za życia na ziemi nie widziany, ażpo śmierci, według Pigafetty, Melchiora, Lopesa, i Jonstona; stąd Camerarius mu przypisał: Terrae commertia nescit. Inny: Spiritu vivimus, Inny: Vitamque relinquo sub Astris. Samica niesie się samcowi na grzbiecie dołkowatym ad eum finem z natury tak formowanym, i tam wysiaduje dzieci brzuszek mająca zapadły, aby partum suum wygodnie okryć mogła. Samca snem zmorzona, na grzbiecie samca przesypia się, wzajemnie też samiec, tymże sposobem na grzbiecie samicy snu zażywa, teste Lochnero.
NIEDOPER Z jest jakieś kompositum z Ptaka, bo lata, i z zwierzęcia ziemnego, alias z myszy, do której dziwnie pyskiem
za życia na ziemi nie widziany, ażpo śmierci, według Pigafetty, Melchiora, Lopesa, y Ionstona; ztąd Camerarius mu przypisał: Terrae commertia nescit. Inny: Spiritu vivimus, Inny: Vitamque relinquo sub Astris. Samica niesie się samcowi na grzbiecie dołkowatym ad eum finem z natury tak formowanym, y tam wysiaduie dzieci brżuszek maiąca zapadły, aby partum suum wygodnie okryć mogła. Samca snem zmorzona, na grzbiecie samca przesypia się, wzaiemnie też samiec, tymże sposobem na grzbiecie samicy snu zażywa, teste Lochnero.
NIEDOPER Z iest iakieś compositum z Ptaka, bo lata, y z zwierzęcia ziemnego, alias z myszy, do ktorey dziwnie pyskiem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 612
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Phalángius, który choć sam maleńki, jad wielki ma w sobie.
CICINDELAE inaczej Lampyrides, albo Noctilucae to jest De Insectis albo zwierzątkach nacinanych
złotnicy robaczki, robaczki święto Jańskie, iż koło jego święta w nocy latają, jak iskry ogniste migają się, osobliwie przy chwastach, ogrodach włoskich, sadach, chaszczach. Mają pod brzuszkiem, centkę białą bardzo wilgotną, a ta się świeci, jako też pruchno, gdy jest mokre.
CICADAE albo koniki po trawie skaczące, jedyną żyjące rosą. Cardanus o nich piszę, że te jedyne ze wszystkich zwierząt pyska nie mają, ale coś mają na piersiach ostrego a tym w siebie ciągną rosę, consequenter nie
Phalángius, ktory choć sam maleńki, iad wielki ma w sobie.
CICINDELAE inaczey Lampyrides, albo Noctilucae to iest De Insectis albo zwierzątkach nacinanych
złotnicy robaczki, robaczki swięto Ianskie, iż koło iego swięta w nocy lataią, iak iskry ogniste migaią się, osobliwie przy chwastach, ogrodach włoskich, sadach, chaszczach. Maią pod brzuszkiem, centkę białą bardzo wilgotną, á ta się swieci, iako też pruchno, gdy iest mokre.
CICADAE albo koniki po trawie skaczące, iedyną żyiące rosą. Cardanus o nich piszę, że te iedyne ze wszystkich zwierząt pyska nie maią, ale coś maią na piersiach ostrego á tym w siebie ciągną rosę, consequenter nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 318
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wołowe teraz dobre dla wysuszonych złych w nim humorów mrozem, jako też kruche. 3. Wieprze bić na słoninę. 4. Zające by szczepów nie gryzły, krowim łajnem smaruj, albo szołwią lub piołunem. O Ekonomice, mianowicie o Miodzie
Miód przaśny jest to partus pracowitych pszczołek, od nich z kwiatów wysysany, w brzuszku w pęcherzyku małym jak ziarno drobne grochowe, do ula zniesiony. Łacinnicy go zowią mulsum, Hydromeli, mulsa. Galenus uczy, że miód ten jest rosa Niebieska, innym się zda że to pot kwiatów, innym że sok. Podobno od Stwórcy wszystkiego, nie którym kwiatom ta słodycz dana. Padź też słodka pewnych czasów
wołowe teraz dobre dla wysuszonych złych w nim humorow mrozem, iako też kruche. 3. Wieprze bić na słoninę. 4. Zaiące by szczepow nie gryzły, krowim łaynem smaruy, albo szołwią lub piołunem. O Ekonomice, mianowicie o Miodzie
Miod przasny iest to partus pracowitych pszczołek, od nich z kwiatow wysysany, w brzuszku w pęcherzyku małym iak ziarno drobne grochowe, do ula zniesiony. Łacinnicy go zowią mulsum, Hydromeli, mulsa. Galenus uczy, że miod ten iest rosa Niebieska, innym się zda że to pòt kwiatow, innym że sok. Podobno od Stworcy wszystkiego, nie ktorym kwiatom ta słodycz dana. Padź teź słodka pewnych czasow
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 425
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
chcesz, że nawet i nie czytasz, co do ciebie piszą, bo cale na to nie odpisujesz. Trzeba by się dobrze tego pomścić na mojej pannie, jeśli P. Bóg jeszcze obiecał; którą obłapiając ze wszystkiej duszy i serca, całuje utrapiony Celadon milion razy od oczka ślicznego aż do samych nóżek. Cyceczki i brzuszek jak się mają, oznajmij moja panno Sylwandrowi. Rozumiem, że już dotąd miał P. Bóg M. Chevalier do pierwszego przyprowadzić zdrowia; którego ode mnie obłapić uniżenie proszę, a powiedzieć, że z duszy złego jegomości żałowałem zdrowia. A Monsieur et Madame mes tres humbles respects; toż czynię et a Mademoiselle et
chcesz, że nawet i nie czytasz, co do ciebie piszą, bo cale na to nie odpisujesz. Trzeba by się dobrze tego pomścić na mojej pannie, jeśli P. Bóg jeszcze obiecał; którą obłapiając ze wszystkiej duszy i serca, całuje utrapiony Celadon milion razy od oczka ślicznego aż do samych nóżek. Cyceczki i brzuszek jak się mają, oznajmij moja panno Sylwandrowi. Rozumiem, że już dotąd miał P. Bóg M. Chevalier do pierwszego przyprowadzić zdrowia; którego ode mnie obłapić uniżenie proszę, a powiedzieć, że z duszy złego jegomości żałowałem zdrowia. A Monsieur et Madame mes tres humbles respects; toż czynię et a Mademoiselle et
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 232
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
sto, złot: 20. Ryś Całkowity, złot: 36. Grzbietów Rysich para, złot. 40 Królików czarnych Błam, złot: 10. Marmurek jeden, złot: 10. Mysz jedna, złot: 6. Myszów Błam, złot: 20. Piasek biały, złot: 6. Błam Bielików, alias Brzuszków popieliczych, złot: 9. Skora Bobrowa, złot: 30. Lampart jeden, złotych 100. Jonatów para, złot: 4. Kożuch Białgłowski, złot. 15. Towary Żelazne bona moneta.
Miedzi Firkantowej, Cetnar złot. 60. Miedzi w zucelicach, Cetnar złot: 45. Ołowiu, Cetnar złot:
sto, złot: 20. Ryś Całkowity, złot: 36. Grzbietow Ryśich párá, złot. 40 Krolikow czárnych Błam, złot: 10. Mármurek ieden, złot: 10. Mysz iedná, złot: 6. Myszow Błam, złot: 20. Piasek biały, złot: 6. Błam Bielikow, alias Brzuszkow popieliczych, złot: 9. Skorá Bobrowá, złot: 30. Lampárt ieden, złotych 100. Ionátow párá, złot: 4. Kożuch Białgłowski, złot. 15. Towáry Zelázne bona moneta.
Miedźi Firkántowey, Cetnar złot. 60. Miedźi w zucelicách, Cetnar złot: 45. Ołowiu, Cetnar złot:
Skrót tekstu: InsCel
Strona: C2v
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
a ty w jezierze białe nóżki swoje Pleskoczesz, których oczy gdy dopadły moje, Stanąłem zadumiały, a gorące siły Nagle na mię z cielesnej żądze uderzyły. Ty mniemając, żeś sama, nie myśląc o zdradzie, W jakiej się Wenus kocha i w skarb ją swój kładzie, Uchyliwszy giezłeczka ponoś pchły szukała Na brzuszku, która mi cię na szczęście kąsała. Tam dopiero troj przez mię szedł pot, kiedym chciwy Pasł w twoich ślicznych członkach swój wzrok pożądliwy. Bielsze mi się twe ciało, niż kiedy śnieg, zdało, Właśnie jakby się mleko ze krwią pomieszało, A tam kędy się moja wszytka myśl bawiła, W ciemnej chmurze
a ty w jezierze białe nożki swoje Pleskoczesz, ktorych oczy gdy dopadły moje, Stanąłem zadumiały, a gorące siły Nagle na mię z cielesnej żądze uderzyły. Ty mniemając, żeś sama, nie myśląc o zdradzie, W jakiej się Wenus kocha i w skarb ją swoj kładzie, Uchyliwszy giezłeczka ponoś pchły szukała Na brzuszku, która mi cię na szczęście kąsała. Tam dopiero troj przez mię szedł pot, kiedym chciwy Pasł w twoich ślicznych członkach swoj wzrok pożądliwy. Bielsze mi się twe ciało, niż kiedy śnieg, zdało, Właśnie jakby się mleko ze krwią pomieszało, A tam kędy się moja wszytka myśl bawiła, W ciemnej chmurze
Skrót tekstu: SzlichWierszeWir_I
Strona: 173
Tytuł:
Wiersze rozmaite JE. Mci Pana Jerzego z Bukowca Szlichtinka
Autor:
Jerzy Szlichtyng
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
44. i łut. 3 1/2. Za nie suma pieniężna facit fl. 1225/ 11
Srebro w votach różnych, wzięte na zrobienie ramy do Obrazu N. Panny, różnej próby, o czym fusius w regestrze perceptowym folio 16.
Nóżek srebrnych Nro 14, rączek Nro 2, serduszek Nro 4, brzuszków Nro 2, dzieciątek Nro 6, zębów Nro 2, żołądek, piersi, konik, twarzyczka, główka końska, nos, broda z zębami, obrazek ovalis figurae we dwóch sztukach, kiedyś bywał zamczysty. Item piersi Nro 2 — jedne większe, drugie mniejsze, wszytkiego sztuczek Nro 41, większych i mniejszych,
44. i łut. 3 1/2. Za nie summa pieniężna facit fl. 1225/ 11
Srebro w votach różnych, wzięte na zrobienie ramy do Obrazu N. Panny, różnej próby, o czym fusius w regestrze perceptowym folio 16.
Nóżek srebrnych Nro 14, rączek Nro 2, serduszek Nro 4, brzuszków Nro 2, dzieciątek Nro 6, zębów Nro 2, żołądek, piersi, konik, twarzyczka, główka końska, nos, broda z zębami, obrazek ovalis figurae we dwóch sztukach, kiedyś bywał zamczysty. Item piersi Nro 2 — jedne większe, drugie mniejsze, wszytkiego sztuczek Nro 41, większych i mniejszych,
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 349
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ale zachować natomiast, na co Jego Mość zezwolił i takowe złoto sam wydać raczył przy bytności P. Duchnica złotnika i P. pisarza konsistorkiego, pierścionków złotych, rozmaitych obrączek etc., z agnuskiem malutkim Nro 30; serduszek złotych Nro 4; oczek Nro 3; rączka i nóżka, ząb, łubków Nro 3; brzuszek, szpilek Nro 3; agnusek, na którym sztychowana Ś. Anna, jako tynf ovalis figurae, feritów z pukliczkami Nro 44; item fericików malutkich, rozmaitych, Nro 30; agnuseczek malutki, szmelcowany, różnych fragmencików Nro 2; łańcuszków 3 w ogniwka porwanych; item łańcuszek w ogniwka malutki, gładki; item łańcuszek
ale zachować natomiast, na co Je^o^ Mość zezwolił i takowe złoto sam wydać raczył przy bytności P. Duchnica złotnika i P. pisarza konsistorkiego, pierścionków złotych, rozmaitych obrączek etc., z agnuskiem malutkim Nro 30; serduszek złotych Nro 4; oczek Nro 3; rączka i nóżka, ząb, łubków Nro 3; brzuszek, szpilek Nro 3; agnusek, na którym sztychowana Ś. Anna, jako tynf ovalis figurae, feritów z pukliczkami Nro 44; item fericików malutkich, rozmaitych, Nro 30; agnuseczek malutki, szmelcowany, różnych fragmencików Nro 2; łańcuszków 3 w ogniwka porwanych; item łańcuszek w ogniwka malutki, gładki; item łańcuszek
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 350
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
