i rzeczą mądra, dowcipna i bardzo rozumna, estymowana z wielkiej roztropności, poślubiona za Paca podkomorzego w. w. księstwa lit., umarła.
Jan Michał Zawisza, starosta miński, syn Andrzeja, pisarza w młodych leciech, virmagnae expectationis, umarł. Żonę miał z domu Wołodkowiczównę... Drugi Kazimierz, starosta czeczerski, z cudzych krajów powróciwszy, magnae acstimationis człowiek, nauk wielu perfekt, do wojny skłonność mający, odprawiwszy jednę tylko wiedeńską kampanię przy boku króla imci Jana wtórego, z tym się pożegnał światem... Trzeci Jerzy Benedykt, uczony bardzo historyk i do wszystkiego się aplikujący, także w młodych leciech nie dopędziwszy lat dwudziestu
i rzeczą mądra, dowcipna i bardzo rozumna, estymowana z wielkiéj roztropności, poślubiona za Paca podkomorzego w. w. księstwa lit., umarła.
Jan Michał Zawisza, starosta miński, syn Andrzeja, pisarza w młodych leciech, virmagnae expectationis, umarł. Żonę miał z domu Wołodkowiczównę... Drugi Kazimierz, starosta czeczerski, z cudzych krajów powróciwszy, magnae acstimationis człowiek, nauk wielu perfekt, do wojny skłonność mający, odprawiwszy jednę tylko wiedeńską kampanię przy boku króla imci Jana wtórego, z tym się pożegnał światem... Trzeci Jerzy Benedykt, uczony bardzo historyk i do wszystkiego się applikujący, także w młodych leciech nie dopędziwszy lat dwudziestu
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 8
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wielkiej ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczej skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożej. Amen.
Ip. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie chorując nad tydzień w Rohotnej, aetatis suae Anno 25, Panu Bogu ducha oddał roku 1684 dnia 20 Maii z dobrą dyspozycją; prawie nie umarł, ale abdormivit in Domino, którego dusza in sanctissima pace requiescat. Amen.
Ip. Jerzy Zawisza, także rodzony mój, powracając z kampanii żwanieckiej
wielkiéj ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczéj skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożéj. Amen.
Jp. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie chorując nad tydzień w Rohotnéj, aetatis suae Anno 25, Panu Bogu ducha oddał roku 1684 dnia 20 Maii z dobrą dyspozycyą; prawie nie umarł, ale abdormivit in Domino, którego dusza in sanctissima pace requiescat. Amen.
Jp. Jerzy Zawisza, także rodzony mój, powracając z kampanii żwanieckiéj
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 12
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wydarło i umniejszyło przechodami sasów i bawieniem się, kontrybucji płacono po tymfów 25 na wojska saskie i litewskie.[...] I. NOTACJA IGNACEGO ZAWISZY miecznika wiel. księstwa lit. (1712 — 1715).
Laudetur Jesus Christus Amen.
Ignacy na Baksztach Zawisza, miecznik wielkiego księstwa litewskiego, successive od pradziadów piąty starosta sądowy miński i czeczerski, syn Krzysztofa, godnego i w ojczyźnie zasłużonego Zawiszy wojewody mińskiego, a za wolą jego, który potomstwu swemu kazał, ażeby notowali dla sławy domu, cokolwiek w zaszczyt być może, a nie dla próżnej chwały, wiek mój od młodości tym sposobem wyrażam.
Urodziłem się w Kurklach, dobrach matki mojej, w
wydarło i umniejszyło przechodami sasów i bawieniem się, kontrybucyi płacono po tymfów 25 na wojska saskie i litewskie.[...] I. NOTACYA IGNACEGO ZAWISZY miecznika wiel. księztwa lit. (1712 — 1715).
Laudetur Jesus Christus Amen.
Ignacy na Baksztach Zawisza, miecznik wielkiego księstwa litewskiego, successive od pradziadów piąty starosta sądowy miński i czeczerski, syn Krzysztofa, godnego i w ojczyźnie zasłużonego Zawiszy wojewody mińskiego, a za wolą jego, który potomstwu swemu kazał, ażeby notowali dla sławy domu, cokolwiek w zaszczyt być może, a nie dla próżnéj chwały, wiek mój od młodości tym sposobem wyrażam.
Urodziłem się w Kurklach, dobrach matki mojéj, w
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 369
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wtąż, Mścisławskie, Mińskie z swojemi Powiatami, składają Ruś Białą.
3tio. Dzieli się na 3 Powiaty: Miński, Mozyrski, i Rzeczycki. Starostwa Grodowe: Mińskie, Mozyrskie, i Rzeczyckie. Niegrodowe w Powiecie Mińskim: Krasnosielskie, Radoszkowskie etc. W Powiecie Mozyrskim: Zahalskie; w Powiecie Rzeczyckim: Bobrujskie, Czeczerskie , Homelskie, Rohaczewskie, Propojskie, etc.
Sejmikuje każdy Powiat z osobna w Mińsku, w Mozyrze, i Rzeczycy: obiera po dwóch Posłów i dwóch Deputatów: Summa Poslów 6, Deputatów 6. KARTA XVII
4to. Ma za Herb Pogonią w cielistym kolorze. Senatorów 2 Krzesłowych, Wojewodę i Kasztelana Mińskich. Oprócz
wtąż, Mścisławskie, Mińskie z swoiemi Powiatami, składaią Ruś Białą.
3tio. Dzieli się na 3 Powiaty: Miński, Mozyrski, y Rzeczycki. Starostwa Grodowe: Mińskie, Mozyrskie, y Rzeczyckie. Niegrodowe w Powiecie Mińskim: Krasnosielskie, Radoszkowskie etc. W Powiecie Mozyrskim: Zahalskie; w Powiecie Rzeczyckim: Bobruyskie, Czeczerskie , Homelskie, Rohaczewskie, Propoyskie, etc.
Seymikuie każdy Powiat z osobna w Mińsku, w Mozyrze, y Rzeczycy: obiera po dwoch Posłow y dwoch Deputatow: Summa Poslow 6, Deputatow 6. KARTA XVII
4to. Ma za Herb Pogonią w cielistym kolorze. Senatorow 2 Krzesłowych, Woiewodę y Kasztelana Mińskich. Oprocz
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 212
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
. A gdy wojewoda podlaski wziął taką odpowiedź, myśmy milczeć musieli. Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika rzeczyckiego, marszałka dworu księcia podkanclerzego, alias jego koligatów, z Ogińskim, pisarzem polnym lit., starostą czeczerskim, o to, że Szeluttowie i inni, siedząc na gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko
. A gdy wojewoda podlaski wziął taką odpowiedź, myśmy milczeć musieli. Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika rzeczyckiego, marszałka dworu księcia podkanclerzego, alias jego koligatów, z Ogińskim, pisarzem polnym lit., starostą czeczerskim, o to, że Szeluttowie i inni, siedząc na gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 334
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika rzeczyckiego, marszałka dworu księcia podkanclerzego, alias jego koligatów, z Ogińskim, pisarzem polnym lit., starostą czeczerskim, o to, że Szeluttowie i inni, siedząc na gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko nim, przez które przysądzono ich pod sąd i powinności zamku czeczerskiego. Wszystko
Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika rzeczyckiego, marszałka dworu księcia podkanclerzego, alias jego koligatów, z Ogińskim, pisarzem polnym lit., starostą czeczerskim, o to, że Szeluttowie i inni, siedząc na gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko nim, przez które przysądzono ich pod sąd i powinności zamku czeczerskiego. Wszystko
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 334
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko nim, przez które przysądzono ich pod sąd i powinności zamku czeczerskiego. Wszystko to przez potencją niesprawiedliwą stało się. Tandem książę podkanclerzy te dekreta pokasował, uznał ich za szlachtę. Barzej per conniventiam Ogińskiego to się stało.
Druga podobna tej sprawie była Sapiehy, wojewody podlaskiego, potem podkanclerzego, z szlachtą na gruntach ekonomii Słonimskiej mieszkającą, którzy, lubo produkowali przywileja swego szlachectwa i wolności na
gruncie starostwa czeczerskiego, byli do różnych powinności zamkowych, tak jako prości poddani, pociągani. Opierali się ich antecesorowie, ale tym bardziej gnębieni byli i tyrańsko traktowani. Wynosili mandaty na asesorią przeciwko swoim starostom, ale przegrali. Nawet dwa relacyjne dekreta oczywiste stanęły przeciwko nim, przez które przysądzono ich pod sąd i powinności zamku czeczerskiego. Wszystko to przez potencją niesprawiedliwą stało się. Tandem książę podkanclerzy te dekreta pokasował, uznał ich za szlachtę. Barzej per conniventiam Ogińskiego to się stało.
Druga podobna tej sprawie była Sapiehy, wojewody podlaskiego, potem podkanclerzego, z szlachtą na gruntach ekonomii Słonimskiej mieszkającą, którzy, lubo produkowali przywileja swego szlachectwa i wolności na
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 334
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, Gdyż nie odprawię ich az z Warszawy albo najmniej od Narwie. Skręcili się a osobliwie Żołnierze Co im ponajmowali koni swoich we trzech milach dognali mię dwaj Mieszczanie nuz w prośby. Nie uczynię. Jako wy zemną tak ja z wami na noclegu nie może być. Biegać oni gdzie stał Marszałek związkowy Zeroński starosta opeski i Czeczerski (: Człowiek to był grzeczny poważny urody bardzo pięknej wzrostu średniego młody w lat niedoszło Czterydziestu broda do pasa czarniusienka do Poważnego bardzo podobien Senatora niż do Żołnierza :) że by im w tym dał radę i pomoć. Odpowiedział im. Pomocy wam nie mogę dać bo to nie z myszą igrać wiem że tam Ludzie
, Gdyz nie odprawię ich az z Warszawy albo naymniey od Narwie. Skręcili się a osobliwie Zołnierze Co im ponaymowali koni swoich we trzech milach dognali mię dway Mieszczanie nuz w prozby. Nie uczynię. Iako wy zęmną tak ia z wami na noclegu nie może bydz. Biegać oni gdzie stał Marszałek związkowy Zeronski starosta opeski y Czeczerski (: Człowiek to był grzeczny powazny urody bardzo piękney wzrostu szredniego młody w lat niedoszło Czterydziestu broda do pasa czarniusienka do Powaznego bardzo podobien Senatora niz do Zołnierza :) że by im w tym dał radę y pomoć. Odpowiedział im. Pomocy wąm nie mogę dać bo to nie z myszą igrać więm że tam Ludzie
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 170
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
wagi nie miały już od tego czasu bardziej co raz diffidebant i co raz większe w kołach bywały Tumulty Bo tez co raz większe ludzie Wojskowi wdawali się Pijaństwo z której konsekwencyjej trudno się było spodziewać statku i powagi, Chyba Hultajskich terminów, Co się w krótkim czasie weryfikowało kiedy swego Marszałka rozsiekali Człowieka wielce zacnego kazmirza Zerońskiego starostę Czeczerskiego A potym i Gosiewskiego Hetmana Polnego i Podskarbiego Litewskiego kazawszy mu się dysponować deliberatissime rozstrzelali z jednego tylko małego podobieństwa i fałszywego udania i inszych wielu w Tumultach nazabijano wielu Żołnierzów o który postępek tracono zaś kilku Pułkowników okrutną Cwiertowaną śmiercią w Warszawie na przyszłym sejmie jako to Niewiarowskiego Jastrzebskiego i inszych. Nadrugich stanęła Infamia których niemozono pochwytać
wagi nie miały iuz od tego czasu bardziey co raz diffidebant y co raz większe w kołach bywały Tumulty Bo tez co raz większe ludzie Woyskowi wdawali się Piianstwo z ktorey konsequencyiey trudno się było spodziewać statku y powagi, Chyba Hultayskich terminow, Co się w krotkim czasie weryfikowało kiedy swego Marszałka rozsiekali Człowieka wielce zacnego kazmirza Zeronskiego starostę Czeczerskiego A potym y Gosiewskiego Hetmana Polnego y Podskarbiego Litewskiego kazawszy mu się dysponować deliberatissime rozstrzelali z iednego tylko małego podobienstwa y fałszywego udania y inszych wielu w Tumultach nazabiiano wielu Zołnierzow o ktory postępek tracono zas kilku Pułkownikow okrutną Cwiertowaną smiercią w Warszawie na przyszłym seymie iako to Niewiarowskiego Iastrzebskiego y inszych. Nadrugich stanęła Infamia ktorych niemozono pochwytać
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 185v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
