od ostatniego dacie! 4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem
od ostatniego dacie! 4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 4
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
dacie! 4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem. Szkapie
dacie! 4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem. Szkapie
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 4
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem. Szkapie — jedno
4. NIEMIEC
„Masz kiełbie we łbie” — Niemiec chciał rzec to przysłowie. Nie mógł wspomnieć. Rzekł: „Masz ty małe rybkiw głowie”. 5. ODDA BIS
Kradał przez cały żywot będąc schizmatykiem, Prawie przed obieszeniem został katolikiem. Pop — ruszywszy konceptu z swej głowy: „Cha, cha, cha! Szczo za sprawa! Rusyn krał, obwieszono Lacha!” Aż ksiądz: „Nie zazdroszczę wam, panie hospodynie! Z tym Rusinem cieszcie się współ tam, gdzie jest ninie!” 6. GADKA
... 7. Z OWENA
Bez oka konia kupił, musi być pod hełmem. Szkapie — jedno
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 4
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
REJESTR CHRONOLOGICZNY KOMET I PRZYPADKÓW Tak tych, które czasu ukazania się Komet, jako też i tych, które się po ich ukazywaniu albo czasu śrzedniego między ich ukazywaniem się przytrafiły.
Filozof Cha[...] emon, według; Orygen[...] sa, opisał pomyślne, P. Stanisław Lubieniecki zebrał tak pomyślne, jak i niepomyślne przypadki, które czasu ukazania się komet przytrafiły się. Ja dowiodłszy w drugiej części dostatecznie, iż komety ani są cudownym, ani mogą ani mogą być przyrodzonym znakiem przypadków, które woli ludzkiej podlegają: tu przywiodę
REJESTR CHRONOLOGICZNY KOMET Y PRZYPADKOW Tak tych, które czasu ukazania się Komet, iako też y tych, ktore się po ich ukazywaniu albo czasu śrzedniego między ich ukazywaniem się przytrafiły.
Filozof Cha[...] emon, według; Origen[...] sa, opisał pomyślne, P. Stanislaw Lubieniecki zebrał tak pomyślne, iak y niepomyślne przypadki, które czasu ukazania się komet przytrafiły się. Ja dowiodłszy w drugiey części dostatecznie, iż komety ani są cudownym, ani mogą ani moga być przyrodzonym znakiem przypadkow, które woli ludzkiey podlegaią: tu przywiodę
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 1
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
w tym panu wiara na kształt primi mobilis wzbudzająca próżnować nigdy nie dopuszczała. Ubodzy, którzy chleb od niego mieli, sekretnie najwięcej, dla uniknienia próżnej chwały, dobrze czyniącego błogosławią jałmużnika, „splendidum in panibus benedicet labiae multorum”
(Eccles., 31) wychwalają tego, kto hojny jest na ucztach (Mądrość Syra- cha, czyli Eklezjastyk, 31, 23).
Każda dobrze osiadła majętność tęskni po dobrym i łaskawym panie i mówi: „mansuetudo tua multiplicavit me” (2 Reg., 22) twoja troskliwość czyni mnie wielkim (2 Księga Samuela, 22, 36), a co się najpierwej odezwać miały lata jego młode,
w tym panu wiara na kształt primi mobilis wzbudzająca próżnować nigdy nie dopuszczała. Ubodzy, którzy chleb od niego mieli, sekretnie najwięcej, dla uniknienia próżnej chwały, dobrze czyniącego błogosławią jałmużnika, „splendidum in panibus benedicet labiae multorum”
(Eccles., 31) wychwalają tego, kto hojny jest na ucztach (Mądrość Syra- cha, czyli Eklezjastyk, 31, 23).
Każda dobrze osiadła majętność tęskni po dobrym i łaskawym panie i mówi: „mansuetudo tua multiplicavit me” (2 Reg., 22) twoja troskliwość czyni mnie wielkim (2 Księga Samuela, 22, 36), a co się najpierwej odezwać miały lata jego młode,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 489
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Prusiech. Żył około Roku 997. Leży w Gnieźnie mieście Województwa Kaliskiego w trunnie srebrnej od Zygmunta III. Króla Polskiego sprawionej. Ramie zaś jego jest w Rzymie Z. Bartłomieja na wyspie dane od Ottona III. Cesarza Rzymskiego, które on sam wziął w Gnieźnie będąc, nawiedzając Z. Wójcie- O SS. Relikwiach.
cha. Żeby zaś Ciało Z. Wojciecha miał porwać Brzetysław Książę Gzeski około Roku 1038. jako się zdaje Miechowicie lib: 2 cap: 13, tedy tym konwinkować go; że Ciało jego leży w Urnie bez Ramienia, i teraz W pośród Katedry Gnieźnieńskiej, bo Ramie to wziął namieniony Cesarz. To jednak prawda, że
Prusiech. Zył około Roku 997. Leży w Gnieźnie mieście Woiewodztwa Kaliskiego w trunnie srebrney od Zygmunta III. Krola Polskiego sprawioney. Ramie zaś iego iest w Rzymie S. Bartłomieia na wyspie dane od Ottona III. Cesárza Rzymskiego, ktore on sam wziął w Gnieźnie będąc, nawiedzaiąc S. Woycie- O SS. Relikwiach.
cha. Zeby zaś Ciało S. Woyciecha miał porwać Brzetysław Xiąże Gzeski około Roku 1038. iako się zdaie Miechowicie lib: 2 cap: 13, tedy tym konwinkować go; że Ciało iego leży w Urnie bez Ramienia, y teraz W pośrod Katedry Gnieznieńskiey, bo Ramie to wzioł namieniony Cesarz. To iednak prawda, że
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 199b
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
kładła z prywaty Toż Prawo miał ubogi co i Pan bogaty. Różność żadna nie była w karaniu każdego/ Mieczem karali zawsze dla mordu jawnego. Bo Bóg sam Mojżeszowi to srogo rozkazał Aby w Sądzie swym osób żądnych nie uważał. Mówiącć: co sprawiedliwość to z Prawdy osądzicie. Pielgrzymowi i bratu jednakiemisz bądźcie. Niem cha audiencią ubogi przed wami/ Jak i Pan nie brakujcie w Sądach osobami. I Salamon tak uczył Królewska stolica/ Długo trwa gdy karność ma nad złemi prawica. Kiedy prawdziwie sądzi Pana z ubogiemi/ Wjednym Prawie Senat ma z Syny Ziemskimi/ Lecz te czasy dość różne od wieku pierwszego/ A to się wszytko dzieje
kłádłá z prywaty Toż Práwo miał vbogi co y Pan bogáty. Rozność żadna nie byłá w karániu káżdego/ Mieczem karáli záwsze dla mordu iáwnego. Bo Bog sam Moyzeszowi to srogo roskazał Aby w Sądźie swym osob żądnych nie vważał. Mowiącć: co spráwiedliwość to z Prawdy osądźićie. Pielgrzymowi y brátu iednákiemisz bądźćie. Niem cha audiencią vbogi przed wámi/ Iák y Pan nie brákuyćie w Sądách osobámi. Y Sálámon ták vczył Krolewska stolicá/ Długo trwa gdy kárność ma nád złemi práwicá. Kiedy prawdźiwie sądźi Páná z vbogiemi/ Wiednym Práwie Senat ma z Syny Ziemskimi/ Lecz te czásy dość rozne od wieku pierwszego/ A to się wszytko dźieie
Skrót tekstu: WitkWol
Strona: E2
Tytuł:
Złota wolność koronna
Autor:
Stanisław Witkowski
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
et forma virtutis. Hinc sumatis licet exempla vivendi, vbi tanquam in exemplari magisteria expressa probitatis, quid corrigere, quid effugere, quid tenere debeatis ostendant. Primus discendi ardor nobilitas est Magistri, Quid nobilius DEI Matre? etc. Chcesz się modlić? pomyśl z jakim ułożenie? z jaką smysłów strażą/ z jaką Du-
cha gorliwością/ Panna Przenajświętsza modliła się? Idziesz do stołu? uważ z jaką skromnością/ z jaką miernością/ etc. pokarmu zażywała? Obcujesz z ludźmi? patrz z jakim statkiem/ z jaką pokorną powagą/ z jakim słów pomiarkowaniem etc. rozmawiała? Pracujesz? obacz z jakim przedsięwzięciem chwały Boskiej i końca zaczętą pracą zamierzonego
et forma virtutis. Hinc sumatis licet exempla vivendi, vbi tanquam in exemplari magisteria expressa probitatis, quid corrigere, quid effugere, quid tenere debeatis ostendant. Primus discendi ardor nobilitas est Magistri, Quid nobilius DEI Matre? etc. Chcesz się modlić? pomyśl z iákim ułożenié? z iáką smysłow strażą/ z iáką Du-
chá gorliwośćią/ Panná Przenáyświętsza modliła się? Idźiesz do stołu? vważ z iáką skromnośćią/ z iáką miernośćią/ etc. pokarmu záżywáła? Obcuiesz z ludźmi? pátrz z iákim státkiem/ z iáką pokorną powagą/ z iákim słow pomiárkowániem etc. rozmáwiała? Prácuiesz? obacz z iákim przedsięwźięćiem chwały Boskiey y końcá záczętą pracą zámierzonego
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 342
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
czemuż Bóg dla ostrzeżenia innych, częstokroć lepszych sług swoich, przynajmniej lampie, albo świecy jakiej nie każe się zapalić, tylko dla tych, których świat wielkiemi ludźmi nazywa? a sąż oni takiemi przed Bogiem? owszem sąż i u ludzi roztro- pnych?[...] Nie sąż wszyscy równi u Boga? Co większego Książę, Monar- cha, Papież przed Bogiem za lichego żebraka, który się przed niemi czołga? oto ta jest tylko różnica, iż większy rachunek zdadzą, surowiej sądzeni, i surowiej karani będą; bo więcej od Boga wzięli Wiem iż nam ich czcić, szanować, i słuchać jako Namiestników Boskich należy, ale Bóg dla czego ma ich tak
czemuż Bog dla ostrzeżenia innych, częstokroć lepszych sług swoich, przynaymniey lampie, albo świecy iakiey nie każe się zapalić, tylko dla tych, ktorych świat wielkiemi ludźmi nazywa? a sąż oni takiemi przed Bogiem? owszem sąż y u ludzi roztro- pnych?[...] Nie sąż wszyscy rowni u Boga? Co większego Książe, Monar- cha, Papież przed Bogiem za lichego żebraka, ktory się przed niemi czołga? oto ta iest tylko rożnica, iż większy rachunek zdadzą, surowiey sądzeni, y surowiey karani będą; bo więcey od Boga wzięli Wiem iż nam ich czcić, szanować, y słuchać iako Namiestnikow Boskich należy, ale Bog dla czego ma ich tak
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 215
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
niniejszy, także bitności jegomości pana Stefana Łubonskiego i administratora na ten czas będącego, ze ta polana abi biła wolna wikupic s przyaczol Zawadowich. A jeżelibi ni mogli przysc do tego, tedy wolno Maczejowi Kusnierzowi zastawie komu niepilemu albo używać, dokąd szam kcze, s potomkami swojemi.
196. Sprawa Wojczecha Kąkoła a urzenika na ten czas będącego. — Która sprawa pokazała się z inkwizycji Mikołaja Juska, ze mu Paweł Sczotka dal czeskych 9, azebi nie powiadał przed nikym, azebi mieszo owcze warzyli; i nadto powiedzal, ze bili okna zatkane guniami. A tak uznaje sząd nas niniejszy, ze jest świadek podezraly,
ninieyszi, tagze bitnosci jegomosci pana Stefana Łubonskiego y administratora na ten czas będączego, ze ta polana abi biła wolna wikupic s przyaczol Zawadowich. A iezelibi ni mogli przysc do tego, tedi wolno Maczeiowi Kusnierzowi zastawie komu niepilemu albo uzywac, dokąd szam kcze, s potomkami swoięmi.
196. Sprawa Woyczecha Kąkoła a urzenika na ten czas będączego. — Ktora sprawa pokazała sie z inquisityey Mikołaia Juska, ze mu Paweł Sczotka dal czeskych 9, azebi nie powiadał przed nikym, azebi mieszo owcze warzyli; y nadto powiedzal, ze bili okna zatkane guniami. A tak uznaie sząd nas ninieyszy, ze iest swiadek podezraly,
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 91
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
