Króla odesłał. Potym Roku P. 1579. die vltima Julij, Król Stefan ruszył się z Gródna przeciw Moskiewskiemu Czarowi naszemu z wojskiem pod Połock/ nad którym/ to jest/ wprzód nad Litewskim wojskiem Żmudzkim/ Ruskim/ Hetmanił Mikołaj Radziwił Wojewoda Wileński : nad Polskim/ Mikołaj Mielecki Wojewoda Podolski : nad Węgry/ Gaspar Bekiesz człek wojenny : nad Niemcami pieszemi/ Rozrażewski Starosta Lężycki. W ten czas dowiedziawszy się Kozacy Zaporowscy/ uprzedzili Króla/ a wpadszy do naszej Ziemie/ kilka Zamków z zdobyczą wziąwszy/ lud wyścinali/ i Zamków kilka spalili/ a to prędkością. Król przyjechawszy die II. Augusti Miasto Połock/ i Zamek barzo dobrze opatrzony
Krolá odesłał. Potym Roku P. 1579. die vltima Iulij, Krol Stephan ruszył sie z Grodna przećiw Moskiewskiemu Czárowi nászemu z woyskiem pod Połock/ nád ktorym/ to iest/ wprzod nad Litewskim woyskiem Zmudzkim/ Ruskim/ Hetmánił Mikołay Radźiwił Woiewoda Wileński : nád Polskim/ Mikolay Mielecki Woiewodá Podolski : nad Węgry/ Gaspár Bekiesz cżłek woienny : nád Niemcámi pieszemi/ Rozrażewski Stárostá Lężycki. W ten czáś dowiedźiawszy sie Kozacy Zaporowscy/ vprzedzili Krolá/ á wpadszy do nászey Ziemie/ kilka Zamkow z zdobycżą wźiąwszy/ lud wyśćináli/ y Zamkow kilká spalili/ á to prędkośćią. Krol przyiechawszy die II. Augusti Miásto Połock/ y Zamek bárzo dobrze opátrzony
Skrót tekstu: NowinyMosk
Strona: C4
Tytuł:
Nowiny z Moskwy albo wota z traktatów i konsulty panów radnych ziemi moskiewskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
do indigenatum postąpiono, aby eo nomine cudzoziemców na stołkach posadzić mógł, co i uczynił. Bo widząc, że directe prawo broniło extraneos przypuszczać ad dignitates, poszli per indirectum, to jest, ad indigenatum, w Polsce nigdy nie słychanym, aby eo nominis modo extraneis przystęp do dygnitarstw otworzono; exemplo Dalmata na Miechów, Bekiesz na Lanckoronę, choć żadnego indigenatum nie mieli. Nastąpił potym Batory na biskupstwo elsporskie, drugi na opactwo czerwińskie. W komorze jego Wesselinowie mieszkali cudzoziemcy i roty, gdy ekspedycje jakie były, tak jezdne, jako i piesze, Węgrowie wodzili et primas partes tak w leżach, jako i w ciągnieniu, otrzymywali i pewna rzecz
do indigenatum postąpiono, aby eo nomine cudzoziemców na stołkach posadzić mógł, co i uczynił. Bo widząc, że directe prawo broniło extraneos przypuszczać ad dignitates, poszli per indirectum, to jest, ad indigenatum, w Polszcze nigdy nie słychanym, aby eo nominis modo extraneis przystęp do dygnitarstw otworzono; exemplo Dalmata na Miechów, Bekiesz na Lanckoronę, choć żadnego indigenatum nie mieli. Nastąpił potym Batory na biskupstwo elsporskie, drugi na opactwo czerwińskie. W komorze jego Wesselinowie mieszkali cudzoziemcy i roty, gdy ekspedycye jakie były, tak jezdne, jako i piesze, Węgrowie wodzili et primas partes tak w leżach, jako i w ciągnieniu, otrzymywali i pewna rzecz
Skrót tekstu: VotSzlachCz_II
Strona: 435
Tytuł:
Votum ślachcica jednego podczas rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Mój mnie Jegomość osadził przy kurach, Paź do ogona ma łatane buty, O Blondynowych niechce garniturach Wiedzieć, żebym je mieć mogła na modę, Otoż z tych racyj z gapiem się rozwiodę. Czwarta z westchnieniem rzecze: ja się cieszę Zem nie ja tylko sama nieszczęśliwa Mój borys niechciał sprawić mi bekieszę, Takiej jak teraz modny wiek zażywa, Aksamit ponso podszyty marmurkiem Po szwach z masyfu bramowano sznurkiem. Sukna mi kupił miasto aksamitu, Szlamy wytarte z lamusu sprowadził, Nato u żyda zaciągnął kredytu, Mnie przy gałganach z kuśnierzem zasadził, Zważcież jeżeli nie mam się czym smucić, Z tak słusznych przyczyn prostaka porzucić.
Moy mnie Jegomość osadził przy kurach, Paź do ogona ma łátane buty, O Blondynowych niechce gárniturach Wiedzieć, żebym ie mieć mogła ná modę, Otoż z tych rácyi z gápiem się rozwiodę. Czwárta z westchnięniem rzecze: ia się cieszę Zem nie ia tylko sama nieszczęśliwa Moy borys niechciał spráwić mi bekieszę, Tákiey iák teraz modny wiek zażywa, Axamit ponso podszyty mármurkiem Po szwach z masyfu bramowano sznurkiem. Sukna mi kupił miasto aksamitu, Szlámy wytárte z lamusu sprowadził, Náto u żyda záciągnął kredytu, Mnie przy gałganach z kuśnierzem zásadził, Zważcież ieżeli nie mam się czym smucić, Z ták słusznych przyczyn prostáka porzucić.
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 352
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
, szczęśliwy, doznała Moskwa zwyciężnej jego nad sobą prawice; ta też była przyczyną przez całe dziesięć lat królowania jego, że pod inszym trionem, co intendebat animo, nie mógł wsławić imienia swojego; ale cóż po tem, kiedy i sławę, i pożytki onych wiktoryj moskiewskich, chociaż krwią polską nabytych, Batorym swoim, Bekieszom, Burnomissom, Felodom przypisował; toć Chmieleckiego, że porzucił buławę w Moskwie, to i wielu inszych od niego odstrychnęło, i nie bez przyczyny napisano o nim po śmierci: nonnullis autoritate sua jam gravis, libertati Polonae, certe si provixisset, periculosus fore visus est.
Obraliśmy po nim Zygmunta szwedzkiego, skoro nam
, szczęśliwy, doznała Moskwa zwyciężnej jego nad sobą prawice; ta też była przyczyną przez całe dziesięć lat królowania jego, że pod inszym trionem, co intendebat animo, nie mógł wsławić imienia swojego; ale cóż po tem, kiedy i sławę, i pożytki onych wiktoryj moskiewskich, chociaż krwią polską nabytych, Batorym swoim, Bekieszom, Burnomissom, Felodom przypisował; toć Chmieleckiego, że porzucił buławę w Moskwie, to i wielu inszych od niego odstrychnęło, i nie bez przyczyny napisano o nim po śmierci: nonnullis autoritate sua jam gravis, libertati Polonae, certe si provixisset, periculosus fore visus est.
Obraliśmy po nim Zygmunta szwedzkiego, skoro nam
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 370
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
, tedy byś ty nic nie umiał". Odpowiedział mu na to: - "Może i to być, jeszcze bym na tym niewiele utracił. Podobno ty nie pamiętasz onych słów, które Abraham mówił do bogacza w piekle pogrzebionego: Mają tam Mojżesza i proroki, niechajże ich słuchają". TESTAMENT BEKIESZÓW
Bekiesz, Węgrzyn za króla Stefana, gdy już miał umierać w Wilnie, napominano go, żeby też pomyślił o królestwie niebieskim. Powiedział na to: - ,,Com żył, tom żył, teraz się z światem rozstaję. Oświadczam się, że o niebo nie stoję, piekła się nie boję, ziemi się
, tedy byś ty nic nie umiał". Odpowiedział mu na to: - "Może i to być, jeszce bym na tym niewiele utracił. Podobno ty nie pamiętasz onych słów, które Abraham mówił do bogacza w piekle pogrzebionego: Mają tam Mojżesza i proroki, niechajże ich słuchają". TESTAMENT BEKIESZÓW
Bekiesz, Węgrzyn za króla Stefana, gdy już miał umierać w Wilnie, napominano go, żeby też pomyślił o królestwie niebieskim. Powiedział na to: - ,,Com żył, tom żył, teraz sie z światem rozstaję. Oświadczam sie, że o niebo nie stoję, piekła sie nie boję, ziemi sie
Skrót tekstu: ApenZawKontr
Strona: 336
Tytuł:
Apendix albo zawieszenie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
i statki kowalskie prokurowała kosztem swoim, dranicami pobita. W tej, po wyprowadzeniu się kowala, mięszka komornica Zofija Brzychca, druga komornica zaś Maryjanna Rafałówna mięszka komorą u Kukoły półrolnika. Więcej komornic w tej wsi nie masz. Regestr rzeczy pozostałych
Pałasz srebrny pozłocisty jeden prosty, drugi obuch w srebro oprawny na trzonce. Bekiesa karmazynowa rysiami podszyta, kryzakami obkładana, druga bekiesa niebieska stara, grzybrotami podszyta, siwemi barankami obkładana. Serwis srebrny, do którego solniczek nie było. Pas stary, sakieski, jedwabny, srebrem przerabiany, drugi także sakieski, wpół złoty, wpół srebrny. Kontusze 2, jeden stary koloru tabaczkowego, drugi popielaty w żupanie
i statki kowalskie prokurowała kosztem swoim, dranicami pobita. W tej, po wyprowadzeniu się kowala, mięszka komornica Zofija Brzychca, druga komornica zaś Maryjanna Rafałówna mięszka komorą u Kukoły półrolnika. Więcej komornic w tej wsi nie masz. Regestr rzeczy pozostałych
Pałasz srebrny pozłocisty jeden prosty, drugi obuch w srebro oprawny na trzonce. Bekiesa karmazynowa rysiami podszyta, kryzakami obkładana, druga bekiesa niebieska stara, grzybrotami podszyta, siwemi barankami obkładana. Serwis srebrny, do którego solniczek nie było. Pas stary, sakieski, jedwabny, srebrem przerabiany, drugi także sakieski, wpół złoty, wpół srebrny. Kontusze 2, jeden stary koloru tabaczkowego, drugi popielaty w żupanie
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
. W tej, po wyprowadzeniu się kowala, mięszka komornica Zofija Brzychca, druga komornica zaś Maryjanna Rafałówna mięszka komorą u Kukoły półrolnika. Więcej komornic w tej wsi nie masz. Regestr rzeczy pozostałych
Pałasz srebrny pozłocisty jeden prosty, drugi obuch w srebro oprawny na trzonce. Bekiesa karmazynowa rysiami podszyta, kryzakami obkładana, druga bekiesa niebieska stara, grzybrotami podszyta, siwemi barankami obkładana. Serwis srebrny, do którego solniczek nie było. Pas stary, sakieski, jedwabny, srebrem przerabiany, drugi także sakieski, wpół złoty, wpół srebrny. Kontusze 2, jeden stary koloru tabaczkowego, drugi popielaty w żupanie nowym pochowany, drugi stary, podstarościemu darowizną oddany
. W tej, po wyprowadzeniu się kowala, mięszka komornica Zofija Brzychca, druga komornica zaś Maryjanna Rafałówna mięszka komorą u Kukoły półrolnika. Więcej komornic w tej wsi nie masz. Regestr rzeczy pozostałych
Pałasz srebrny pozłocisty jeden prosty, drugi obuch w srebro oprawny na trzonce. Bekiesa karmazynowa rysiami podszyta, kryzakami obkładana, druga bekiesa niebieska stara, grzybrotami podszyta, siwemi barankami obkładana. Serwis srebrny, do którego solniczek nie było. Pas stary, sakieski, jedwabny, srebrem przerabiany, drugi także sakieski, wpół złoty, wpół srebrny. Kontusze 2, jeden stary koloru tabaczkowego, drugi popielaty w żupanie nowym pochowany, drugi stary, podstarościemu darowizną oddany
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
się kilom, czyli obicie stare. 2) Pawilon karmazynowy stary i bardzo zły. 3) Podogonia 2 rzemienne, na jednym cefa złocista stara, na drugim 3 sztuki złociste małe. 4) Aksamit od kontusza z przodków bardzo spłowiały. 5) Kontusz popielaty letni z złotem sznurkiem, dobrze przechodzony. 6) Bekiesa jabłonkowa, kunami podszyta z pętlicami złotymi, mocno schodzona i wytarta. 7) Jupka pąsowa z brukselskiego kamletu popielicami podszyta, bardzo zła. 8) Futro siwych królików spod kontusza, bardzo wytarte. 9) Futro gronostajowe spod kontusza nie cale złe i mocno wytarte. 10) Wilczura biała przechodzona. 11) Spodnie pąsowe
się kilom, czyli obicie stare. 2) Pawilon karmazynowy stary i bardzo zły. 3) Podogonia 2 rzemienne, na jednym cefa złocista stara, na drugim 3 sztuki złociste małe. 4) Aksamit od kontusza z przodków bardzo spłowiały. 5) Kontusz popielaty letni z złotem sznurkiem, dobrze przechodzony. 6) Bekiesa jabłonkowa, kunami podszyta z pętlicami złotymi, mocno schodzona i wytarta. 7) Jupka pąsowa z brukselskiego kamletu popielicami podszyta, bardzo zła. 8) Futro siwych królików spod kontusza, bardzo wytarte. 9) Futro gronostajowe spod kontusza nie cale złe i mocno wytarte. 10) Wilczura biała przechodzona. 11) Spodnie pąsowe
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 44
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
