Drugą żonę ojcowę, mając żywą matkę, Zową macochą. Sfinksa trzeba na tę gadkę. Kurwy, cudzołożnicy, bękarci! ogółem Lepiej to wszytko zamknąć pod jednym tytułem. 531. IGRA W NIM OWIES
Wierzga koń owsa, bodzie i wół syty siana, Wszytko idzie za chlebem. Taż w ludziach odmiana: Zaraz bystrzeje, z góry stąpa, ciągnie skrzydła, Czując wewnątrz posiłek, wzorem tego bydła. Wczora okapłoniony zadął w kącie sowę; Dmucha dziś, z ludźmi wadzi i wdaje w rozmowę. Co wczora grzechem było, że nie mógł dokazać, Dziś, gdy może napisać insze, tamto zmazać, Jak nie on: tak przystąpi
Drugą żonę ojcowę, mając żywą matkę, Zową macochą. Sfinksa trzeba na tę gadkę. Kurwy, cudzołożnicy, bękarci! ogółem Lepiej to wszytko zamknąć pod jednym tytułem. 531. IGRA W NIM OWIES
Wierzga koń owsa, bodzie i wół syty siana, Wszytko idzie za chlebem. Taż w ludziach odmiana: Zaraz bystrzeje, z góry stąpa, ciągnie skrzydła, Czując wewnątrz posiłek, wzorem tego bydła. Wczora okapłoniony zadął w kącie sowę; Dmucha dziś, z ludźmi wadzi i wdaje w rozmowę. Co wczora grzechem było, że nie mógł dokazać, Dziś, gdy może napisać insze, tamto zmazać, Jak nie on: tak przystąpi
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 324
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ niepożyteczniejszego/ słabszego/ złośliwszego stworzenia/ jako ja jestem.
6. Powinność moja czwarta/ ku mnie jest/ surowość na się/ osobliwie na ciało/ i na zmysły/ i na żądze/ i na swą wolą/ i na własną miłość moję: gdyż jako szkapa bez wodze/ bez nahajki/ bez roboty bystrzeje/ i tak sobie jako i siedzącemu na sobie/ niebezpieczeństwo pewne rodzi/ tak i ja jeśli siebie w-surowej karności niemam/ do pewnej siebie i dusze z-ciałem zguby/ w-przepaściach piekielnych zapędzam. Drogi doskonałości Chrześć:
7. Powinność piąta moja ku mnie jest/ dozorna nad sobą czujność/ bo jako
/ niepożytecznieyszego/ słábszego/ złośliwsze^o^ stworzenia/ iáko ia iestem.
6. Powinność moiá czwarta/ ku mnie iest/ surowość ná się/ osobliwie ná ćiáło/ i ná zmysły/ i ná żądze/ i ná swą wolą/ i na własną miłość moię: gdyż iáko szkápá bez wodze/ bez naháyki/ bez roboty bystrzeie/ i tak sobie iáko i śiedzącemu ná sobie/ niebeśpieczeństwo pewne rodźi/ tak i ia ieśli śiebie w-surowey kárnośći niemam/ do pewney śiebie i dusze z-ćiáłem zguby/ w-przepáśćiách piekielnych zápędzam. Drogi doskonáłośći Chrześć:
7. Powinność piąta moiá ku mnie iest/ dozorna nád sobą czuyność/ bo iáko
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 301
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
