Wszechmocny raczył mi dać Syna!
JÓZEF Oj, witajże na ten świat, mój prawdziwy Boże! A któż cię za twę dobroć kiej wychwalić może?! Tyś przyszedł na zbawienie człowieka grzesznego, Niechżeć będzie cześć, chwała na wieki od niego.
Tu pasterz będzie Kuba śpiwał
KUBA Helajże mi, helaj, moje bydełecko! Helajże do stajnie, już zasło słonecko! Helajże mi, helaj, bydełecko z pola, Bo się radzi wilczy tułają z wiecora!
Przespiwawszy rzecze
Oj, tożem się sturbował, aż sobie usiądę, A usiadszy, wesoło w fujarę grać będę.
Tu będzie grał, a Maciek przydzie
MACIEK Ej, Kubasku
Wszechmocny raczył mi dać Syna!
JÓZEF Oj, witajże na ten świat, moj prawdziwy Boże! A ktoż cie za twę dobroć kiej wychwalić może?! Tyś przyszedł na zbawienie człowieka grzesznego, Niechżeć będzie cześć, chwała na wieki od niego.
Tu pasterz będzie Kuba śpiwał
KUBA Helajże mi, helaj, moje bydełecko! Helajże do stajnie, juz zasło słonecko! Helajże mi, helaj, bydełecko z pola, Bo się radzi wilczy tułają z wiecora!
Przespiwawszy rzecze
Oj, tożem się sturbował, aż sobie usiędę, A usiadszy, wesoło w fujarę grać będę.
Tu będzie grał, a Maciek przydzie
MACIEK Ej, Kubasku
Skrót tekstu: DialJezOkoń
Strona: 292
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pana naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wieliczka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1704 a 1709
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1709
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
mój prawdziwy Boże! A któż cię za twę dobroć kiej wychwalić może?! Tyś przyszedł na zbawienie człowieka grzesznego, Niechżeć będzie cześć, chwała na wieki od niego.
Tu pasterz będzie Kuba śpiwał
KUBA Helajże mi, helaj, moje bydełecko! Helajże do stajnie, już zasło słonecko! Helajże mi, helaj, bydełecko z pola, Bo się radzi wilczy tułają z wiecora!
Przespiwawszy rzecze
Oj, tożem się sturbował, aż sobie usiądę, A usiadszy, wesoło w fujarę grać będę.
Tu będzie grał, a Maciek przydzie
MACIEK Ej, Kubasku, Kubasku, jedna rozkosz tobie! My za bydłem biegomy, a ty
moj prawdziwy Boże! A ktoż cie za twę dobroć kiej wychwalić może?! Tyś przyszedł na zbawienie człowieka grzesznego, Niechżeć będzie cześć, chwała na wieki od niego.
Tu pasterz będzie Kuba śpiwał
KUBA Helajże mi, helaj, moje bydełecko! Helajże do stajnie, juz zasło słonecko! Helajże mi, helaj, bydełecko z pola, Bo się radzi wilczy tułają z wiecora!
Przespiwawszy rzecze
Oj, tożem się sturbował, aż sobie usiędę, A usiadszy, wesoło w fujarę grać będę.
Tu będzie grał, a Maciek przydzie
MACIEK Ej, Kubasku, Kubasku, jedna rozkosz tobie! My za bydłem biegomy, a ty
Skrót tekstu: DialJezOkoń
Strona: 292
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pana naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wieliczka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1704 a 1709
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1709
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
i śpiewa
Helaj, bydełko, na przyłóg, na przyłóg, Najecie się, dalibóg! Helaj, bydełko, na pole, Nie masz siana w stodole! A ja sobie usiądę, Na swoich skrzypeckach grać ci wam bedę.
Tu gra i śpiewa
A pójdęć ja pod sosieneckę, tam sobie usiądę, Tam ci swego bydełecka z górki patrzać będę.
Tu spać ma. I wstanie
A Machnicko Boża, kędyż bydło moje?! Dopierom ci się zdrzymał, a bydło go dwoje! A mój wszechmoczny Panie, cóż ja czynić bedę? Już ci ja tu dziś z siebie sukmańska pozbędę! Ni towarzyszów nie widać, ni bydła mojego,
i śpiewa
Helaj, bydełko, na przyłóg, na przyłóg, Najecie się, dalibóg! Helaj, bydełko, na pole, Nie masz siana w stodole! A ja sobie usiądę, Na swoich skrzypeckach grać ci wam bedę.
Tu gra i śpiewa
A pójdęć ja pod sosieneckę, tam sobie usiądę, Tam ci swego bydełecka z górki patrzać będę.
Tu spać ma. I wstanie
A Machnicko Boża, kędyż bydło moje?! Dopierom ci się zdrzymał, a bydło go dwoje! A mój wszechmoczny Panie, cóż ja czynić bedę? Już ci ja tu dziś z siebie sukmańska pozbędę! Ni towarzyszow nie widać, ni bydła mojego,
Skrót tekstu: DialChrysOkoń
Strona: 149
Tytuł:
Dialog na Narodzenie Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
