sprawę A w ostatku pyta go z żalem: »Czy rzetelne Słowa są te — przyznaj się — mych dyzgustów pełne?«
Ledwie to rzekła, on już przysięgą sumnienie Wyświadcza: »Jako żadne nie jest podejrzenie W mej ku tobie usłudze; ku Panu prywata Zaś jest mej nieszczerości, bo członków mych strata Wzbudza żal bezuważny, do zemsty prowadzi; Co-ć powiedzieć — będziesz-li słuchać — nie zawadzi!«
»I owszem — rzecze pani — możesz przykład ze mnie Wziąć. Jam ci me sekreta, ty też mnie wzajemnie Wyjaw, co cię dolega!« — I już Wprzód eunucha, Niżeli on zaczyna prawić, Jejmość słucha
sprawę A w ostatku pyta go z żalem: »Czy rzetelne Słowa są te — przyznaj się — mych dyzgustow pełne?«
Ledwie to rzekła, on już przysięgą sumnienie Wyświadcza: »Jako żadne nie jest podejrzenie W mej ku tobie usłudze; ku Panu prywata Zaś jest mej nieszczerości, bo członkow mych strata Wzbudza żal bezuważny, do zemsty prowadzi; Co-ć powiedzieć — będziesz-li słuchać — nie zawadzi!«
»I owszem — rzecze pani — możesz przykład ze mnie Wziąć. Jam ci me sekreta, ty też mnie wzajemnie Wyjaw, co cie dolega!« — I już wprzod eunucha, Niżeli on zaczyna prawić, Jejmość słucha
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 29
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
