Z tej przyczyny pokazuje się słuszność/ grabienia Tatarzyna/ gdy robi w Niedzielę. Próżnoć/ zbytnieć się to pogaństwo tu rozmnożyło/ w w swąwolą gurę wielką wzięło: ludzie pobożni jadą/ idą do kościoła/ w dni zacne Wielkonocne/ w Świąteczne/ w Niedzielne/ i w święte/ a bezbożnicy Tatarowie/ orzą/ bronują/ żną/ kamienie do Wilna w Niedzielę przedawać wożą/ etc. nie jeden dobry Katolik/ widząc niecześć Bożą/ boleje. Duchowniby tego mieli przestrzegać i zabraniać. Ale rzeką niektórzy/ Ecclesiam non iudicare de his qui foris sunt. d. Odpowiadam. mylą się na tym: i owszem iudicat et punit,
Z tey przycżyny pokázuie się słuszność/ grábienia Tátárzyná/ gdy robi w Niedźielę. Prożnoć/ zbytnieć się to pogáństwo tu rozmnożyło/ w w swąwolą gurę wielką wźięło: ludźie pobożni iádą/ idą do kościołá/ w dni zacne Wielkonocne/ w Swiątecżne/ w Niedźielne/ y w święte/ á bezbożnicy Tátárowie/ orzą/ bronuią/ żną/ kámienie do Wilná w Niedźielę przedáwáć wożą/ etc. nie ieden dobry Catholik/ widząc niecżeść Bożą/ boleie. Duchowniby tego mieli przestrzegáć y zábrániáć. Ale rzeką niektorzy/ Ecclesiam non iudicare de his qui foris sunt. d. Odpowiádam. mylą się ná tym: y owszem iudicat et punit,
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 31
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
abyśmy skromnie chodzili/ etc. A Augustyn Z. powiedział: Quilibet saltus, qui sit in cho-reâ, est saltus in profundum inferni: W tańcu/ pry/ ile kroków/ tyle do piekła skoków: Melius est, mówi tenże/ in Sabbatho arare, quàm saltare: Lepiej w Niedzielę orać i bronować/ a niżeli tańcować. A pobożny Cesarz Fryderyk mawiał: Mallem febricitare, quàm saltare: Wolałbym chorować/ a niż tańcować. I stądci niektórzy twierdzą/ że taniec od Diabła początek swój ma. Bo czasu jednego jakiemuś Mężowi Z. objawiono było/ że widział/ jako Diabeł w postaci małego czarnego Murzyna na
ábysmy skromnie chodźili/ etc. A Augustyn S. powiedźiał: Quilibet saltus, qui sit in cho-reâ, est saltus in profundum inferni: W táńcu/ pry/ ile krokow/ tyle do piekłá skokow: Melius est, mowi tenże/ in Sabbatho arare, quàm saltare: Lepiey w Niedźielę oráć y bronowáć/ á niżeli táńcowáć. A pobożny Cesarz Fryderyk mawiał: Mallem febricitare, quàm saltare: Wolałbym chorowáć/ á niż táńcowáć. Y ztądći niektorzy twierdzą/ że tániec od Dyiabłá początek swoy ma. Bo czásu iednego iákiemuś Mężowi S. obiáwiono było/ że widźiał/ iáko Dyiabeł w postáći máłego czarnego Murzyná ná
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Tiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
