. Pamiątka
Zeć nad mniemanie lekkie i wdzięcznego smaku: Podźcie tylko/ dzierżąc się czerwonego ślaku. Matt: 11.
Tu zmówić 5. Pacierzy i 5. Zdrowych Maryj. Miejsce gdzie Weronika święta oblicze Panu otarła.
Traditiones antiquorum et ipsum sudarium Romae conservatum testis.
ZGiełk i wołanie straszne/ tęten bystrych koni/ Chrzęst Bechterów/ szyszaków zbrój/ i stalnych broni. Szczęk daleko przed wojskiem po murach się ściele/ Ludzi jezdnych i pieszych nad obyczaj wiele. Wyiźrzy ta święta Pani: pyta co się dzieje: Opowiadają sprawę (snadź się drugi śmieje Ze do tąd niewiadoma tumultu przyczyny/ Znać że ta nie chwytała po rynku nowiny) Przyidą
. Pámiątká
Zeć nad mniemánie lekkie y wdźięcznego smáku: Podźcie tylko/ dźierżąc się czerwonego ślaku. Matt: 11.
Tu zmowić 5. Paćierzy y 5. Zdrowych Máriy. Mieysce gdzie Weroniká święta oblicze Pánu otárła.
Traditiones antiquorum et ipsum sudarium Romae conservatum testis.
ZGiełk y wołánie strászne/ tęten bystrych koni/ Chrzęst Bechterow/ szyszakow zbroy/ y stálnych broni. Szczęk daleko przed woyskiem po murach się śćiele/ Ludźi iezdnych y pieszych nád obyczay wiele. Wyiźrzy tá święta Páni: pyta co się dźieie: Opowiadáią spráwę (snadź się drugi śmieie Ze do tąd niewiádoma tumultu przyczyny/ Znáć że tá nie chwytáłá po rynku nowiny) Przyidą
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 64.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
: za niemi dział dziesięć wielkich/ małych sześć/ puszkarzów kilka: mułów czterdzieści z rzeczami. 25. Potym Kajmarowie Kopijnicy z proporczykami jak u nas/ w czerwonych czapkach mając kuczmy wilcze i kunie/ długie aż do pasa/ tych jest ośm tysięcy. 26. Potym Kopijników pięć tysięcy w złocistych szyszakach i zbrojach/ bechterach/ lud dobry i strojny. 27. Potym pieszych sześć tysięcy z rusznicami/ w pancerzach i w lampartach/ i tygrysach: działek dwadzieścia długich: mułów czterdzieści i sześć z rzeczami: wozów sto ciężkich barzo. 28. Potym Karykamanowej piechoty w złocistych zbrojach dziesięć tysięcy z dzidami i z rusznicami i z szablami: ze
: zá niemi dźiał dźieśięć wielkich/ máłych sześć/ puszkárzow kilká: mułow cżterdźieśći z rzecżámi. 25. Potym Káymárowie Kopiynicy z proporcżykámi iák v nas/ w czerwonych cżapkách máiąc kucżmy wilcże y kunie/ długie áż do pásá/ tych iest ośm tyśięcy. 26. Potym Kopiynikow pięć tyśięcy w złoćistych szyszakách y zbroiách/ bechterách/ lud dobry y stroyny. 27. Potym pieszych szesć tyśięcy z rusznicámi/ w páncerzách y w lámpártách/ y tygrysach: dźiałek dwádźieśćiá długich: mułow cżterdźieśći y sześć z rzecżámi: wozow sto ćiężkich bárzo. 28. Potym Kárykámánowey piechoty w złoćistych zbroiách dźieśięć tyśięcy z dźidámi y z rusznicámi y z száblámi: ze
Skrót tekstu: StarWyp
Strona: B3
Tytuł:
Wyprawa i wyiazd sułtana Amurata cesarza tureckiego na wojnę do Korony Polskiej
Autor:
Szymon Starowolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
/ Jowisza w około/ W obwysz krzesłach stawionych; boskie prawe czoło. Każdego po twarzy znać. Jupiter król prawy. Neptuna stać/ i w kamień. trozebem/ chropawy Tłuc robi; z ran się zatym kamiennych/ wyciskać Zrzebca/ korymby fantem mógł miasto pozystać. Soboe oszczep hartowny/ i puklerz maluje: Pierś bechterem/ szyszakiem głowę opatruje. K nim ziemię szefelinem uderzną stroi; Z której oliwa biała/ z gronkami się roi. Bogi z tąd wszytkięw dziwie: zwycięstwem skończyła. Nuż/ by czci zazdrośnica/ z wzorów pobaczyła/ O jaki swym zuchwałstwem wochlon się przyprawi: Cztery we czterech kątach turnieje wystawi/ Z przegrodki subtelnymi
/ Iowiszá w około/ W obwysz krzesłách stáwionych; boskie práwe cżoło. Káżdego po twarzy znáć. Iupiter krol práwy. Neptuná stáć/ y w kámień. trozebem/ chropáwy Tłuc robi; z ran się zátym kámiennych/ wyćiskáć Zrzebcá/ korymby fántem mogł miásto pozystáć. Soboe oszczep hártowny/ y puklerz maluie: Pierś bechterem/ szyszakiem głowę opátruie. K nim źiemię szefelinem vderzną stroi; Z ktorey oliwá biała/ z gronkámi się roi. Bogi z tąd wszytkięw dźiwie: zwyćięstwem skońcżyłá. Nuż/ by czći zazdrośnicá/ z wzorow pobaczyłá/ O iáki swym zuchwáłstwem wochlon się przypráwi: Cztery we czterech kątách turnieie wystawi/ Z przegrodki subtelnymi
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 139
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
wspak: w pojśrzodku pola na kamień ugodzi. Nań wegnanego Cygna/ Achiles przeszynął Siłą na wznak potężną/ i na ziemię zwinął. Gdzie piersi przycisnąwszy/ tarczą/ i kolany sznur szyszakowy ścisnął/ który zawiązany Węzłem pod brodą zuchom okrutnie dojmuje: Oddech/ i duszy drogę/ nawet odejmuje. Odbytego chcąc obrać/ bechter widzi jego: Neptun wdał ciało w ptaka; co niósł imię jego. Ta praca/ ta potrzeba/ spoczynek sprawiła Dni wielu/ i oboja strona wciszy była. A gdy blanki Trojańskie straż czuła trzymała/ Szańce także Argolskie straż czuła dzierżała Było święto: którego Cygna zbywszy z głowy/ Dianę Achil bitej krwią hodował
wspák: w poyśrzodku pola ná kámień vgodźi. Nan wegnánego Cygná/ Achiles przeszynął Siłą ná wznak potężną/ y ná źiemię zwinął. Gdźie pierśi przyćisnąwszy/ tárczą/ y kolány sznur szyszakowy śćisnął/ ktory zawiązány Węzłem pod brodą zuchom okrutnie doymuie: Oddech/ y duszy drogę/ náwet odeymuie. Odbytego chcąc obráć/ bechter widzi iego: Neptun wdał ćiáło w ptáká; co niosł imię iego. Tá praca/ tá potrzebá/ spoczynek sprawiłá Dni wielu/ y oboiá stroná wćiszy byłá. A gdy blánki Troiáńskie straż czuła trzymáłá/ Szance tákze Argolskie straż czuła dźierżáłá Było święto: ktorego Cygná zbywszy z głowy/ Diánę Achil bitey krwią hodował
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 298
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
