wspomniałbym tego wedle mojej skromności, gdyby mi I.K.M. przyznaniem listownym, tudzież wielkiej pamięci I.M. Ksiądz Leszczyński, Arcybiskup Gnieźnieński, wielkiej i niewzruszonej ku Ojczyźnie wiary, i miłości Senator, niepozwolił się cieszyć z tej cnoty, na którą teraz zawisna złośliwość, tak fałszywie i bezwstydnie następuje, co żeby jawnie wszytko było, z istotnych listów przepisane co się tu położyć nie odrzeczy zdało. JAN KAZIMIERZ z Łaski Bożej Król Polski, etc. etc. List I. K. M. którym rzadką tego wieku cnotę i wiarę Pana Marszałka wychwala.
WIelmożny uprzejmie nam miły, Jakośmy słusznie tego
wspomniałbym tego wedle moiey skromnośći, gdyby mi I.K.M. przyznániem listownym, tudźiesz wielkiey pámięći I.M. Kśiądz Leszczyński, Arcybiskup Gńieźninski, wielkiey y niewzruszoney ku Oyczyznie wiáry, y miłośći Senator, niepozwolił się ćieszyć z tey cnoty, ná ktorą teraz zawisna złośliwość, tak fałszywie y bezwstydnie nástępuie, co żeby iáwnie wszytko było, z istotnych listow przepisáne co się tu położyć nie odrzeczy zdáło. IAN KAZIMIERZ z Łáski Bożey KROL Polski, etc. etc. List I. K. M. ktorym rzadką tego wieku cnotę y wiárę Páná Márszałká wychwala.
WIelmożny vprzeymie nam miły, Iákosmy słusznie tego
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 9
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
już trzeba, Gdy same były za świadectwo nieba; Tylą obligów dziewka ułowiona, Jakoż nie miałam na ślub być skłoniona? Tego mi nie żal o Demofooncie, Zem cię przyjąwszy, w mym nadała gruncie, Aczby wdzięcznością płacić słuszny i to, Gdy kogo uczą, uraczą sowito. Zem cię bezwstydnie na niewinne łoże Wpuściła; gdzieś mi wziął Panieństwa roże; Zem się złączyła jednym ciałem z tobą, Śmiertelną tego nie zmyję żałobą. Bodajby pierwsza przed pozbytym kwiatem Noc mię z tym była rozstrzyngęła światem; W ten czas bym była Fillis nieszczęśliwa Zmarła bez żalu; czysta, i poczciwa. Lepiejjem sobie tuszyła
iuż trzebá, Gdy same były zá świádectwo niebá; Tylą obligow dźiewká ułowiona, Iákoż nie miáłám ná ślub bydź skłoniona? Tego mi nie żal o Demofoonćie, Zem ćię przyiąwszy, w mym nádáłá gronćie, Aczby wdźięcznośćią płáćić słuszny y to, Gdy kogo uczą, uraczą sowito. Zem ćię bezwstydnie ná niewinne łoże Wpuśćiłá; gdzieś mi wźiął Pánieństwa roże; Zem się złączyłá iednym ćiáłem z tobą, Smiertelną tego nie zmyię żałobą. Bodayby pierwsza przed pozbytym kwiátem Noc mię z tym byłá rozstrzyngęłá świátem; W ten czás bym byłá Fillis nieszczęśliwa Zmárłá bez żalu; czysta, y poczćiwa. Lepieyiem sobie tuszyłá
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 16
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Wojewoda w Pańskim swoim Animuszu, wiary nie dawszy, łaskawy raczy Fawor Pański swój sprawie Religii Ruskiej Prawosławnej oświadczy: a złego potwarcę i udawcę precz od siebie, na wszelkich publicznych i prywatnych Aktach, relegábit. Jeśli bowiem to nie szalonego człowieka jest mowa Chrześcijaństwo Wschodnie, Naród sławny i dawny, Tureckiego Mahometa przeklętego, Fautorami bezwstydnie czynić i na Świat publikować. Który Naród Chrześcijański przy Stateczności swojej w Wierze Prawosławnej, niemal indies w Wschodnich Krajach , Męczenniki Święte Chrystusowi Panu rodzi, oczym wszystkiemu Światu jawno. i ta jeśli niebezrozumna Calumnia, jakoby Ruskie Duchowieństwo Prawosławne, miało za Poganina Tureckiego Cara, Boga prosić, aby otrzymał zwycięzstwo nad Chrześcijany.
Woiewodá w Pánskim swoim Animuszu, wiáry nie dawszy, łáskáwy raczy Fáwor Pánski swoy spráwie Religiey Ruskiey Práwosławney oświádczy: á złego potwarcę y vdawcę precz od siebie, ná wszelkich publicznych y priwatnych Aktách, relegábit. Iesli bowiem to nie szalonego człowieká iest mowá Chrześćianstwo Wschodnie, Narod sławny y dawny, Tureckiego Máchometá przeklętego, Fautorámi bezwstydnie czynić y ná Swiát publikowáć. Ktory Narod Chrześćiánski przy Statecznośći swoiei w Wierze Práwosławney, niemal indies w Wschodnich Kráiach , Męczenniki Swięte Christusowi Pánu rodzi, oczym wszystkiemu Swiátu iáwno. y tá iesli niebezrozumna Cálumnia, iákoby Ruskie Duchowienstwo Práwosławne, miáło zá Poganiná Tureckiego Cárá, Boga prośić, aby otrzymał zwyćięzstwo nád Chrześćiány.
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 7
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
urodził/ i kto cię Krzścił/ i dla tego na Metryki narzekasz. Powiadasz że Ruś Łacińskiego Krzstu za prawdziwy nie przyznawają/ a na podporę tego swego kłamstwa Trebnik w Stratynie drukowany przywodzisz/ i paginę naznaczasz/ gdzie tam jako żywo tego niemasz/ aby łacinników znowu krzścić kazano/ abo wodą polewać/ jako ty bezwstydnie potwarzasz. Ta Trebnik Stratyński mówi na pag. 53.. i 54. (Y pomolitwi dáiet iemy wodu Swiasczennuiu, y omywáieti, y policu y po rukáma. To jest/ A modlitwę przeczytawszy daję my wodę święconą/ i zmywa mu twarz i ręce.) Widzisz fałszerzy że nie krzści/ ale go wodą
vrodził/ y kto ćię Krzśćił/ y dla tego ná Metryki nárzekasz. Powiádasz że Ruś Láćinskiego Krzstu zá prawdźiwy nie przyznawáią/ á ná podporę tego swego kłamstwá Trebnik w Strátynie drukowány przywodzisz/ y páginę náznáczasz/ gdzie tám iáko żywo tego niemász/ áby łáćinnikow znowu krzśćić kazano/ ábo wodą polewáć/ iáko ty bezwstydnie potwarzasz. Tá Trebnik Strátyński mowi ná pag. 53.. y 54. (Y pomolitwi dáiet iemy wodu Swiasczennuiu, y omywáieti, y policu y po rukáma. To iest/ A modlitwę przeczytawszy dáię my wodę święconą/ y zmywa mu twarz y ręce.) Widźisz fałszerzy że nie krzśći/ ále go wodą
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 14
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
/ kiedy podczas wielkich mrozów/ czasem przydaje przymarznąć w Kielichu Naświętszemu SAKRAMENTOWI, jako z wszelką reverentyą/ Pokrowiec zagrzawszy/ Kielich przygrzewać: albo Kielich w wrzącym okropie/ przestrzegając tylko aby się weń nie wlało/ póki się rozpuści potrzymać: A nie tak jako ty bluźniersko/ coć jeno ślina do gęby przynosi bezwstydnie/ potwarnie/ pleciesz. Czemuś tylko na Magines Nicefora Historyka/ który takie pożywanie ostatków Naświętszego SAKRAMENTV wypisuje namienił/ a rzecz samąś nie położył? boś się bał/ żeby się twoje bluźnierstwo/ gdy nie przystoinością to nazywasz/ światu nie pokazało: Ale ja tu położę. Powiada Niceforus Cellist: Lib:
/ kiedy podczás wielkich mrozow/ czásem przydáie przymárznąć w Kielichu Naświętszemu SAKRAMENTOWI, iáko z wszelką reverentyą/ Pokrowiec zágrzawszy/ Kielich przygrzewać: álbo Kielich w wrzącym okropie/ przestrzegáiąc tylko áby się weń nie wlało/ poki się rospuśći potrzymáć: A nie ták iáko ty bluźniersko/ coć ieno sliná do gęby przynośi bezwstydnie/ potwárnie/ plećiesz. Czemuś tylko ná Mágines Nicephora Historika/ ktory tákie pożywánie ostátkow Naświętszego SAKRAMENTV wypisuie námienił/ á rzecz sámąś nie położył? boś się bał/ żeby sie twoie bluźnierstwo/ gdy nie przystoinośćią to názywasz/ świátu nie pokazáło: Ale ia tu położę. Powiáda Nicephorus Cellist: Lib:
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 92
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
