ku Bandyrowi; w Litwie za to fortuna ipp. Sapiehów odpowiada.
Z generałem Sztembockiem transport szwedzki mocny stanął pod Stralshundem. Linie nieprzyjacielskie przełamawszy, na zimowy chleb poszedł do księstwa Mekielburgskiego, skąd Moskwa miała mieć prowianty, a tak oszukana odwagą i azardem generała Sztembocka.
Ostatni domu Karol Chodkiewicz zczarowany, nasłanych szatanów pełen, bezpotomny, w młodym wieku nikczemnie, nie jako Chodkiewicz, ale jako najnędzniejszy mizerak, opuszczony od najbliższych w Borunach u tamecznego egzorcysty, na kuracji umarł die 26 Decembris. Annus 1713.
Z nowym rokiem nowe szwedom zaczęły się Sukcesa. Generał Sztembock duńskie i saskie wojsko zbił na głowę, na placu 5,000 położywszy, 3,000 żywcem
ku Bandyrowi; w Litwie za to fortuna jpp. Sapiehów odpowiada.
Z generałem Sztembockiem transport szwedzki mocny stanął pod Stralshundem. Linie nieprzyjacielskie przełamawszy, na zimowy chléb poszedł do księstwa Mekielburgskiego, zkąd Moskwa miała miéć prowianty, a tak oszukana odwagą i azardem generała Sztembocka.
Ostatni domu Karol Chodkiewicz zczarowany, nasłanych szatanów pełen, bezpotomny, w młodym wieku nikczemnie, nie jako Chodkiewicz, ale jako najnędzniejszy mizerak, opuszczony od najbliższych w Borunach u tamecznego exorcysty, na kuracyi umarł die 26 Decembris. Annus 1713.
Z nowym rokiem nowe szwedom zaczęły się sukcessa. Generał Sztembock duńskie i saskie wojsko zbił na głowę, na placu 5,000 położywszy, 3,000 żywcem
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 301
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
w tumulcie zginął, za co Węgrowie ledwie nie wszyscy krwią przypłacili, i stej przyczyny wróciła się do Węgier, a Ludwik z Wojskiem złączywszy się Polskim, wygnał Litwę z Rusi, a potym wróciwszy do Węgier Rząd Polski zdał Władysławowi Książęciu Opolskiemu, ale wzgardzonemu od Polaków Rząd tylko pozwolił Prowincyj Ruskich darowawszy mu Ziemię Dobrzyńską po bezpotomnej śmierci Książęcia Szczecińskiego. Ze zaś Ludwik widział się być słabym, wokował na Spisz Stany Polskie, gdzie wielu Panów sprzysięgli mu się, Zygmunta Syna[...] Karola IV, Cesarza ( któremu dał był Maria Córkę swoję ) utrzymać przy Koronie, i po tej deklaracyj Zygmunt był w Polsce, ale nie życzliwej sobie. Tym czasem Ludwik
w tumulćie zginął, za co Węgrowie ledwie nie wszyscy krwią przypłaćili, i ztey przyczyny wróćiła śię do Węgier, á Ludwik z Woyskiem złączywszy śie Polskim, wygnał Litwę z Ruśi, á potym wróćiwszy do Węgier Rząd Polski zdał Władysławowi Xiążęćiu Opolskiemu, ale wzgardzonemu od Polaków Rząd tylko pozwolił Prowincyi Ruskich darowawszy mu Ziemię Dobrzyńską po bezpotomney śmierći Xiążęćia Szczećińskiego. Ze zaś Ludwik widźiał śię być słabym, wokował na Spisz Stany Polskie, gdźie wielu Panów sprzyśięgli mu śię, Zygmunta Syna[...] Karola IV, Cesarza ( któremu dał był Marya Córkę swoyę ) utrzymac przy Koronie, i po tey deklaracyi Zygmunt był w Polszcze, ale nie życzliwey sobie. Tym czasem Ludwik
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 46
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
i Matka z przykładną dyspozycją umarła R. 1399. w Katedrze Krakowskiej przy Zakrystyj pochowana. Podczas Wieluńskiej wojny i Witold Tatarów zniósł, i wiele z nich Familii w niewolą zabrał, którzy się do tąd rozrodzili w Litwie, ale powtórnie od Tamerlanesa zbity według Krom. Tom: 2. fol: 65. Po śmierci bezpotomnej Królowej, Jagiełło zmieszany był, ale za radą Polaków wysłał Posłów do Wilelma Grafa Cylijskiego prosząc o Annę Córkę Anny Córki Kazimierza Wielkiego za Zonę, z którą sprowadzoną R. 1400. wziął ślub, a R. 1402. ukoronowaną, potym w Litwie przymusił Witolda że po bezpotomnej jego śmierci Litwa do Polski należeć powinna,
i Matka z przykładną dyspozycyą umarła R. 1399. w Katedrze Krakowskiey przy Zakrystyi pochowana. Podczas Wieluńskiey woyny i Witold Tatarów zniósł, i wiele z nich Familii w niewolą zabrał, którzy śię do tąd rozrodźili w Litwie, ale powtórnie od Tamerlanesa zbity według Krom. Tom: 2. fol: 65. Po śmierći bezpotomney Królowey, Jagiełło zmieszany był, ale za radą Polaków wysłał Posłów do Wilelma Grafa Cyliiskiego prosząc o Annę Córkę Anny Córki Kaźimierza Wielkiego za Zonę, z którą sprowadzoną R. 1400. wźiął ślub, á R. 1402. ukoronowaną, potym w Litwie przymuśił Witolda że po bezpotomney jego śmierći Litwa do Polski należeć powinna,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 50
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
2. fol: 65. Po śmierci bezpotomnej Królowej, Jagiełło zmieszany był, ale za radą Polaków wysłał Posłów do Wilelma Grafa Cylijskiego prosząc o Annę Córkę Anny Córki Kazimierza Wielkiego za Zonę, z którą sprowadzoną R. 1400. wziął ślub, a R. 1402. ukoronowaną, potym w Litwie przymusił Witolda że po bezpotomnej jego śmierci Litwa do Polski należeć powinna, Krom: Tom: 2. lib: 16. R. 1403. Wojewoda Wołoski przysiągł Królowi i Rzeczypospolitej na posłuszeństwo. Tegoż Roku Witold Księstwo, Smoleńskie inkorporował do Litwy odebrawszy Smoleńsk Ruśniakom. R. 1404. Król Władysław Witold, i Konrad de Jungen Magister Pruski czyli
2. fol: 65. Po śmierći bezpotomney Królowey, Jagiełło zmieszany był, ale za radą Polaków wysłał Posłów do Wilelma Grafa Cyliiskiego prosząc o Annę Córkę Anny Córki Kaźimierza Wielkiego za Zonę, z którą sprowadzoną R. 1400. wźiął ślub, á R. 1402. ukoronowaną, potym w Litwie przymuśił Witolda że po bezpotomney jego śmierći Litwa do Polski należeć powinna, Krom: Tom: 2. lib: 16. R. 1403. Wojewoda Wołoski przyśiągł Królowi i Rzeczypospolitey na posłuszeństwo. Tegoż Roku Witold Xięstwo, Smoleńskie inkorporował do Litwy odebrawszy Smoleńsk Ruśniakom. R. 1404. Król Władysław Witold, i Konrad de Jungen Magister Pruski czyli
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 50
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
. Zofia Zona Jagiełła koronowana w Krakowie przy obecności Zygmunta Cesarza i Zony jego i Fryka Króla Duńskiego, Kardynała Branda od Marcina V. Papieża przysłanego, i wielu Książąt, według Miechów. lib: 4, cap. 47. Tegoż Roku Zofia urodziła Syna Królowi Władysława z wielką radością Króla i Stanów, bo dotąd bezpotomnego. R. 1426. urodziła drugiego Kazimierza, ale w rok zmarłego. R. 1427. urodziła trzeciego Syna Kazimierza. Tym szczęśliwym dla Władysława i Polski płodem, zdesperowany Witold począł myśleć o Koronie Litewskiej przez skrytą ligę z Cesarzem Zygmuntem, i Papieżem uczynioną, podczas bytności Zygmunta w Łucku, i tam widzenia się z
. Zofia Zona Jagiełła koronowana w Krakowie przy obecnośći Zygmunta Cesarza i Zony jego i Fryka Króla Duńskiego, Kardynała Branda od Marćina V. Papieża przysłanego, i wielu Xiążąt, według Miechow. lib: 4, cap. 47. Tegoż Roku Zofia urodźiła Syna Królowi Władysława z wielką radością Króla i Stanów, bo dotąd bezpotomnego. R. 1426. urodźiła drugiego Kaźimierza, ale w rok zmarłego. R. 1427. urodźiła trzećiego Syna Kaźimierza. Tym szczęśliwym dla Władysława i Polski płodem, zdesperowany Witold począł myśleć o Koronie Litewskiey przez skrytą ligę z Cesarzem Zygmuntem, i Papieżem uczynioną, podczas bytnośći Zygmunta w Łucku, i tam widzenia śię z
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 54
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nie godzi się, toż samo i o Duchownych Domach Roku 1611. 11. Dobra Szlacheckie pod kaduk podpadać nie mogą, bo zawsze Sukcesja ma swój walor, ale[...] jeżliby jakie Dobra spadły w Dyspozycją Skarbu Królewskiego z przyczyny zaginionej Sukcesyj, tedy długi z tych Dóbr najpierwej spłacić należy, tak Konstytucja 1588. ale bezpotomnym Dziedzicom wolno się wyprzedać i dysponować z wszystkim. 12. Jeżeliby jaki Cudzoziemiec w Dobrach Szlacheckich lub Duchownych umarł, jego fortuna nie do Fisku, ale do Pana gruntu należy 1588. 13. Areszty miejskie nie idą na Poddanych ani na żadne rzeczy Szlacheckie[...] . 14 Szlachcic każdy jako i Duchowny wolny jest od cła płacenia
nie godźi śię, toż samo i o Duchownych Domach Roku 1611. 11. Dobra Szlacheckie pod kaduk podpadać nie mogą, bo zawsze sukcessya ma swóy walor, ale[...] jeżliby jakie Dobra spadły w Dyspozycyą Skarbu Królewskiego z przyczyny zaginioney sukcessyi, tedy długi z tych Dóbr naypierwey spłacic należy, tak Konstytucya 1588. ale bezpotomnym Dźiedźicom wolno śię wyprzedać i dysponować z wszystkim. 12. Jeżeliby jaki Cudzoźiemiec w Dobrach Szlacheckich lub Duchownych umarł, jego fortuna nie do Fisku, ale do Pana gruntu należy 1588. 13. Areszty mieyskie nie idą na Poddanych ani na żadne rzeczy Szlacheckie[...] . 14 Szlachćic każdy jako i Duchowny wolny jest od cła płacenia
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 230
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
publikującego Jedność do więzienia wsadzili. W tym Julianus Kardynał, Legat Papieski, Zelosus Unii Promotor, pod Warną zginął z Władysławem Królem Węgierskim; a tak Schizma znowu poczęła jak morze intumescere, in praeceps ruere. A notandum, że ta Unia stała się w lat 600 po zaczętej Schizmie.
Po śmierci Jana Poleologa Cesarza Greckiego bezpotomnego ze czterech Braci, jeden Konstantyn otrzymał Konstantynopolitańskie Cesarstwo, do którego Mikołaj V. Papież list pisał Roku 1451, grożąć niezachowującym Unionem, że jak Fidze niepłodnej Ewangelicznej, tak Grekom trzy lata BÓG daje do poprawy i przyjęcia Dekretu Jedności, alias będzie wycięte i zgruntu wykorzenione to Drzewo. Jakoż w lat trzy Proroctwo to
publikuiącego Iedność do więzienia wsadzili. W tym Iulianus Kardynał, Legat Papieski, Zelosus Unii Promotor, pod Warną zginął z Włádysławem Krolem Węgierskim; a tak Schizma znowu poczełá iak morze intumescere, in praeceps ruere. A notandum, że ta Unia stała się w lat 600 po zaczętey Schizmie.
Po śmierci Iana Poleologa Cesarza Greckiego bezpotomnego ze czterech Braci, ieden Konstantyn otrzymał Konstantynopolitańskie Cesarstwo, do ktorego Mikołáy V. Papież list pisał Roku 1451, grożąć niezachowuiącym Unionem, że iak Fidze niepłodney Ewangeliczney, tak Grekom trzy lata BOG daie do poprawy y przyięcia Dekretu Iedności, alias będzie wycięte y zgruntu wykorzenione to Drzewo. Iakoż w lat trzy Proroctwo to
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1145
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zszedł bezpotomnie, tedy brat jego młodszy, książę Zasławskie Karol, et in casum bezpotomności Karola, tedy brat jego młodszy, książę Dominik, ma być ordynatem. Zawsze przy jednej starszej linii, wpóki non deficiet, ordynacją zostawując.
Jeżeliby zaś córka jego, wyżej wyrażona Eufrozyna księżna Zasławska, wojewodzina bracławska, po zejściu bezpotomnym męża swego Aleksandra wyżej wyrażonego, za kogo innego poszła, tedy z powtórnego małżeństwa jej dzieci mieli od ordynacji odpadać. Jeżeliby zaś pierwej od męża Aleksandra taż księżna Eufrozyna bezpotomnie zmarła, tedy sam książę Aleksander Zasławski, wojewoda bracławski, miał być ordynatem, ale dzieci jego, synowie z powtórnego, jeżeliby się
zszedł bezpotomnie, tedy brat jego młodszy, książę Zasławskie Karol, et in casum bezpotomności Karola, tedy brat jego młodszy, książę Dominik, ma być ordynatem. Zawsze przy jednej starszej linii, wpóki non deficiet, ordynacją zostawując.
Jeżeliby zaś córka jego, wyżej wyrażona Eufrozyna księżna Zasławska, wojewodzina bracławska, po zejściu bezpotomnym męża swego Aleksandra wyżej wyrażonego, za kogo innego poszła, tedy z powtórnego małżeństwa jej dzieci mieli od ordynacji odpadać. Jeżeliby zaś pierwej od męża Aleksandra taż księżna Eufrozyna bezpotomnie zmarła, tedy sam książę Aleksander Zasławski, wojewoda bracławski, miał być ordynatem, ale dzieci jego, synowie z powtórnego, jeżeliby się
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 429
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ostrogskiej sukcesorowie ex femella linea idące nienależycie trzymają.
Pierwej zaś, nim ta Informacja rozdawana była, August Wtóry król polski, roku 1720, die 16 decembris, zabiegając jakiemu-
kolwiek ubliżeniu praw Rzpltej około dóbr ordynacji ostrogskiej opisanych, po śmierci urodzonego Aleksandra Lubomirskiego, starosty sandomierskiego (który notandum, że był brat rodzony księżny Sanguszkowej bezpotomny), też dobra ordynackie w administracją dwuletnią Janowi Tarłowi, wojewodzie lubelskiemu, księciu Pawłowi Sanguszkowi, marszałkowi lit., i Poniatowskiemu, naówczas generałowi wojsk koronnych, a potem kasztelanowi krakowskiemu, na dwuletnią tylko podał, przez osobliwy instrument swój, administracją i komisarzów do spisania inwentarzów tejże ordynacji naznaczył. Książę jednak Sanguszko,
ostrogskiej sukcesorowie ex femella linea idące nienależycie trzymają.
Pierwej zaś, nim ta Informacja rozdawana była, August Wtóry król polski, roku 1720, die 16 decembris, zabiegając jakiemu-
kolwiek ubliżeniu praw Rzpltej około dóbr ordynacji ostrogskiej opisanych, po śmierci urodzonego Aleksandra Lubomirskiego, starosty sendomirskiego (który notandum, że był brat rodzony księżny Sanguszkowej bezpotomny), też dobra ordynackie w administracją dwuletnią Janowi Tarłowi, wojewodzie lubelskiemu, księciu Pawłowi Sanguszkowi, marszałkowi lit., i Poniatowskiemu, naówczas generałowi wojsk koronnych, a potem kasztelanowi krakowskiemu, na dwuletnią tylko podał, przez osobliwy instrument swój, administracją i komisarzów do spisania inwentarzów tejże ordynacji naznaczył. Książę jednak Sanguszko,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 432
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Francją wdawac się niechciał. Materię rozwodu dać raczył na Teolog w, ich decyzją chcąc sequi Zasiedli Teologowie Małżeństwo osądzili za ważne, na fundamencie tekstów Świętych Levitici 24. Deuteronomii 25. A że łan Święty Herodowi rzekł∙ Niegodzi się tobie mieć Zony Brata twojego; to jest actu żyjącego, i Córkę mającego, nie bezpotomnego: a ARTURUS Brat Henryka, ani żył, ani potomstwa nie miał, nec cognovit Zony Jak O Schizmie Angielskiej
to STEFANOWI Posłowi Króla Angielskięgo doniesiono, Malkontent z rezolucyj Teologów Rzymskich, do Ojca Z udał się, dowodząc, iż JULIUSZA Papieża Dyspensa nie była ważna prosił o łaskawą odpowiedź: Papież odpowiedział: że czyni to
Francyą wdawac się niechciał. Materyę rozwodu dac raczył na Teolog w, ich decyzyą chcąc sequi Zasiedli Teologowie Małżeństwo osądzili za ważne, na fundamencie textow Swiętych Levitici 24. Deuteronomii 25. A że łan Swięty Herodowi rzekł∙ Niegodzi się tobie mieć Zony Brata twoiego; to iest actu żyiącego, y Corkę maiącego, nie bezpotomnego: a ARTURUS Brat Henryka, ani żył, ani potomstwa nie miał, nec cognovit Zony Jak O Schizmie Angielskiey
to STEFANOWI Posłowi Krola Angielskięgo doniesiono, Málkontent z rezolucyi Teologow Rzymskich, do Oyca S udał się, dowodząc, iż IULIUSZA Papieża Dyspensa nie była ważna prosił o łaskawą odpowiedź: Papież odpowiedział: że czyni to
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 89
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
