sen, i te fawory zniknęły. Jakoż tu czekać, Kupido, wysługi, Gdy i fałszywy przysmak tak niedługi? Ty raczej, moja Jago, której służę, Ratuj, niż wiecznym snem oczy zamrużę; A jako-ć służę wiecznie, nie docześnie, Tak mi to nadgródź na jawi, nie we śnie. BIERZMOWANIE
Pałam, bo jakoż nie pałać, kiedy ty Wzniecasz w mym sercu coraz ogień skryty: Każdy postępek, każda gładkość twarzy, Każde twe słowo miłość moję żarzy.
Ustroisz-li się — żądzy mej przybędzie, Nie strzymasz — widzę, że nic nie ubędzie, Płaczesz — w ognistej tonie serce wodzie, Śmiejesz się
sen, i te fawory zniknęły. Jakoż tu czekać, Kupido, wysługi, Gdy i fałszywy przysmak tak niedługi? Ty raczej, moja Jago, której służę, Ratuj, niż wiecznym snem oczy zamrużę; A jako-ć służę wiecznie, nie docześnie, Tak mi to nadgródź na jawi, nie we śnie. BIERZMOWANIE
Pałam, bo jakoż nie pałać, kiedy ty Wzniecasz w mym sercu coraz ogień skryty: Każdy postępek, każda gładkość twarzy, Każde twe słowo miłość moję żarzy.
Ustroisz-li się — żądzy mej przybędzie, Nie strzymasz — widzę, że nic nie ubędzie, Płaczesz — w ognistej tonie serce wodzie, Śmiejesz się
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 240
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
6.
Tomasz święty Aquinacki/ opisując zacność Naświętszego Sakramentu/ Chrześcijanie w Panu Bogu mili/ popowiada iż między innemi Sakramentami kościoła Katolickiego/ jest najskutecznieszy do dostąpienia zbawienia. Bo lubo prawda to jest iż pierwszy jest Sakrament krztu świętego/ bo przezeń/ jako przeze drzwi jakie wchodziemy do kościoła Chrystusowego. A potym przez Bierzmowanie wpisujemy się w poczet żołnierzów Pana Chrystusowych/ i utwierdzamy się w nadziei/ iż go w niebie oglądać mamy/ za którego honor tu mężnie z nieprzyjacioły widomymi i niewidomymi poczynać sobie będziemy. Jednak że pierwej niżeli go w niebie w Bóstwie jego świętym jawnie oglądamy/ teraz pod zasłonami chleba i wina pożywać go mamy/ jako
6.
THomasz święty Aquinácki/ opisuiąc zacność Naświętszego Sákrámentu/ Chrześćiánie w Pánu Bogu mili/ popowiada iż między innemi Sákrámentámi kośćiołá Kátholickiego/ iest nayskutecznieszy do dostąpienia zbáwienia. Bo lubo prawdá to iest iż pierwszy iest Sákráment krztu świętego/ bo przezeń/ iáko przeze drzwi iákie wchodźiemy do kośćiołá Chrystusowego. A potym przez Bierzmowánie wpisuiemy się w poczet żołnierzow Páná Chrystusowych/ y vtwierdzamy się w nadźiei/ iż go w niebie oglądáć mamy/ zá ktorego honor tu mężnie z nieprzyiaćioły widomymi y niewidomymi poczynáć sobie będźiemy. Iednák że pierwey niżeli go w niebie w Bostwie iego świętym iáwnie oglądamy/ teraz pod zasłonámi chlebá y winá pożywáć go mamy/ iáko
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 40
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, albo o Czarach, co mogą?
zkim wtedy mażąc się grzechem. Formują sobie bałwany czartowskie, albo bestii jakiej, przed nią się kłaniają z kadzeniem. Asmodeusza statutę wyformowawszy z wosku, zażywają prochu koziego, i z kości ludzkich uczynionego, na zbudzenie w sobie lubieżności. Cztery mają swoje Sakramenta, Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystyą, Małżeństwo. Ten co kapłana u nich bierze osobę, kropi ich krwią niby Chrystusową; a oni wołają: sangvis eius super nos. Podczas mszy swojej (którą czartowskim rytuałem odprawują) wszytkiego zażywają wszeteczeństwa, śmiechów, bluźnierstwa; podczas swej elewacyj tyłem się obracają: świece mają dotej Mszy jakiegoś szpetnego odoru
, albo o Czarach, co mogą?
skim wtedy mażąc się grzechem. Formuią sobie báłwany czártowskie, álbo bestyi iákiey, przed nią się kłaniaią z kadzeniem. Asmodeuszá statutę wyformowawszy z wosku, zażywáią prochu koziego, y z kości ludzkich uczynionego, ná zbudzenie w sobie lubieżności. Cztery maią swoie Sakramenta, Chrzest, Bierzmowánie, Eucharystyą, Małżeństwo. Ten co kapłana u nich bierze osobę, kropi ich krwią niby Chrystusową; á oni wołaią: sangvis eius super nos. Podczas mszy swoiey (ktorą czartowskim rytuałem odprawuią) wszytkiego záżywáią wszeteczeństwá, smiechow, bluźnierstwá; podczas swey elewacyi tyłem się obracaią: swiece máią dotey Mszy iákiegoś szpetnego odoru
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 245
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
od Chrystusa postanowiony, nie jest absolute do zbawienia potrzebny, i że może dziecię być zbawione niechrzczone, byle z ochrzczonych rodziców było spłodzone; co jest przeciw Ewangelii Chrystusowej, każącej się z wody i z Ducha Z: odrodzić. Zdanie jest jego, że grzechy mogą być odpuszczone samym na chrzest Z: w spomnieniem. Bierzmowanie, i ostatnie Olejem Świętym pomaszczenie nie przyjmuje za Sakramenta. Bezżeństwo i czystość kondemnuje, nauczając, iż żaden do nich nie jest obligowany. Wielki Post ma za zabobonne obserwy, a Klasztory za nierządne miejsca, a Zakonników za wieprzów karmnych. Trzyma, że Biskup Rzymski nie ma najwyżsyej Zwierzchności, bo jej Chrystus nie postanowił
od Chrystusa postanowiony, nie iest absolute do zbawienia potrzebny, y że może dziecie bydź zbawione niechrzczone, byle z ochrzczonych rodzicow było spłodzone; co iest przeciw Ewangelii Chrystusowey, każącey się z wody y z Ducha S: odrodzić. Zdanie iest iego, że grzechy mogą bydź odpuszczone samym na chrzest S: w spomnieniem. Bierzmowanie, y ostatnie Oleiem Swiętym pomaszczenie nie przyimuie za Sakramenta. Bezżeństwo y czystość kondemnuie, nauczaiąc, iż żaden do nich nie iest obligowany. Wielki Post ma za zabobonne obserwy, á Klasztory za nierządne mieysca, á Zakonnikow za wieprzow karmnych. Trzyma, że Biskup Rzymski nie ma naywyżsyey Zwierzchności, bo iey Chrystus nie postanowił
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 616
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
stronę trzyma, choć Princeps Apostolorum, a prawą Z. Paweł, ato się podobno stało ad imitationem Greków, jako uważa Goar Autor. O Chryzmie u Łacinników i Greków.
Chryzma, alias Oliwę z balsamem u Łacinników w Wielki Czwartek corocznie święcą Biskupi znaczące Ducha Z. dary. Namazuje nim Biskup na czole podczas Bierzmowania, podczas Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
święcenia Księży, Kościołów, Kielichów, Ołtarzów, Dzwonów etc namazują się i dzieci podczas Chrztu, miesza się i do wody Baptismatis. Grecy także święcą Chryzma, przez Biskupów także, na Wielki Czwartek, bo tylko wten dzień Konsylium Meldeńskie święcić każe cap: 46; zowią go
stronę trzyma, choć Princeps Apostolorum, á prawą S. Paweł, áto się podobno stało ad imitationem Grekow, iako uważa Goar Autor. O Chryzmie u Łacinnikow y Grekow.
Chryzma, alias Oliwę z balsamem u Łacinnikow w Wielki Czwartek corocznie święcą Biskupi znaczące Ducha S. dary. Namazuie nim Biskup na czole podczas Bierzmowania, podczas Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
swięcenia Xięży, Kościołow, Kielichow, Ołtarzow, Dzwonow etc namazuią się y dzieci podczas Chrztu, miesza się y do wody Baptismatis. Grecy także swięcą Chryzma, przez Biskupow także, na Wielki Czwartek, bo tylko wten dzień Koncilium Meldeńskie święcić każe cap: 46; zowią go
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 73
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
z ziemią Kalwini Roku 1562. Ubrawszy w Ornat jednego, z nim po Mieście chodzili, Te DEUM laudamus śpiewali; to Requiem aeternam etc. Księgi wszystkie Katolickie w Mieście wypalili, groby porozwalali, dzwony, lichtarze, na działa przelali; w Krzcielnicę, swoje naturalne wyrzucali faeces, Księży mordując, do abnegacyj Chrztu i Bierzmowania tyrańsko przymuszali. Kapłana jednego sekretnie celebrującego, porwali w aparacie Kapłańskim, szyszak włożyli na głowę, dawszymu pikę na ramie, na warcie z drugiemi na cały dzień o głodzie postawili. Plebana u Z Paterna, Staruszka, głównego ich gromiciela, necessitowali do Wiary Z odstąpienia, a że statecznego uznali, życie mu przy lamencie
z ziemią Kálwini Roku 1562. Ubráwszy w Ornat iednego, z nim po Mieście chodzili, Te DEUM laudamus śpiewali; to Requiem aeternam etc. Księgi wszystkie Katolickie w Mieście wypalili, groby porozwalali, dzwony, lichtarze, na działa przelali; w Krzcielnicę, swoie naturálne wyrzucali faeces, Xięży morduiąc, do abnegacyi Chrztu y Bierzmowania tyrańsko przymuszali. Kápłaná iednego sekretnie celebruiącego, porwali w apparacie Kapłańskim, szyszák włożyli na głowę, dáwszymu pikę na ramie, na warcie z drugiemi na cały dzień o głodzie postawili. Plebana u S Paterná, Staruszka, głownego ich gromiciela, necessitowali do Wiary S odstąpienia, a że statecznego uznali, życie mu przy lamencie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
zanapomnieniem Heracliusza Cesarza/ Dagobertus Żydy poniewolnie ochrzcić kazał. Co też i sam Cesarz Heraclius w Jeruzalem czynił. O których to żydach poniewolnie chrzczonych/ Conc. Tol. mówi. Nie mocą ani przymuszeniem/ ale namową nawracać się mają/ z dobrej wolej swojej. Wszakże którzy już przymuszeni są/ i wzięli chrzest święty i bierzmowanie/ Ciało i krew Pańską: ci tak już Chrześcijaninami zostać mają. Nie wadziłoby tu tak Tatarom i Żydom uczynić: przybyłoby Chrześcijan. Tymże przykładem Emanuel król Luzytański/ mandaty swoje po wszytkim królestwie rozesłał/ przeciwko wszytkim żydom/ aby/ abo do chrztu świętego przystępowali: abo precz z królestwa jego wychodzili/
zánápomnieniem Herácliuszá Cesárzá/ Dagobertus Zydy poniewolnie ochrzćić kazał. Co też y sam Cesarz Heraclius w Ieruzalem cżynił. O ktorych to żydách poniewolnie chrzcżonych/ Conc. Tol. mowi. Nie mocą áni przymuszeniem/ ále námową náwrácáć się máią/ z dobrey woley swoiey. Wszákże ktorzy iuż przymuszeni są/ y wźięli chrzest święty y bierzmowánie/ Ciáło y krew Páńską: ći ták iuż Chrześćiáninámi zostáć máią. Nie wádźiłoby tu ták Tátárom y Zydom vcżynić: przybyłoby Chrześćian. Tymże przykłádem Emánuel krol Luzytáński/ mándáty swoie po wszytkim krolestwie rozesłał/ przećiwko wszytkim żydom/ áby/ ábo do chrztu świętego przystępowáli: ábo precz z krolestwá iego wychodźili/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 37
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
łaski od Chrystusa dla naszego usprawiedliwienia/ i poświęcenia postanowiony. V. Kiedy P. Chrystus te Sakramenta postanowił/ i na co? M. Na oświadczenie swojej przeciwoko nam miłości/ i dla zbawienia naszego: jedne przed śmiercią/ drugie po śmierci. V. Wiele jest tych Sakramentów? M. Siedm. Chrzest/ Bierzmowanie/ Pokuta/ Eucharistia, Ostateczne pomazanie/ Kapłaństwo/ i Małżeństwo. V. Z czego się składają? M. Z rzeczy i Słów/ jako z Materii i Formy. V. Od kogoż Materia i Forma są naznaczone? M. Od Chrystusa Pana. V. Cóż jest za skutek pierwszy Sakramentów? M
łáski od Chrystusá dla nászego vspráwiedliwienia/ y poświęcenia postánowiony. V. Kiedy P. Chrystus te Sákrámentá postánowił/ y ná co? M. Ná oświádczenie swoiey przećiwoko nam miłośći/ y dla zbáwienia nászego: iedne przed śmierćią/ drugie po śmierći. V. Wiele iest tych Sákrámentow? M. Siedm. Chrzest/ Bierzmowánie/ Pokutá/ Eucharistia, Ostáteczne pomázánie/ Kápłáństwo/ y Małżeństwo. V. Z czego się składáią? M. Z rzeczy y Słow/ iáko z Máteryey y Formy. V. Od kogoż Máterya y Formá są náznáczone? M. Od Chrystusá Páná. V. Coż iest zá skutek pierwszy Sákrámentow? M
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 39
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
. V. Toć musiały być Sakramenta we wszelakim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ i Prawa Mojżeszowego od Boga podane. V. Któryż jest wtóry skutek Sakramentów? M. Charakter albo Ceha i Piątno. V. Któreż Sakramenta przynoszą z sobą ten Charakter? M. Troje: Chrzest/ Bierzmowanie/ Kapłaństwo. V. Któż jest sprawcą i Ministrant Sakramentów? M. Pospolicie Kapłan. V. Czego potrzeba w przyjmującym Sakramenta? M. W dorosłym Intencja/ i Zezwolenie. V. Cóż rozumiesz o złym sprawcy Sakramentu? M. Zły/ sprawujeć w prawdzie Sakramenta/ i one biorącym daje: ale sprawując/
. V. Toć muśiáły bydź Sákrámentá we wszelákim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ y Práwá Moyzeszowego od Bogá podáne. V. Ktoryż iest wtory skutek Sákrámentow? M. Chárákter álbo Cehá y Piątno. V. Ktoreż Sákrámentá przynoszą z sobą ten Chárákter? M. Troie: Chrzest/ Bierzmowánie/ Kápłánstwo. V. Ktoż iest sprawcą y Ministránt Sákrámentow? M. Pospolicie Kápłan. V. Czego potrzebá w przyimuiącym Sákrámentá? M. W dorosłym Intencya/ y Zezwolenie. V. Coż rozumiesz o złym sprawcy Sákrámentu? M. Zły/ spráwuieć w prawdźie Sákrámentá/ y one biorącym dáie: ále spráwuiąc/
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 39
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
/ ale nie kara grzechowa zostawiona śmierć/ aby przez nie sprawiedliwe zasłużyć sobie mogli. V. Czemu Bóg dopuszcza niektórym Krzest przyjmować/ którzy Apostatami zostawają? M. Rady Boskiej tajniki/ żaden poślakować nie może: dosyć na tym/ że wybrani z tąd mają przykład/ jakie im miłosierdzie Boskie jest pokazane. Objaśnienie O Bierzmowaniu.
Uczeń Jestże Bierzmowanie Sakramentem/ kiedy/ i od kogo postanowione? M. Jest/ Od Chrystusa przy ostatniej Wieczerzy postanowiony/ Samego bowiem to było władzy dać i znakom powierzchownym przyłączyć łaskę/ którą w nas sprawuje ten Sakrament. Co niekiedy inędy/ ale przy Wieczerzy ostatniej postanowił/ znakiem być może/ iż na
/ ále nie kárá grzechowa zostáwiona śmierć/ áby przez nie spráwiedliwe zásłużyć sobie mogli. V. Czemu Bog dopuszcza niektorym Krzest przyimowáć/ ktorzy Apostatámi zostawáią? M. Rády Boskiey táyniki/ żaden poślákowáć nie może: dosyć ná tym/ że wybráni z tąd máią przykład/ iákie im miłośierdźie Boskie iest pokazáne. Obiáśnienie O Bierzmowániu.
Vczeń Iestże Bierzmowánie Sákrámentem/ kiedy/ y od kogo postánowione? M. Iest/ Od Chrystusá przy ostátniey Wieczerzy postánowiony/ Sámego bowiem to było władzy dáć y znákom powierzchownym przyłączyć łáskę/ ktorą w nas spráwuie ten Sákráment. Co niekiedy inędy/ ále przy Wieczerzy ostátniey postánowił/ znákiem bydź może/ iż ná
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 42
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
