, Na jeden czas, bez wstydu, radzę być łakomem. Aleś ty tym najszczodrszy, to najchętniej tracisz, Czego zdrowiem i wieczną sromotą przypłacisz. 326 (F). ROCZNICA
Odprawując rocznicę, źleśmy uczynili: Cośmy Bogu dziękować mieli, tośmy pili. Jeślić to boża chwała opić się jak bela, Pewnie nie doczekamy takich rocznic wiela. Lepiej podobno pościć, a na miejsce skrzypie Boga prosić o zdrowie, płakać niżeli pić. Nie ten jest narodzenia, w który się kto rodzi, Dzień, ale w który z świata chrześcijanin schodzi. Bowiem cóż tu za żywot, kiedy umrzeć trzeba? My się zaś,
, Na jeden czas, bez wstydu, radzę być łakomem. Aleś ty tym najszczodrszy, to najchętniej tracisz, Czego zdrowiem i wieczną sromotą przypłacisz. 326 (F). ROCZNICA
Odprawując rocznicę, źleśmy uczynili: Cośmy Bogu dziękować mieli, tośmy pili. Jeślić to boża chwała opić się jak bela, Pewnie nie doczekamy takich rocznic wiela. Lepiej podobno pościć, a na miejsce skrzypie Boga prosić o zdrowie, płakać niżeli pić. Nie ten jest narodzenia, w który się kto rodzi, Dzień, ale w który z świata chrześcijanin schodzi. Bowiem cóż tu za żywot, kiedy umrzeć trzeba? My się zaś,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 139
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
początki swoje odwagą męstwem i wielkiemi Zwycięstwami przyozdobił. Czechów najpierwej Najezdników Śląska i Gniezna zgromił, i Książęciu Wratysławowi Świętochnę dał za Zonę. Prusów nad Ossą zniósł i uspokoił, Węgrów wspartych Wojskami Henryka IV. Cesarza i Czeskiemi zbił, i przymusił do posłuszeństwa ich własnemu Królowi Beli, a Jędrzej Pretendent zginął na tej Batalii, Belę przy sobie koronować kazał. Ożenił się potym z Witesławą Córką Książęcia Ruskiego, Kijów odebrał, i osadził Zasława wygnanego na Księstwie Kijowskim, Przemyśl odebrał, w Węgrach powtórnie kłótnie uspokoił, z Węgier powróciwszy, znowu Zasława zrzuconego powtórnie osadził w Kijowie, ziemię Ruską, Chełmską, Włodzimierz, Wołyn sobie podbił, na ostatek
początki swoje odwagą męstwem i wielkiemi Zwyćięstwami przyozdobił. Czechów naypierwey Najezdników Sląska i Gniezna zgromił, i Xiążęćiu Wratysławowi Świętochnę dał za Zonę. Prusów nad Ossą zniósł i uspokoił, Węgrów wspartych Woyskami Henryka IV. Cesarza i Czeskiemi zbił, i przymuśił do posłuszeństwa ich własnemu Królowi Beli, á Jędrzey Pretendent zginął na tey Batalii, Belę przy sobie koronować kazał. Ożeńił śię potym z Witesławą Córką Xiążęćia Ruskiego, Kijów odebrał, i osadźił Zasława wygnanego na Xięstwie Kijowskim, Przemyśl odebrał, w Węgrach powtórnie kłótnie uspokoił, z Węgier powróćiwszy, znowu Zasława zrzuconego powtórnie osadźił w Kijowie, źiemię Ruską, Chełmską, Włodźimierz, Wołyn sobie podbił, na ostatek
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 13
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nie zwierzy, Ta grubym do pierścienia źdźbłem goni jak w szrankach, Ta palcami przebiera jako na multankach. A ziele też na wdzięczność wszelką się zdobywa I krasy im przydaje, i piersi nadziewa Wesołymi kwiatkami, i która z nim zadrze, Wnet jej nową ozdobą wypełni zanadrze. Przy tym wszytkie białej płci przypadki, jakoby
Bela albo dobruchna, leczy i choroby: Bo która ma świerzbiączkę i w kroku morzenie, Prędko ją ziela tego uleczy nasienie; Która lada co jada albo która blada, Zarudzi się, gdy się tą łodygą okłada; A tę, co ma słaby wzrok i zapadłe oczy, Poratuje cebulka sokiem, który toczy; Która sny
nie zwierzy, Ta grubym do pierścienia źdźbłem goni jak w szrankach, Ta palcami przebiera jako na multankach. A ziele też na wdzięczność wszelką się zdobywa I krasy im przydaje, i piersi nadziewa Wesołymi kwiatkami, i która z nim zadrze, Wnet jej nową ozdobą wypełni zanadrze. Przy tym wszytkie białej płci przypadki, jakoby
Bela albo dobruchna, leczy i choroby: Bo która ma świerzbiączkę i w kroku morzenie, Prędko ją ziela tego uleczy nasienie; Która lada co jada albo która blada, Zarudzi się, gdy się tą łodygą okłada; A tę, co ma słaby wzrok i zapadłe oczy, Poratuje cebulka sokiem, który toczy; Która sny
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 48
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
drobiem dziatek swoich we dworze na zimnie bez drew i stróża w zęby jak w cymbały dzwoni, głód cierpi, śpiżarkę wyszafowała, piwniczkę wyszynkowała na niepewną żołnierza ludzkość i dyskrecyją, nastawując ucha, rychłoli jeden ze wsi, drugi do wsi, kotły albo bębny odezwą się nieszczęsnej. Już mój miły nad babami Herkules, jako bela opity namieśnik, zębami zgrzyta, na wąsy dmucha, jako papuć gębę odyma, władzą swoją bryka, ludziom przystępu, krzywdzie ucha, mizerii serca, zbytkowi wstrętu, skargom sprawiedliwości nie pozwala, depcząc rudera chudob mizernych ludzi tak pyszno i tryjumfalnie, jakby te były przez siłę i cnotę męstwa zburzenia Troi albo Rzymu pogańskiego.
drobiem dziatek swoich we dworze na zimnie bez drew i stróża w zęby jak w cymbały dzwoni, głód cierpi, śpiżarkę wyszafowała, piwniczkę wyszynkowała na niepewną żołnierza ludzkość i dyskrecyją, nastawując ucha, rychłoli jeden ze wsi, drugi do wsi, kotły albo bębny odezwą się nieszczęsnej. Już mój miły nad babami Herkules, jako bela opity namieśnik, zębami zgrzyta, na wąsy dmucha, jako papuć gębę odyma, władzą swoją bryka, ludziom przystępu, krzywdzie ucha, mizeryi serca, zbytkowi wstrętu, skargom sprawiedliwości nie pozwala, depcząc rudera chudob mizernych ludzi tak pyszno i tryjumfalnie, jakby te były przez siłę i cnotę męstwa zburzenia Troi albo Rzymu pogańskiego.
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 282
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
etc. którzy jak colonias suas, co raz gdzie indziej zaprowadzili i różnych Krajów byli Fundatores, tak i Religii osobliwej zostali Parentes. Berosus zaś i znim Majolus twierdzą, że Ninus Kroł Babiloński był najpierwszy Idololatriae Autor, i Promotor w Babilonii, i w całej Asyryj, consequenter w bliskich Państwach, kiedy Ojca swego Bela (innym Narodom mniemanego Saturna) Kościołem i Statuą czyli grobem wspaniałym erygowanemi, uwenerował. Miejsca najsławniejsze Bałwochwalstwa były BETEL i GALGALA.
Notandum że u Hebrajczyków najczęściej i prawie ordinariô Nomine Bałwany, Bożki, zwali się in plurali numero Baalim; in singulari Bal, albo Baal, albo Bel. Miejsca zaś ku tychże Bałwanów
etc. ktorzy iak colonias suas, co raz gdzie indziey zaprowadzili y rożnych Kraiow byli Fundatores, tak y Religii osobliwey zostali Parentes. Berosus zaś y znim Maiolus twierdzą, że Ninus Kroł Babiloński był naypierwszy Idololatriae Autor, y Promotor w Babilonii, y w całey Asyryi, consequenter w bliskich Państwach, kiedy Oycá swego Bela (innym Narodom mniemanego Saturna) Kościołem y Statuą czyli grobem wspaniałym erigowanemi, uwenerował. Mieysca naysławnieysze Bałwochwalstwa były BETHEL y GALGALA.
Notandum że u Hebrayczykow nayczęściey y prawie ordinariô Nomine Bałwany, Bożki, zwali się in plurali numero Baalim; in singulari Bal, albo Baal, albo Bel. Mieysca zás ku tychże Bałwanow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 35
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
srebra, uczyni naszych złotych 5000.
Recentiores Talent redukują, że uczyni tysięcy Talerów 25. o WAGACH i MIARACH
Kładę tu jeszcze niektóre wogi.
Cetnar ma kamieni - - 5
Kamień najsprawiedłiwszy ma w sobie Funtów - 36
Łaszt Gdański ma w sobie korców - - 60
Korzec Gdański ma w sobie Garcy - - 18.
Bela papieru ma w sobie Ryz 10
Ryza ma w sobie liber papieru 20.
Bela sukna ma w sobie postawów 20.
Postaw sukna ma w sobie łokci 32.
Sztuka płótna ma w sobie łokci 100
Bunt i Mendel znaczy pospolicie liczbę - 15.
Wiardunek ma miar w sobie 12.
Tuzin znaczy liczbę - 12.
Schiffunt
srebra, uczyni naszych złotych 5000.
Recentiores Talent redukuią, że uczyni tysięcy Talerow 25. o WAGACH y MIARACH
Kładę tu ieszcze niektore wogi.
Cetnar ma kamieni - - 5
Kamień naysprawiedłiwszy ma w sobie Funtow - 36
Łaszt Gdański ma w sobie korcow - - 60
Korzec Gdański ma w sobie Garcy - - 18.
Bela papieru ma w sobie Ryz 10
Ryza ma w sobie liber pápieru 20.
Bela sukna ma w sobie postawow 20.
Postaw sukná ma w sobie łokci 32.
Sztuka płotna ma w sobie łokci 100
Bunt y Mendel znaczy pospolicie liczbę - 15.
Wiardunek ma miár w sobie 12.
Tuzin znaczy liczbę - 12.
Schiffunt
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 161
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
25. o WAGACH i MIARACH
Kładę tu jeszcze niektóre wogi.
Cetnar ma kamieni - - 5
Kamień najsprawiedłiwszy ma w sobie Funtów - 36
Łaszt Gdański ma w sobie korców - - 60
Korzec Gdański ma w sobie Garcy - - 18.
Bela papieru ma w sobie Ryz 10
Ryza ma w sobie liber papieru 20.
Bela sukna ma w sobie postawów 20.
Postaw sukna ma w sobie łokci 32.
Sztuka płótna ma w sobie łokci 100
Bunt i Mendel znaczy pospolicie liczbę - 15.
Wiardunek ma miar w sobie 12.
Tuzin znaczy liczbę - 12.
Schiffunt Gdański Funtów facit 230.
Rublum Hispanicum, miara, ma funtów w sóbie -
25. o WAGACH y MIARACH
Kładę tu ieszcze niektore wogi.
Cetnar ma kamieni - - 5
Kamień naysprawiedłiwszy ma w sobie Funtow - 36
Łaszt Gdański ma w sobie korcow - - 60
Korzec Gdański ma w sobie Garcy - - 18.
Bela papieru ma w sobie Ryz 10
Ryza ma w sobie liber pápieru 20.
Bela sukna ma w sobie postawow 20.
Postaw sukná ma w sobie łokci 32.
Sztuka płotna ma w sobie łokci 100
Bunt y Mendel znaczy pospolicie liczbę - 15.
Wiardunek ma miár w sobie 12.
Tuzin znaczy liczbę - 12.
Schiffunt Gdański Funtow facit 230.
Rublum Hispanicum, miará, ma funtow w sóbie -
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 161
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, tojest takie rzeczy, które naturalnemi stać się nigdy nie mogą siłami, które Starożytność Pogańska miała za rzecz nigdy niepodobną, aby się kiedy stały jako u Filozofów są: Ese et non ese eodem instanti. Tetedy są takie.
1 Danaidum albo Belidum urnas implere. Danaides bowiem Danaa Córki (50 ich było) a Bela wnuki, za zabójstwo ciężkie Mężów, do piekła skazane, beczkę dziurawą nalewają i nigdy nalać niemogą.
2 Herculi Clavam extorquere, to drugie niepodobieństwo, naprzód, że Herkules był silny; druga, że jego Buława była ostrosękata, niedotkliwa, ostro nabita.
3 Sysiphi saxum sistere toiest: ten
Kamień, który on
, toiest takie rzeczy, ktore naturalnemi stać się nigdy nie mogą siłami, ktore Starożytność Pogańska miała za rzecz nigdy niepodobną, aby się kiedy stały iako u Filozofow są: Ese et non ese eodem instanti. Tetedy są takie.
1 Danaidum albo Belidum urnas implere. Danaides bowiem Danaa Corki (50 ich było) a Bela wnuki, za zaboystwo cięszkie Mężow, do piekła skazane, beczkę dziurawą nalewaią y nigdy nalać niemogą.
2 Herculi Clavam extorquere, to drugie niepodobieństwo, naprzod, że Herkules był silny; druga, że iego Buława była ostrosękata, niedotkliwa, ostro nabita.
3 Sysiphi saxum sistere toiest: ten
Kamień, ktory on
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 679
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
przywieziono diament 1680 karatów ważący taksowany 224. milionów funtów szterlingów.
ASBESTUS albo Amianthus kamień młotem potłukłszy, na nici się dzieli, ognia nie aprehenduje. Ródzi się według Majolusa na wyspie Cyprus. Plotno z niego robią, miasto prania w ogień rzucają: a ten go chędoży nie pali.
BELIOCULUS niby biały kamień, albo Bela Bożka oko: jest bowiem biały, a w pośrodku czarny niby zrzenicę mający, a z tej źrzenicy złoty blask wynika; stej racyj, Belusowi Babilońskiemu Bożkowi wszystko widzącemu jest poswięcony mówi Pliniusz.
CHRYSOLECTRUS kamień od bliskiego ognia zaraz się zagrzewa, a zaś Absicthos kamień, który jest czarny, ciężki, O Kamieniach osobliwych Historia
przywieziono dyament 1680 karatow ważący taxowany 224. millionow funtow szterlingow.
ASBESTUS albo Amianthus kamień młotem potłukłszy, na nici się dzieli, ognia nie apprehenduie. Rodzi się według Maiolusa na wyspie Cyprus. Plotno z niego robią, miasto prania w ogień rzucaią: á ten go chędoży nie pali.
BELIOCULUS niby biały kamień, albo Bela Bożka oko: iest bowiem biały, á w pośrodku czarny niby zrzenicę maiący, á z tey źrzenicy złoty blask wynika; ztey racyi, Belusowi Babilońskiemu Bożkowi wszystko widzącemu iest poswięcony mowi Pliniusz.
CHRYSOLECTRUS kamien od bliskiego ognia zaraz się zagrzewa, á zaś Absicthos kamień, ktory iest czárny, cięszki, O Kamieniach osobliwych Historya
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 341
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Lotan/ Książę Sobal/ Książę Sebeon/ Książę Ana. 30. Książę Dyson/ Książę Eser/ Książę Dysan. Te były Książęta Chorejskie/ według Księstw ich w ziemi Seir. 31. CI też byli Królowie którzy królowali w ziemi Edomskiej/ pierwej niż królował król nad syny Izraelskim. 32. Królował tedy w Edom Bela syn Beorów/ a imię miasta jego Dynhaba. 33. I umarł Bela/ a królował miasto niego Jobab syn Zerachów z Bosry. 34. I umarł Jobab/ a królował miasto niego Chusam z ziemie Temańskiej. 35. I umarł Chusam/ a królował miasto niego Hadad/ syn Badadów/ który poraził Madiańczyki na polu
Lotán/ Kśiążę Sobál/ Kśiążę Sebeon/ Kśiążę Ana. 30. Kśiążę Dison/ Kśiążę Eser/ Kśiążę Disán. Te były Kśiążętá Chorejskie/ według Kśięstw ich w źiemi Seir. 31. CI też byli Krolowie ktorzy krolowáli w źiemi Edomskiej/ pierwey niż krolował krol nád syny Izráelskim. 32. Krolował tedy w Edom Belá syn Beorow/ á imię miástá jego Dinhábá. 33. Y umárł Belá/ á krolował miásto niego Iobáb syn Zeráchow z Bosry. 34. Y umárł Iobáb/ á krolował miásto niego Chusám z źiemie Temáńskiej. 35. Y umárł Chusám/ á krolował miásto niego Hádád/ syn Bádádow/ ktory poráźił Mádyáńczyki ná polu
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 38
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
