na okrągłą pospolicie godzi, Dłotku podługowata barziej zaś wygodzi. Kasiu, jeśli u ważysz dobrze swą posturę, Najdziesz w niej od świderka i od dłotka dziurę. 360. Na Litwina.
Był Litwin na bankiecie, gdzie z wety do stołu Przyniesiono inszymi śmietanki pospołu.
Tam brat miły nie patrząc na ono zawicie, Jął czwiertować kozikiem jako na zabicie. Poczną drudzy drwić z niego. On tym żart zakończy: Kac do dziabła, któż baczył mołoko w japończy. 361. Na drugiego.
Ferezja wprawdzie rysia, kołpak czamletowy, Bot czarny jało wiczy, żupan pakłakowy; Ciśnie się, do pokoju. Hajduk co stał z dardą Odepchnie raz i
na okrągłą pospolicie godzi, Dłotku podługowata barziej zaś wygodzi. Kasiu, jeśli u ważysz dobrze swą posturę, Najdziesz w niej od świderka i od dłotka dziurę. 360. Na Litwina.
Był Litwin na bankiecie, gdzie z wety do stołu Przyniesiono inszymi śmietanki pospołu.
Tam brat miły nie patrząc na ono zawicie, Jął czwiertować kozikiem jako na zabicie. Poczną drudzy drwić z niego. On tym żart zakończy: Kac do dziabła, ktoż baczył mołoko w japończy. 361. Na drugiego.
Ferezya wprawdzie rysia, kołpak czamletowy, Bot czarny jało wiczy, żupan pakłakowy; Ciśnie się, do pokoju. Hajduk co stał z dardą Odepchnie raz i
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 163
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
. Pociesz Boże taki rozum * Zal się Boże takiego rozumu. Słyszę/ że rodzicy jego barzo za nim proszą/ bo jedno to dwoje mieli. Podobno się Panowie dadzą uprosić. A cóż mu uczynią? Obieszą go nogami wzgórę jako żyda. Zetną go/ rozpalonemi kleszczami będą targać/ na koło go wpletą będą go czwiertować/ spalą go. Uczynią go bezecnym/ a imię jego przybiją do progu. Będą go brać na włócznie. Przebiją go kołem * palem.) A co jej uczynią? Będą ją chłostać na progu/ i wyświecą ją z miasta. Utopią ją/ żywo ją pogrzebią. Takci więc bywa/ kto Ojca i
. Poćiesz Boże táki rozum * Zal się Boże tákiego rozumu. Słyszę/ że rodźicy jego barzo za nim proszą/ bo jedno to dwoie mieli. Podobno się Panowie dádzą vprośić. A coż mu ucżynią? Objeszą go nogámi wzgorę jáko żydá. Zetną go/ rospalonemi kleszcżámi będą tárgáć/ ná koło go wpletą będą go cżwiertowáć/ spalą go. Vcżynią go bezecnym/ á imię jego przybiją do progu. Będą go bráć ná włocżnie. Przebiją go kołem * palem.) A co jey vcżynią? Będą ją chłostáć ná progu/ y wyświecą ją z miástá. Vtopią ją/ żywo ją pogrzebią. Tákći więc bywa/ kto Oycá y
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 122
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
