Z. na Tronie uczynióej, Cesarzowi i Cesarzowej, dawał Komunią, przyniesioną z Ołtarza, po której Cesarz w twarz, Cesarzowa w rękę Ojca Z. całowali; potym Vinum purificationis pili z rąk Diakona. Po skończonej Mszy, i solennej Benedykcyj i promulgacyj Odpustów, Ociec Z. jeżeli była Niedziela Laetare, Rożę złotą benedykował, wręku nosił; jeżeli inny czas, Cesarza wziąwszy za rękę prowadził; który wsiadającemu Ojcu Z. na konia, strzemię trzymał, potym wziąwszy za wędzidło kilka kroków prowadził: Ociec Z. do swego Pałacu jachał; a Cesarz wsiadłszy na konia in assistentia Kardynałów, Prałatów, Książąt; przy podniesionych 12 Chorągwiach przez
S. na Tronie uczynióey, Cesarzowi y Cesarzowey, dawał Kommunią, przyniesioną z Ołtarza, po ktorey Cesarz w twarz, Cesarzowa w rękę Oyca S. całowáli; potym Vinum purificationis pili z rąk Diakona. Po skończoney Mszy, y solenney Benedykcyi y promulgacyi Odpustow, Ociec S. ieżeli była Niedziela Laetare, Rożę złotą benedykował, wręku nosił; ieżeli inny czas, Cesarza wziąwszy za rękę prowadził; ktory wsiadaiącemu Oycu S. na konia, strzemię trzymał, potym wziąwszy za wędzidło kilka krokow prowadził: Ociec S. do swego Pałacu iacháł; a Cesarz wsiadłszy na konia in assistentia Kardynałow, Prałatow, Xiążąt; przy podniesionych 12 Chorągwiach przez
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 498
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tacy nastać mieli, którzyby w czartowskiej nauce żenić się zabraniali. Ten zarzut dopiero odebrał rezolucją, iż Kościół Katolicki nigdy nieganił Małżeństwa, tylko tym, którzy ad alia Vota convolarunt; bo by takowym żony Dominum obsecrandi, były przeszkodą 1. Cor. 7, co innym osobom, to sam solennie asystuje, benedykuje, po zawartym Małżeństwie w nim nie żyjące karze swoim rygórem. Owszem to Heretycy Tacianitowie, Marcionitowie, Enkratynowie, Manichejczyko. wie Małżeństwa zakazywali, i o tych to Paweł napisał namienione słowa 1. Timoth. 4. Z. Augustyn przeciw Faustowi Libro 30. mówi na tenże list namieniony Z. Pawła: Ille
tacy nastać mieli, ktorzyby w czartowskiey nauce żenić się zabraniali. Ten zarzut dopiero odebrał rezolucyą, iż Kościoł Katolicki nigdy nieganił Małżeństwa, tylko tym, ktorzy ad alia Vota convolarunt; bo by takowym żony Dominum obsecrandi, były przeszkodą 1. Cor. 7, co innym osobom, to sam solennie assystuie, benedykuie, po zawartym Małżeństwie w nim nie żyiące karze swoim rygorem. Owszem to Heretycy Tacianitowie, Marcionitowie, Enkratynowie, Manicheyczyko. wie Małżeństwa zakazywali, y o tych to Paweł napisał namienione słowa 1. Timoth. 4. S. Augustyn przeciw Faustowi Libro 30. mowi na tenże list namieniony S. Pawła: Ille
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 19
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
erygowany, w krajach katolickich, przypominający nam zbawienie nasze na Krzyżowym drzewie konsummowane. Boi się tego oręża ludzkiego plemienia adwersarz diabeł: tracą swoją moc przy nim czary, burze, byle był poswięcony od Kapłana, na to moc mającego. Chwalebna rzecz blisko dworów, przy rozstajnych drogach te memoriały Pańskiej Męki wystawiać, je solennie benedykować, w nich Ewangelie cztery święcone, Agnus Dei, Relikwie zawiertywać, przeciw wszelkiej czarta imprezie, prosząc aby Pan Niebieski, tym Krzyżem całemu obejściu, polom, ogrodom, pobenedykował. Nastała teraz moda wystawiać statuj to Z. Nepomucena to różnych Świętych, to Oko Boskiej Prowidencyj. Ale starzy Katolicy Świętego nad Świętemi primario szanowali
erygowany, w kraiach katolickich, przypominaiący nam zbawienie nasze na Krzyżowym drzewie konsummowane. Boi się tego oręża ludzkiego plemienia adwersarz diaboł: tracą swoią moc przy nim czary, burze, byle był poswięcony od Kapłana, na to moc maiącego. Chwalebna rzecz blisko dworow, przy rozstaynych drogach te memoriały Pańskiey Męki wystawiać, ie solennie benedykować, w nich Ewangelie cztery swięcone, Agnus Dei, Relikwie zawiertywać, przeciw wszelkiey czarta imprezie, prosząc aby Pan Niebieski, tym Krzyżem całemu obeysciu, polom, ogrodom, pobenedykował. Nastała teraz moda wystawiać statuy to S. Nepomucena to rożnych Swiętych, to Oko Boskiey Prowidencyi. Ale starzy Katolicy Swiętego nad Swiętemi primario szanowali
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 414
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
aby nie zaciekały, i nie zgniły. Dawnych czasów prosili gospodarze Kapłanów, aby podczas Bożego Ciała, z Najś: Sakramentem objechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencja i irrewerencja jego Majestatu. Na to miast teraz na solennej Procesyj, na cztery części świata Kapłani Najś: Sakramentem benedykują: wianki zawieszone na Mostrancyj przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopują. Tym bardziej cztery Ewangelie Ewangelistów napisawszy, także na Monstrancyj trzymane, lub od Kapłanów pobenedykowane, mając, wrurkach na cztery części świata pozakopuj po swoich granicach. Pomocne na to Palmy Kwietno Niedzielne, Grana z Paschału, Grana Z. Joanny
aby nie zaciekały, y nie zgniły. Dawnych czasow prosili gospodarze Kapłanow, aby podczas Bożego Ciała, z Nayś: Sakramentem obiechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencya y irrewerencya iego Maiestatu. Na to miast teraz na solenney Processyi, na cztery części swiata Kapłani Nayś: Sakramentem benedykuią: wianki zawieszone na Mostrancyi przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopuią. Tym bardziey cztery Ewangelie Ewangelistow napisawszy, także na Monstrancyi trzymane, lub od Kapłanow pobenedykowane, maiąc, wrurkach na cztery części swiata pozakopuy po swoich granicach. Pomocne na to Palmy Kwietno Niedzielne, Grana z Paschału, Grana S. Ioanny
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 444
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, i dzieli ją na krzyż, aby moc Boska na nią wstąpiła, złość szatańską odpędzając: rozlewa potym solenizant wodę na 4 części Świata, znacząc, że Chrzest Święty na cały Świat się rozściąga: wspomina potym, że BÓG jedne źrzodlo Rajskie na cztery rzeki wielkie rozdzielił: że ją gorżką na puszczy wsłodką zamienił. Benedykuje ją i w Imię Chrystusowe, który ją w Kanie Galilejskiej w wino zamiemł, po niej w morzu suchą nogą chodził; w niej w Jordanie od Jana Z: ochrzczony: z boku swego wraz ze krwią sączył; i w niej kazał chrzcić Narody: puszcza w n a po trzykroć Paschał, albo świecę znaczącą Chrystusa
, y dzieli ią na krzyż, áby moc Boska na nią wstąpiła, złość szatańską odpędzaiąc: rozlewa potym solenizant wodę na 4 części Swiata, znacząc, że Chrzest Swięty na cały Swiat się rozściąga: wspomina potym, że BOG iedne źrzodlo Rayskie na cztery rzeki wielkie rozdzielił: że ią gorżką na puszczy wsłodką zamienił. Benedykuie ią y w Imie Chrystusowe, ktory ią w Kanie Galileyskiey w wino zamiemł, po niey w morzu suchą nogą chodził; w niey w Iordanie od Iana S: ochrzczony: z boku swego wraz ze krwią sączył; y w niey kazał chrzcić Narody: puszcza w n ą po trzykroć Paschał, albo swiecę znaczącą Chrystusa
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 64
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
świącona, i każdego czasu, gdy potrzeba. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Greckiego zaś Kościoła Rytuały, każą wodę święcić solennie w Wilią Epiphaniae, alias Bohojawłenyja, albo trzech Królów, w rzekach, źrzodłach, lub w naczyniu, tą wodą dzieci chrzcić, konserwować w domach, i znowu w same Święto Bohojawłeńskie drugi raz benedykować: a tę drugą już wszyscy piją. Siryciusz trzydziesty dziewiąty in serie Papież, żyjący około Roku 385 w listach swoich zakazał pewne święcenie wody Grekom, i wtedy dawanie Chrztu Świętego. Leo wielki cale pod klątwą zakazał w Liście 4, Sobory także skasowały. Prawda, Grecy do tychczas tę święcą (jak mówią) na
swiącona, y każdego czasu, gdy potrzeba. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Greckiego zaś Kościoła Rytuały, każą wodę święcić solennie w Wilią Epiphaniae, alias Bohoiawłenyia, albo trzech Krolow, w rzekach, źrzodłach, lub w naczyniu, tą wodą dzieci chrzcić, konserwować w domach, y znowu w same Swięto Bohoiawłeńskie drugi raz benedykować: á tę drugą iuż wszyscy piią. Siriciusz trzydziesty dziewiąty in serie Papież, żyiący około Roku 385 w listach swoich zakazał pewne swięcenie wody Grekom, y wtedy dawanie Chrztu Swiętego. Leo wielki cale pod klątwą zakazał w Liście 4, Sobory także skasowały. Prawda, Grecy do tychczas tę swięcą (iak mowią) na
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 65
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Za czasów Karola Wielkiego był ich usus, zwano ich Clocas. Roku 604 Benedykowania Dzwonów (nie ochrzczenia, bo to nie człek) Ceremonia nastała za Jana XIII Papieża. Roku 958 kiedy ten Papież Dzwon wielki na Lateraneńskiego Kościoła dzwonnicę od mnóstwa ludzi udzwigniony przeżegnał, i dał mu imię swoje Jan, od tego czasu Dzwony benedykują, namaszczają Biskupi, dając im moc na przeciw czartom, burzom, gradom, a primaria na zwoływanie Prawowiernych do Kościołów na Nabożeństwo.
Orientalana zaś Cerkiew nie rychło potym wzieła zwyczaj dzwonienia od Łacinników, a przed tym zażywała różnego klepadła, alias szyn żelaznych, blach na łańcuchach przy Cerkwi wiszących, to deszczek, jak teraz
Za czasow Karola Wielkiego był ich usus, zwano ich Clocas. Roku 604 Benedykowania Dzwonow (nie ochrzczenia, bo to nie człek) Ceremonia nastała za Iana XIII Papieża. Roku 958 kiedy ten Papież Dzwon wielki na Lateraneńskiego Kościoła dzwonnicę od mnostwa ludzi udzwigniony przeżegnał, y dał mu imie swoie Jan, od tego czasu Dzwony benedykuią, namaszczaią Biskupi, daiąc im moc na przeciw czartom, burzom, gradom, á primaria na zwoływanie Prawowiernych do Kościołow ná Nabożeństwo.
Orientalana zaś Cerkiew nie rychło potym wzieła zwyczay dzwonienia od Łacinnikow, á przed tym zażywała rożnego klepadła, alias szyn żelaznych, blach na łańcuchach przy Cerkwi wiszących, to deszczek, iak teraz
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 70
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Collegium Kardynałów, Patriarchów, Arcybiskupów, Biskupów, Clerus, Świeckie Osoby, różnego Stanu i Kondycyj u Z. PIOTRA, asystują OJCU Świętemu na Nieszporze solennym zawczasu zaczętym; po którym Beatissimus intonuje Antyfonę: Cum incunditate exibitis, i zaraz z Procesją wychodzi do Bramy, gdzie przy niektórych Antyfonach, Wierszach i Modlitwach, Kamień Benedykuje i wapno, kropiąc wodą Święconą; potym sam kładzie trzy kamienie na próg, trzy razy, srebrną kielnią rzuci wapno, mówiąc certam Verborum formam, wyrażając, że w Wierze i mocy CHRYSTUSOWEJ, kładziemy ten kamień na zawarcie Bramy Świętej, wyrażając, że Kościół Święty na opoce stać ma i wiekować. Chorus w tym
Collegium Kardynałow, Patryarchow, Arcybiskupow, Biskupow, Clerus, Swieckie Osoby, rożnego Stanu y Kondycyi u S. PIOTRA, asystuią OYCU Swiętemu ná Nieszporze solennym záwczasu záczętym; po ktorym Beatissimus intonuie Antyfonę: Cum incunditate exibitis, y zaráz z Procesyą wychodźi do Brámy, gdźie przy niektorych Antyfonach, Wierszach y Modlitwach, Kamień Benedykuie y wápno, kropiąc wodą Swięconą; potym sam kładźie trzy kamienie ná prog, trzy rázy, srebrną kielnią rzuci wápno, mowiąc certam Verborum formam, wyrażaiąc, że w Wierze y mocy CHRYSTUSOWEY, kładźiemy ten kamień na záwarcie Brámy Swiętey, wyrażaiąc, że Kościoł Swięty ná opoce stać ma y wiekować. Chorus w tym
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
pompaticè na Morze Adriatyckie płynie, na pewnym miejscu Pierścień rzuca, morze sobie zaślubiając, mówiąc: Desponsamus te mare insignum veri, perpetuiq Dominii. Ten Ceremoniał nie potrzeba za superstycją jaką poczytać, gdyż jest cum approbatione Kościoła Świętego, nigdy nie błądzącego, na co nadał Bullam Wenetom Papież Aleksander III. tam rezydujący; aliàs benedykować Wodę Chorągwie, Dzwony, Pałace, byłaby superstycja. Z tamtąd powróciwszy Dozę, w bliskim Kościele Te DEUM Laudamus. śpiewać każe, Mszy Świętej słucha przy rezonancyj Armat. Potym następuje Traktament solenny. EUROPA. Rzeczpospolita Wenecka.
WENECYĄ, krótko, bo 6. wierszami pochwalił Actus Syncerus Sannarius Wierszopis, i za wszystkie
pompaticè ná Morze Adryatyckie płynie, ná pewnym mieyscu Pierścień rzuca, morze sobie záślubiaiąc, mowiąc: Desponsamus te mare insignum veri, perpetuiq Dominii. Ten Ceremoniał nie potrzeba zá superstycyą iáką poczytać, gdyż iest cum approbatione Kościoła Swiętego, nigdy nie błądzącego, ná co nádał Bullam Wenetom Papież Alexander III. tam rezyduiący; aliàs benedykować Wodę Chorągwie, Dzwony, Pałace, byłaby superstycya. Z tamtąd powrociwszy Dozę, w bliskim Kościele Te DEUM Laudamus. spiewać każe, Mszy Swiętey słucha przy rezonancyi Armat. Potym nástępuie Traktament solenny. EUROPA. Rzeczpospolita Wenecka.
WENECYĄ, krotko, bo 6. wierszami pochwálił Actus Syncerus Sannarius Wierszopis, y zá wszystkie
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nie słusznej, i zle interpretowanej sami Moskiewscy Rusnacy mają się za Chrześcijan, a Łacinników za SemiChristianos, i za przeklętych. O Pochodzeniu DUCHA Z. z Grekami erroneè trzymąją, o Czyśćcu wiele ich dubituje, twierdząc, że dwie miejsca jest dla Dusz, Raj, i miejsce karania do Dnia tylko Sądnego. Cmentarzów nie benedykują, dosyć mając na tym, że Człek chrzczony na nim pochowany, który sanctitatem miejscu daje. Obrazy Świętych osobliwie Z. Mikołaja i Z. Jura cultu prawie Latriae, aliàs równo z Bogiem wenerują, ani umieją uczynić distikcyi między Bogiem i Świętemi; co pochodzi że żadnych u nich nie powiadają Kazań, Katechizmów, obawiając
nie słuszney, y zle interpretowáney sami Moskiewscy Rusnácy máią się zá Chrześcian, á Łacinnikow zá SemiChristianos, y zá przeklętych. O Pochodzeniu DUCHA S. z Grekámi erroneè trzymąią, o Czyscu wiele ich dubituie, twierdząc, źe dwie mieysca iest dla Dusz, Ray, y mieysce karánia do Dnia tylko Sądnego. Cmentarzow nie benedykuią, dosyć maiąc ná tym, że Człek chrzczony ná nim pochowány, ktory sanctitatem mieyscu daie. Obrázy Swiętych osobliwie S. Mikołaiá y S. Iurá cultu práwie Latriae, aliàs rowno z Bogiem weneruią, áni umieią uczynić distikcyi między Bogiem y Swiętemi; co pochodźi że źadnych u nich nie powiadáią Kazáń, Katechizmow, obawiaiąc
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 426
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
