Naostatek iżbyśmy świątobliwością żywota naszego/ inszym dobrym przykładem będąc/ one też Panu Bogu pozyskać mogli.
87 Tedy tym sposobem nie mogą być zbawieni/ ci którzy łaski Bożej niewdzieczni będąc/ bezpiecznie grzesza/ a od złości swej od Boga nawrócić się nie chcą?
Niemogą: Abowiem pismo świadczy/ iż ani nieczyść/ ani bałwochalcy/ ani cudzołożnicy/ ani złodzieje/ ani łakomcy/ ani pijanice/ ani ci co radzi złorzeczą/ ani drapiescy Królestwa niebieskiego nie osięgną.
88 W czym należy nawrócenie do Pana Boga? W umartwieniu starego człowieka/ a obżywieniu nowego. Więtszy.
89 Co zowiesz umartwieniem starego człowieka?
Prawdziwie i z serca
Náostátek iżbysmy świątobliwośćią żywotá nászego/ inszym dobrym przykłádem będąc/ one też Pánu Bogu pozyskác mogli.
87 Tedy tym sposobem nie moga bydź zbáwieni/ ći ktorzy łáski Bożey niewdzieczni będąc/ bespiecznie grzesza/ á od złośći swey od Bogá nawroćić śię nie chcą?
Niemogą: Abowiem pismo świadczy/ iż áni nieczyść/ áni bałwochálcy/ áni cudzołożnicy/ áni złodzieie/ áni łákomcy/ áni piiánice/ áni ći co rádźi złorzeczą/ áni drapiescy Krolestwá niebieskiego nie ośięgną.
88 W czym należy náwrocenie do Páná Bogá? W umartwieniu stárego człowieká/ á obżywieniu nowego. Więtszy.
89 Co zowiesz vmartwieniem stárego człowieká?
Prawdźiwie y z sercá
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 38
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
bo czego wielu mocą sprawić nie mogą, jeden ręką szczodrą sprawić może, gdyż złota szwajca i żelazne drzwi przebija.”
Lepiej być szczodrym aniż wielmożnym, człowieku. Nie był nad Hatejm-Tajra szczodrszy jego wieku, Dla tegoż imię jego sławne jest zaiste; I ty, jeżeli zbiory swoje chcesz mieć czyste, Jałmużną je czyść, jako z gałązek i z liścia Rządny gospodarz winną macicę oczyszcza. POWIEŚĆ XLII.
Człowiek uczony i bogaty miał jednę dziewkę barzo szpetną i mierzioną, że dla tej szpetności, choć miała wielkie wiano, nikt jej pojąć nie chciał.
Panna, która jest szpetna, strój jej do cudności Nie pomoże, i owszem gwałt
bo czego wielu mocą sprawić nie mogą, jeden ręką szczodrą sprawić może, gdyż złota szwajca i żelazne drzwi przebija.”
Lepiéj być szczodrym aniż wielmożnym, człowieku. Nie był nad Hatejm-Tajra szczodrszy jego wieku, Dla tegoż imię jego sławne jest zaiste; I ty, jeżeli zbiory swoje chcesz mieć czyste, Jałmużną je czyść, jako z gałązek i z liścia Rządny gospodarz winną macicę oczyścia. POWIEŚĆ XLII.
Człowiek uczony i bogaty miał jednę dziewkę barzo szpetną i mierzioną, że dla téj szpetności, choć miała wielkie wiano, nikt jéj pojąć nie chciał.
Panna, która jest szpetna, strój jéj do cudności Nie pomoże, i owszem gwałt
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 122
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
