sobie do oczu przybierać i z sporem Pieniędzy do onego kramu idę worem. Kupiłem okulary i puzderko na nie. Widząc karty, w Bobowej i tych nie dostanie, Wziąłem kilka tuzinów, przy zabawie może Fortuna szczęścia życzyć. Kupię potem noże Sobie w kości słoniowej, dla żony w koralu Nożenki wybijaną robotą z blachmalu (Wstydzi-ć się na bankiecie bawolego rogu) — Na cóż człowiek pracuje, porwon swój koszt Bogu. Sobie potem obuszek, żenie kupię trzcinę. Obaczywszy grzebieniarz, i tego nie minę, Potrzebny jest i ścianę w pokoju ozdobi. Sługa płaci, a mieszek już bokami robi. Więc rzymskie rękawiczki i pończoszki żenie
sobie do oczu przybierać i z sporem Pieniędzy do onego kramu idę worem. Kupiłem okulary i puzderko na nie. Widząc karty, w Bobowej i tych nie dostanie, Wziąłem kilka tuzinów, przy zabawie może Fortuna szczęścia życzyć. Kupię potem noże Sobie w kości słoniowej, dla żony w koralu Nożenki wybijaną robotą z blachmalu (Wstydzi-ć się na bankiecie bawolego rogu) — Na cóż człowiek pracuje, porwon swój koszt Bogu. Sobie potem obuszek, żenie kupię trzcinę. Obaczywszy grzebieniarz, i tego nie minę, Potrzebny jest i ścianę w pokoju ozdobi. Sługa płaci, a mieszek już bokami robi. Więc rzymskie rękawiczki i pończoszki żenie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 95
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nie mamy pacierzy!” II 17. DWOISTE OKULARY
Z podbitemi oczerma kramarki ksiądz stary W te słowa pyta: „Pani, macie okulary?” — „Coż, choć mami?” — jak ten, co go przypomniała jędza-
„Diaboł komu do tego!” — ofuknęła księdza. Ksiądz spojrzy na ów blachmal: „W rzeczy są foremne! O szklane-ć się nie pytam, bo to ma mnie ciemne”. — „To chyba — wybacz waszeć, mój zacny prałacie, Mniemałam, by ze mnie żart — więc jaśniejsze macie”. 18. WRONA
Saepe sinistra cava praedixit ab illice cornix.
Kracze wrona o cudzem
nie mamy pacierzy!” II 17. DWOISTE OKULARY
Z podbitemi oczerma kramarki ksiądz stary W te słowa pyta: „Pani, macie okulary?” — „Coż, choć mami?” — jak ten, co go przypomniała jędza-
„Diaboł komu do tego!” — ofuknęła księdza. Ksiądz spojrzy na ów blachmal: „W rzeczy są foremne! O szklane-ć się nie pytam, bo to ma mnie ciemne”. — „To chyba — wybacz waszeć, mój zacny prałacie, Mniemałam, by ze mnie żart — więc jaśniejsze macie”. 18. WRONA
Saepe sinistra cava praedixit ab illice cornix.
Kracze wrona o cudzem
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 8
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
i tam w sekretnym pokoiku zamknąwszy się, dawał preskrypcje ten Francuz do aptek, a ociec mój to nawet węgle kowalskie i inne potrzebne rzeczy kupował, i sekretnie Francuzowi nosił. Mało te wszystkie ingrediencje kosztowały, a w kilka dni Francuz zrobił sztukę srebra trzynastej próby. Z tego srebra pamiętam u ojca mego guzy srebrne z blachmalem u płaszcza niemieckiego.
Przypatrywał się ociec mój tego Francuza robocie. Miał wszystkie preskrypcje, które tenże Francuz dawał do aptek. Rozumiał, że się nauczył tej roboty. Przy tym, unikając kosztu wożenia z sobą tegoż Francuza, a czasem jakiego, gdyby go kto poznał, kłopotu, zbył się tegoż Francuza
i tam w sekretnym pokoiku zamknąwszy się, dawał preskrypcje ten Francuz do aptek, a ociec mój to nawet węgle kowalskie i inne potrzebne rzeczy kupował, i sekretnie Francuzowi nosił. Mało te wszystkie ingrediencje kosztowały, a w kilka dni Francuz zrobił sztukę srebra trzynastej próby. Z tego srebra pamiętam u ojca mego guzy srebrne z blachmalem u płaszcza niemieckiego.
Przypatrywał się ociec mój tego Francuza robocie. Miał wszystkie preskrypcje, które tenże Francuz dawał do aptek. Rozumiał, że się nauczył tej roboty. Przy tym, unikając kosztu wożenia z sobą tegoż Francuza, a czasem jakiego, gdyby go kto poznał, kłopotu, zbył się tegoż Francuza
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 385
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
posrebrzywszy łokciowy drot miedziany przygrubiej/ woskiem go żółtym po wierzchu nie skąpo nasmarowawszy przez Cjajzen przeciągano/ znowu smarowano/ a to tak długo/ aż na cieniuchny drócik wyciągniono/ bez odnowienia pozłoty albo posrebrzenia /a przecie wszystek był złocisty albo posrzebrzany/ i samem probował tego. Tuby było miejsce o Mastykierowaniu: flusach/ szmelcach blachmalach/ ale że w rzedszym są używaniu przestępuje. O Filigranach to namieniam. Skręciwszy wedle wolej i uformowawszy drociki srebrne/ na wosku je układać w swoje figurki/ dragantem je z sobą poklijć/ zdjąć potym z wosku i złożyć na blasze do lutowania. Lutować opiłkami flagletu/ przydawszy boraksu/ glazgalu/ soli. Glazgal jednak
posrebrzywszy łokćiowy drot miedziany przygrubiey/ woskiem go żołtym po wierzchu nie skąpo násmarowawszy przez Cyáyzen przeciągano/ znowu smárowáno/ á to ták dlugo/ áż ná ćieniuchny droćik wyćiągniono/ bez odnowieniá pozłoty álbo posrebrzeniá /á przećie wszystek był złoćisty álbo posrzebrzány/ i sámem probowáł tego. Tuby było mieysce o Mastykierowániu: flusách/ szmelcách bláchmálách/ ále że w rzedszym są używániu przestępuie. O Filágránách to namieniam. Skręćiwszy wedle woley i uformowáwszy droćiki srebrne/ ná wosku ie układać w swoie figurki/ drágántem ie z sobą pokliić/ zdiąć potym z wosku y złozyć ná blasze do lutowániá. Lutowáć opiłkámi flágletu/ przydáwszy boráksu/ glázgalu/ soli. Glazgál iednak
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 286
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
Rządzik kozacki, od Króla, złocisty, ze smelcem i rubinkami sadzony.
14. Tulumbas złocisty, rubinami i turkusami sadzony.
15. Dywdykt koralowy, sukienny, aftowany złotem.
16. Szabla we złoto oprawna, sadzona rubinami, z rękowicścią aspisową, od Króla Jego Mci dana.
17. Szabla we złoto z blachmalem oprawna z krymska, żelazo wszytka s, złotem nabijana.
18. Szabla turecka, z słoniową kością rękowieść.
19. Szabla węgierska, we srebro oprawna.
20. Szabla ze złotem, z słoniową kością rękojeścią.
21. Rządzik kozacki, koralowy.
22. Buzdygan we złoto oprawny, od Króla Imci.
Rządzik kozacki, od Króla, złocisty, ze smelcem i rubinkami sadzony.
14. Tulumbas złocisty, rubinami i turkusami sadzony.
15. Dywdykt koralowy, sukienny, aftowany złotem.
16. Szabla we złoto oprawna, sadzona rubinami, z rękowicścią aspisową, od Króla Jego Mci dana.
17. Szabla we złoto z blachmalem oprawna z krymska, żelazo wszytka s, złotem nabijana.
18. Szabla turecka, z słoniową kością rękowieść.
19. Szabla węgierska, we srebro oprawna.
20. Szabla ze złotem, z słoniową kością rękojeścią.
21. Rządzik kozacki, koralowy.
22. Buzdygan we złoto oprawny, od Króla Imci.
Skrót tekstu: InwRuchGęb
Strona: 124
Tytuł:
Częściowy inwentarz ruchomości króla Jana III z 1673 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
co go w sercu piecze, Wzniosszy piersi do góry westchnie tak szkaradnie, Że ledwo z majestatu owego nie spadnie. Jakoby rzekł: nie takieć miało być żegnanie, Lecz trudno na przedwiecznych losów sarkać zdanie. Mowa do Osmana Pana Bełzkiego WOJNA CHOCIMSKA
Gdy tak Osman wizerunk czyni swego żalu, Dają mu dwa bułaty posłowie w blachmalu I kilka strzelby długiej, a to kiedy kładą, Taką je Żorawiński przyozdobi swadą: „A któż, wielki monarcho! jeszcze nie wie o tem, Że bywszy panem świata, obfitujesz złotem; My go doma niewiele, w marsowym odmęcie Nic nie mamy; rynsztunki dlatego w prezencie Niesiemy, którymiśmy Ojczyzny kochanej Bronili
co go w sercu piecze, Wzniosszy piersi do góry westchnie tak szkaradnie, Że ledwo z majestatu owego nie spadnie. Jakoby rzekł: nie takieć miało być żegnanie, Lecz trudno na przedwiecznych losów sarkać zdanie. Mowa do Osmana Pana Bełzkiego WOJNA CHOCIMSKA
Gdy tak Osman wizerunk czyni swego żalu, Dają mu dwa bułaty posłowie w blachmalu I kilka strzelby długiej, a to kiedy kładą, Taką je Żorawiński przyozdobi swadą: „A któż, wielki monarcho! jeszcze nie wie o tem, Że bywszy panem świata, obfitujesz złotem; My go doma niewiele, w marsowym odmęcie Nic nie mamy; rynsztunki dlatego w prezencie Niesiemy, którymiśmy Ojczyzny kochanej Bronili
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 326
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
i mniejszych, i jeszcze małych, Nro 13, a te częścią z wianeczka jedwabnego były sprute, częścią od Panny Katarzyny Domagalicówny nieb. dane z inszemi drobiazdżkami.
Item ferytów z rubinkami rozmaitych, wszytkich Nro 35.
Szpilek złotych Nro 4.
Sponka złota, ze dwiema diamencikami, Nro 1.
Agnusek złoty, z blachmalem, Nro 1.
Perełka w złoto oprawna i różnych fragmencików w kupie 10.
Agnusków kryształowych, w złoto po trochu oprawnych, Nro 2.
Koronka złota, albo raczej spod u niej srebrny, złocisty, a po wierzchu sztuczki złote i zausznic para rubinowych.
Item koronka złota, malutka, rubinowa, Panu Jezusowi.
i mniejszych, i jeszcze małych, Nro 13, a te częścią z wianeczka jedwabnego były sprute, częścią od Panny Katarzyny Domagalicówny nieb. dane z inszemi drobiazdżkami.
Item ferytów z rubinkami rozmaitych, wszytkich Nro 35.
Szpilek złotych Nro 4.
Sponka złota, ze dwiema diamencikami, Nro 1.
Agnusek złoty, z blachmalem, Nro 1.
Perełka w złoto oprawna i różnych fragmencików w kupie 10.
Agnusków krzyształowych, w złoto po trochu oprawnych, Nro 2.
Koronka złota, albo raczej spod u niej srebrny, złocisty, a po wierzchu sztuczki złote i zausznic para rubinowych.
Item koronka złota, malutka, rubinowa, Panu Jezusowi.
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 337
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Nalewka farfurowa, turecka, w srebro oprawna, z pozłotą, z łańcuszkami i koralikami, spadana.
Krzaków koralowych 3. — Krzaczek alias latoroślą koralu.
Zegar nocny, godziny pokazujący, na ścianie.
Talerz porcellanowy fino.
Szabla w srebro oprawna, pozłocista, z paskami Żółkiewskiego, Hetmana w. koronn.
Koncerz w blachmal oprawny, z ekspressją czterech Ewangelistów, Skanderbeka.
Karwasz demeszkowy, złotem suto nabijany, szmaragdami i rubinkami adornowany.
Karwasz drugi, demeszkowy, złotem nabijany.
Misiurka demeszkowa, złotem nabijana, turkusikami i rubinkami adornowana. Andziar turecki, w blachmal oprawny, z pozłotą, u którego rękojeść kościana. Andziar drugi, cały słoniowej
Nalewka farfurowa, turecka, w srebro oprawna, z pozłotą, z łańcuszkami i koralikami, spadana.
Krzaków koralowych 3. — Krzaczek alias latoroślą koralu.
Zegar nocny, godziny pokazujący, na ścianie.
Talerz porcellanowy fino.
Szabla w srebro oprawna, pozłocista, z paskami Żółkiewskiego, Hetmana w. koronn.
Koncerz w blachmal oprawny, z ekspressją czterech Ewangelistów, Skanderbeka.
Karwasz demeszkowy, złotem suto nabijany, szmaragdami i rubinkami adornowany.
Karwasz drugi, demeszkowy, złotem nabijany.
Misiurka demeszkowa, złotem nabijana, turkusikami i rubinkami adornowana. Andziar turecki, w blachmal oprawny, z pozłotą, u którego rękojeść kościana. Andziar drugi, cały słoniowej
Skrót tekstu: RuchSkarbGęb
Strona: 170
Tytuł:
Inwentarz ruchomości w skarbcu żółkiewskim z 1738 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
oprawna, pozłocista, z paskami Żółkiewskiego, Hetmana w. koronn.
Koncerz w blachmal oprawny, z ekspressją czterech Ewangelistów, Skanderbeka.
Karwasz demeszkowy, złotem suto nabijany, szmaragdami i rubinkami adornowany.
Karwasz drugi, demeszkowy, złotem nabijany.
Misiurka demeszkowa, złotem nabijana, turkusikami i rubinkami adornowana. Andziar turecki, w blachmal oprawny, z pozłotą, u którego rękojeść kościana. Andziar drugi, cały słoniowej kości, bez żelazca.
Czapka aksamitna, karmazynowa, złotem aftowana, mufty tureckiego alias kapłana.
Kołdra i poduszka juchtowa, czerwona, pikowana jedwabiem w floresy.
Poduszka atłasowa, różowa, złotem aftowana, z cyframi królewskimi, koroną marcypanową nakoło
oprawna, pozłocista, z paskami Żółkiewskiego, Hetmana w. koronn.
Koncerz w blachmal oprawny, z ekspressją czterech Ewangelistów, Skanderbeka.
Karwasz demeszkowy, złotem suto nabijany, szmaragdami i rubinkami adornowany.
Karwasz drugi, demeszkowy, złotem nabijany.
Misiurka demeszkowa, złotem nabijana, turkusikami i rubinkami adornowana. Andziar turecki, w blachmal oprawny, z pozłotą, u którego rękojeść kościana. Andziar drugi, cały słoniowej kości, bez żelazca.
Czapka aksamitna, karmazynowa, złotem aftowana, mufty tureckiego alias kapłana.
Kołdra i poduszka juchtowa, czerwona, pikowana jedwabiem w floresy.
Poduszka atłasowa, różowa, złotem aftowana, z cyframi królewskimi, koroną marcypanową nakoło
Skrót tekstu: RuchSkarbGęb
Strona: 170
Tytuł:
Inwentarz ruchomości w skarbcu żółkiewskim z 1738 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
