D.: Kiedyś jest królem, czem ubogo leżysz? Inszych odziewasz, sam się nago rodzisz? Kędy królestwo i czemu do niego Wzywasz każdego?
C.: Jestem ja Królem. Królestwo me w niebie, I ciebie, duszo, pragnę wziąć do siebie. W takim ubóstwie chwały mej nie tracę. Inszych bogacę.
D.: Kiedyś dzieciną, jakoż niebo trzymasz Na trzech paluszkach, gdy tej władzy nie masz? Jeśliś jest mocny, czemuż ustępujesz, A nie królujesz?
C.: Lub ja dzieciną, lecz jestem wszechmocny, Ze wszech monarchów któryż jest tak mocny? Pod moją mocą kruszą się
D.: Kiedyś jest królem, czem ubogo leżysz? Inszych odziewasz, sam się nago rodzisz? Kędy królestwo i czemu do niego Wzywasz każdego?
C.: Jestem ja Królem. Królestwo me w niebie, I ciebie, duszo, pragnę wziąć do siebie. W takim ubóstwie chwały mej nie tracę. Inszych bogacę.
D.: Kiedyś dzieciną, jakoż niebo trzymasz Na trzech paluszkach, gdy tej władzy nie masz? Jeśliś jest mocny, czemuż ustępujesz, A nie królujesz?
C.: Lub ja dzieciną, lecz jestem wszechmocny, Ze wszech monarchów któryż jest tak mocny? Pod moją mocą kruszą się
Skrót tekstu: KolBar_II
Strona: 652
Tytuł:
Kolędy
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
kolędy i pastorałki
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1721
Data wydania (nie wcześniej niż):
1721
Data wydania (nie później niż):
1721
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
