopu wątroba, że mięsa nie jada. Zwajca nie da sobie w nos dmuchać; tchórz — cierpliwy; Sordydat — niewyniosły; tyran — sprawiedliwy; Oszust zna się na rzeczach; na ludziach obmowca —
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 373
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się wymknął, mając do odbycia tylu strzelców, sieci, gończe i szczwaczów, ręczę, że go i za boskie stworzenie ledwie znających. Szczuje z nich każdy trojgiem chartów i troczy, co tylko wypadnie. Gdyż ja mam szpital dla psów dobrych i starych, dając im pain des graces, tak wywłok, przyjemców, bełkotów, osobców, żadnego w tak licznych psiarniach z świcą szukając, nie znajdzie. 12. Obławy zimą i jesienią są tym fasonem, że podstarości ma ten ukaz od moskiewskiego sroższy, że młodszych od lat 18, starszych od lat 40, żadnego w obławę nie ruszy pod karą niechybną. Co tedy dziesiątek obławników jeden nad
się wymknął, mając do odbycia tylu strzelców, sieci, gończe i szczwaczów, ręczę, że go i za boskie stworzenie ledwie znających. Szczuje ź nich kóżdy trojgiem chartów i troczy, co tylko wypadnie. Gdyż ja mam szpital dla psów dobrych i starych, dając im pain des graces, tak wywłok, przyjemców, bełkotów, osobców, żadnego w tak licznych psiarniach z świcą szukając, nie znajdzie. 12. Obławy zimą i jesienią są tym fasonem, że podstarości ma ten ukaz od moskiewskiego sroższy, że młodszych od lat 18, starszych od lat 40, żadnego w obławę nie ruszy pod karą niechybną. Co tedy dziesiątek obławników jeden nad
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 176
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
