czterdziestu mający, pasł bydło lat dwadzieścia. Żebrakiem potem był, lat nie wiedzą wiele, jednak kiedy umarł, miał lat ze siedemdziesiąt, a po śmierci jego już lat blisko trzydzieści, jeszcze za księdza Lopuskiego, czyli też za inszego przed nim plebana wilanowskiego, umarł. Co i Chwedor Jaszczuk z Wilanowa, i Par-
chwin Krawczuk, poddany IW IMPana Sapiehy z Telatycz, Wierzchpola, lat czterdzieści mający, zeznali.
7-mo. Jeżeli o braciach swoich lub siostrach jakich kiedykolwiek przed ludźmi powiedał? — Ad 7-um responsio: Ani o braciach, ani o siostrach, ani o żadnym krewnym Macieja od niego samego, ani od kogo innego nigdy nie słyszeli
czterdziestu mający, pasł bydło lat dwadzieścia. Żebrakiem potem był, lat nie wiedzą wiele, jednak kiedy umarł, miał lat ze siedemdziesiąt, a po śmierci jego już lat blisko trzydzieści, jeszcze za księdza Lopuskiego, czyli też za inszego przed nim plebana wilanowskiego, umarł. Co i Chwedor Jaszczuk z Wilanowa, i Par-
chwin Krawczuk, poddany JW JMPana Sapiehy z Telatycz, Wierzchpola, lat czterdzieści mający, zeznali.
7-mo. Jeżeli o braciach swoich lub siostrach jakich kiedykolwiek przed ludźmi powiedał? — Ad 7-um responsio: Ani o braciach, ani o siostrach, ani o żadnym krewnym Macieja od niego samego, ani od kogo innego nigdy nie słyszeli
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 550
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
głąby nieść żelazu? Kto tak radzi, ten swobodzie sam swej wadzi.
Aza tuszy lekarz który chorobie, co na wrót wtóry padnie? Rychlej zimne mary i żałosny dzwon u fary.
Radź z drugiemi, o cny panie, że niżli ten wicher wstanie, cofnie skrzydeł i nas minie, w krętym precz po lesie chwinie.
Ozów niemniej Ojczyźnie się, jeśli tak zły czas poniesie, jako cnocie twej przystoi, choć nie w świętnej z Lemnu zbroi.
Więcej on mąż, on dwurogi, gdy Amalech lał krew srogi, sprawił modłą, a krzyżową, wsparty ręką Aronową. XXII. NA SEJM W ROKU DO POSŁÓW ZIEMSKICH
Jeśli szczera Ojczyzny
głąby nieść żelazu? Kto tak radzi, ten swobodzie sam swej wadzi.
Aza tuszy lekarz który chorobie, co na wrót wtóry padnie? Rychlej zimne mary i żałosny dzwon u fary.
Radź z drugiemi, o cny panie, że niżli ten wicher wstanie, cofnie skrzydeł i nas minie, w krętym precz po lesie chwinie.
Ozow niemniej Ojczyźnie się, jeśli tak zły czas poniesie, jako cnocie twej przystoi, choć nie w świętnej z Lemnu zbroi.
Więcej on mąż, on dwurogi, gdy Amalech lał krew srogi, sprawił modłą, a krzyżową, wsparty ręką Aronową. XXII. NA SEJM W ROKU DO POSŁÓW ZIEMSKICH
Jeśli szczera Ojczyzny
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 244
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
