Major onych upewnił Imieniem Króla I. M. że żadna krzywda onym stać się niema. z Zamku wyszedszy Książęcia I. M. Kapitan, który ośmdziesiąt Żołnierzy Książęcych loco praesidij miał przysobie, z Kluczami do Pana Generała Majora i oddał mu Klucze, które on odebrawszy zaraz Zamek Ludem Szwedzkim osadził, Żołnierzom bez bronnym pozwolił aby do Kwatyr swych poszli. Tamże w Zamku znaleźli Szwedzi magnam qvantitatem Mąki i inszych Żywności, jako to Mięsiwa, słoniny, krup, Grochów, i Masła tak że całe Wojsko Szwedzkie aż do Bożego Narodzenia Subsistere może. Było też tam bardzo siła sukna i gotowych sukien najmniej na siedm albo ośm tysięcy Żołnierza,
Májor onych upewnił Imięnięm Krolá I. M. że żadna krzywdá onym stáć się niema. z Zamku wyszedszy Książęciá I. M. Kápitan, ktory osmdziesiąt Zołnierzy Książęcych loco praesidij miał przysobie, z Kluczámi do Páná Generałá Májorá y oddał mu Klucze, ktore on odebrawszy záraz Zamek Ludem Szweckim osádził, Zołnierzom bez bronnym pozwolił áby do Kwátyr swych poszli. Támze w Zámku ználezli Szwedzi magnam qvantitatem Mąki y inszych Zywnosci, iáko to Mięsiwá, słoniny, krup, Grochow, y Másłá ták że cáłe Woysko Szweckie áż do Bożego Národzęnia Subsistere może. Było też tám bárdzo siłá sukna y gotowych sukien naymniey ná siedm álbo osm tysięcy Zołnierzá,
Skrót tekstu: RelRyg
Strona: 7
Tytuł:
Krótka a prawdziwa relacja o akcji wojennej [...] pod Rygą
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
powadze i władze urzędu jego, i w wojskach swoich znaazła, gdyby (uchowaj Boże) a Maiestate premeretur, I to jest wielkie żarcanum status nostri, przez które przodkowie nasi w Wierze Świętej Katolickiej wolnościom naszym providerunt, że ponieważ Hetman z wojskiem jedno jest, a wojsko z Rzecząpospolitą: żeby (mowię) Rzeczpospolita z bronnej gotowości wojska, za manudukcją Hetmańską znalazła obronę contra inopunos ausus, opressoera jakiego, a zaś gdyby był Hetman temporarius, byłbyś zawsze w rękach Królewskich, u wojska powagiby niemiał, ani Rzeczypospolitej był by proficuus, ani opressorom jej terribilis. Obawiając się bowiem; aby go Król ad libitum suum niezrzucił
powadze y władze urzędu iego, y w woyskách swoich znáazłá, gdyby (uchoway Boże) á Maiestate premeretur, I to iest wielkie źarcanum status nostri, przez ktore przodkowie náśi w Wierze Swiętey Kátolickiey wolnośćiom nászym providerunt, że ponieważ Hetman z woyskiem iedno iest, á woysko z Rzecząpospolitą: żeby (mowię) Rzeczpospolita z bronney gotowośći woyská, zá manudukcyą Hetmańską ználazłá obronę contra inopunos ausus, opressoerá iákiego, á záś gdyby był Hetman temporarius, byłbyś záwsze w rękách Krolewskich, u woyska powagiby niemiał, áni Rzeczypospolitey był by proficuus, áni oppressorom iey terribilis. Obawiaiąc się bowiem; áby go Krol ad libitum suum niezrzućił
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 116
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
z/ wniosę na Golgotę/ Opuszczę gęsi/ kozub/ domową robotę. Dali mu wieczne prawo i krzyż nań włozyli/ Zaniósł go na wierzch góry jako z nim zmówili/ Szedł z góry Cyreneus tam gdzie gesi były/ Ale mu ich Żydowie i z kozubem skryli. Pyta się Symon o nie w mieście u bronnego/ A oni się oszczercy naśmiewają z niego. Bo był Symon poganin nie Żydowskiej wiary/ Nad to że ze wsi rodzić/ ktemu że był stary. Lekce go sobie ważą/ mówiąc: Wszakci dali Prawo wieczne z pieczęcią starszyć napisali. Idź do starszych na palać niechajci składają Pieprz i szafran korzenie za gęsić
z/ wniosę ná Golgotę/ Opusczę gęśi/ kozub/ domową robotę. Dáli mu wieczne práwo y krzyż nań włozyli/ Zániosł go ná wierzch gory iáko z nim zmowili/ Szedł z gory Cyreneus tám gdźie geśi były/ Ale mu ich Zydowie y z kozubem skryli. Pyta sie Symon o nie w mieśćie v bronnego/ A oni sie oszczercy násmiewáią z niego. Bo był Symon pogánin nie Zydowskiey wiáry/ Nád to że ze wśi rodzić/ ktemu że był stáry. Lekce go sobie ważą/ mowiąc: Wszákći dáli Práwo wieczne z pieczęćią stárszyć nápisáli. Idź do stárszych ná pálac niechayći skłádáią Pieprz y száfran korzenie zá gęśić
Skrót tekstu: Kozub
Strona: A3v
Tytuł:
Kozubales abo obrona wszystkich Żydów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
cnotliwych uczynkach nie tak mamy patrzyć na uczynek dobry/ jako na to jakim umysłem/ i którym sposobem jest uczynion. Bo może być uczynek cnotliwy/ jeśli tylko na uczynek się oglądamy/ ale jeśli na sposób uczynku/ bywa niecnotliwy/ i przeciwnym sposobem. Na przykład. Miasto niektóre w długim oblężeniu było: jeden strosz bronny zmowił się z nieprzyjaciółmi/ że ich miał puścić pewnej godziny do miasta. Trafiło się/ iż tejże nocy niektórzy mężni mieszczanie inszą broną z miasta wyjechali/ aby wybaczyli obóz nieprzyjacielski/ w tym trafili na tych nieprzyjaciół którzy mieli za otworzeniem brony onego zdrajce wniść do miasta. Z obu stron dobywszy mieczów nieprzyjaciele za męstwem
cnotliwych vczynkách nie ták mamy pátrzyć na vczynek dobry/ iako ná to iákim vmysłem/ y ktorym sposobem iest vczynion. Bo może być vczynek cnotliwy/ iesli tylko na vczynek się oglądamy/ ale iesli ná sposob vczynku/ bywa niecnotliwy/ y przećiwnym sposobem. Ná przykład. Miásto niektore w długim oblężeniu było: ieden strosz bronny zmowił się z nieprzyiaćiołmi/ że ich miał puśćić pewney godźiny do miástá. Trafiło się/ iż teyże nocy niektorzy mężni miesczánie inszą broną z miástá wyiecháli/ áby wybaczyli oboz nieprzyiaćielski/ w tym trafili ná tych nieprzyiaćioł ktorzy mieli zá otworzeniem brony onego zdrayce wniść do miástá. Z obu stron dobywszy mieczow nieprzyiaćiele zá męstwem
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 130
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
/ dla czego wielkiej jest u nich wagi. Ja tam będąc/ wziąłem od jednego z przednich Oficjerów tę wiadomość/ iż tam rachują zawsze Janczarów 12000. Spahów 1500. Zaimów i Tymarów, 2200. Azapów, to jest najpodlejszy żołnierz/ 1800. Osady w Zamku Budyńskim 1200. Dziebezów albo Armatnych 1900. Stróżów bronnych/ których zowią Kuciuk Kapudziów 500. Topczów, albo Puszkarzów/ 500. Martolów (jest to pewny rodzaj Piechoty) 300. Co prochów pilnują/ 280. Gwardiej Basze 3000. Czyni to wszytko 22180. Do czego przydawszy Bosneńskie Wojska/ Słowackie/ i insze okrajkowe pograniczych krajów/ które się rozciągają lepiej niż na Ośm
/ dla czego wielkiey iest v nich wagi. Ia tám będąc/ wźiąłem od iednego z przednich Officierow tę wiádomość/ iż tám ráchuią záwsze Iánczarow 12000. Spáhow 1500. Zaimow y Tymarow, 2200. Azapow, to iest naypodleyszy żołnierz/ 1800. Osády w Zamku Budynskim 1200. Dźiebezow álbo Armatnych 1900. Strożow bronnych/ ktorych zowią Kuciuk Kapudźiow 500. Topczow, álbo Puszkarzow/ 500. Martolow (iest to pewny rodzay Piechoty) 300. Co prochow pilnuią/ 280. Gwardiey Basze 3000. Czyni to wsytko 22180. Do czego przydawszy Bosnenskie Woyska/ Słowáckie/ y insze okraykowe pográniczych kráiow/ ktore się rośćiągáią lepiey niż ná Ośm
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 215
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
