wszelkiemu czyniącemu dobre/ Żydowi naprzód/ potym i Grekowi. 11. ABowiem niemasz względu na osoby u Boga. 12. A którzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli/ bez zakonu też poginą: a którzykolwiek w zakonie zgrzeszyli/ przez zakon sądzeni będą. 13. (Gdyż nie słuchacze Zakonu sprawiedliwymi są u Boga; ale czyniciele zakonu usprawiedliwieni będą. 14. Bo ponieważ Poganie nie mający zakonu/ z przyrodzenia czynią co jest w zakonie; ci zakonu nie mając/ sami sobie są zakonem; 15. Którzy ukazują skutek Zakonu napisany na sercach swych/ z poswiadczaniem sumnienia ich/ i myśli wespół siebie oskarżających/ albo też wymawiających. 16. W
wszelkiemu cżyniącemu dobre/ Zydowi naprzod/ potym y Grekowi. 11. ABowiem niemasz względu ná osoby u Bogá. 12. A ktorzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli/ bez zakonu też poginą: á ktorzykolwiek w zakonie zgrzeszyli/ przez zakon sądzeni będą. 13. (Gdyż nie słuchácże Zakonu spráwiedliwymi są u Bogá; ále cżynićiele zakonu uspráwiedliwieni będą. 14. Bo ponieważ Pogánie nie májący zakonu/ z przyrodzenia cżynią co jest w zakonie; ći zakonu nie májąc/ sámi sobie są zakonem; 15. Ktorzy ukazują skutek Zakonu nápisány ná sercách swych/ z poswiadcżániem sumnienia ich/ y mysli wespoł siebie oskarżájących/ álbo też wymawiájących. 16. W
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 161
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
w nas serca ciche, serca uniżone, We wszytkim świętej Twojej wolej zniewolone, Niech nad słowem Twym świętym nigdy nie mędrkują, Ale co Ty sam radzisz, niech wdzięcznie przyjmują.
Daj, byśmy powinności naszych się uczyli, A zatem Tobie kwoli w każdej sprawie żyli, Niech nie będziem słuchaczmi zapamiętywania, Uczyń nas czynicielmi Twego przykazania.
Usłysz, Boże, nas, usłysz to nasze wzdychanie, Poświęć nas i to nasze słów Twoich słuchanie, Niech w nas wiarę, nadzieję, niechaj miłość zrodzi, Niech nas tu w myślach naszych i wiecznie odrodzi. PIEŚŃ PORANNA Nota jako Pieśni 2. Na Modlitwę Pańską Ojcze nasz etc.
Wieczny Boże
w nas serca ciche, serca uniżone, We wszytkim świętej Twojej wolej zniewolone, Niech nad słowem Twym świętym nigdy nie mędrkują, Ale co Ty sam radzisz, niech wdzięcznie przyjmują.
Daj, byśmy powinności naszych się uczyli, A zatem Tobie kwoli w każdej sprawie żyli, Niech nie będziem słuchaczmi zapamiętywania, Uczyń nas czynicielmi Twego przykazania.
Usłysz, Boże, nas, usłysz to nasze wzdychanie, Poświęć nas i to nasze słów Twoich słuchanie, Niech w nas wiarę, nadzieję, niechaj miłość zrodzi, Niech nas tu w myślach naszych i wiecznie odrodzi. PIEŚŃ PORANNA Nota jako Pieśni 2. Na Modlitwę Pańską Ojcze nasz etc.
Wieczny Boże
Skrót tekstu: PsalArianBar_II
Strona: 653
Tytuł:
Psalmy i pieśni ariańskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Raków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni, psalmy
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
zabawach swoich: niemasz ktoby czynił dobrze. 3 PAN z niebios pojrzał na Syny ludzkie/ aby obaczył/ byłliby kto rozumny/ i szukający Boga. 4 Aleć wszyscy odstąpili/ jednako się nie użytecznymi stali: nie masz ktoby czynił dobrze/ nie masz i jednego. 5 AZaż niewiedzą wszyscy czyniciele nieprawości/ że pożerają lud mój/ jako więc chleb jedzą? ale PANA nie wzywają. 6 TAm się barzo ulękną/ gdyż BÓG jest przy narodzie sprawiedliwego. 7 HAńbicie radę ubogiego: ale PAN jest nadzieja jego. 8 KTóż da z Syonu wybawienie Izraelowi/ Gdyż zasię wyprowadzi PAN z więzienia lud swój/ rozraduje się
zabáwách swojich: niemász ktoby cżynił dobrze. 3 PAN z niebios pojrzał ná Syny ludzkie/ áby obacżył/ byłliby kto rozumny/ y szukájący Bogá. 4 Aleć wszyscy odstąpili/ jednáko śię nie użytecżnymi stáli: nie mász ktoby cżynił dobrze/ nie mász y jednego. 5 AZaż niewiedzą wszyscy cżynićiele niepráwośći/ że pożerają lud moj/ jako więc chleb jedzą? ále PANA nie wzywáją. 6 TAm śię bárzo ulękną/ gdyż BOG jest przy narodźie spráwiedliwego. 7 HAńbićie radę ubogiego: ále PAN jest nádźiejá jego. 8 KToż da z Syonu wybáwienie Izraelowi/ Gdyż zaśię wyprowádźi PAN z więźienia lud swoj/ rozráduje śię
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 557
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
masz ktoby czynił dobrze. 3. BÓg z niebios spojrzał na Syny ludzkie/ aby obaczył/ byłliby kto rozumny/ i szukający Boga. 4. Aleć oni wszyscy odstąpili/ jednako się nieużytecznymi stali: niemasz ktoby czynił dobrze/ niemasz/ i jednego. 5. Zaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości/ że pożyrają lud mój/ jako więc chleb jedzą? ale Boga niewzywają. 6. Tam się barzo ulękną gdzie niemasz strachu: abowiem Bóg rozproszy kości tych/ którzy cię oblegli: ty je pohańbisz/ bo je Bóg wzgardzi. 7. KTóż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci z
mász ktoby czynił dobrze. 3. BOg z niebios spojrzał ná Syny ludzkie/ áby obaczył/ byłliby kto rozumny/ y szukájący Bogá. 4. Aleć oni wszyscy odstąpili/ jednáko śię nieużytecżnymi stali: niemász ktoby czynił dobrze/ niemász/ y jednego. 5. Zaż nie wiedzą wszyscy cżynićiele niepráwośći/ że pożyrają lud moj/ jáko więc chleb jedzą? ále Bogá niewzywáją. 6. Tám śię bárzo ulękną gdźie niemász stráchu: ábowiem Bog rozproszy kośći tych/ ktorzy ćię oblegli: ty je poháńbisz/ bo je Bog wzgárdźi. 7. KToż da z Syonu wybáwienie Izráelowi? Gdy Bog przywroći z
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 577
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
