, urodzoną z księżnej kurlandzkiej, i z nią córkę, którą wydał za Sanguszkę z Rakowem w posagu.
Zawisza Mikołaj, trzeci syn Józefa wojewody wendeńskiego, a brat Andrzeja podskarbiego i Jana wojewody witebskiego, kasztelan witebski. Jednę tylko córkę mając z Radziwiłłównej, księżnej żony swojej spłodzoną, która w klasztorze mińskim wielebnych pp. bernardynek, Ludwiny imię mająca, wiek swój skończyła; umarł nie zostawiwszy więcej potomstwa. Tych trzech senatorów grób jest w kościele zamkowym wileńskim, w kaplicy kieżgałłowskiej, którym na pamiątkę wiekopomną dałem ja kamień wielki z nagrobkiem Anno 1709. Dobra jego wielkie były w powiecie lidzkim, jako to: Żyrmuny, Ostrów, Tarnowszczyzna i
, urodzoną z księżnéj kurlandzkiéj, i z nią córkę, którą wydał za Sanguszkę z Rakowem w posagu.
Zawisza Mikołaj, trzeci syn Józefa wojewody wendeńskiego, a brat Andrzeja podskarbiego i Jana wojewody witebskiego, kasztelan witebski. Jednę tylko córkę mając z Radziwiłłównéj, księżnéj żony swojéj spłodzoną, która w klasztorze mińskim wielebnych pp. bernardynek, Ludwiny imie mająca, wiek swój skończyła; umarł nie zostawiwszy więcéj potomstwa. Tych trzech senatorów grób jest w kościele zamkowym wileńskim, w kaplicy kieżgałłowskiéj, którym na pamiątkę wiekopomną dałem ja kamień wielki z nagrobkiem Anno 1709. Dobra jego wielkie były w powiecie lidzkim, jako to: Żyrmuny, Ostrów, Tarnowszczyzna i
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 6
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
córkę, z której się urodził Jan także, Zawisza, dzisiejszy chorąży miński, ad majora natus, i Anna, wprzódy wydana za hrabię Amor Tarnowskiego, secundo toro będąca za Szczytem kasztelanem smoleńskim, godnym i rozumnym senatorem... Tekla, siostra Andrzeja i Jana, w Mińsku mniszką w klasztorze pp. ww. bernardynek pobożnie żyjąc i wielkiej powagi będąc, umarła. Sophia, prawdziwie imieniem i rzeczą mądra, dowcipna i bardzo rozumna, estymowana z wielkiej roztropności, poślubiona za Paca podkomorzego w. w. księstwa lit., umarła.
Jan Michał Zawisza, starosta miński, syn Andrzeja, pisarza w młodych leciech, virmagnae expectationis, umarł
córkę, z któréj się urodził Jan także, Zawisza, dzisiejszy chorąży miński, ad majora natus, i Anna, wprzódy wydana za hrabię Amor Tarnowskiego, secundo toro będąca za Szczytem kasztelanem smoleńskim, godnym i rozumnym senatorem... Tekla, siostra Andrzeja i Jana, w Mińsku mniszką w klasztorze pp. ww. bernardynek pobożnie żyjąc i wielkiéj powagi będąc, umarła. Sophia, prawdziwie imieniem i rzeczą mądra, dowcipna i bardzo rozumna, estymowana z wielkiéj roztropności, poślubiona za Paca podkomorzego w. w. księstwa lit., umarła.
Jan Michał Zawisza, starosta miński, syn Andrzeja, pisarza w młodych leciech, virmagnae expectationis, umarł
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 8
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
drzewach wino pnące się i powiązane od drzewa do drzewa, tak iż wisi wino nad ową pszenicą zasianą. Z jednej tedy roli ma chleb, wino, drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podniosł
drzewach wino pnące się i powiązane od drzewa do drzewa, tak iż wisi wino nad ową pszenicą zasianą. Z jednej tedy roli ma chleb, wino, drwa i frukty, a te inwencje ob non abundantiam ziemie et multitudinem hominum quae non sufficit wyżywić, są excogitatae.
Dnia 1 Februarii. Byłem w kościele Mniszek Bernardynek, gdziem widział calusienkie ciało siedzące św. Katarzyny Bolońskiej. O której taka traditio, iż kiedy po pobożnym życiu swoim umarła, niesiona tedy od mniszek drugich do grobu, ut moris, mimo jeden krucyfiks, gdy się owe żywe Męce Pańskiej, pomijając, nie ukłoniły, owa na marach podniosł
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 177
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
nie mogą według Pliniusza. Wiele o Cnotach Betoniki popisał Musa Atonius Medyk Augusta Cesarza, zowiąc ją Ludzkich Dusz i Ciał stróżem. Włosi kiedy kogo chcą pochwalić, mówią: Tu hai plu virtu chenon ha La Betonica, tojest: Masz więcej Cnot, niżeli ma Betonika.
CARDUUS BENEDICTUS, Carduus Sanctus. po Polsku zaś Bernardynek, Turecki czubek, Oset Włoski, Czubek, jest natury gorszkiej, dla tego gorącej, suszącej, otwierającej. Pomaga na Powietrze pijąc go w trunku, na jad i truciznę, bolenie głowy, na zawrót głowy, na ból oczu Sok wypuszczając, Pamięć ostrzy; krew poleruje, Febry pędzi, rany do trzech dni
nie mogą według Pliniusza. Wiele o Cnotách Betoniki popisał Musa Attonius Medyk Augusta Cesarza, zowiąc ią Ludzkich Dusz y Ciał strożem. Włosi kiedy kogo chcą pochwalić, mowią: Tu hai plu virtu chenon ha La Betonica, toiest: Masz więcey Cnot, niżeli ma Betonika.
CARDUUS BENEDICTUS, Carduus Sanctus. po Polsku zaś Bernardynek, Turecki czubek, Oset Włoski, Czubek, iest natury gorszkiey, dla tego gorącey, suszącey, otwieraiącey. Pomaga na Powietrze piiąc go w trunku, na iad y truciznę, bolenie głowy, na zawrot głowy, na bol oczu Sok wypuszczáiąc, Pamięć ostrzy; krew poleruie, Febry pędzi, rany do trzech dni
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 646
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
i często napijając się, bo to przez pięć niedziel trwało, zdrowia sobie nadrujnowałem, że diarei dostałem. Elensdorf dał się na resztę kondemnować i ja na Grabowskim i Parowińskiej kondemnatę otrzymałem.
Pod tenże czas konkurencja Zabiełły, marszałka teraźniejszego kowieńskiego, do żony jego Zofii Szczyttówny, kasztelanki mścisławskiej, u panien bernardynek w Wilnie rezydującej, zaczęta
była. Często temu konkurentowi asystowałem. Prawdziwie można się było przykładnej modestii tej pięknej damy napatrzeć i mądrych jej nasłuchać się dyskursów.
Gdy byłem w Wilnie, odebrałem wiadomość z Rasnej, że brat mój, teraźniejszy pułkownik, miał pojedynek z Czyżem, stolnikiem smoleńskim, na jarmarku Wysockim
i często napijając się, bo to przez pięć niedziel trwało, zdrowia sobie nadrujnowałem, że diarei dostałem. Elensdorf dał się na resztę kondemnować i ja na Grabowskim i Parowińskiej kondemnatę otrzymałem.
Pod tenże czas konkurencja Zabiełły, marszałka teraźniejszego kowieńskiego, do żony jego Zofii Szczyttówny, kasztelanki mścisławskiej, u panien bernardynek w Wilnie rezydującej, zaczęta
była. Często temu konkurentowi asystowałem. Prawdziwie można się było przykładnej modestii tej pięknej damy napatrzeć i mądrych jej nasłuchać się dyskursów.
Gdy byłem w Wilnie, odebrałem wiadomość z Rasnej, że brat mój, teraźniejszy pułkownik, miał pojedynek z Czyżem, stolnikiem smoleńskim, na jarmarku Wysockim
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 181
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Bazylianów Unitów z Kościołem Łacińskim.
W BRZEŚCIAŃSKIM albo BRZESKIM Litewskim Województwie, najwięcej jest Dóbr wielkich Domów Litewskich, jako to Książąt Sanguszków, Radziwiłów, Sapiehów, Pociejów, Tyszkiewiczów. Stołeczne Województwa Miasto jest BRZEŚCIE Litewskie z Zamkiem mocnym na Skale, nad rzekami[...] Bugiem i Muchawcem. Jest wnim Kolegium Jezuickie, Klasztory Bernardynów i Bernardynek, i Brygitek. W tym tu Mieście jest sławna Żydowska Synagoga, z której Rabinów innym subministrant Miastom dobrze uczonych. Biskup Brzeski Litewski, jest razem Biskupem Łuckim. Tu Biała Miasto I: O: XX. Radziwiłłów z Pałacem ich, Fara murowaną i Akademią. Koden Miasto nad Bugiem Sapiehów Kodeńskich, przyozdo- Całego Świata
Bazylianow Unitow z Kościołem Łacińskim.
W BRZESCIANSKIM albo BRZESKIM Litewskim Woiewodztwie, naywięcey iest Dobr wielkich Domow Litewskich, iako to Xiążąt Sanguszkow, Radziwiłow, Sapiehow, Pocieiow, Tyszkiewiczow. Stołeczne Woiewodztwa Miasto iest BRZESCIE Litewskie z Zámkiem mocnym na Skale, nad rzekami[...] Bugiem y Muchawcem. Iest wnim Kollegium Iezuickie, Klasztory Bernardynow y Bernardynek, y Brygitek. W tym tu Mieście iest sławna Zydowska Synagoga, z ktorey Rabinow innym subministrant Miastom dobrze uczonych. Biskup Brzeski Litewski, iest razem Biskupem Łuckim. Tu Biała Miasto I: O: XX. Radziwiłłow z Pałacem ich, Fara murowaną y Akademią. Koden Miasto nad Bugiem Sapiehow Kodeńskich, przyozdo- Całego Swiata
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 361
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Simona z Lipnice/ tegoż zakonu znacznemi cudami sławnego/ umarł 1483. przy którym jest ołtarz uprzywilejowany za umarłe. Nie ustała z łaski Bożej w tym zakonie do tego czasu obserwantia zakonna i wszelaki porządek dobry. Z tamtąd idąc do ś. Jagnieszki jest dom białogłowski tegoż zakonu świętego Franciszka trzeciej reguły/ które zową Bernardynkami. Wtóra Część Przewodnika.
23. Kościół ś. Agnieszki. A przy nim klasztor Panien tegoż zakonu ś. Franciszka trzeci reguły zaraz za przyszciem błogosławionego Jana Kapistrana fundowany/ porządkiem i zakonnością sławny/ w którym zawsze wiele zacnych domów Panien Panu Bogu służyć zwykło. Ten gdy był w wielki ogień pogorzał/ kosztem
Simoná z Lipnice/ tegoż zakonu znácznemi cudámi sławnego/ umárł 1483. przy ktorym iest ołtarz uprzywileiowány zá umárłe. Nie ustáłá z łáski Bożey w tym zakonie do tego czásu obserwántia zakonna y wszeláki porządek dobry. Z támtąd idąc do ś. Iágnieszki iest dom bialogłowski tegoż zakonu świętego Fránćiszká trzećiey reguły/ ktore zową Bernárdynkámi. Wtora Część Przewodniká.
23. Kośćioł ś. Agnieszki. A przy nim klasztor Pánien tegoż zakonu ś. Fránćiszká trzeći reguły záraz zá przyszćiem błogosłáwionego Ianá Kápistraná fundowány/ porządkiem y zakonnośćią sławny/ w ktorym záwsze wiele zacnych domow Pánien Pánu Bogu służyć zwykło. Ten gdy był w wielki ogień pogorzał/ kosztem
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 51
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
szpital z izdebkami dla zarażonych złą chorobą/ i z Morowniami dla zapowietrzonych.
33. Kościół ś. Gertrudy na wale. Przy nim cmentarz jest/ na którym ścięte chowają.
34. Kościół ś. Mikołaja farny. Od klasztoru Tynickiego Akademii Krakowskiej dany roku 1400. Ma Proboszcza i Mansionarze/ które fundowała Anna z Tarnowa Bernardynka. Jest tez przy tym kościele szpital od Marcina z Radomskiego Proboszcza tamecznego zmurowany i nadany. Trzecia Część
35. Kościół ś. Floriana. Od Króla Jageła Akademii Krakowskiej z Kancelariami/ Poznańską/ Lęczyczką i Siradzką dany. Probostwo Król Stefan tejże Akadamiej inkorporował/ podawszy je w przód X. Stanisławowi Sokołowskiemu Kaznodziejej swemu z
szpital z izdebkámi dla záráżonych złą chorobą/ y z Morowniámi dla zápowietrzonych.
33. Kośćioł ś. Gertrudy ná wále. Przy nim cmyntarz iest/ ná ktorym śćięte chowáią.
34. Kośćioł ś. Mikołáiá fárny. Od klasztoru Tynickiego Akádemiey Krákowskiey dány roku 1400. Ma Proboszczá y Mánsionarze/ ktore fundowáłá Anná z Tarnowá Bernárdinká. Iest tez przy tym kośćiele szpital od Marćiná z Rádomskiego Proboszczá támecznego zmurowány y nádány. Trzećia Część
35. Kośćioł ś. Floryaná. Od Krolá Iágełá Akádemiey Krákowskiey z Káncelláriámi/ Poznáńską/ Lęczyczką y Sirádzką dány. Probostwo Krol Stephan teyże Akádámiey inkorporował/ podawszy ie w przod X. Stánisłáwowi Sokołowskiemu Káznodźieiey swemu z
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 66
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ludzi z pobliższych miejsc uciekło jako wczora, osobliwie chłopstwa dzieci, żon, którego niezliczona moc była. Przyszła wiadomość od Pomorzan, jako była utarczka z Tatarami naszych, o czym fusius in adiunctis. Tą wiadomością był j.k.m. bardzo ucieszony. Die 13 ejusdem
Król im. na nabożeństwie u pp. bernardynek był. Mszą wielką miał i kazanie im. ks. Gołębiowski, królowa zaś im. w mieście na dominikańskiej cum serenissima prole była procesyjej, która z ewangeliami jako czwartkowa odprawowała się. Po którym nabożeństwie państwo miłościwe we dworku imp. podskarbiego nadw. obiad jedli z imp. posłem francuskim. Po obiedzie u panien Wszystkich
ludzi z pobliższych miejsc uciekło jako wczora, osobliwie chłopstwa dzieci, żon, którego niezliczona moc była. Przyszła wiadomość od Pomorzan, jako była utarczka z Tatarami naszych, o czym fusius in adiunctis. Tą wiadomością był j.k.m. bardzo ucieszony. Die 13 eiusdem
Król jm. na nabożeństwie u pp. bernardynek był. Mszą wielką miał i kazanie jm. ks. Gołębiowski, królowa zaś jm. w mieście na dominikańskiej cum serenissima prole była procesyjej, która z ewangelijami jako czwartkowa odprawowała się. Po którym nabożeństwie państwo miłościwe we dworku jmp. podskarbiego nadw. obiad jedli z jmp. posłem francuskim. Po obiedzie u panien Wszystkich
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 140
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
nieprzyjacielskim z naszymi, podobna wczorajszej. Z tym wszystkim tęż ostrożność kazano mieć, jako jest postanowiona, i Kozaków na szpiegi rozesłano za ordą: odkąd się zabierała, czy w górę, czy na dół, jeżeli ku Kamieńcowi poszła. Die 14 ejusdem
Król im. poranił się i chłodem pojachał na nabożeństwo do pp. bernardynek, po którym był w pałacu imp. krakowskiego dla widzenia ogroda. Tam za instancyją usilną imp. krakowskiego tylko co powrócił łowczy kor. z podjazdu onegdajszego z drugimi ichmciami, upadł królowi im. ad piantas peoum i przeprosili za ów grzech żółkiewski. Król im. ucnwycał go obiema rękami za głowę mówiąc te słowa,
nieprzyjacielskim z naszymi, podobna wczorajszej. Z tym wszystkim tęż ostrożność kazano mieć, jako jest postanowiona, i Kozaków na szpiegi rozesłano za ordą: odkąd się zabierała, czy w górę, czy na dół, jeżeli ku Kamieńcowi poszła. Die 14 eiusdem
Król jm. poranił się i chłodem pojachał na nabożeństwo do pp. bernardynek, po którym był w pałacu jmp. krakowskiego dla widzenia ogroda. Tam za instancyją usilną jmp. krakowskiego tylko co powrócił łowczy kor. z podjazdu onegdajszego z drugimi ichmciami, upadł królowi jm. ad piantas peoum i przeprosili za ów grzech żółkiewski. Król jm. ucnwycał go obiema rękami za głowę mówiąc te słowa,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 140
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
